مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران
سال:1385 | دوره:18 | شماره:3 (پیاپی 45) |تعداد مقالات:15

مقدمه : هدف اصلی از این مطالعه بررسی میزان شیوع ناراحتی های مفصل گیجگاهی- فکی (TMJ) و ارتباط آن با مال اکلوژن در میان دانشجویان بود.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی است و به صورت مقطعی صورت گرفت. در این بررسی 425 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. از این تعداد 308 نفر مرد و 117 نفر زن بود. افراد مورد مطالعه دانشجویان دانشکده دندانپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودند. دامنه سنی آنها 19 تا 32 سال و میانگین سنی آنها 1/26 سال بود. نمونه ها به صورت تصادفی انتخاب شدند.نتایج: رابطه بین ما ل اکلوژن و ناراحتی TMJ از نظر آماری معنی دار نبود. در عین حال بیشترین ارتباط بین ناراحتی TMJ و ناهنجاری CL.II و کمترین ارتباط بین ناراحتی TMJ و ناهنجاری CL.III وجود داشت. میزان شیوع ناراحتی TMJ در مال اکلوژن های مختلف به ترتیب ذیل بود: Cl II>Cl I>Cl III. رابطه بین ناراحتی TMJ و درد پشت، گردن و سر نیز از نظر آماری معنی دار بود ((P-value=0/0298. نسبت بین زنان به مردان مبتلا 6/1 به 1 بود. بیشتر بیماران دارای ناراحتی TMJ از صدای مفصل رنج می بردند و تعداد کمی از آنها علایمی نطیر درد و محدودیت بازکردن دهان و سایر علایم ناراحتی مفصل را نشان می دادند. صدای مفصل عمدتا از نوع clicking بود.نتیجه گیری: از این مطالعه این گونه نتیجه گیری شد که رابطه آماری معنی داری بین مال اکلوژن و ناراحتی TMJ وجود ندارد. بیشترین ارتباط، که در عین حال از نظر آماری نیز معنی دار نبود، بین ناراحتیTMJ و مالاکلوژن CL. II وجود داشت. رابطه بین ناراحتی TMJ و درد پشت، گردن و سر نیز از نظر آماری معنی دار بود. بین ناراحتی مفصل گیجگاهی- فکی و ناراحتی معده (به طور کلی) رابطه معنی دار وجود داشت. به همین دلیل پیشنهاد شد در این رابطه تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

مقدمه: هدف از این مطالعه مقایسه تیترهای آنتی بادی بر علیه ویروس EBV در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطق سر گردن (به جز نازوفارنکس) و افراد نرمال می باشد.مواد و روش کار: تیترهای سرمی آنتی بادی بر علیه اجزای VCA, EBNA, EA ویروس اپشتاین بار در بیماران مبتلا به کارسینوم فوق و گروه کنترل مقایسه شد.نتایج: از 41 بیمار پذیرفته شده در این مطالعه 21 بیمار مبتلا به کارسینوم فارنژال و 20 بیمار مبتلا به کارسینوم لارنژال بودند. تمامی کلاس های آنتی بادی های ضد EBV به جز (EBNA (IgG در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی به صورت معنی داری بیشتر از افراد کنترل بود. مطالعات آماری اختلاف معنی داری را در تیترهای آنتی بادی بین بیماران مبتلا به کارسینوم لارنژال و فارنژال و یا بین بیماران مصرف کننده یا عدم مصرف کننده تنباکو نشان نداد. نتیجه گیری: بر مبنای این مطالعه ارتباطی میان تیترهای آنتی بادی های ضد EBV و کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطق سر و گردن (به جز نازوفارنکس) وجود دارد. مطالعات بیشتر بر روی نمونه های بافتی می تواند نقش EBV را در تشکیل کارسینوم غیر نازوفارنژال مشخص نماید.

