زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1381 | دوره:5 | شماره:12-11 |تعداد مقالات:15

هدف: ابتلا به توکسوپلاسموز مادرزادی می تواند عامل تولد قبل از ترم، ناهنجاریهای جنینی، کم بودن وزن هنگام تولد باشد لذا ما در این مطالعه به بررسی موارد فوق پرداخته ایم. روش کار:  مطالعه به صورت تحلیلی، توصیفی و آینده نگر بود. از تعداد 371 مادری که از خرداد تا آبان ماه 1375 در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان زایمان نمودند. نمونه خون مادر و نوزاد تهیه شد. همزمان پرسشنامه مربوط به مشخصات مادر و مشخصات نوزاد با بررسی بالینی (توزین نوزاد، محاسبه سن جنینی نوزاد و ناهنجاریهای هنگام تولد شامل میکروسفالی، هیپوتونی، تشنج و هیدروسفالی) تکمیل شد. روش آزمایش به طریق IFAT انجام شد. در ابتدا هر نمونه با رقت 50/1 و در صورت نیاز با رقت های بعدی مورد آزمایش قرار گرفت. در صورت مثبت بودن نمونه خون مادر از نظر ابتلا به عفونت توکوپلاسموز نمونه خون بند ناف نوزاد با همان روش کار ولی ابتدا با رقت 10/1 از نظر وجود آنتی بادی ضد توکسوپلاسما مورد بررسی قرار می گرفت و در صورت نیاز با عیارهای بالاتر نیز آزمایش انجام می شد. نتایج: از 371 نمونه خون مادران مورد مطالعه 18 مورد (4.85%) حاوی آنتی بادی ضد توکسوپلاسما بودند. از 18 نمونه خون بند ناف بررسی شده، هفت نمونه (38.9%) دارای آنتی بادی ضد توکسوپلاسما بودند. آزمون دقیق فیشر نشان داد که بین درصد ابتلای مادران به توکسوپلاسموز و درصد ابتلای نوزادان آنها به توکسوپلامسوز رابطه معنی داری وجود دارد (P<0.001) نوزادان دارای عیار آنتی بادی ضد توکسوپلاسما گوندی فاقد آنتی بادی IgM و عیارIgG ، ترتیب صفر، 100/1 و 1600/1 بود و این نشان دهنده این موضوع است که این تیتر آنتی بادی را نوزاد از مادر مبتلا کسب کرده است. از تعداد هفت نوزاد دارای آنتی بادی ضد توکسوپلاسما یک نوزاد (14.3%) دارای ناهنجاری بود. آزمون دقیق فیشر نشان دهنده ارتباط معنی دار بین وجود آنتی بادی در خون نوزاد و وجود ناهنجاری می باشد(p=0.188) . دو نوزاد (28.6%) تولد قبل از ترم داشتند که ارتباط معنی دار بین وجود آنتی بادی و تولد قبل از ترم بدست نیامد (p=0.085). دو نوزاد 28.6% وزن کم هنگام تولد داشتند و ارتباط بین وزن کم هنگام تولد و وجود آنتی بادی ضد توکسوپلاسموز معنی دار نبود (P=0.0969).نتیجه گیری: گزارش های موجود نشان می دهد که در سراسر دنیا حدود 0.1 تا 1 درصد خانم های باردار مبتلا به توکسوپلاسموز می شوند که در مطالعه فعلی رقم 4.85% نشان دهنده بالاتر بودن نسبت درصد آلودگی مادران باردار در اصفهان می باشد (4 برابر بیشتر از گزارش های موجود). بنابراین باید با اطلاع رسانی صحیح و غربالگری قبل از تولد از این بیماری پیشگیری و یا در صورت تشخیص، درمان صحیح و به موقع انجام داد.

