مجله علوم پزشکی فیض
سال:1382 | دوره:7 | شماره:2 (پی در پی 26) |تعداد مقالات:15

سابقه و هدف: سدر یا Ziayphus spina christi از تیره عناب Rhamnaceae یکی از گیاهان بومی ایران است که به صورت خودرو در استان خوزستان رشد میکند و به آن کنار نیز می گویند. در طب سنتی در مورد اثرات میوه آن اشارتی شده است و برگ آن که سدر نامیده میشود به طرو عمده برای شستشوی موی سر استفاده میشود. به منظور تعیین اثرات غلظتهای مختلف عصاره آبی - الکلی برگ آن بر قلب قورباغه این تحقیق انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش Experimental انجام شد. قلب قورباغه از طریق Vena cava کانیوله شده و توسط محلول رینگر استاندارد پرفیوز گردید سپس پس از تغذیه و اکسیژن دهی از شاخه چپ کانیوله شده آئورت از قلب خارج گردید. به محلول رینگر عصاره اضافه شد تا غلظتهای نهای  20mg/ml و 10، 5، 2.5، 1.25، 0.625 ایجاد شود. تغییرات نیروی انقباضی و تعداد ضربان قلب قبل و بعد از اضافه کردن عصاره صورت ایزومتریک ثبت و مقایسه گردید. فشار بازگشت وریدی در تمام مدت آزمایش 5.5 سانتیمتر آب بود. دمای رینگر 22-20 سانتیگراد و pH آن 8.4 بود. تحریک الکترییک دیواره دهلیز با 10 ولت، 1 هرتز و 1 هزارم ثانیه به مدت 20-10 ثانیه قبل و بعد از استفاده از غلظت 20mg/ml اعمال شد و تأثیر هر غلظت با آمار t-test و بین غلظتهای متفاوت با Anova مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: روی 25 قلب پرفیوز شده قورباغه انجام گرفت و مشاهده گردید که این عصاره به صورت وابسته به غلظت موجب کاهش نیروی انقباضی و تعداد ضربان قلب قورباغه میگردد (P<0.0001). غلظت 20mg/ml در موارد سبب بروز ایست قلبی در حالت آدیاستول گردید که با پرفوزیون رینگر تازه ایست قلبی برطرف گردید. تحریک الکتریکی (E.S) دیواره دهلیز تأثیری بر ایست قلبی حاصل از غلظت 20mg/ml نداشت. نتیجه گیری: به نظر میرسد این عصاره حاوی ماده و یا مواد مهار کننده بهره مندی سلولهای قلب از کلسیم در روند انقباض باشد و در تحقیقات عملی صحبت از احتمال و شاید و… نباید باشد.

سابقه و هدف: واژینوز باکتریایی یکی از شایعترین عفونتهای زنان می باشد. آنتی بیوتیکهای مختلفی برای درمان این عفونتها مورد استفاده قرار گرفته اند. گرچه مترونیدازول به عنوان مؤثرترین دارو پیشنهاد شده است اما هیچ کدام از آنتی بیوتیکها به طور کامل در درمان و ممانعت از بیماری مؤثر نبوده اند. هدف از این مطالعه مقایسه کارایی و ایمنی کلیندامایسین و مترونیدازول خوراکی در زمان واژینوز باکتریایی زنان است. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 60 زن با سن 16 سال و بالاتر که واژینوز باکتریایی آنها توسط ویژگیهای استاندارد Amsel و رنگ آمیزی گرم تشخیص داده شده بود انجام گرفت. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان با یکی از کلیندامایسین خوراکی 300mg دوبار در روز برای 7 روز و گروه دوم تحت درمان با مترونیدازول خوراکی 500mg دوبار در روز برای 7 روز قرار گرفت. بیمارانی که همزمان عفونت قارچی با تریکومونایی داشتند از مطالعه خارج شدند. جهت بررسی میزان بهبودی، کلیه معاینات و آزمایشات 7 الی 14 روز بعد از درمان تکرار شد. همچنین علائم واژینال، شکایات و عوارض جانبی داروها در بیماران بررسی و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: اختلاف معنی دار آماری از نظر میزان بهبودی در مصرف کنندگان کلیندامایسین خوارکی (93.3 درصد) و مترونیدازول خوراکی (86.6 درصد) مشاهده نشد. واکنشهای نامطلوب در هر دو گروه به صورت خفیف بود. چهار بیمار که کلیندامایسین خوراکی دریافت کرده بودند دچار اسهال غیرخونی شدند و در چهار بیمار که مترونیدازول خوراکی دریافت کرده بودند واژینوز کاندیدیایی علامت دار پیشرفت کرد. نتیجه گیری: کلیندامایسین میتواند جایگزینی مؤثر و ایمن برای درمان واژینوز باکتریایی در زنان باشد.

