مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1382 | دوره:7 | شماره:پیوست (پیاپی 28) |تعداد مقالات:17

زمینه: وضعیت بهداشت باروری و جنسی جوانان یکی از مهم ترین مسائل بهداشتی جامعه محسوب می شود که حساسیت آن کمتر مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته و این در حالی است که جهان با خطر گسترش بیماری خطرناک و لاعلاج ایدز مواجه است. هدف: مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی، نگرش، عملکرد و مدل باورهای بهداشتی دانشجویان راجع به بهداشت باروری انجام شد. مواد و روش ها: در نمونه مورد مطالعه 654 نفر مونث و 457 نفر مذکر و به ترتیب دارای میانگین سنی 2.4±21.4و 3.5±22.7سال بودند. دانشجویان اطلاعاتی متوسط و نگرشی مثبت نسبت به آموزش بهداشت باروری داشتند. واقعیت هایی نظیر نزدیکی قبل از عقد دائم، بروز بیماری های مقاربتی، حاملگی ناخواسته و سقط غیر ایمن نیز در میان آنان وجود داشت. اکثر دانشجویان به خطر ناشی از رفتارهای جنسی خطرناک معتقد و اهمیت زیادی برای بهداشت باروری قائل بودند و توانایی جوانان را در رعایت بهداشت باروری کم یا متوسط می دیدند. اکثر آنها به عدم کفایت خدمات مربوطه معتقد بودند و علت اصلی آن را نبودن جو مناسب برای ارائه خدمات می دانستند. نتیجه گیری: مداخله های آموزشی و بهداشتی در جهت ارتقای سلامت و بهداشت باروری نیاز و خواسته جوانان است.

زمینه: ختنه زنان یکی از مشکلات بهداشتی در برخی از جوامع است. این عمل به معنی بریدن و برداشتن بخش های مختلف دستگاه تناسلی زنان بر اساس اهداف فرهنگی یا دلایل غیر طبیعی است که در چهار درجه مختلف انجام می شود. هدف: مطاله به منظور تعیین شیوع و میزان آگاهی زنان سنین باروری شهر میناب در مورد ختنه زنان در سال 1381 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 400 زن 15 تا 49 ساله مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهر میناب به روش نمونه گیری غیر احتمالی و مبتنی بر هدف گزینش شدند. اطلاعات لازم با استفاده از پرسش نامه پژوهش گر ساخته، سنجش میزان آگاهی و نگرش از طریق مصاحبه نیمه سازمان یافته و همچنین به کمک فهرست مشاهده جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی، مجذور کای و واریانس یک طرفه تحلیل شد. یافته ها: شیوع ختنه 70 درصد بود که در بین زنان ختنه شده، ختنه درجه یک 87.4%و ختنه درجه دو 12.6%بود. میانگین نمره آگاهی در گروه خته شده در مورد بهداشت باروری 1.6±2.1و گروه ختنه نشده 1.7±3.05از 13 نمره و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P). میانگین نمره نگرش گروه ختنه شده 10.9±36.5و گروه ختنه نشده 9.0±47.7و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P). نتیجه گیری: ضعیف بودن آگاهی و نگرش افراد مورد مطالعه، لزوم آموزش مردم منطقه و اهمیت مراکز بهداشتی ـ درمانی در افزایش سطح آگاهی و تغییر نگرش های مردم را نشان می دهد.

زمینه: آگاهی از علائم و عوارض یائسگی می تواند در کاهش مشکلات زنان در این دوره مؤثر باشد. هدف: مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی زنان در خصوص علائم و عوارض یائسگی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی در سال 1380 در چهار منطقه شهر قزوین و دانشگاه های علوم پزشکی و بین المللی امام خمینی قزوین انجام شد. پرسش نامه ای در ارتباط با علائم و عوارض یائسگی توسط 977 نفر از زنان تکمیل و داده ها با استفاده از آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 31.2سال بود. میانگین نمره آگاهی در 581 زن غیر دانشجو 6.6±38.9از 100 نمره، میانگین نمره آگاهی 199 دانشجوی علوم پزشکی 16.7 ±48.4و میانگین نمره آگاهی در 197 دانشجوی غیر پزشکی 18.6±32.4بود. بین زنان عادی جامعه و دانشجویان از نظر میزان آگاهی نسبت به یائسگی اختلاف معنی داری وجود نداشت. ولی بین میزان تحصیلات و آگاهی زنان نسبت به یائسگی اختلاف آماری معنی داری دیده شد (0/00=‍P). نتیجه گیری: با توجه به این که میزان آگاهی زنان از علل و عوامل یائسگی و عوارض آن کمتر از حد انتظار بود، پیشنهاد می شود آموزش های لازم به ویژه به دانشجویان داده شود.

