مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران
سال:1382 | دوره:15 | شماره:3 (پیاپی 33) |تعداد مقالات:10

زمینه: شایعترین نئوپلاسم حفره دهان اسکواموس سل کارسینوما (Squamous cell carcionoma) می باشد. شیوع این نئوپلاسم در دنیا در حال افزایش بوده در حالی که بهبودی رو به کاهش نهاده است. طرح هیستوپاتولوژیک این نئوپلاسم به اندازه کافی مشخص نمی باشد. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی ارزش تشیخصی رنگ آمیزی AgNOR در ضایعات دیسپلاستیک و اسکواموس سل کارسینوم حفره دهان می باشد. مواد و روشها: 58 بلوک پارافینی از آرشیو بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد شامل 10 نمونه مخاط غیر دیسپلاستیک، 10 نمونه مخاط دیسپلاستیک و 38 نمونه SCC با گریدهای I، II، III به ترتیب 20، 9 و 9 انتخاب شد. نقاط AgNOR را در هسته سلولهای اپی تلیال غیردیسپلاستیک، دیسپلاستیک و کارسینوم سلولهای سنگفرشی (درجه 1، 2 و 3) توسط میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین پراکندگی نقاط ( AgNOR (distribution score در هسته یک صد سلول اپی تلیال (که 5 یا بیش از 5 نقطه AgNOR داشتند) مورد شمارش قرار گرفت.نتایج: تعداد نقاط AgNOR در ضایعات غیر دیسپلاستیک، دیسپلاستیک و بدخیم با توجه به افزایش درجه ضایعه افزایش یافته و درصد سلولهایی که 5 یا بیش از 5 نقطه AgNOR را نشان می دهند نیز به طور معنی داری افزایش یافته است. نتیجه گیری: در این مطالعه نشان دادیم که میزان پراکندگی مناطق AgNOR در هسته سلولهای اپی تلیال حفره دهان یک معیار مهم و با ارزش تشخیصی در ضایعات خوش خیم و بدخیم با استفاده از میکروسکوپ نوری به شمار می رود.

سندروم Jervell and Lange-NeiIson، یک اختلال نادر است که به صورت اتوزومال مغلوب به ارث می رسد و با کری حسی - عصبی و طویل شدن فاصله QT در نوار قلب مشخص می شود، که از نظر بالینی به صورت اریتمی قلبی، حملات عود کننده از سنکوپ و گاه حتی مرگ ناگهانی تظاهر می کند. ما در این مقاله سه بیمار مبتلا به این سندروم را معرفی می کنیم که تحت عمل کاشت حلزون شنوایی قرار گرفته اند و در حال حاضر سالم و تحت گفتار درمانی هستند. این اولین گزارش از کاشت موفقیت آمیز حلزون شنوایی در سندروم ژرول و لانگ - نیلسون در ایران است. تشخیص به موقع این بیماران و احتیاط لازم در هنگام عمل و همچنین استفاده از داروهای بتابلوکر سبب افزایش طول عمر آنها خواهد شد.