سابقه و هدف: شناخت اتیولوژی بیماریهایی از جمله سرطانها از اولویتهای پژوهشی محسوب میشود. در مورد نقش حذف ژنی GSTM1 از افزایش شانس ابتلا به چندین سرطان گزارشات متناقضی وجود دارد لذا به منظور تعیین رابطه ژنوتیپهای آن با بروز سرطان کولون، این تحقیق در بیمارستان نمازی شیراز و گروه شاهد آنها انجام گرفت.مواد و روشها: این تحقیق مطالعه ای مورد - شاهدی است که چند شکلی ژنتیکی GSTMI به وسیله تکنیک PCR در 38 بیمار مبتلا به سرطان کولون و 79 فرد سالم (به عنوان گروه شاهد) بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون مربع کای مورد قضاوت قرار گرفتند و میزان مواجهه بودن با ژنوتیپها و ODD'S Ratio آن محاسبه گردید.یافته ها: فراوانی ژنوتیپ null در گروه شاهد 32.9 و در مبتلایان به سرطان کولون 50 درصد می باشد (P<0.05) و افراد مبتلا بیشتر از 2 برابر افراد شاهد در مواجهه با ژنوتیپ Null بوده اند. در صورتی که دو گروه براساس سن طبقه بندی شوند آنگاه در سنین بالاتر از 59 سال، بین ژنوتیپ null و ابتلا به سرطان کولون رابط آماری معنی دار مشاهده میگردد (P<0.02). نتیجه گیری: افرد هموزیگوس برای حذف ژنی در GSTM1 به ویژه در سنین بالا، استعداد بیشتری جهت ابتلاء به سرطان کولون دارند.

سابقه و هدف: با توجه به گزارشهایی مبنی بر تأثیر تریکومونیازیس بر حاملگی و سلامت نوزاد و عدم اطلاع از وضعیت اپیدمیولوژیک آن در خانمهای باردار شهر کاشان، این تحقیق برروی خانمهای باردار مراجعه کننده به زایشگاه و بیمارستان دکتر شبیه خوانی کاشان در سالهای 81-1380 انجام گرفت. مواد و روشها: این تحقیق به روش توصیفی و آینده نگر بر روی خانمهای بارداری که برای انجام زایمان، مراجعه کرده بودند، صورت پذیرفت. جمع آوری اطلاعات بیماران با گرفتن شرح حال، مشاهدات بالینی و آزمایشگاهی، تعیین pH، گسترش مرطوب و محیط کشت اختصاصی تریکوموناس واژینالیس (دیاموند اصلاح شده) انجام شد.یافته ها: در 450 خانم باردار مورد بررسی، 2 مورد (44 درصد) تریکومونیازیس مشاهده شد که در هر دو مورد زانان مبتلا زایمان قبل از موعد و پارگی زودرس کیسه آب و نوزاد با وزن کم حین تولد داشتند. هر دو زن مبتلا به تریکومونیازیس، خانه دار، بیسواد و دارای ترشحات آبکی و کف آلود بودند. در هر دو مورد واژینیت مشاهده شد. یکی از بیماران سرویکس توت فرنگی داشت در حالی که در زانان باردار فاقد تریکومونیازیس این علامت مشاهده نشد. نتیجه گیری: میزان آلودگی به تریکومونیازیس در منطقه، پایین است. تریکومونیازیس در بروز زایمان قبل از موعد، و پارگی زودرس کیهس آب و وزن کم حین تولد نوزاد نقش دارد، لذا مطالعات تحقیقی در جوامع با آلودگی بالا پیشنهاد میگردد. از طرف دیگر، علائم بالینی و معاینه فیزیکی برای تشخیص تریکومونیازیس کافی و دقیق نیست. بنابراین، تشخیص صحیح با روشهای آزمایشگاهی جهت درمان مناسب توصیه میشود.