مقدمه: آسپیراسیون جسم خارجی یک علت شایع دیسترس تنفسی در کودکان است تاخیر در تشخیص و درمان آن می تواند منجر به عوارض جدی به ویژه پنومونی مزمن شود. هدف این مطالعه ارزیابی نفش رادیوگرافی ساده قفسه صدری در تشخیص آسپیراسیون جسم خارجی به عنوان یک اقدام اولیه و در دسترس است.روش کار: این مطالعه به صورت گذشته نگر طی سال های 83- 1379 در بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گردید. اطلاعات موجود از پرونده بیماران کمتر از 18 سال که با تشخیص آسپیراسیون جسم خارجی ترخیص شده بودند، استخراج و یافته های حاصله با مطالعات مشابه مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری گردید.نتایج: از مجموع 140 بیمار 87 نفر آن (62%) مذکر بودند. متوسط سن بیماران 48 ماه بود. شایع ترین یافته های بالینی عبارت بودند از: شرح حال(%77) Chocking ، کاهش صداهای تنفسی (42%)، خس خس سینه (38%)، سرفه (20%)، دیسترس تنفسی (5/15%) و تب. رادیوگرافی قفسه صدری در 47% موارد طبیعی و حساسیت تشخیصی 64% بود. پرهوایی شایع ترین یافته های رادیوگرافیک بود (5/24%). سایر یافته های رادیوگرافیک به ترتیب شیوع عبارت بودند از: کدورت ریوی (5/10%)، اتلکتازی در (5/6%)، اپاسیته ناشی از جسم خارجی در 5/6%. به جز چهار مورد جسم خارجی آسپیره شده مواد خوراکی بود که تخم هندوانه شایع ترین آنها بود (40%). در 133 بیمار (95%) جسم خارجی به طور کامل و موفقیت آمیزی با برونکوسکوپی خارج شده بود.نتیجه گیری: اگر چه تشخیص جسم خارجی کودکان با شرح حال، معاینه فیزیکی و یافته های رادیولوژیک محقق می گردد. لیکن این یافته ها ممکن است گمراه کننده نیز باشند. رادیوگرافی قفسه صدری طبیعی به ویژه در مواردی که شرح حال قویاً به نفع تشخیص است نباید موجب کنار گذاشتن تشخیص آسپیراسیون جسم خارجی گردد و برونکوسکوپی روشی بی خطر و نجات بخش است.

مقدمه: تومور سلول ژانت استخوان گیجگاهی یا استئوکلاستوما یک نئوپلاسم اولیه نسبتا نادر استخوان گیجگاهی است. او معمولا ناحیه اپی فیز استخوان های بلند را گرفتار می کند درگیری اولیه استخوان های جمجمه ناشایع است.معرفی بیمار: ما یک مورد تومور سلول ژانت استخوان گیجگاهی در یک مرد 33 ساله را گزارش می کنیم که تظاهر اولیه آن یک کاهش شنوایی هدایتی خفیف است. سی تی اسکن یک توده بزرگ با حاشیه مشخص در داخل استخوان گیجگاهی، حفره جمجمه ای خلفی و حفره زیر گیجگاهی را نشان داد. بیوپسی و حذف توده متعاقب آن تومور سلول ژانت استخوان گیجگاهی را نشان داد.نتیجه گیری: تومورهای استخوان گیجگاهی ممکن است با علایمی مثل کاهش شنوایی هدایتی خفیف یا پری گوش تظاهر کنند. بنابراین باید همیشه علل نادر علایم شایع را مد نظر داشته باشیم.

مقدمه: نویسندگان یک مورد کارسینوم موکواپی در مویید مری را گزارش کرده اند که کانسر اولیه و نادر مری می باشد که ترکیبی از سلول های کارسینومی سنگفرشی و غددی موسین تراوا در سراسر تومور می باشد.معرفی بیمار: بیمار آقای 54 ساله با سابقه 5 ماهه دیسفاژی بود که بیوپسی اندوسکوپیک تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی داده شده بود. بیمار تحت ازوفاژکتومی درمانی با برداشت غدد لنفاوی ناحیه ای قرار گرفت. مطالعات پاتولوژی و هیستوشیمی نمونه، تشخیص کارسینوم موکواپیدرمویید مری را اثبات کرد.