مقدمه: آسپیراسیون جسم خارجی از مشکلات شایع و گاه تهدید کننده حیات می باشد که ممکن است به ویژه در مواردی که بیمار بدون علامت بوده یا با علائم غیرمعمول مراجعه می کند تشخیص داده نشود.مواد و روش: در این مطالعه 151 بیمار مشکوک به آسپیراسیون جسم خارجی که تحت برونکوسکوپی قرار گرفته اند، از نظر شیوع سنی، شیوع جنسی، نوع جسم خارجی و محل آنها، مدت زمان طی شده از هنگام آسپیراسیون و مراجعه به بیمارستان، یافته های اندوسکوپی، یافته های رادیولوژیک، علائم بالینی، عوارض ایجاد شده و ارتباط فاکتورهای فوق الذکر با ایجاد عوارض تحت بررسی قرار گرفته است. نتایج: تعداد پسرها 1.7 برابر تعداد دخترها و 78.1% از بیماران در گروه سنی زیر 5 سال.10% در گروه سنی 10-5 سال و 11.9% از بیماران در گروه سنی بالای 10 سال بوده اند. 25.2% از بیماران در کمتر از یک روز، 46.3% در افصله 7-1 روز و 28.5% از بیماران پس از 7 روز از آسپیراسیون مراجعه کرده اند. شایعترین یافته در شرح حال بیماران، به ترتیب سرفه و شرح حال مثبت آسپیراسیون و شایعترین یافته بالینی، کاهش صدهای تنفسی و ویز می باشد. 62% از رادیوگرافیهای قفسه سینه در این بیماران طبیعی بوده که در 64.8% از آنها جسم خارجی یافته شده است. شایعترین یافته اندوسکوپیک وجود جسم خارجی و شایعترین محل جسم خارجی برونکوس اصلی راست بوده است. بحث: 42 بیمار دچار عوارض مختلف شده اند آنالیز آماری با تست مجذور کای، انجام و میزان بروز عوارض با سن، جنس، مدت زمان از آسپیراسیون تا مراجعه به بیمارستان رابطه ای نداشته ولی اغلب عوارض در کسانی که جسم خارجی در برونکوس راست داشته اند دیده شده است. نتیجه گیری: احتمال آسپیراسیون جسم خارجی در بیماران با علائم تنفسی به ویژه در کودکان با پنومونی طولانی مدت را که به درمان دارویی جواب نمی دهند همواره باید در نظر داشت. گرفتن شرح حال دقیق و معاینه کامل بیش از یافته های رادیوگرافی در تشخیص و درمان این بیماران کمک کننده میباشد.

تراشه به دلیل منفرد بودن و به عنوان راه عمده تنفسی از اهمیت برخوردار است. حفظ و نگهداری و توجه به این ارگان حیاتی بسیار مهم است. از این رو آسیبهای وارده به تراشه، دستکاریهای غیرضروری. عدم توجه به بیماریهای این عضو آثار تخریبی جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت. از میان علل مختلف ایجاد کننده تنگی تراشه و بروز علائم تنفسی تهدید کننده حیات بیمار، در این مقاله به بررسی و گزارش بیماریهای خوش خیم و بدخیم تیروئید که تراشه را تحت فشار قرار داده اند، پرداخته شده است. در طی 7 سال در دو مرکز دانشگاهی (دانشگاه های علوم پزشکی تهران و مشهد) پرونده بیماران علم شده مورد بررسی قرار گرفته و از میان 94 بیمار دچار عارضه تنفسی و تنگی تراشه، 12 بیمار با تنگی تراشه، 6 مورد به علت تیروئید ساب استرنال یا رترواسترنال و 5 مورد کانسرهای تیروئید مهاجم به تراشه و یک مورد تیروئیدیت هاشیموتو بررسی و نتایج حاصله گزارش گردیده است و با نشریات پزشکی منتشره معتبر نیز مقایسه شده است که قابل ارائه میباشد. توصیه این مقاله به همکاران گروه ENT و سایر جراحان که بیماریهای تیروئید را تحت درمان قرار میدهند این ایت که شناخت به موقع و اقدام جراحی مناسب به ویژه به صورت گروهی با جراحان قفسه سینه میتواند نتایج خوبی را به همراه داشته باشد، به خصوص وقتی کانسر تیروئید به تراشه تهاجم داده است، حذف تیروئید و رزکسیون تراشه و آناستوموز مناسب با تکنیکهای جدید نشان دهنده تأثیر خوبی در پیش آگهی جلوگیری از مرگ ناگهانی به علت آسفکسی دارد (16). و در مواقعی که تهاجم به مری نیز باشد با انجام علم رادیکال Plo به صورت گروهی، میتوان به نتایج خوبی دسترسی پیدا کرد.

3200 بیمار مبتلا به دیسفاژی را در بیمارستان امید و قائم(عج) و با آندوسکوپی تحت بررسی قرار دادیم. در 2373 مورد رادیوگرافی بلع باریم قبلی که حکاتی از این داشت که علت دیسفاژی سرطان مری می باشد. از وفاکوسکوپی ریژید تحت بی حسی موضعی تشخیص رادیولوژی را تأیید کرد. یافته های ما حمایت از این داشت که در استان خراسان دیسفاژی تقریبا همیشه معادل کانسر مری است و طراحی و اجرا یک برنامه غربالگری در این رابطه کار عاقلانه ای است، همچنین ما معتقدیم که از وفاگوسکپی ریژید در مقایسه با نوع قابل انعطاف اگر چه که هزینه کمتری را در بر ندارد در دست یک فرد با تجربه روش مفید و کم خطری است.

