مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران
سال:1387 | دوره:20 | شماره:3 (پیاپی 53) |تعداد مقالات:10

مقدمه: رینیت آتروفیک، یک فرآیند مزمن و پیش رونده با علت نامعلوم است که با آتروفی مخاط و گشاد شدن حفرات بینی همراه با تجمع ترشحات غلیظ و چسبنده و کروت های سبز بدبو و کاهش یا فقدان حس بویایی مشخص می شود.روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی می باشد. از سال 84-1375، 30 بیمار مبتلا به رینیت آتروفیک پیش رونده بر مبنای تشخیص بالینی، یعنی وجود سه علامت بارز بیماری گرفتگی بینی، گشادی حفرات بینی و وجود کروت های سبز بدبو با یک روش جدید و ساده استفاده از فلپ سمی سیرکولار داخل بینی که در واقع نوعی عمل بستن نسبی حفره بینی است، جراحی و مورد مطالعه 10 ساله قرار گرفته اند. میزان رضایت مندی بیماران و یافته های بالینی قبل و بعد از عمل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: میزان رضایت مندی بیماران از بهبود مشکلات موجود جز در مورد گرفتگی بینی بسیار خوب بوده و حاکی از محو یا کاهش قابل توجه کروت های سبز بدبو در بینی و گلو، بهبودی خون ریزی از بینی، کاهش سر درد، از بین رفتن خشونت و گرفتگی صدا و هم چنین از بین رفتن احساس خشکی در حلق و نیز بهبود وضع بویایی بود.نتیجه گیری: تکنیک جراحی بستن نسبی بینی با استفاده از فلپ سمی سیرکولار، قابل انجام با بی حسی موضعی و کم هزینه می باشد و بر خلاف سایر تکنیک های جراحی بدون عوارض احتمالی مثل عدم موفقیت فلپ یا تغییر شکل ظاهری بینی است.

مقدمه: بیشتر انسدادهای مجاری هوایی فوقانی به وسیله هیپرتروفی آدنوتونسیلار ایجاد می شود. شیوع شب ادراری در کودکان با علایم انسدادی راه هوایی فوقانی بین 47-8 درصد گزارش شده است، در پژوهش حاضر اثر آدنوتونسیلکتومی در بهبود انورزی کودکان با هیپرتروفی آدنوتونسیلار و ارتباط پاسخ به درمان با شدت هیپرتروفی مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار: طی 18 ماه کودکان حداقل 5 ساله که با علایم هیپرتروفی آدنوتونسیلار و انورزی به درمانگاه گوش و گلو و بینی بیمارستان قائم (عج) مشهد مراجعه کردند، بررسی شدند. اطلاعات مربوط به تاریخچه بیماران از نظر دفعات و نوع انورزی، همراه با معاینه فیزیکی شدت هیپرتروفی تونسیل ها و آدنوئید گردآوری شد. پس از آدنوتونسیلکتومی بیماران تا 3 ماه بعد ماهانه از نظر بهبودی انورزی پیگیری شدند.نتایج: تعداد 58 بیمار با میانگین سنی 6.8 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. 63.8 درصد از بیماران انورزی اولیه و 36.2 درصد انورزی ثانویه داشتند. پس از آدنوتونسیلکتومی 88% درصد بهبودی کلی انورزی در ماه اول دیده شد که در مقایسه ماه دوم و سوم تفاوت معناداری نداشت. تمام بیماران با انورزی ثانویه بهبودی کلی انورزی داشتند. ما بین شدت هیپرتروفی آدنو تونسیلار و پاسخ به درمان، تنها در گروه بیماران با هیپرتروفی آدنوئید رابطه معنی داری وجود داشت (P<0.0001).نتیجه گیری: تمامی کودکان دارای انورزی ثانویه با هیپرتروفی آدنوتونسیلار از آدنوتونسیلکتومی سود می برند که بیشترین بهبود انورزی پس از ماه اول عمل جراحی می باشد. در تشخیص های افتراقی کودک تظاهر کننده با انورزی، هیپرتروفی آدنوتونسیلار باید مد نظر قرار گیرد.