هدف: تخریب آندومتر روش جایگزین هیسترکتومی در مبتلایان به خونریزی غیر طبیعی رحمی می باشد. جهت افزایش اثر آن از روشهای آمادگی مختلفی قبل از تخریب آندومتر استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر این روشها و مقایسه آنهاست. روش انجام کار:  در یک کارآزمایی بالینی، 45 بیمار مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحمی با اندازه رحمی کمتر از 12 سانتی متر که جهت هیسترکتومی انتخاب شدند و نمونه بافتی آنها طبیعی بود بطور تصادفی به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. در یک گروه 20mg  مدروکسی پروژسترون استات روزانه به مدت 4 هفته تجویز شد، یک گروه تحت کورتاژ به مدت 3 دقیقه قبل از تخریب آندومتر قرار گرفتند و گروه سوم گروه شاهد بودند و سپس همه بیماران به مدت 3 تا 5 دقیقه تحت تخریب آندومتر به روش roller ball  قبل از هیسترکتومی قرار گرفتند. عمق سوختگی آندومتر توسط متخصص آسیب شناسی تعیین شد. نتایج: میزان عمق سوختگی به طور معنی داری در گروه کورتاژ شده بیشتر از گروه هورمون درمانی و شاهد بود (P<0.05) در حالی که این اختلاف بین گروه هورمون درمانی و شاهد معنی دار نبود. نتیجه گیری: بنابراین آمادگی مکانیکی آندومتر بصورت انجام کورتاژ قبل از تخریب آندومتر روش موثر، ارزان و بدون عارضه جانبی می باشد.

مقدمه : بلوغ پدیده ای طبیعی در روند تکاملی زندگی هرفرد است. در صورتیکه شروع بلوغ از سن طبیعی آن پایین تر باشد. بلوغ زودرس نامیده می شود که ظهور این پدیده با ایجاد نگرانی برای والدین کودک همراه می باشد علاوه بر اینکه ابعاد اجتماعی روانی نیز در بردارد. گاهی اوقات هم ظهور این پدیده نشان دهنده خطر جدی است.مواد و روشها: در این مطالعه 8 ساله که از فروردین ماه سال 1374 لغایت فروردین ماه سال 1382 در درمانگاه غدد و متابولیسم کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده علایم بالینی ازمایشگاهی و علل ایجاد کننده بلوغ زودرس در 55 دختر 8 ماه تا 9 سال مراجعه کننده به کلینیک مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: متوسط سن بیماران مراجعه کننده 78.9 ماه (6 سال) بود.از نظر مراحل بلوغ بیشتر بیماران در مرحله Tanner III رشد پستانها و Tanner II رویش موهای زهار بودند.از نظر رشد قدی بیشتر بیماران وارد مرحله حداکثر رشد قدی شده بودند و رشد قدی آنها در محدوده صدک 95-90 برای سنشان بود. بجز مواردی که بیماران هیپوتیرویید بودند.از نظر علل ایجاد کننده بلوغ زودرس در 77.2% موارد علت بلوغ، مرکز و در 22.8% موارد علت بلوغ محیطی تشخیص داده شد و فرم بلوغ زودرس مرکزی ایدیوپاتیک شایع ترین علت را تشکیل می داد. در مواردی که بلوغ زودرس ایدیوپاتیک مطرح بود میزان هورمونهای جنسی و گونادوتروپین ها افزایشی معادل بلوغ طبیعی را نشان می داد.هم چنین سن استخوانی بیماران افزایشی معادل 1.5 تا 2.5 سال را نشان می داد.B.M.I بیماران دربدو مراجعه و در پایان مطالعه مورد مقایسه قرار گفت که در پایان مطالعه افزایش یافته بود (p<0.05)تفاوت بین قد بیماران در بدو مطالعه و در پایان مطالعه بهبودی در رشد قدی را نشان داد (p<0.05).