موکوسلهای سینوسهای اطراف بینی یک بیماری نسبتا ناشایع بوده که در گذشته با کمک روشهای خارجی (External) درمان می شده اند. 22 بیمار مبتلا به موکوسل در بیمارستان آپادانای اهواز که شامل 6 مورد فرونتواتموئیدال، 5 مورد سینوس فکی، 4 مورد اسفنواتموئیدال، 3 مورد سینوس اسفنوئید، 2 مورد سینوس فرونتال و 2 مورد موکوسل شاخک میانی بود، در مدت سه سال با روش جراحی آندوسکوپی بینی و سینوس تحت درمان جراحی قرار گرفته اند و به مدت متوسط 26 ماه پیگیری شده اند. در این مدت هیچ گونه عودی مشاهده نشده است. لذا اگر امکان مارسوپیالیزاسیون کامل با روش آندوسکوپی میسر باشد با توجه به اینکه اسکاری بر روی صورت باقی نمی گذارد و مدت بستری در این گونه عملها کوتاهتر است درمان انتخابی جراحی با روش آندوسکوپی است.

حذف قسمتی از قدام و طرفی کف دهان به همراه فک باعث ایجاد مشکل در فعالیت و ظاهر بیمار می گردد. در دهه های اخیر جراحان ترمیمی توانسته اند با استفاده از فلپهای آزاد حاوی استخوان رگ دار (VBCFFs) یا فلپهای استومیوکوتانئوس این مشکلات را برطرف سازند. بیمار ما یک خانم 70 ساله بود که با SCC ریج آلوئولار T4 مراجعه نموده بود. ما در یک مرحله قسمتی از فک و قدام و طرفی کف دهان را حذف نموده و در همان موقع مندیبول را با استفاده از فلپ استومیوکوتانئوس بازسازی نمودیم. بعد از حذف تومور ناتوانی کم، ظاهر مقبول و مکالمه و بلع طبیعی برای بیمار وجود داشت (7).

هدف: بررسی کاهش شنوایی هدایت استخوانی در عفونتهای مزمن گوش میانی (بدون عارضه) و تعیین ارتباط این کاهش شنوایی با مدت بیماری گوش، سن بیماران، پاتولوژی گوش میانی و تعیین نوع و شدت کاهش شنوایی. روش: یک مطالعه توصیفی تحلیلی روی 207 بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن که به بیمارستان قائم(عج) مراجع داشته اند و گروه شاهد در همان محدوده سنی و جنسی انجام شد. اطلاعات اپیدمیولوژیک مربوط به بیماران ثبت و تستهای شنوایی سنجی انجام گرفت و نوع کاهش شنوایی مشخص گردید و آنالیز آماری انجام شد.یافته ها: در 31.4% بیماران و 5.3% گروه شاهد کاهش شنوایی حسی عصبی (SNKL) وجود داشت که این اختلاف معنی دار است (P=0.00001). این کاهش شنوایی در کسانی که اتوره بیش از 15 سال و سن بالای 45 سال داشتند شایعتر بود. کاهش شنوایی در فرکانسهای بالا بیشتر بود. ولی بین شیوع کاهش شنوایی حسی عصبی و نوع پاتولوژی گوش میانی ارتباط معنی داری مشخص نشد. نتیجه: در این مطالعه مشخص شد که اوتیت مزمن میانی سبب اختلال در آستانه هدایت استخوانی شده و باید در ضمن درمان برای پیش بینی میزان موفقیت جراحی این اخلال هدایت استخوانی را نیز در نظر گرفت.