مقدمه: تراکئو برونکوپاتیا استئو کندروپلاستیکا یا تراکئوپاتیا استئوپلاستیکا یک اختلال نادر مجاری هوایی بزرگ با علت ناشناخته است. معمولا تشخیص بر اساس مشاهدات برنکوسکوپی است که با نتایج مطالعه بافتی تایید می شود. این ضایعات عموما خوش خیم و بدون علامت است اما ممکن است منجر به عوارض بسیار شدید مانند انسداد راه هوایی شده و نیازمند مداخلات جراحی شود.گزارش مورد: در این مقاله ما دو بیمار تراکئو برونکوپاتیا استئو کندروپلاستیکا، با یافته های مشخص برونکوسکوپیک و بافتی این اختلال را شرح می دهیم. نمونه اول کارسینوم سلول سنگفرشی ریوی داشت و دومین بیمار همزمان دچار آرتریت روماتویید و فیبروز انترسیس بود.

مقدمه: رینیت آلرژیک بیماری شایعی است و استفاده از داروی مناسب جهت تخفیف علایم، در آن ضروری است. اسپری های بینی بکلومتازون و کرومولین سدیم داروهایی هستند که به فراوانی جهت درمان رینیت آلرژیک تجویز می شوند. با توجه به تفاوت در قیمت و عوارض آنها، این مطالعه جهت مقایسه اثر بخشی این دو دارو انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی است که در یک کلینیک ENT خصوصی در اصفهان بر روی 52 بیمار بالای 10 سال دچار رینیت آلرژیک انجام شده است. در این بیماران 5 علامت بالینی رینوره، خارش بینی، خارش چشم، عطسه و احتقان بینی، از نظر وجود و شدت، قبل و بعد از یک ماه درمان، ارزیابی و نمره دهی شد. نتایج: هر دو دارو در کنترل علایم 5 گانه فوق در بیماران موثر بوده اثر دهی یکسانی از نظر آماری داشتند. لذا با توجه به هزینه های درمانی و عوارض، اسپری کرومولین توصیه می گردد.

مقدمه: هیپرتروفی آدنوتونسیلار که شایع ترین علت انسداد دستگاه تنفسی فوقانی و مهم ترین عامل پیدایش آپنه های انسدادی موقع خواب اطفال می باشد از طرق مختلف خصوصا کاهش ترشح هورمون رشد (GH) و فاکتور رشد مشابه انسولین (IGF-1) باعث اختلال رشد می گردد.روش کار: این مطالعه از نوع تجربی مداخله گر است و روی 30 کودک 3 تا 13 ساله مبتلا به علایم بالینی آپنه های انسدادی موقع خواب انجام شده است. سطح سرمی هورمون رشد و فاکتور رشد مشابه انسولینIGF-1  صبح روز عمل به طور ناشتا و سپس با میانگین  110روز بعد از عمل جراحی اندازه گیری و مقایسه شده است. همزمان شاخص توده بدن (BMI) قبل و بعد از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است.نتیجه: تغییرات سرمی IGF-1 به طور عموم در 30 بیمار مورد مطالعه قبل و بعد از عمل جراحی معنی دار نبود در حالی که تغییرات سرمی IGF-1 در گروهی که درجه بزرگی لوزه های کامی و آدنویید آنها III و IV بود معنی دار گردید.نتیجه گیری: هیپرتروفی آدنوتونسیلار با درجه بزرگی III و IV از طریق تاثیر روی کاهش ترشح هورمون رشد و IGF-1 یکی از فاکتورهای مهم در بروز اختلال رشد کودکان محسوب می شود.