هدف: بررسی ارتباط مقاومت به انسولین و افزایش فشار خون ناشی از حاملگی. روش کار: در 60 خانم حامله طبیعی و بدون عوامل خطر فاکتور در هفته های 30-24 بارداری تست تحمل گلوکز خوراکی انجام و میزان گلوکز (µg/ml)، انسولین پلاسماc-peptide, (µg/ml)  صبحگاهی  (µg/ml) و مقاومت به انسولین اندازه گیری شد و ارتباط آنها با فشار خون حاملگی در هفته های آخر حاملگی بررسی شد. نتایج: پس از انجام تست تحمل گلوکز خوراکی در 60 بیمار مورد مطالعه و بررسی نتایج، بیماران در سه گروه تقسیم بندی شدند: از 60 خانم حامله 44 مورد (73%) تست تحمل گلوکز خوراکی نرمال داشتند (گروه آ(N= .9 بیمار (15%) مبتلا به دیابت حاملگی (گروه ب ـ (GD و 7 بیمار (%11.6) تست تحمل گلوکز خوراکی غیر طبیعی داشتند (= IGTT گروه ج) میزان انسولین و مقاومت به انسولین در گروه ب و ج نسبت به گروه آ بالاتر بود. در پیگیری بیماران در هفته های آخر بارداری، 11 مورد مبتلا به فشار خون حاملگی شدند که 9 نفر از آنها از گروه ج و ب و 2 نفر از گروه آ بودند. میزان انسولین صبحگاهی و میزان مقاومت به انسولین در زنان با فشار خون بالا نسبت به زنان با فشار خون طبیعی، بالاتر بود (P<0.005).نتیجه گیری: اندازه گیری میزان انسولین صبحگاهی و تست مقاومت به انسولین و C-peptide در زنان حامله نرمال در هفته 30-24 حاملگی می تواند به عنوان یک عامل پیشگویی کننده دراحتمال ایجاد فشار خون حاملگی در اواخر بارداری باشد. تعاریف کلمات مخفف: نرمال=N، دیابت حاملگی=GD، اختلال در تست تحمل گلوکز خوراکی=IGTT، تست تحمل گلوکز خوراکی =OGTT.

هدف: امروزه در کشور ما ایران میزان سزارین بالاتر از استانداردهای جهانی است و روند صعودی دارد. مناسب ترین راه برای کاهش ختم جراحی حاملگی شناخت علل و عوامل موثر بر آن می باشد. با توجه به اهمیت ایمنی زایمان تحقیق حاضر انجام شد. هدف این مطالعه تعیین عوامل موثر بر روش زایمان در خانمهای مراجعه کننده به زایشگاههای خصوصی دولتی و آموزشی استان می باشد. روش کار: این مطالعه بصورت مشاهده ای مقطعی صورت گرفت و به طور هم زمان در 9 مرکز آموزشی، دولتی و خصوصی استان گلستان، 1128 نمونه به روش آسان جمع آوری و پرسشنامه های مربوطه تکمیل و نتایج با نرم افزار EPI info-6 با ضریب اطمینان 95 درصد و با استفاده از آزمونهای آماری تی و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میزان سزارین در مراکز خصوصی بیشتر از سایر مراکز بود (62.31 درصد در مقابل 47.11 درصد در مرکز آموزشی.) میزان زایمان طبیعی در زنان کمتر از 18 سال بیش از سایر گروه های سنی بود و روستائیان، افراد با تحصیلات کمتر، قومیت های سیستانی زایمان طبیعی بیشتری نسبت به سایرین داشتند (P<0.05) از سایر عوامل مرتبط با روش ختم حاملگی، شیفت کاری زایشگاه بود. زنانی که در شیفت شب و یا شکایت آبریزش و درد زایمانی مراجعه نموده بودند و تحت مداخله پاره کردن کیسه آب و یا تحریک زایمانی قرار داشته و مدت بیشتری در زایشگاه بستری بودند، زایمان طبیعی داشتند (P<0.001) .بحث و نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که عوامل بسیاری بر انتخاب روش ختم بارداری تاثیرگذار هستند و با افزایش آگاهی های مردم جامعه و نظارت جدی و مستمر مسئولین می توان امیدوار بود که سیر صعودی سزارین کاهش یابد.

هدف: سیفیلیس بیماری عفونی است که توسط ترپونما پالیدوم ایجاد می شود و تقریبا همیشه از طریق جنسی منتقل می شود. اما میتواند از طریق انتقال خون و نیز مادر به جنین انتقال یابد. در صورت ابتلای جنین هنگامیکه بیماری در مادر تشخیص داده نشود یا درمان در وی دیر شروع شود و یا درمان صحیح صورت نگیرد، بعد از تولد کودک بدلیل گرفتاری ارگان های مختلف با سندروم های متعددی مواجه خواهد شد. تست VDRL در کشور ما آزمایش روتین جهت غربالگری این بیماری در دوران بارداری می باشد. با توجه به وجود جامعه اسلامی و وضعیت اجتماعی و صرف هزینه ها جهت این بررسی بر آن شدیم تا لزوم انجام این تست را در ایران و بخصوص در استان سیستان و بلوچستان که رشد جمعیت بالاست، بررسی کنیم. روش مطالعه: از بین 19450 زن باردار تحت پوشش مراکز بهداشتی شهری در استان سیستان و بلوچستان در سال 81 تعداد مادران VDRL مثبت و پیگیری آنها انجام شد. نتایج: مثبت شدن تست در 6 مورد (3.08%) که در ارزیابیهای تکمیلی بیماری سیفیلیس تایید نشد و مشخص گردید که تمام موارد مثبت کاذب بوده اند. نتیجه گیری: با توجه به مثبت شدن تست VDRL فقط در 3.08% مادران باردار و مشخص نشدن هیچ مورد بیماری با پیگیری های بعدی توصیه می شود، مطالعات مشابه در سایر نقاط کشور صورت پذیرد، تا در صورت مشاهده نتایج مشابه هزینه مربوط به انجام این تست برای بیماریابی بیماری های شایعتر بکار برده شود.