سابقه و هدف: تغذیه انحصاری با شیر مادر به عنوان یک عامل مهم در تأمین سلامت کودکان در 6 ماه اول زندگی، خصوصاً در کشورهای توسعه نیافته، نقش مؤثری دارد. از آنجا که دوره تغذیه انحصاری با شیر مادر تابع شرایط اجتماعی و فرهنگی جوامع است، لذا ضروری است عوامل مؤثر بر آن در مناطق مختلف مورد بررسی قرار گیرد. مطالعه حاضر در راستای تعیین مدت تغذیه انحصاری با شیرمادر و عوامل مؤثر بر آن در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی و درمانی زاهدان در سالهای 80-1379 صورت گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه که به صورت مقطعی انجام شد تعداد 253 نفری از مادرانی که فرزند 24-6 ماهه داشتند و جهت انجام مراقبتهای کودکان خود به 5 مراکز بهداشتی و درمانی مراجع کرده بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند. و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه حضوری علمکرد مادران در مورد نحوه تغذیه کودک تا 6 ماهگی تعیین و نقش آموزش قبل از زایمان، هم اتفاقی به بیماری مادر با شیوع تغذیه انحصاری محاسبه گردید. یافته ها: اطلاعات به دست آمده نشان داد که 46.3 درصد از مادران بیسواد، 74.7 درصد دارای سن کمتر از 30 سال و 7.9 درصد شاغل بودند. جامعه شیرخواران مورد مطالعه شامل 53.4 درصد دختر و 46.6 درصد پسر بودند و 90.5 درصد آنان ملیت ایرانی داشتند و 97.6 درصد شیرخواران در بدو تولد با شیرمادر تغذیه شده بودند. میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر تا سن 6 ماهگی در کودکان مورد مطالعه 44.7 درصد بود. نتایج آزمون کای دو نشان داد که مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر با آموزشهای قبل از زایمان و هم اتاقی بودن مادر و نوزاد ارتباط مستقیم و با بیماریهای مادر و در 6 ماه اول ارتباط معکوس دارد. نتیجه گیری: فراگیر کردن آموزشهای قبل از زایمان، هم اتاقی بودن مادر و نوزاد، همچنین توجه بیشتر به مادران مسن و افزایش آگاهی مادران در زمینه بیماریهایی که نیاز به قطع شیردهی نیست، در ترویج تغذیه انحصاری با شیرمادر و جلوگیری از مرگ و میر کودکان زیر دو سال نقش مهمی ایفا میکنند.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع نسبتاً بالای انسداد مادرزادی مجرا اشکی - بینی و وجود تناقضاتی در مورد میزان موفقیت، زمان مناسب پروبینگ و حداکثر زمان پیگیری بعد از آن و به منظور تعیین میزان موفقیت پروبینگ، این مطالعه در کودکان کمتر از 5 سال مبتلا به انسداد مادرزادی مجرای اشکی - بینی در بیمارستان متینی کاشان طی سالهای 80-1377 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد روی 56 بیمار (71 چشم) کمتر از 5 سال انجام گرفت. تمام بیماران زیر بیهوشی عمومی تحت عمل پروبینگ و شستشوی مجرای اشکی - بینی قرار گرفت و به مدت 6 ماه پیگیری شدند. برطرف شدن کامل اشک ریزش و ترشح از چشم به عنوان موفقیت پروبینگ محسوب گردید. نتایج با آزمون کای دو مورد بررسی آماری قرار گرفت. یافته ها: میزان موفیت پروبینگ به طور کلی 78.6 درصد (81.6-66.7) در گروه های سنی مختلف بود. سن کودک با میزان موفقیت پروبینگ ارتباط آماری معنی داری داشت (P<0.05). در 3 ماه اول 91 درصد از کودکان پروبینگ شده بهبودی کامل داشتند. نتیجه گیری: میزان موفقیت بعد از اولین پروبینگ در انسداد مادرزادی مجرای اشکی - بینی در کودکان زیر 5 سال و به خصوص در کودکان 12-6 ماه بسیار بالاست. گرچه با افزایش سن کودک میزان موفقیت کاهش می یابد اما هنوز به عنوان اولین قدم جراحی در درمان این بیماران توصیه میشود پروبینگ مجدد حداقل باید تا سه ماه بعد از اولین پروبینگ به تعویق انداخته شود.