زمینه: بهبود کیفیت بهداشت مادر و کودک از اهداف سازمان جهانی بهداشت است که جهت تأمین آن باید تلاش ها و فعالیت های مختلفی صورت گیرد.هدف: مطالعه به منظور تعیین میزان پوشش مراقتب های بهداشت مادر و کودک در خانوارهای عشایری استان کرمان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1380 بر روی 950 خانوار عشایری استان کرمان انجام شد. از هر شهرستان بر اساس جمعیت، چند دهستان به صورت تصافی انتخاب و ایل های مربوطه توسط افراد آموزش دیده مورد پرسش گری قرار گرفتند و اطلاعات حاصله تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در مجمعوع 19.4% مادران با سواد بودند. سن ازدواج 10 تا 41 سال و سن اولین حاملگی نیز در همین طیف سنی بود. 37.4% زنان واجد شرایط تحت پوشش روش های مطمئن پیشگیری از بارداری بودند. تزریق واکسن 44.5% مادران در حدی بود که حداقل 3 سال یا به طور دائم ایمنی داشته باشند (6-2 بار). 28.9% مادران در آخرین بارداری خود مراقبت داشتند و در 9.2% موارد آزمایش های معمول دوران بارداری را انجام داده بودند. در 25.6% موارد آخرین زایمان توسط فرد دوره دیده انجام شده بود. 5.6% موارد در 10 روز اول پس از زایمان و 7.3% موارد در 10 تا 40 روز اول پس از زایمان مراقبت داشتند. واکسیناسیون کودکان زیر 6 سال در مورد نوبت سوم ثلاث، پولیو و هپاتیت به ترتیب 95.9%، 95.9% و 77.1% در مورد سرخک نوبت اول و ب ث ژ به ترتیب 9.1% و 95.6% بود. 69.7% کودکان کارت پایش رشد داشتند که تنها در 1.4% موارد منحنی رشد به طور مرتب رسم شده بود. 99.1% کودکان تغذیه با شیر مادر داشتند.20.4% از مولتی ویتامین یا ویتامین A+D و 13.8% از قطره آهن استفاده می کردند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها واکسیناسیون کودکان و تغذیه با شیر مادر در عشایر مذکور در حد بسیار مطلوب و در بقیه موارد اختلاف با حد مورد انتظار کشوری زیاد است.

زمینه: سلامت زنان با توجه به نقش متعدد آنها در خانواده و اجتماع اهمیت بسیار دارد و زنان شاغل به دلایل مختلف در معرض تهدید سلامتی هستند.در این مقاله نتایج برداشتهای به عمل آمده همراه با بررسیهای مربوط به روشهای مناسب پایدار سازی روستا ارائه شده استدر این مقاله نتایج برداشتهای به عمل آمده همراه با بررسیهای مربوط به روشهای مناسب پایدار سازی روستا ارائه شده است.هدف: مطالعه به منظور تعیین وضعیت سلامت عمومی زنان کارگر کارخانه های قزوین انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی در سال 1380 با استفاده از پرسش نامه استاندارد سلامت عمومی (GHQ) انجام شد. وضعیت سلامت عمومی 120 نفر از زنان شاغل در کارخانه های استان قزوین که با روش نمونه گیری اتفاقی انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 26/7% زنان از راحتی های جسمانی شکایت داشتند؛ 35% دچار اضطراب و اختلال خواب بودند؛ 45 در کارکردهای اجتماعی اختلال داشتند و 20% نشانه هایی از اضطراب نشان دادند. در مجموع 35% زنان به نوعی دچار اختلال وضعیت سلامت عمومی بودند. بین وضعیت تأهل و افسردگی و همچنین ابتلا به بیماری و شکایت جسمانی رابطه آماری معنی دار وجود داشت (0.05>P).نتیجه گیری: توجه بیش تر به سلامت زنان کارگر از طریق اجرای برنامه های آموزشی مداوم و متناسب، انجام معاینه های دوره ای و حمایت زنان جهت انجام امور بهداشتی ـ درمانی ضروری است.