مقدمه: توصیف و بررسی وضعیت مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم از نظر مراقبتهای مامایی و اطفال مهم و مورد نیاز می باشد. آسپیراسیون مایع آمنیوتیک از علل شایع دیسترس تنفسی نوزادان بوده و از طرفی وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک در 20 درصد حاملگی ها اتفاق می افتد که در 5-2 درصد آن سندرم آسپیراسیون مکونیوم دیده می شود. بنابراین از نظر علایم اولیه مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم، که زجر تنفسی و جنینی است باید با دقت بررسی انجام شود تا بتوان از همراه شدن با سندرم اسپیراسیون مکونیوم پیشگیری و اقدام لازم بعمل آورده شود. هدف از این مطالعه شناخت انواع مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم و ارزیابی نوزادانی است که با دفع مکونیوم متولد می شوند. روش کار: این مطالعه به صورت آینده نگر انجام شده تا میزان بروز انواع مایع آمنیوتیک مخصوصا نوع آغشته به مکونیوم را تعیین نموده و در زایمانهای انجام شده به مدت یک سال (1380) وضعیت مایع آمنیوتیک را در موقع زایمان مشخص نموده قوام مکونیوم موجود در مایع آمنیوتیک را به سه دسته رقیق (فقط آغشتگی)، متوسط (آغشتگی بهمراه تغییر رنگ) و غلیظ و چسبنده تقسیم کرده به همراه فاکتورهای دیگری مثل دیسترس تنفسی، نوع زایمان، جنس نوزاد و تعداد موارد آغشتگی مایع آمنیوتیک به مکونیوم مکونیوم را مورد ارزیابی قرار داده ایم. نتایج: این مطالعه نشان داد که از 1349 زایمان انجام شده در مدت یکسال، 11.6 درصد (157 مورد) مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم بود که 1.72 درصد آن در حد خفیف، 4.96 درصد در حد متوسط و 4.96 درصد آن شدید بود. از تعداد کل نوازادان با مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم متولد شده، 8.9 درصد (14 مورد) نیاز به بستری داشته که در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان قائم (عج) مورد پیگیری قرار گرفتند. میزان مرگ و میر در این نوزادان 1.9 درصد بود. نتیجه گیری: اگر چه ارتباط بین مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم و زجر جنینی حول و حوش زایمان و ‎آسپیراسیون مکونیال بحث انگیز است اما همراهی اینها با هم باعث افزایش مرگ و میر و بیماریزایی می شود و همچنین مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم غلیظ عامل خطر بزرگی است که در طی و بعد از زایمان اثر مهمی در پیش آگهی نوزاد دارد.