سابقه و هدف: میدانهای الکترومغناطیس امواج رادیویی روی بعضی از عملکردهای سلول و یا سیستمهای حیاتی تأثیر میکنند و معمولاً در استفاده های درمانی جهت بالا بودن دمای بافت از امواج کوتاه رادیویی استفاده میشود. چون جنبه های غیرگرمایی اثر این امواج نیز مطرح میباشد. برای تعیین اثر فرکانس موج کوتاه بر روی عمکرد عصب، این مطالعه در گروه فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1379 انجام گرفت. مواد و روشها: تحقیق به صورت مطالعه تجربی در 42 فرد سالم در گروه سنی 30-20 سال انجام گرفت. قبل از عمل میدان، زمان تأخیر [(Latency (Lat)] عصب مدیان اندازه گیری شد. سپس ناحیه مچ دست چپ در معرض تابش امواج با فرکانس 27.12 مگاهرتز با کمترین شدت به مدت 10 دقیقه قرار گرفت و پس از قطع آن مجدداً Lat اندازه گیری شد. تغییرات Lat عصب، قبل و بعد از اعمال میدان با استفاده از Paired t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تغییرات ناچیز دما، (0.5 درجه سانتی گراد)، تأثیری در زمان تأخیر عصب نداشت. 95 درصد افراد مورد مطالع با پرتوگیری از این فرکانس تغییرات زمان تأخیر عصب داشته اند. در آزمون آماری انجام شده کاهش معنی داری در زمان تأخیر مشاهده شد که میزان این کاهش 8.56 درصد بود (P<0.05) و این اثر تا مدت کوتاهی (بیشتر از 11 دقیقه) پس از قطع میدان مشاهده گردید. نتیجه گیری: میدان موج کوتاه رادیویی روی زمان تأخیر عصب تأثیر دارد و میتواند زمینه مطالعات بعدی در جهت به کارگیری این اثر در درمان برخی از بیماریهای عصبی باشد.

سابقه و هدف: بیماریهای قلب و عروق از مهمترین علل مرگ و میر در ایران هستند و هزینه سالانه آنها بالغ بر ده ها میلیون دلار میشود. در حال حاضر با توجه به اینکه تغیرات در شیوع زندگی ممکن است تظاهرات بیماریهای قلب و عروق را کاهش دهد، این تحقیق به منظور تعیین عادات رفتاری بیماران ایسکمی بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام گرفت. مواد و روشها: این پژوهش نوعی مطالعه شاهد - موردی است. بیماران مبتلا به ایسکمی قلب بستری در بخش مراقبتهای ویژه به عنوان گروه مورد و بیماران غیرقلبی بسیتری در بخشهای داخلی و جراحی که از لحاظ سن و جنس مشابه گروه مورد بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. با پرسشنامه ای حاوی متغیرهای سن، جنس، شغل، وضعیت، تأهل، میزان تحصیلات، میزان مصرف نمک، چربی و روغن اضافی غذا، سابقه مصرف سیگار، نحوه فعالیت روزانه و مصرف قرصهای جلوگیری از بارداری اطلاعات بیماران جمع آوری شد و توسط آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 400 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 200 نفر از بیماران مبتلا به ایسکمی قلب و 200 نفر دیگر بیماران غیرایسکمی بودند. در بیماران مبتلا به ایسکمی قلب، 70 نفر (35 درصد) در گروه سنی 66 سال به بالا و 7.60 درصد (121 نفر) مرد بودند. 87 درصد متأهل، 62 درصد بیسواد و بیشتر آنها (35.5 درصد) خانه دار بودند. 39 نفر (19.5 درصد) اغلب از مواد غذای شور استفاده میکردند. 59 درصد و 15.5 درصد آنها به ترتیب از غذای معمولی و چرب استافه میکردند. میزان فعالیت بدنی در محیط کاری در میان 119 نفر (59 درصد) از بیماران ایسکمی قلب از نوع سبک و متوسط بود. 78 درصد آنها فعالیت ورزشی نداشتند. 38.5 درصد (77 نفر) و 9/5 ردصد (19 نفر) به ترتیب از غلات (نان و برنج) و شیرینجات استفاده میکردند. 53 نفر (26.5 درصد) عادت به مصرف سیگار داشتند به طوری که تقریباً 53 درصد سابقه مصرف 20-10 ساله و 30 درصد سابقه مصرف بیش از 20 سال داشتند. 23 درصد (18 نفر) عادت به مصرف قرص پیشگیری از بارداری داشتند و در 34 درصد موارد سابقه مصرف قرص بیش از 5 سال بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه اکثریت بیماران مرد، متأهل و در محدوده سنی 66 سال به بالا بودند و همچنین 73 درصد از خانمها نیز خانه دار بودند، لزوم توجه و آموزش بیشتر به این گروه از بیماران احساس میشود. به خصوص آموزش در جهت کاهش مصرف نمک، کاهش مصرف غذاهای چرب به ویژه چربیهای حیوانی، انجام فعالیتهای متناسب با شدت بیماری و انجام فعالیتهای منظم ورزشی، ترک مصرف سیگار و رژیمهای غذایی متناسب با وضعیت جسمی و اقتصادی بیماران ضروری است.

سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بیماران برگر و مشاهدات و علائم بالینی متفاوت آنها با کتب مرجع و به منظور تعیین علائم بالینی مبتلایان به برگر و عوامل مرتبط با آن، در این تحقیق مراجع کنندگان به بیمارستان آیتالله طالقانی تهران، در سالهای 80-1379 مورد بررسی قرار گرفتند. مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی صورت پذیرفت. تشخیص بیماری براساس علائم بالینی آن و آزمایشات آنژیوگرافی انجام شده صورت میگرفت. علائم بالینی، خصوصیات فردی و اجتماعی گردآوری و با استفاده از آمار توصیفی ارایه شدند. یافته ها: طی مدت بررسی تعداد 42 بیمار با تشخیص قطعی برگر وجود داشتند که همگی مرد و در سنین 2±35.9 سال بودند و همگی سیگار مصرف میکردند، 71 درصد معتاد و 54.8 درصد آنها نیز به مدت 20-10 سال دخانیات مصرف میکردند. 3.77 درصد مراجعه کنندگان تحصیلات کمتر از 6 ابتدایی داشتند و 69 درصد آنها وضعیت بهداشتی پایین برخوردار بودند و هیچکدام سابقه خانوادگی نداشتند. شایعترین علائم بالینی درد در حال استراحت (81 درصد) و در مراحل بعدی اولسرایسکمیک، لنگش متناوب، گانگرن، ترمبوفلبیت مهاجر و درد اندام فوقانی بود.نتیجه گیری: علائم بالینی در بیماران مورد بررسی (احتمالاً در جامعه ایرانی) نسبت به علائم بیماران اروپایی و آمریکایی مندرج در کتب مرجع متفاوت بود. وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سطح بهداشتی پایین در بروز بیماری نقش دارد. تحقیق تحلیلی و به دنبال آن تحقق تجربی برای کاهش مشکل آن را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای تشنج ناشی از تب و تعداد زیاد موارد بستری ناشی از این بیماری و به منظور تعیین عوامل خطرساز مؤثر در بروز اولین تشنج ناشی از تب، این تحقیق در کودکان بستری در بخش اطفال بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1380 صورت پذیرفت.مواد و روشها: تحقیق به روش تحلیلی و از نوع مورد - شاهدی روی 180 کودک انجام گردید. جامعه مورد مطالعه به دو گروه مبتلا به تشنج ناشی از تب (60 نفر) و گروه تب دار بدون تشنج (120 نفر) تقسیم شدند و عوامل خطرساز بروز تشنج در دو گروه تعیین و مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از قبیل سن، جنس، میزان تب، نوع بیماری زمینه ای، سابقه خانوادگی تب و تشنج، صرع و تأخیر تکاملی و مشکلات پری ناتال از طریق پرسشنامه در هر دو گروه کسب شد. اطلاعات به دست آمده با روش آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه به تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: از 180 نفر پسر (60 درصد) و 72 نفر دختر (40 درصد) و همگی در محدوده سنی 6 ماه تا 5 سال بودند. بیشترین میزان بروز تشنج ناشی از تب در کودکان زیر 3 سال (78 درصد) و در پسران (60 دصد) به دست آمد. مهمترین عوامل خطرزا در 60 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب، سابقه خانوادگی تب ناشی از تشنج (55 درصد)، بیماریهای پری ناتال (28 درصد)، سابقه خانوادگی صرع (10 درصد) و سابقه تأخیر تکاملی (5 درصد) بود. ازدواج فامیلی عالم خطرزایی نبود.نتیجه گیری: خطر بروز تشنج در کودکان زیر 3 سال مبتلا به عفونت ویروسی دستگاه تنفس فوقانی و با سابقه مثبت خانوادگی تشنج ناشی از تب زیاد است، لذا بهتر است در چنین کودکانی در هنگام بروز تب بالاتر از 38 درجه زیر بغلی، پروفیلاکسی با دیازپام انجام گیرد. مشکلات پری ناتال، سابقه خانوادگی صرع و تأخیر تکاملی به عنوان عوامل خطرزا در بروز تشنج ناشی از تب شناخته شدند.