زمینه: سنت بخشی از فرهنگ مردم است که می تواند بر مراقبت های بهداشتی ـ درمانی مؤثر باشد و شناسایی آن برای تغییر در عادات و اصلاح رفتار های بهداشتی مردم ضروری است.هدف: این مطالعه کیفی به منظور شناسایی سنت های مردم روستاهای تاکستان در مراقبت های زایمان انجام شد.مواد و روش ها: در یک پژوهشی کیفی به شیوه قوم نگاری، تعداد 7 روستای تاکستان (استان قزوین) که پای بند سنت های رایج در مراقبت های زایمان هستند مطالعه شدند. روش گردآوری داده ها مشاهده و مصاحبه جمعی و یادداشت برداری بود. یافته ها پس از کدگذاری، دسته بندی و ارائه شدند.یافته ها: سنت های مردم روستاهای تحت مطالعه به باورها و رفتار های هنگام درد زایمان، خروج جفت، دردهای پس از زایمان، پوشش نوزاد و زائو، افتادن بند ناف، تغذیه مادر و نوزاد و درد پستان تقسیم بندی شدند. سنت های مفید عبارت بودند از: حمایت های روانی و مذهبی، خوراندن غذاهای مقوی به زائو، شستشوی نوزاد با آب گرم، برخی دیگر غیر مضر بودند. (آثار شناخته شده زیان آور نداشتند) مانند: قراردادن چاقو فرورفته در پیاز در اتاق زائو و مالیدن سفیده تخم مرغ بر موی او. سنت های زیان آور عبارت بودند از: قراردادن تاپاله گاو یا گوسفند زیر زن زائو هنگام درد زایمان و زدن کفش شوهر به پستان دردناک زن زائو.نتیجه گیری: خرده فرهنگ های رایج بر مراقبت ای بهداشتی اثر می گذارند و برای اصلاح رفتارهای بهداشتی باید آنها را شناسایی و تحلیل نمود.

زمینه: اهمیت قدرت و استقامت اندام فوقانی، به خصوص دست در انجام کارهای روزمره و مشاغل مختلف بر کسی پوشیده نیست. هدف: مطالعه با هدف مقایسه قدرت و استقامت گرفتن اشیاء در خانم های ماشین نویس و غیر ماشین نویس در دو دست غالب و مغلوب انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد ـ شاهدی در سال 1378، در دو دست غالب و مغلوب زنان 20 تا 24 ساله شهر شیراز انجام شد. نحوة نمونه گیری به صورت راحت و تعداد نمونه ها 68 نفر (35 نفر ماشین نویس و 33 نفر غیر ماشین نویس) بودند. به منظور دقت در انجام تحقیق، افراد بین ساعت 12 تا 16 معاینه شدند. ارزیابی قدرت گرفتن اشیاء با استفاده از دینامومتر و استقامت گرفتن اشیاء (زمان و تعداد) با استفاده از کرنومتر و دست و رز لاستیکی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، آنالیز واریانس و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین قدرت گرفتن اشیاء در دست غالب افراد ماشین نویس 13.80±71.42و افراد غیر ماشین نویس 14.25±88.42کیلوپاسکال و این اختلاف از نظر آماری معنی داری بود. میانگین قدرت گرفتن اشیاء در دست مغلوب به طور معنی داری در افراد ماشین نویس کمتر از افراد غیر ماشین نویس بود. در همه افراد مورد مطالعه قدرت و استقامت گرفتن اشیاء در دست غالب بیشتر از دست مغلوب بود، به طوری که در دست غالب قدرت گرفتن اشیاء 4 درصد، تعداد استقامت گرفتن اشیاء 4.6درصد و زمان استقامت گرفتن اشیاء 2.5درصد نسبت به دست مغلوب بیشتر بود. قدرت و استقامت گرفتن اشیاء در دو دست غالب و مغلوب با قد رابطه معنی داری نشان داد، ولی با وزن و شاخص فربهی رابطه معنی داری نداشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افراد ماشین نویس نسبت به افراد غیر ماشین نویس قدرت گرفتن اشیاء کمتر و استقامت گرفتن اشیاء بیشتری دارند.