زمینه و اهداف: براساس آمارهای موجود شیوع سرطان پستان زنان بطور متغیری بین کشورهای مختلف متفاوت است. بیشترین شیوع آن در آمریکا و شمال اروپا، شیوع متوسط در اروپای شرقی و جنوبی و کمترین شیوع در آسیاست. بروز سرطان پستان با افزایش سن، افزایش پیدا می کند. براساس اطلاعات موجود یک نفر از هر هشت زن در ایالات متحده به سرطان پستان مبتلا می شوند و سرطان پستان دومین علت مرگ بعلت سرطان (بعد از سرطان ریه) در زنان آمریکایی است. شیوع دقیق سرطان پستان در جامعه ما بدلیل عدم وجود تحقیقات در این زمینه نامشخص است. برای برنامه ریزی در زمینه های بهداشتی و در صورت نیاز انجام غربالگری در زنان جامعه ما دست یابی به اطلاعات دقیق در مورد شیوع سرطان پستان لازم بنظر می رسد. روش بررسی: این مطالعه بصورت مقطعی توصیفی بوده و در منطقه شمال غرب تبریز انجام شده است. جمعیت مورد مطالعه زنان 30 ساله و بالاتر بوده و نمونه گیری بصورت تصادفی ساده صورت گرفت، تمامی افراد جمعیت مورد مطالعه در مراکز بهداشتی ـ درمانی توسط پزشکان عمومی ویزیت شدند و سپس پرسشنامه مربوطه برای آنان پر گردید. در صورت وجود علایم و نشانه های بیماری پستان یا وجود سابقه سرطان پستان در فرد، بیمار به متخصص ارجاع شده در بخش تخصصی ارزیابی مربوطه (شامل معاینه دقیق و کاملتر، ماموگرافی، بررسی سلولی، نمونه گیری بافتی) به عمل می آمد. سپس اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار EPI6 آنالیز و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این تحقیق 842 زن مورد بررسی قرار گرفتند که فقط یک مورد بیماری سرطان پستان وجود داشت. در این بررسی مشخص شد که برآورد نقطه ای شیوع سرطان پستان در بین 842 زن مورد مطالعه برابر P=0.0012 است که در نتیجه در یکصد هزار نفر معادل 120 مورد می باشد که با اطمینان 95% برآورد فاصله ای شیوع سرطان پستان بین 21±120 در یکصد هزار نفر می باشد. نتیجه گیری: در مقایسه با جامعه آمریکا اختلاف معنی داری بین نتایج بدست آمده از تحقیق فعلی و نتایج ثبت شده در جامعه آمریکا وجود ندارد.

هدف: ساخت اسپرماتوسل از پرده واژینال و IUI در همسر مردان فاقد وازدفران. بیماران و روش: از اسفند 1371 تا اردیبهشت 1382، 19 بیمار مبتلا به آزواسپرمی به دلیل فقدان مادرزادی دو طرفه واز دفران به کلینیک ناباروری ما مراجعه کردند. سن آنها بین 41-20 (میانگین 5.8±29.6) سال متغیر بود. بعد از معاینه فیزیکی، آزمایش هورمونی و نمونه گیری بافتی از بیضه انجام شد بعد از مشخص شدن اسپرماتوژنز طبیعی در 12 بیمار 23 اسپرماتوسل مصنوعی از پرده های واژینال ساختیم. سه ماه بعد، از اسپرماتوسل های مصنوعی، اسپرم برداشتیم و در همسران شش بیمار IUI انجام دادیم. نتایج: سه ماه بعد از عمل، سونوگرافی اسکروتوم، اسپرماتوسل با حجم مطلوبی از اسپرم را نشان داد. در بین این 6 زن، دو حاملگی و سرانجام دو زایمان با سزارین رخ داد یکی از دو نوزاد پسر بود که در هر دو طرف، بیضه دارای واز دفران بود. بحث و نتیجه گیری: گرچه روش انتخابی درمان ناباروری مردان فاقد وازدفران دو طرفه در حال حاضر PESA+ICSI  است ولی در مواقعی که این روشهای پیچیده و پرهزینه در دسترس نیست و ضمنا درمان کم خرج نیز مورد نظر می باشد ما ساختن اسپرماتوسل از پرده واژینال و IUI را توصیه می کنیم.