سابقه و هدف: اولین قدم برای شناخت بیماری در کشور و پژوهشهای بعدی، شناخت اتیولوژی و در نهایت درمان بیماری، و تعیین وضعیت آن بیماری است. به دلیل نامشخص بودن وضعیت ادم پاپی در کشور ما، این مطالعه، به منظور تعیین شیوع ادم پاپی و عوامل مرتبط با آن بر روی مراجعه کنندگان به درمانگاه نوروافتالموژی بیمارستان فارابی تهران در سالهای 78-76 انجام گرفت.مواد و روشها: این مطالعه به روش مطالعه داده های موجود، با استفاده از پرونده های بیماران مراجعه کننده صورت گرفت. از پرونده بیماران مبتلا به ادم پاپی، خصوصایت سن، جنس، علائم بالینی همراه و اتیولوژی نهایی استخراج و با آمار توصیفی ارایه گردید. یافته ها: از میان 739 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه نروافتالمولوژی بیمارستان فارابی تهران در سالهای 78-76 تعداد 36 بیمار مبتلا به ادم پاپی بوده اند، که شیوع ادم پاپی در نمونه های مورد بررسی 4.78 درصد بوده است. با توجه به این شیوع در نمونه های مورد مطالعه، شیوع واقعی آن در جامعه با احتمال 95 درصد از حداقل 3.4 درصد و حداکثر 6.4 درصد برآورد می نماید. از میان بیماران مبتلا به ادم پاپی 52.7 درصد زن و 47.2 درصد مرد بوده اند. در بررسی اتیولوژی آن، تومورها با 36.1 درصد با متوسط سنی 25.5 سال و پسودوتومورسربری با 25 درصد با متوسط سنی 32.5 سال شایعترین علل را به خود اختصاص دادند. از 36 بیمار مبتلا، 35 بیمار دارای ادم پاپی دو طرفه و 1 بیمار دارای ادم پاپی یک طرفه همراه با آتروفی عصب اپتیک در طرف دیگر بود و پس از آن سردرد با 55.5 درصد، تاری دید گذار با 41.6 درصد شایعترین علائم بالینی همراه را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: ادم پاپی میتواند از یافته های افتالموسکوپیک باشد. با توجه به عوارض، عوارض شناخته شده وضعیت مزمن، بررسی علل و یا علت اصلی بروز بیماری را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: لکوره یکی از شایعترین مسایلی است که در مراجعه کنندگان به کلینیک زنان در سنین باروری مشاهده میشود. آنچه که هم اکنون در کلینیکهای زنان جهت تشخیص علت میکروبی لکوره صورت میگیرد صرفاً براساس نمای ظاهری ترشحات و علت احتمالی آن است، چرا که اطلاعی از شایعترین علل میکروبی لکوره در این منطقه در دست نیست. این تحقیق جهت تعیین علل باکتریال لکوره و میزان مقاومت دارویی آن در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شبیه خوانی کاشان در نیمه اول سال 1380 انجام پذیرفت.