سابقه و هدف: مراحل مختلف تکوین جنین، برای قرن ها از مجهولات و معماهای بشر به شمار می رفت. نظرات و تألیفات دانشمندان طب ایرانی به گونه ای بوده است که اکنون نیز با وجود پیشرفت های شگفت آور در علم جنین شناسی همچنان قابل توجّه بوده و می تواند منبع مهمی برای پژوهش در علوم امروزی باشد. در این ارتباط پژوهش حاضر با هدف «بررسی مراحل تکوین جنین از دیدگاه دانشمندان طب ایرانی قرن 3 تا 14هجری قمری و علم جنین شناسی» انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه ی کیفی تحلیل محتوا از نوع سوماتیو (Summative qualitative content analysis) است که با تمرکز بر کتب مرجع و مهم طب ایرانی با کلیدواژه های طب ایرانی، جنین و تکوین جنین انجام داده شده است. همچنین برای دستیابی به یافته های نوین، پس از جست وجوی کلیدواژه ها به زبان لاتین و عربی در پایگاههای Scopus, PubMed, SID, Noormags, و Google Scholar، تمامی یافته ها کدگذاری، طبقه بندی، مقایسه و در نهایت مکتوب شدند. یافته ها: در متون طب ایرانی مراحل تکوین جنین به هفت دوره تقسیم می شود: احاله ی اولی، دوره ی ماء یا نطفه؛ احاله ی ثانیه، مخلقه؛ احاله ی ثالثه، علقه؛ احاله ی رابعه، مضغه؛ احاله ی خامسه، ذکوری و اناثی؛ احاله ی سادسه، خلقت تمامی اعضاء و کامل شدن صورت جنین؛ احاله ی سابعه، نفخ روح؛ که بر اساس مبانی و مفاهیم طب ایرانی بیان شده، با مراحل زایگوتیک، رویانی و جنینی در منابع پزشکی نوین مغایرتی ندارد. نتیجه گیری: با توجه به کلی نگر بودن طب مکمل و دقت نظر دانشمندان طب ایرانی، چه بسا با مطالعات دقیق تر در این آثار بتوان نظریه های جدیدی از کمیت و کیفیت مراحل تکوین جنین ارائه داد.