مقدمه: برای درمان فیستول های دهانی- بینی و دهانی- سینوسی روش های مختلفی ارایه گردیده است که بر اساس تجربه جراح، نوع فیستول، وسعت ضایعه و عوامل مختلف دیگر، نوع درمان متفاوت می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی عوامل سببی، موقعیت و نوع درمان و نتایج درمانی بیماران دارای فیستول دهانی- بینی و دهانی- سینوسی صورت پذیرفته است.روش کار: در این مطالعه توصیفی، 79 بیمار با تشخیص فیستول دهانی- بینی یا فیستول دهانی- سینوسی در سال های 86-1384 از نظر عوامل فوق بررسی شدند و نتایج با استفاده از آزمون Chi-square و Odd’s ratio مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: از 79 بیمار مورد مطالعه، 9 بیمار دارای فیستول دهانی- بینی و 70 بیمار دارای فیستول دهانی- سینوسی بودند. شایع ترین عامل سببی برای هر دو فیستول دهانی- سینوسیوفیستول دهانی– بینی خارج نمودن دندان و شایع ترین روش درمانی مورد استفاده بخیه زدن بود. شکست در درمان برای بار اول در 4 بیمار مبتلا به فیستول دهانی- سینوسی و 3 بیمار مبتلا به فیستول های دهانی- بینی با روش های مورد استفاده به وقوع پیوست.نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل خارج نمودن دندان ها به عنوان شایع ترین عامل سببی در فیستول های دهانی- سینوسی و دهانی بینی به حساب آمده و بخیه نمودن در موارد فیستول های کوچک و استفاده از چربی باکال در موارد فیستول های بزرگ از بهترین روش های درمانی می باشد .

مقدمه: جراحی آندوسکوپیک آدنوم هیپوفیز یکی از تکنولوژی های با پیشرفت سریع در جراحی مغز و اعصاب در این دهه بوده است. این روش دارای مزیت ها و محدودیت های شناخته شده ای می باشد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان آدنوم هیپوفیز با استفاده از تکنیک نوروآندوسکوپی در یک گروه از بیماران می باشد.روش کار: در این مطالعه 26 بیمار که در فاصله سال های 84-1381 با تشخیص آدنوم هیپوفیز در بیمارستان های سینا و امیراعلم تهران تحت عمل جراحی آندوسکوپیک قرار گرفته بودند، از نظر سن، جنس، علایم بیماری، عملکردی و غیر عملکردی بودن تومور، یافته های معاینه عصبی قبل و پس از عمل، نتایج و عوارض درمانی و مدت اقامت در بیمارستان، مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: از 26 بیمار مورد مطالعه 14 مورد مرد و 12 مورد زن بودند. اکثر بیماران در دهه های سوم تا ششم عمر قرار داشتند. تومورها در 11 مورد آدنوم غیرعملکردی، و در 9 مورد آدنوم سوماتوتروف و در 3 مورد آدنوم کورتیکوتروف و 3 مورد پرولاکتینوما بوده است. 7 بیمار دچار عوارض پس از عمل شدند که شامل 6 مورد عوارض برگشت پذیر و یک مورد فوت بیمار بود. در پیگیری 2 ساله 6 مورد عود تومور مشاهده شد.نتیجه گیری: جراحی آندوسکوپیک در درمان آدنوم هیپوفیز، روشی در خور توجه است که در نظر گرفتن عواملی نظیر عوارض کمتر و مدت اقامت کوتاه تر در بیمارستان بر مقبولیت این روش می افزاید.