مواد و روشها: پژوهش حاضر به روش مطالعه توصیفی بر روی 301 بیمار مبتلا به لکوره انجام شد. در صورت وجود شکایت از افزایش ترشح واژینال، نمونه گیری از واژن بیمار به عمل آمد و برروی لام و محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه های گرفته شده تعیین گردید و نقش عوامل مرتبط با بیماری مشخص و با آمار توصیفی و تحلیلی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: در این پژوهش 301 بیمار مبتلا به لکوره مورد بررسی قرار گرفتند، نمای سنی آنها 25 تا 30 سال بود. شایعترین علائم آنها، خارش به میزان 47.5 درصد و بعد درد و تحریک موضعی بود. نتیجه کشت در 61.1 درصد منفی و شایعترین باکتری جدا شده استرپتوکوک گروه D (انتروکوک) در 12.6 درصد و بعد مخلوط باکتریایی بود. 75 درصد بمیاران از چندماه قبل مبتلا به بیماری بوده و 25 درصد آنها علیرغم ابتلا به بیماری، مورد درمان قرار نگرفته بودند استفاده از پماد موضعی، متداولترین نوع درمان بود. میزان مقاومت دارویی برحسب علل مختلف باکتریال متفاوت بود و هیچیک از آنتی بیوتیکهای متداول، قادر به تأمین حساسیت کامل نبودند. در 37 درصد مبتلایان علائم پاراکینیکی (کشت و لام مستقیم) منفی بود (لکوره فیزیولوژیک). نتیجه گیری: حدود 30 درصد بیماران با علائم و شکایات ترشحی واژینال مبتلا به لکوره فیزیولوژیک بودند که نیاز به درمان نداشتند. لکوره باکتریال در منطقه مطرح است و با توجه به میزان مقاومت متفاوت باکتری مولد بیماری، ضرورت آنتی بیوگرام را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با توجه به افزایش سالانه موارد لیشمانیوز جلدی در نقاط مختلف کشور و بروز مشکلات فردی و صرف هزینه های سنگین اقتصادی برای بیماران مبتلا، این مطالعه به منظور تعیین شیوع لیشمانیوز جلدی در بیماران مرجع کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی شهرستان کاشان طی سالهای 79-1373 انجام گردید. مواد و روشها: تحقیق به روش توصیفی روی تمامی بیمارانی که به طور مستقیم مراجعه نمودند، انجام گرفت، سن، جنس، شغل، محل سکونت و تعداد ضایعه در فرم اطلاعاتی ثبت گردید و به منظور مشاهده جسم لیشمن از افرادی که دارای ضایعه مشکوک بودند، نمونه برداری صورت گرفت که پس از رنگ آمیزی با گیمسا با کمک میکروسکوپ نوری توسط متخصص انگل شناسی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مدت، 3028 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 50.8 درصد مذکور، 49.2 درصد مؤنث بودند. بیشترین فروانی آلودگی (37.9 درصد) در گروه سنی 10-0 سال بود. همچنین 30.3 درصد افراد مبتلا بیش از یک زخم فعال داشتند بیشترین فراوانی زخمها (45.6 درصد) در دستها مشاهده گردید. یافته دیگر تحقیق نشان داد بیشترین میزان آلودگی در ماههای آبان و آذر (20 و 26 درصد) و کمترین آن در تیرماه (2.5 درصد) میباشد. بیشترین موارد ابتلا 40 درصد در سال 1375 و کمترین آن (4.3 درصد) در سال 1378 بود. نتیجه گیری: با توجه به شیوع لیشمانیوز جنجری در منطقه مورد بررسی در سالهای مختلف لازم است در زمینه کنترل و پیشگیری از لیشمانیوز اقدامات بهداشتی مؤثر و همه جانبه به عمل آید تا ضمن جلوگیری از انتشار بیماری، موجبات سلامت جامعه را فراهم سازد.