مقدمه: استرپتوکوکوس پنومونیه شایعترین علت عفونت اکتسابی باکتریال سیستم تنفسی در جامعه و یکی از علل مهم عفونت گوش میانی، باکتریمی و مننژیت است اطلاعات کمی در مورد مقاومت استرپتوکوکوس پنومونیه به آنتی بیوتیک ها در ایران وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع و حاملین استرپتوکوکوس پنومونیهو بررسی الگوی مقاومت میکروبی آن در بچه ها است.روش کار: مطالعه به صورت مقطعی (Cross sectional) از اسفندماه سال83 تا بهمن ماه سال 84 در کودکان زیر 6 سال کودکستان های مناطق مختلف شهرستان مشهد انجام شد. نمونه ها باسواپ استریل از نازوفارنکس گرفته شد و فورا روی محیط کشت انتخابی(Selective) کشت گردیدند. سپس تست های تاییدی و تست های حساسیت میکروبی انجام شدند.نتایح: از 1161 کودک 572 (3/49%) پسر و 589 (7/50%) دختر با متوسط سن 2/4 سال بودند. استرپتوکوک پنومونیه در 102 نفر (78/8%) کشت داده شد. میزان مقاومت به حداقل یک آنتی بیوتیک 100% بود که 4/80%، 13/43%، 19/40%، 55/22%، 03/48، 62/18%، به کوتریموکسازول، اریترومایسین، سفیکسیم، آموکسی سیلین، پنی سیلین، آموکسی سیلین، کلاونیک اسید به ترتیب مقاوم بودند.نتیجه گیری: با وجودی که میزان حاملین بدون علامت نازوفارنژیال استرپتوکوکوس پنومونیه در شهرستان مشهد پایین 7/8% بود ولی مقاومت به آنتی بیوتیک ها بالاست که جهت اجتناب از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها و در نتیجه آن بالارفتن میزان مقاومت آموزش کافی نه تنها به پزشکان بلکه به جمعیت عمومی لازم است.

مقدمه: سینوزیت مزمن درصد قابل توجهی از جامعه را مبتلا می کند و ناراحتی طولانی مدت را برای افراد به دنبال دارد. مصرف آنتی بیوتیک های با طیف وسیع می تواند باعث تغییر در ترکیب و فراوانی پاتوژن ها گردد. از طرفی با توجه به این که وجود ترشحات پشت حلق با منشا سینوزیت مزمن جز علایم شایع است. در این مطالعه برآنیم که علاوه بر تعیین باکتریولوژی سینوس های مبتلا پس از درمان طولانی مدت آنتی بیوتیکی، ارتباط نتایج کشت در سینوس های پاتولوژیک را با نتیجه کشت ترشحات نازوفارنکس مقایسه کنیم.روش کار: این مطالعه به صورت آینده نگر انجام شده است. 50 مورد بیمار شامل 21 زن و 29 مرد مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران افرادی بودند که علیرغم درمان آنتی بیوتیکی طولانی مدت و وسیع الطیف، پس از سه ماه از درمان، علایم پایدار داشتند. بنابراین به عنوان خط بعدی درمان، بیماران تحت جراحی آندوسکپی سینوس قرار گرفتند و در طی عمل از کانون های ابتلا و نازوفارنکس با سواب نمونه برداری شده، کشت هوازی و بی هوازی برایشان انجام شد و نتایج با هم مقایسه گردید.نتایج: استاف کوآگولاز منفی (36%)، آنتروباکترآئروژنز (36%)، استاف اورئوس (20%) شایع ترین باکتری های جدا شده از سینوس بودند. کشت سینوس در دو مورد (4%) استریل بود و در 96 درصد بقیه کشت مثبت حاصل شد. در مقایسه آماری شایعترین باکتری های کشت شده از سینوس که 88 درصد موارد را تشکیل می دادند، ارتباط معنی داری بین نتایج کشت سینوس و نازوفارنکس وجود داشت.نتیجه گیری: با مقایسه نتایج کشت سینوس و کشت نازوفارنکس به این نتیجه رسیدیم که می توان از نازوفارنکس به عنوان شاخصی از سینوس جهت تعیین باکتریولوژی استفاده نمود.