زمینه: تحقیقات نشان داده اند که در ازدواج خویشاوندی احتمال نوزدان با ناهنجاری های مادرزادی بیشتر از ازدواج های غیر خویشاوندی است. هدف: پژوهش به منظور تعیین وضعیت ناهنجاری های آشکار نوزدان در بدو تولد در شهرستان جیرفت انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی در سال های 1379 و 80 بر روی 500 زن مراجعه کننده به بیمارستان زنان زایمان جیرفت انجام شد. گروه مورد 250 نفر از زنان بارداری بودند که با همسران خود نسبت خویشاوندی داشتند و گروه کنترل 250 نفر که با همسر خود نسبت خویشاوندی نداشتند. پرسش نامه طی مصاحبه با مادران قبل از زایمان و چک لیست از طریق مشاهده پژوهشگران طی 24 ساعت پس از تولد نوزادان تکمیل شد. یافته ها: حدود 8.4%نوزادان والدین خویشاوند در هنگام تولد از ناهنجاری های آشکار رنج می بردند در حالی که این میزان برای نوزادان والدین غیر خویشاوند حدود 2.4%بود. نتیجه گیری: با توجه به خطر بروز ناهنجاری های آشکار در نوزادان والدین خویشاوند بیش از 3 برابر نوزدان والدین غیر خویشاوند، آموزش خانواده ها و جوانان مبنی بر خطر ازدواج های خویشاوندی ضروری به نظر می رسد.

زمینه : با توجه به شیوع درد و اهمیت تسکین به موقع آن بعد از عمل جراحی ، انجام تمرین های ورزشی بعد از عمل یک روش ساده تسکین درد است. هدف : مطالعه به منظور تعیین تاثیر تمرین های ورزشی بر وضعیت درد بعد از عمل جراحی سزارین انجام شد. مواد و روش ها : این کارآزمایی بالینی در نیمه دوم 1378 تا پایان 1379 بر روی 40 بیمار داوطلب عمل سزارین در بیمارستان آیت ا... کاشانی جیرفت انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. به گروه تجربی  تمرین های ورزشی شامل نحوه انجام صحیح تنفس عمیق ، سرفه موثر ، حرکت اندام ها ، چرخیدن در تخت و خارج شدن از آن آموزش داده شد. به گروه شاهد هیچ آموزشی داده نشد. تمام عمل های جراحی توسط یک جراح و در شرایط کاملاً یکسان انجام شد و تاثیر آموزش تمرین های ورزشی بر وضعیت درد بیماران از طریق معیار مقایسه بصری عددی انجام و آزمون های کای دو و فیشر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : بیماران گروه تجربی نسبت به گروه شاهد ، به مراتب شدت درد و میزان دریافت مسکن کمتری بعد از عمل جراحی داشتند. به طوری که در روزهای اول ، دوم و سوم بعد از عمل اختلاف معنی داری بین شدت درد دو گروه مشاهده شد (P<0.0005) و (P<0.001). نتیجه گیری : با توجه به یافته های تحقیق حاضر، انجام تمرین های ورزشی بعد از عمل جراحی شکم به عنوان یک روش ساده غیر دارویی جهت تسکین درد پیشنهاد می شود.  

