زمینه: شوید و کرفس در درمان بیماری های کبدی استفاده می شوند، اما اثر احتمالی آنها بر فعالیت این غده بزرگ مطالعه نشده است.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثرات عصاره هیدروالکلی دانه های شوید و کرفس بر فعالیت آنزیم های کبدی رت انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1381 دردانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد، ابتدا عصاره دانه های شوید و کرفس تهیه و توسط GC/MS آنالیز شد، عصاره دو گیاه با دوزهای مختلف و زمان های متفاوت به صورت داخل صفاقی در رت تزریق گردید و تغییرات فعالیت آنزیم های کبدی شامل آلکالن فسفاتاز (ALP)، گلوتامات آکسالواستات ترانس آمیناز (SGOT) و گلوتامات پیروات ترانس آمیناز (SGPT) تعیین شد. داده ها با آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: د.کارون و د.لیمونن ترکیب عمده عصاره شوید و و.لیمونن و میرسن ترکیب عمده دانه های کرفس بود، فعالیت سرمی SGOT و SGPT 24 ساعت پس از تزریق 500 میکرولیتر بر کیلوگرم عصاره شوید به ترتیب 12.8 و 8.7 درصد و در مورد کرفس 11.6 و10.52 درصد کاهش یافت و بعد از تزریق 1000 میکرولیتر بر کیلوگرم عصاره شوید 13.7 و 11.6 درصد و برای کرفس 12.6 و 12.9 درصد کاهش یافت (p<0.05). با افزایش زمان به 168 ساعت، کاهش فعالیت آنزیم های SGOT, SGPT و ALP به ترتیب برابر 2، 18.4، 13.5 درصد شد (p<0.05).نتیجه گیری: مواد موثره گیاهان شوید و کرفس احتمالا با آثار آنتی اکسیدانت یا کاهش تولید رادیکال های آزاد سبب تثبیت غشا سلول های کبدی و کاهش آزادسازی آنزیم به خون می گردد.