هدف: نوزادانی که L.B.W. متولد می شوند با افزایش مرگ و میر و مربیدیتی همراه هستند. هدف از مطالعه بررسی شیوع، عوامل مستعد کنندهL.B.W. ، علل بستری در NICU و میزان مرگ و میر این نوزادان می باشد که بررسی به مدت یکسال در متولدین زایشگاه امام رضا (ع) انجام شده است. روش کار: بصورت یک مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی کلیه نوزادانی که در مدت یکسال در زایشگاه بیمارستان امام رضا (ع) با وزن کمتر از 2500 گرم متولد شدند (گروه کنترل) مورد بررسی قرار گرفتند. اولین زایمان بعد از هر تولد کم وزن که وزن بیش از 2500 گرم داشت بعنوان شاهد تلقی شد. اطلاعات مربوط به نوزاد، مادر و مشکلات مامایی، بوسیله پرسشنامه گردآوری شد. نتایج: تعداد 2963 نوزاد در این مدت در بیمارستان متولد شدند که 408 نفر از آنها (13.78 درصد)L.B.W. و 2.3 درصد آنها V.L.B.W. بودند. 16.22 درصد نوزادان L.B.W. اختلال رشد داخل رحمی داشتند(SGA) پنجاه و یک ممیز نه درصد نوزادان دختر و بقیه پسر بودند. مادرانی که قد کمتر از 145 سانتیمتر و وزن پس از زایمان کمتر از 45 کیلوگرم داشتند، سطح تحصیلی آنها پائین (P<0.01) و مراقبت بارداری ناکامل (P<0.05)  داشتند. شیوع L.B.W. در آنها بالاتر بوده است. بین بیمار بودن مادر و بروز L.B.W. به غیر از پره اکلامپسی ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت. PROM، دوقلویی، دو مساله مامایی که در نوزادان L.B.W. بالاتر بوده است. 42.77 درصد این نوزادان نیاز به بستری در NICU داشتند و 8.25 درصد آنها فوت نمودند (9.4 در هزار تولد زنده). شایعترین علت بستری نوزادان L.B.W. نارسی شدید و آسفکسی و شایعترین علت فوت آنها بیماری هیالن مامبران بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اینکه مرکز مورد مطالعه یک مرکز دانشگاهی با پذیرش زایمان پرخطر می باشد، لذا شیوع L.B.W. نیاز به بستری در NICU و مرگ و میر این نوزادان بالا می باشد.

زمینه: غده فوق کلیوی محل گسترش بعضی از تومورها است. شایعترین کانونهای انتشار به غده فوق کلیوی مناطق خارج غده ای مثل ریه و مدیاستن هستند. معمولا انتشار به فوق کلیوی دلیل گسترش وسیع ضایعه است. هدف از این بررسی گزارش یک مورد نادر انتشار تومور تخمدان به غده فوق کلیوی می باشد. گزارش مورد: یک بیمار 42 ساله با سابقه سروسیست آدنوکار سینوم تخمدان راست و انتشار به غده فوق کلیوی معرفی می شود. نتیجه گیری: گسترش سرطان تخمدان به غده فوق کلیوی بیانگر شدت ضایعه و دلیل احتمال افزایش مرگ و میر بیمار است.

تشخیص آپاندیسیت در یک خانم حامله ممکن است مشکل و با تاخیر همراه باشد. بنابراین درمان با تاخیر صورت می گیرد و احتمال عوارض بیشتر می شود. در این مقاله یک مورد بیماری که با تاخیر در تشخیص و ایجاد عوارض همراه شده است معرفی می گردد. این بیمار خانمی 26 ساله با حاملگی 32 هفته با درد کمر و احتمال زایمان زودرس مراجعه و بستری می شود و در بررسی های بعدی مشخص می گردد که آبسه وسیع گلوته آل و خلف صفاقی در طرف راست به ابعاد 18 در 30 سانتیمتر با گسترش به بالاتر از ایلیاک نیز داشت. بررسی های بیشتر نشان داد که علت آبسه ناشی از پاره شدن آپاندیسیت و انتشار عفونت به این ناحیه بوده است. پاره شدن آپاندیسیت در حاملگی شیوع بیشتری دارد و منجر به عوارض جدی شامل عفونت داخل و خارج صفاق و آبسه می گردد. بعلت تغییرات فیزیولوژیک و تشریحی در حاملگی تشخیص آپاندیسیت حاد با تاخیر انجام می شود. علایم مشخص آپاندیسیت شامل: درد شکم، تهوع، استفراغ، تب و لکوسیتوز در حامله ها غیر قابل اعتماد هستند. در هر حال شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی هنوز بهترین راه جهت تشخیص آپاندیسیت در حاملگی محسوب می گردد.