مقدمه: شکاف کام و لب یکی از شایع ترین نواقص مادرزادی است که ناحیه فک و صورت را درگیر می سازد. به دلیل وجود اختلال در مراحل اولیه تکامل جنینی، جوش خوردن درزهای اولیه با اشکال مواجه شده و شکاف در قسمت های مختلف سر و صورت ایجاد می شود. لذا هدف از انجام این تحقیق یافتن آن دسته از شاخص های آنتروپومتریک صورت والدین است که می تواند با بروز شکاف لب و کام در فرزندان ارتباط داشته باشد تا از این طریق بتوان خانواده های دارای استعداد ژنتیکی به شکاف لب و کام را از سایرین تفکیک نمود.روش کار: این تحقیق مورد – شاهدی بر روی 57 زوج از والدین سالم دارای فرزند مبتلا به شکاف کام و لب یکطرفه یا دو طرفه به عنوان گروه مورد و 57 زوج از والدین دارای حداقل دو فرزند سالم به عنوان گروه شاهد انجام شد. 16 معیار آنتروپومتریک سر و صورت با استفاده از یک عدد کولیس دیجیتال با دقت 01/0 و یک متر نواری در دو گروه، اندازه گیری و با یکدیگر مقایسه شد.سپس اندازه های مذکور در دو گروه با استفاده از آزمون های t مستقل و زوجی و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: در این بررسی مشخص شد عرض سر، حداقل عرض پیشانی، طول سر و عرض صورت در پدران دارای فرزند مبتلا به طور معنی داری کمتر از پدران دارای فرزند سالم و ارتفاع صورت، عرض گوش و قوس فک بالا در آن ها به طور معنی داری بیش از پدران دارای فرزند سالم است. در مورد مادران، حداقل عرض پیشانی و عرض صورت در زنان دارای فرزند مبتلا به طور معنی داری کمتر از مادران دارای فرزند سالم بود و ارتفاع صورت، عرض گوش، فاصله دو گوشه داخلی چشم، فاصله دو گوشه خارجی چشم، قوس فک بالا و پائین و محیط سر در مادران دارای فرزند مبتلا به شکاف به طور معنی داری بیشتر از مادران دارای فرزند سالم گزارش شد. به علاوه تحقیق حاضر مشخص کرد شاخص صورتی در والدین دارای کودک مبتلا به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که شکل کلی سر و صورت تحت کنترل قوی عوامل ژنتیکی می باشد به نظر می رسد مطالعات بعدی باید در جهت بررسی ژن های کنترل کننده این ابعاد که می تواند با بروز شکاف لب و کام ارتباط نزدیکی داشته باشد برنامه ریزی گردد.

معرفی بیمار: خانم 60 ساله ای باسابقه دیسفاژی و خرخر شبانه پیشرونده که شروع دقیق آن را نمی داند به درمانگاه گوش، گلو و بینی بیمارستان امام (ره) همدان مراجعه کرده است. در معاینه بالینی یک توده نرم به اندازه 6×6 سانتیمتر در طرف راست گردن بیمار درست زیر عضله استرنوکلیدوماستویید لمس می شد. در معاینه اروفارنکس توده برجسته ای در زیر مخاط دیواره خلفی اروفارنکس دیده می شد که در لمس قوام نرم داشته ومخاط روی آن سالم بود. در بررسی CT با کنتراست توده ای رادیولوسنت که از سطح استخوان هیویید در پایین تا نازوفارنکس در بالا ادامه داشت دیده شد. به علت حجم زیاد تومور حنجره و تراشه به جلو و طرف مقابل وشریان کاروتید و ورید ژوگولر داخلی به طرف جانبی وعقب رانده شده بودند. توده مزبور از طریق برش گردنی عرضی به صورت یک جا خارج شد و تمام سیستم عروق و اعصاب موضع حفظ شدند. در بررسی پاتولوژی یک لیپوم کپسول دار به ابعاد 10×8×4 سانتیمتر تایید شد.