زمینه: روش های مختلف جراحی و طبی جهت القای سقط مطرح شده است که یکی از آنها استفاده از پروستاگلاندین است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه اثر آمپول پروستاگلاندین E2 و شیاف آن در القای سقط در سه ماهه دوم بارداری انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی یک سوکور در سال 1381 در بیمارستان کوثر قزوین بر روی 36 زن باردار که در سه ماهه دوم حاملگی به علت کاهش آمنیوتیک یا مرگ داخل رحمی جنین، کاندید ختم حاملگی بودند انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای یک گروه 2 عدد شیاف 3 میلی گرمی واژینال PGE2 به فاصله 4 ساعت در واژن گذاشته و برای گروه دیگر یک آمپول 5 میلی گرمی پروستاگلاندین در 1000 سی سی سرم دکستروز 50% رقیق شد و بر حسب نیاز تعداد قطره های تجویزی در دقیقه افزایش یافت. در هر یک از دو گروه پس از 12 ساعت، در صورت عدم دفع جنین، القا با اکسی توسین شروع شد و تا ختم حاملگی ادامه یافت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و t مقایسه شدند. یافته ها: بیماران دو گروه از نظر سن بارداری، دفعات حاملگی و اندیکاسیون ختم حاملگی تقرییاً مشابه بودند. وقوع سقط قبل از شروع القا با کسی توسین در بیماران دریافت کننده PG وریدی به طور معنی داری بیشتر از دریافت کنندگان شیافت بود (به ترتیب 14 نفر (77.8%) در برابر 2 نفر (11.1%) با0.0001>P). از لحاظ میزان تغییر در نمره Bishop، میزان اکسی توسین مصرفی و نیاز به کورتاژ پس از دفع جنین اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. ولی فاصله زمانی از شروع اینداکشن تا دفع جنین در گروه پروستاگلاندین وریدی به طور معنی داری کمتر از گروه شیافت بود (به ترتیب 0.96±7.3در برابر 5.6±11.1ساعت) (0/019=P). عوارض در 2 نفر (11.1%) از گروه شیافت و 8 نفر (44.4%) از گروه آمپول مشاده شد (0/026=P). نتیجه گیری: استفاده از پروستاگلاندین وریدی جهت القای سقط در سه ماهه دوم حاملگی ضمن اثر بخشی بهتر نسبت به شیاف، عارضه مادری عمده ای ندارد.

زمینه: در حال حاضر روش استاندارد تشخیص اختلال های سرویکس و اندومتر استفاده از روش فراکشنال کورتاژ است. هدف: مطالعه به منظور تعیین دقت تشخیصی نمونه های به دست آمده از براشینگ آندوسرویکال و بیوپسی پایپل با روش استاندارد D&C فراکشنال انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 45 بیمار کاندید کورتاژ فراکشنال که در سال 81 به بیمارستان کوثر قزوین مراجعه کرده بودند، انجام شد. برای تمام بیماران علاوه بر روش مرسوم فراکشنال کورتاژ، نمونه سیتوبراش آندوسرویکس و نمونه آندومتر به وسیله پایپل نیز تهیه شد. نمونه های به دست آمده به روش یک سو کور توسط پاتولوژیست مرکز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: روش براشینگ آندوسرویکال در مقایسه با روش کورتاژ آندوسرویکس از حساسیت 92.3%، میزان اختصاصی بودن 94.7%و ارزش پیشگویی کنندگی مثبت 96% برخوردار بود. همچین نمونه به دست آمده از آندومتر توسط پایپل نسبت به روش استاندارد کورتاژ آندومتر حساسیت 94%، میزان اختصای بودن 93% و ارزش پیشگویی کنندگی مثبت 94% را دارا بود. نتیجه گیری: روش براشینگ آندوسرویکال و بیوپسی پایپل جایگزین قابل قبولی برای روش استاندارد فراکشنال کورتاژ است.

زمینه: خون ریزی پس از زایمان، شایع ترین خون ریزی جدی و خطرناک در مامایی است و استفاده از داروهای اکسی توسیک، می تواند آن را به طور قابل توجهی کاهش دهد. هدف: مطالعه به منظور تعیین تأثیر زمان تزریق عضلانی سنتوسینون بر میزان خون ریزی پس از زایمان انجام شد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی 100 خانم باردار مراجعه کننده به زایشگاه منتخب تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمان با روش نمونه گیری آسان انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند (به صورت یک در میان). برای یک گروه پس از خروج جنین و برای گروه دیگر پس از خروج جفت 10 واحد سنتوسینون عضلانی تزریق شد و میزان خون ریزی تا 2 ساعت پس از خروج جفت به وسیله توزین پدها، شان ها و تامپون های آغشته به خون در دو گروه تعیین و مقایسه شد. اطلاعات به دست آمده در فرم مصاحبه و مشاهده، ثبت و یا استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین خون ریزی گروه اول 216.8و گروه دوم261.8میلی لیتر بود. 2 نفر (4%) در گروه اول و 3 نفر (6%) در گروه دوم خون ریزی بیش از 500 میلی لیتر داشتند و آزمون های اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان نداد. نحوه خروج جفت در اکثر افراد گروه اول از نوع شولتز بود و از نظر آماری بین نحوه خروج جفت و زمان دریافت سنتوسینون ارتباط معنی داری وجود داشت (0.006=P). هیچ موردی از باقی ماندن جفت در دو گروه دیده نشد و بین طول مرحله سوم زایمان، میزان خروج دستی جفت و عوارض جانبی سنتوسینون در دو گروه اختلاف معنی دار آماری وجود نداشت. نتیجه گیری: اگرچه اختلاف معنی دار آماری بین میزان خون ریزی دو گروه مشاهده نشد، اما با توجه به تفاوت میزان خون ریزی دو گروه و عدم اختلاف در عوارض زایمانی، تزریق سنتوسینون عضلاتی بعد از خروج جنین توصیه می شود.