مقدمه: کاشت حلزون شنوایی به عنوان یک جراحی معمول در سراسر جهان، برای درمان کاهش شنوایی حسی - عصبی شدید تا عمیق مطرح است و می تواند عوارض ماژور و مینوری داشته باشد. ایجاد این عوارض وابسته به سن بیمار، نوع پروتز، نوع برش جراحی، تکنیک جراحی و مهارت جراح می باشد. عوارض ماژور اغلب به درمان جراحی نیاز دارند در حالی که عوارض مینور با درمان طبی بهبود می یابند و نیاز به دخالت جراحی ندارند.روش کار: در این مطالعه توصیفی پرونده 100 بیمار که طی سال های 1382 لغایت 1385 در مرکز کاشت حلزون شنوایی فارس در بیمارستان خلیلی شیراز تحت کاشت حلزون شنوایی قرار گرفته بودند، بررسی شد.نتایج: میزان کلی عوارض 14 درصد بود. چهار عارضه ماژور شامل دو نارسایی پروتز، یک الکترود در محل نا به جا و یک هماتوم وسیع بود. این عوارض با مداخله جراحی یا کاشت مجدد حلزون بهبود یافتند. آسیب به عصب صورتی و باز شدن زخم مشاهده نشد. عوارض مینور شامل هماتوم اندک، ادم، عفونت زخم و گیجی بودند که در 10 بیمار دیده شده و به درمان طبی پاسخ دادند.نتیجه گیری: در سال های اخیر عوارض کاشت حلزون شنوایی کاهش یافته است که این کاهش وابسته به مهارت جراحان، روش های جدید جراحی و پیشرفت در تکنولوژی پروتز می باشد.

مقدمه: تورتیکولی عضلانی مادرزادی شایع ترین نوع تورتیکولی بدون درد مادرزادی است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی، سن، جنس، علایم بالینی، روش درمانی و پیامد آن می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی، بیماران مبتلا به تورتیکولی نوزادی که بین سال های 84-1375 در مرکز گوش، گلو و بینی بیمارستان امام خمینی اهواز تحت درمان بوده اند، مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: از 15 بیمار مورد مطالعه،60% مرد و 40% زن بودند. متوسط سنی بیماران 18.1 سال بود. شایع ترین دفرمیتی همراه دیس پلازی هیپ بود. %93.4 بیماران پاسخ مناسبی به درمان دادند.نتیجه گیری: تورتیکولی عضلانی یکی از اختلالات مادرزادی است که سبب بد شکلی در ناحیه سر و گردن بیماران می شود. درمان مناسب و به موقع عضله استرنوکلیدوماستویید می تواند باعث نتایج بسیار خوبی در کنترل بیماری و عوارض آن گردد.

مقدمه: آنوریسم تروماتیک شریان کاروتید داخلی، مورد نادری است که ممکن است با پاره شدن به داخل سینوس اسفنویید و وقوع اپیستاکسی شدید تظاهر کند. وجود علایم بالینی اپیستاکسی شدید راجعه و کوری یک طرفه بعد از ضربه سر از نشانه های آنوریسم تروماتیک کاروتید داخلی می باشد و برای تایید تشخیص آن آنژیوگرافی شریان کاروتید می بایست انجام شود.معرفی مورد: در این مقاله مردی 22 ساله با آنوریسم تروماتیک کاروتید که مکررا به علت اپیستاکسی تحت درمان قرار گرفته بود، گزارش شده و علایم و روش های تشخیصی و درمانی مورد بحث قرار می گیرد.نتیجه گیری: این گزارش بر عارضه نادر اما بالقوه کشنده آنوریسم شریان کاروتید داخلی بعد از ضربه سر تاکید داشته که آشنایی با علایم آن منجر به درمان سریع و موفق بیمار می شود.

مقدمه: سندرم کمبود چسبندگی لکوسیت ها یک نوع اختلال ایمنی ارثی است که در آن عملکرد لکوسیت ها مخصوصا رده فاگوسیت اختلال دارد.معرفی مورد: در این مقاله سه مورد (دو شیرخوار پسر و یک دختر 5 ساله) با این سندرم گزارش می شود. در هر سه بیمار سابقه ای از جدا شدن تاخیری بندناف وجود داشت. یک شیر خوار به علت عفونت پوستی مراجعه نموده و دو مورد دیگر به علت عفونت باکتریال و قارچی در بینی و انگشت دست در بیمارستان بستری شدند. در هر سه مورد لکوسیتوز، نوتروفیلی و کاهش CD11, CD18 وجود داشت.نتیجه گیری: سندرم کمبود چسبندگی لکوسیت ها یک سندرم مادرزادی است که یک علت عفونت های مکرر باکتریال و قارچی است. معمولا بیماران سابقه ای از تاخیر در جدا شدن بند ناف را دارند.