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت چند قلویی و عوارض و تأثیر آن بر مرگ و میر نوزادان چند قلو و عدم وجود آمار دقیقی از شیوع آنها در بین نوزادان این منطقه و همچنین به علت نقش مداخله و درمان سریع عوارض جهت جلوگیری از پیامدهای دراز مدت، این تحقیق در منطقه کاشان طی سالهای 1379 تا 1380 انجام گرفت. مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی انجام گرفت. تمام نوزادان چندقلویی بستری شده در بخش نوزادان، مورد بررسی قرار گرفتند و داده ها سن حاملگی نوزاد، جنس، سن مادر، نوع عارضه منجر به بستری، وزن هنگام تولد، فصل تولد، مرگ و میر، سابقه خانوادگی چندقلویی و سابقه مصرف داروهای محرک تخمدانی در مادر، ثبت گردید. یافته ها: در 10011 تولد زنده، 142 مورد (1.41 درصد) دوقلویی، 8 مورد (0.079 درصد) سه قلویی و 1 مورد (0.009 درصد) چهارقلویی وجود داشت که تعداد 58 مورد (40.79 درصد) دو قلو، 5 مورد (62.5 درصد) سه قلوها و 1 مورد (100 درصد) چهارقلو بستری شدند. نارسی، شایعترین دلیل بستری در دو قلوها (74 درصد) بود. میزان مرگ و میر در دوقلوها 15 مورد (13.5 درصد) و در سه قلوها 3 مورد (21.4 درصد) بود ولی در چهار قلوها مرگ و میر وجود نداشت. میزان مرگ یک قل براساس وزن تولد در نوزادان کمتر از 1500 گرم 2 مورد (40 درصد)، در نوزادان 2500-1500 گرم 4 مورد (12.2 درصد) و در نوزادان طبیعی 1 مورد (5 درصد) و مرگ هر دو قل در نوزادان کمتر از 1500 گرم 3 مورد (60 درصد) و در 2500-1500 گرم 1 مورد (3 درصد) بود و در نوزادان طبیعی دیده نشد. بیشترین شیوع فصلی دوقلویی در فصل زمستان با 39 مورد (27.4 درصد) بود. نتیجه گیری: شیوع نارسی در چندقلوها بیشتر از آمارهای اعلام شده است و از آنجایی که نارسی مهمترین علت پیش آگهی بد در نوزادان چندقلو است و همراه وزن پایین موقع تولد مهمترین علت مرگ و میر در چندقلوهاست، پیشگیری از زایمان زودرس پیشنهاد میشود.

سابقه و هدف: با توجه به این که سرطان پستان به عنوان یک مشکل بزرگ بهداشتی رو به افرایش است و با توجه به نقشی که خودآزمایی پستان و معاینه کلینیکی آن در تشخیص زودرس این سرطان و مرگ و میرناشی از آن دارد و با توجه به اهمیت دانش، نگرش و عملکرد زنان در این زمینه، این تحقیق بر روی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر کاشان طی سال 1380 انجام گرفت. مواد و روشها: این پژوهش به روش توصیفی بر روی 400 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر کاشان انجام گرفت. نمونه گیری به صورت چند مرحله ای خوشه ای بود. سن، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل، شغل، سابقه خانوادگی سرطان پستان، آموزش خودآزمایی پستان، سابقه بیماریهای پستان، منابع کسب اطلاعات و همچنین سؤالات مربوط به دانش و نگرش در مورد سرطان پستان و روشهای بیماریابی ثبت گردید و عملکرد زنان با مشاهده مستقیم بررسی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی ارائه گردید.یافته ها: تحقیق روی 400 نفر انجام گرفت. میانگین (± انحراف معیار) سن زنان 7.94±29.7 سال و نمای سنی آنها 20 تا 25 سال بود. اکثریت آنها خانه دار و متأهل بودند و تحصیلاتی در حد ابتدایی داشتند. میزان آگاهی ضعیف از سرطان پستان و روشهای بیماریابی 43 درصد بود. نگرش منفی و بی تفاوتی نسبت به موضوع در 5.5 درصد و عملکرد ضعیف در 65.3 درصد زنان وجود داشت. با افزایش دانش، عملکرد بهتری وجود داشت اما میزان آگاهی با نگرش ارتباطی نداشت.نتیجه گیری: اکثریت زنان از دانش و عملکرد ضعیفی در مورد سرطان پستان و روشهای بیماریابی آن برخوردار بودند و با توجه به اهمیت معاینه کلینیکی پستان و خودآزمایی پستان در تشخیص زودرس این سرطان، پیشنهاد میشود ضمن تأکید بیشتر بر اهمیت لزوم آموزش و ارتقای سطح دانش و عملکرد زنان در این زمینه، مطالعاتی نیز در مورد تأثیرآموزش بر تغییر دانش و نگرش و عملکرد زنان در مورد سرطان پستان و روش های بیماریابی آن به عمل آید.