زمینه: سرطان رحم هنوز در کشورهای در حال توسعه از سرطان های شایع زنان است و یکی از راه های شناسایی زودرس آن انجام آزمایش غربال گری پاپ اسمیر است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه پاپ اسمیر با اسید استیک و بدون آن در تشخیص سرطان دهانه رحم انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی- تشخیص بر روی 1600 خانم مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان بوعلی و امام خمینی تهران انجام شد. این افراد شامل خانم های متأهل غیر حامله زیر 45 سال بدون سابقه CIN، سرطان ثابت شده دهانه رحم، کرابو، کون و کوتر بودند. پس از انجام پاپ اسمیر برای تمام بیماران، دهانه رحم یا اسیداستیک سه درصد برای سی ثانیه شستشو داده شد. تمام مواردی که پاپ اسمیر غیر طبیعی یا سفید شدن اپی تلیوم دهانه رحم داشتند، کولپوسکوپی و بیوپسی شدند. سپس بر اساس یافته های به دست آمده حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی هر دو روش مشخص گردید. یافته ها: از 1600 بیمار، 104 نفر به علت پاپ اسمیر غیرطبیعی و سفید شدن اپی تلیوم کولپوسکوپی و بیوپسی شدند. از این تعداد 23 نفر پاپ اسمیر غیرطبیعی داشتند. 60 نفر سفید شدن اپی تلیوم داشتند که دارای پاپ اسمیر طبیعی بودند. از این 60 مورد 13 مورد انواع CIN، 1 مورد سرطان مهاجم دهانه رحم و 46 مورد بیماری خوش خیم دهانه رحم گزارش شد. نتیجه گیری: شستشوی دهانه رحم با اسیداستیک سبب کاهش 23 درصد موارد CIN شد؛ بنابراین می تواند به عنوان یک روش همراهی کمک کننده باشد، ولی نمی تواند جایگزین پاپ اسمیر شود.

زمینه: بعد از هفته 40 حاملگی فراوانی عوارض و مرگ و میر قبل از تولد بیشتر می شود. بیشتر می شود. بیشتر عوارض مادری و جنینی به حجم مایع آمنیوتیک و زجر جنین بستگی دارد. هدف: این مطالعه به منظور مقایسه عوارض جنینی و مادری دو روش القا فوری و درمان انتظاری در حاملگی پس از موعد انجام گرفت. مواد و روش ها: این کار آزمایی بالینی بر روی زنان حامله شکم اول، با سن حاملگی 40 هفته مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1378 انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه القا فوری (48 نفر) و درمان انتظاری (60 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه درمان انتظاری با آزمون بدون استرس و سونوگرافی جهت اندازه گیری مقدار مایع آمنیوتیک دوبار در هفته کنترل شدند و گروه القا فوری بعد از بستری تحت القا با اکسی توسین قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در گروه درمان انتظاری عوارض قبل از تولد 6/6%، یرقان نوزادی 6/6% و سپتی سمی 1.6%دیده شد. تشنج نوزادی، آپگار کمتر از 7 در دقیه پنجم و مرگ جنین در دو گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. اختلاف معنی داری در متوسط وزن زمان تولد و فراوانی ماکروزمی در بین دو گروه دیده نشد. عوارض جنینی و مادری در گروه القا فوری وجود نداشت. در این مطالعه ارتباط واضح و معنی داری بین سزارین به علت عدم پاسخ به القای زایمانی در دو گروه مورد بررسی دیده نشد. متوسط هزینه مصرفی در گروه القا فوری 415606 ریال و در گروه درمان انتظاری 580394 ریال بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، انتخاب القا فوری به عنوان روش درمان در حاملگی های پس از موعد نه تنها سبب عوارض حین زایمان و عوارض بیشتر جراحی نمی شود، بلکه از نظر هزینه مصرفی نیز مقرون به صرفه است.