مقدمه: جراحی لیزر یکی از روشهای جراحی می باشد. لیزر در اعمال جراحی E.N.T به کار برده می شود و به طور عمده جراح در این گونه اعمال از لیزر CO2 بهره می گیرد. در طی عمل جراحی لیزر راههای هوایی، تیم جراحی و تیم بیهوشی در برقراری راههای هوایی سهیم هستند. هدف: این مطالعه، با هدف تعیین روش بیهوشی اعمال جراحی لیزر راههای هوایی در بیماران بستری در بخش (E.N.T) بیمارستان قائم(عج) انجام گردید. روش کار: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر 77 بیمار که اعمال جراحی لیزر CO2 داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند جهت گردآوری اطلاعات از فرم ثبت اطلاعات استفاده شده است و جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون مجذور کای و از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که روش بیهوشی 1.3 درصد موارد تحت sedation و 98.7 درصد موارد تحت G.A بوده است. از نظر القاء بیهوشی و شل کننده عضلانی 78.6 درصد نسدونال، فنتانیل و اسکولین، 7.1 درصد نسدونال و اسکولین، 5.7 درصد نسدونال، 4.3 درصد نسدونال و آتروکوریوم 1.4 درصد نسدونال و فنتانیل، 1.4 درصد فنتانیل، تالامونال و دیازپام و1.4 درصد دیازپام و آتروپین دریافت داشته اند از نظر داروهای فار بیهوشی 68.5 درصد هالوتان و N2O، به همراه O2 و 17.8 درصد هالوتان همراه O2، 12.3 درصد N2O، همراه O2، 1.4 درصد بدون داروی قرار و فقط O2 دریافت نموده اند. از نظر برقراری راه هوایی 55.2 درصد به وسیله لوله Red Rubber، 26.9 درصد از طریق تراکئوستومی و 17.9 درصد با استفاده از لوله فلزی بوده است. از نظر بروز عوارض 1.3 درصد دچار خونریزی، 1.3 درصد دچار دیسترس تنفسی و 1.3 درصد دچار آتش گرفتن راه هوایی شده بودند. آزمون K2 بین نوع عمل جراحی و داروهای القاء بیهوشی ارتباط معنی داری را نشان داد (P<0.0001). جراحی لیزر ارزشمند اما خطرناک است. با توجه به اهمیت روش بیهوشی در بیمارانی که اعمال جراحی راه هوایی با لیزر دارند، ضروری است که یک پروتکل لیزر مطمئن توسط جراحان و متخصصین بیهوشی که اعمال تجراحی لیزر را انجام میدهند در نظر گرفته شود.

مقدمه: تیروئید زبانی یک ناهنجاری مادرزادی نادر با شیوع بالینی 1.100000 می باشد که ناشی از عدم مهاجرت بافت تیروئید از محل اولیه به محل طبیعی خود در گردن می باشد جهت تشخیص قطعی باید اسکن تیروئید با 123 I انجام گردد و در صورت عدم جذب ید در محل طبیعی غده و افزایش جذب در قاعده زبان تشخیص مسجل می گردد. علائم بالینی: در بررسی بیماران بستری در بخش گوش و گلو و بینی بیمارستان امام رضا(ع) طی سالهای 1381-1371 سه مورد تیروئید زبانی را گزارش کردیم. مورد اول، آقای 23 ساله با شکایت خونریزی گلو و دیسفاژی به جامدات و خُرخُر شبانه از هفت سال پیش مراجعه کرده بود. مورد دوم، خانم 47 ساله با شکایت خونریزی گاهگاهی از حلق، تنگی نفس گاهگاهی و احساس خفتگی هنگام خواب به مدت 20 سال مراجعه کرده بود. مورد سوم، خانم 16 ساله با شکایت گلودرد و تغییر کیفیت صدا از دو ماه قبل مراجعه کرده بود. اقدامات درمانی: هر سه مورد پس از تأیید تشخیص توسط اسکن تیروئید با اپروچ ترانس هیوئید تحت عمل جراحی قرار گرفتند اسکن بعد از علم حذف کامل توده را نشان داد و در بررسی پاتولوژی بافت تیروئیدی نرمال گزارش شد. نتیجه گیری: حذف تیروئید زبانی در صورت علامت دار بودن ضروری است و حتی در صورت بی علامت بودن با توجه به احتمال بروز بدخیمی دخالت جراحی منطقی به نظر می رسد.