هدف: بررسی درماتوزهای ایجاد شده در حاملگی روش کار: در این مطالعه توصیفی آینده نگر که در 316 خانم حامله 40-16 ساله انجام شد بیماریهای خارش دار پوستی شناسایی و فراوانی انواع در آنها مشخص شد. همچنین سن حاملگی در هنگام بروز بیماری و یافته های آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: 76بیمار (24%) مبتلا به پروریت حاملگی بودند که از این تعداد 52 نفر (68%) خارش موضعی و 24 نفر (32%) خارش منتشر داشتند. علایم در بیشتر این بیماران (83%) در سه ماهه سوم بروز نمود. 7 بیمار (%2.2) مبتلا به پروریگوی حاملگی بودند که شایعترین زمان بروز بیماری در آنها سه ماهه دوم بود (86%).3 بیمار (95.0%) مبتلا به ارپسیون پلی مورفیک حاملگی بودند که همگی حاملگی اول را می گذراندند و یکی از آنها 17 کیلوگرم اضافه وزن در حاملگی داشت. یک بیمار (0.3%) مبتلا به فولیکولیت خارش دار حاملگی بود که در سه ماهه سوم بافولیکولیت منتشر خارش دار مراجعه نمود. در بیماران ما هرپس حاملگی مشاهده نشد. نتیجه گیری: درماتوزهای ایجاد شده در حاملگی در بیماران ارجاع شده جهت مشاوره از کلینیک مامایی به کلینیک پوست نسبتا شایع هستند.شایعترین آنها پروریت حاملگی است که اغلب در سه ماهه سوم بروز می کند و خارش آن بیشتر بصورت موضعی است.

هدف: هدف از انجام این مطالعه آشنا شدن متخصصین زنان و مامایی با متفورمین جهت درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک (polycystic ovary syndroma) می باشد.منابع اطلاعات: اطلاعات با استفاده از سایت ovid و 94 مقاله انگلیسی زبان که از سال 1966 با واژه های کلیدی متفورمین و سندرم تخمدان پلی کیستیک انتشار یافته جمع آوری شده است. روش کار: مقالات در صورت نداشتن گروه کنترل، نداشتن معیار سندرم تخمدان پلی کیستیک براساس تعریف انیستیتو ملی سلامت، نبود یک پیامد کلینیکی در پایان مطالعه و مقالاتی که به زبان انگلیسی نبودند از مطالعه حذف شدند. مجموعا 21 مقاله شرایط ورود به مطالعه را داشتند. نتایج: نتایج سه مطالعه کارآزمایی بالینی نشان داد در افراد مبتلا به تخمدان پلی کیستیک (Pcos) که نازایی همراه با عدم تخمک گذاری دارند درمان توام متفورمین+ کلومیفن بسیار موثرتر از کلومیفن به تنهایی در تحریک تخمک گذاری می باشد. درمان با متفورمین در خانمهای مبتلا به تخمدان پلی کیستیک با قاعدگی های نامنظم که تمایلی به حاملگی ندارند ممکنست باعث بازگشت قاعدگیهای توام با تخمک گذاری در تعداد کثیری از آنها شود. گرچه در بسیاری از خانمها 6-4 ماه درمان با متفورمین برای بازگشت قاعدگی های توام با تخمک گذاری مورد نیاز است. در خانمهای چاق متفورمین+ یک رژیم غذایی کم کالری موثرتر از رژیم غذایی کم کالری به تنهایی در کاهش وزن این افراد می باشد. بحث: سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال شایع آندوکرینی در زنان می باشد. متخصصین زنان و مامایی باید با اندیکاسیون و کنتراندیکاسیونهای مصرف متفورمین آشنا باشند.

همه ساله در سراسر جهان 500000 زن در زمان زایمان می میرند و بیشتر آنان به علت خونریزی شدید و کنترل نشده می باشد. حداقل یک چهارم از مرگهای مادری ناشی از خونریزی های شدید می باشد. 99% این مرگها در کشورهای در حال توسعه به علل شناخته شده ای مثل خونریزی های پس از زایمان اتفاق می افتد. تحقیقات نشان داده است که یک روش ساده تحت عنوان مداخله فعال در مرحله سوم زایمان به طور موثری خونریزی های پس از زایمان، میزان از دست دادن خون و استفاده از انتقال خون را کاهش می دهد. از طرفی کاهش مرگهای مادری یک عامل کلیدی است که تضمین می کند تا همه بچه ها بخصوص در فقیر ترین کشورهای جهان مادری داشته باشند که به آنان جهت زندگی و کامیابی کمک کند.