زمینه : پره اکلامپسی یک علت مهم مرگ و میر و بیماری در طول حاملگی است . اگرچه فیزیوپاتولوژی پره اکلامپسی هنوز ناشناخته است ، ولی محققین زیادی همراهی آندروژن به خصوص تستوسترون را با فشار خون نشان داده اند. هدف : مطالعه به منظور مقایسه تستوسترون سرم خانم های حامله مبتلا به پره اکلامپسی با خانم های حامله با فشار خون طبیعی انجام شد. مواد و روش ها : در این مطالعه موردی - شاهدی تستوسترون سرم 20 خانم حامله تک قلوی مبتلا به پره اکلامپسی و 20 خانم حامله فشار خون طبیعی تک قلو که در سال 1380 به بیمارستان کوثر مراجعه کرده بودند، اندازه گیری شد .تمام افراد از نظر سن حاملگی در سه ماهه سوم بودند و به صورت غیر اتفاقی انتخاب شدند. داده ها ، آزمون های آماری   t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : میانگین تستوسترون در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی 1.9±0.5  و در گروه کنترل 0.58±0.3 نانوگرم در دسی لیتر و اختلاف دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05). نتیجه گیری: سطح تستوسترون سرم خانم های حامله پره اکلامپسی بالاتر از خانم های حامله با فشار خون طبیعی است .  

علی رغم فراوانی بیماری سل در جهان ، سل پستان هنوز بیماری نادری است که به طور عمده با تظاهراتی شبیه توده یا زخم و ترشح پستان خود را نشان می دهد. بیشتر موارد سل پستان از مناطق آندمیک مانند هندوستان ، بنگلادش و آفریقای جنوبی گزارش شده اند. در کشور ما نیز با وجود شیوع نسبی سل ، موارد سل پستان به صورت پراکنده گزارش شده است. لذا در برخورد با بیماران مبتلا به توده ، زخم و سینوس پستان باید به فکر این بیماری نیز بود و از روش های تشخیصی مانند آسپیراسیون سوزنی ، کشت و نمونه برداری ترشحات برای جستجوی باسیل سل و بیوپسی استفاده کرد. نتایج رضایت بخشی پس از خارج نمودن توده با عمل جراحی و تجویز درمان ضد سل حاصل شده است.  

ازدواج به وصال نرسیده یک نوع اختلال جنسی است که زوجین پس از ازدواج قادر به انجام ارتباط جنسی طبیعی نیستند. متأسفانه در اغلب موارد برای درمان این اختلال از روش های غیر تخصصی و غیر علمی استفاده می شود. این مقاله مروری است بر درمان یک زوج به وصال نرسیده که پس از چهارده سال استفاده از روش های درمانی بی ثمر، با به کارگیری روشی علمی و غیردارویی درمان شدند. مشکل اصلی این زوج ناشی از ترس زن از مسائل زناشویی و ایجاد واژینیسموس در هنگام مقاربت بود. درمان با آموزش آرام سازی به زن طی چند جلسه شروع شد که به تدریج همراه با خیال پردازی های مربوط به مقاربت بود. در مرحله بعد از زن خواسته شد در حین آرام سازی انگلشت خود را در مهبل وارد کند و در نهایت پس از موفقیت آمیز بودن تمرین ها، مقاربت صورت پذیرفت. تمامی مراحل درمان حدود چهار ماه به طول انجامید که همراه با پی گیری چهار ماهه بود. لذا به نظر می رسد ازدواج به وصال نرسیده، طی مدتی کوتاه با یک روش موثر، بی خطر و کم هزینه قابل درمان است.