مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1395 | دوره:34 | شماره:390 |تعداد مقالات:6

مقدمه: مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تاثیر مکمل ویتامین D بر روی فعالیت بیماری در بیماران لوپوس اریتماتوز منتشر دچار کمبود ویتامین D مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به انجام رسید.روش ها: طی یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 90 بیمار مبتلا به لوپوس انتخاب شدند. در ابتدا، سطح ویتامین D و میزان فعالیت بیماری لوپوس در آنان اندازه گیری شد و یک گروه از آن ها به مدت 6 ما پرل ویتامین D دریافت کردند. سطح ویتامین D و میزان فعالیت لوپوس در ابتدا و انتهای مطالعه تعیین و بین دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: بین سطح سرمی ویتامین D و میزان فعالیت بیماری لوپوس در قبل از مداخله، یک همبستگی معکوس به میزان 0.26 وجود داشت که طبق آزمون Pearson، از نظر آماری معنی دار بود (P=0.012). همچنین، همبستگی بین سطح ویتامین D و میزان فعالیت لوپوس در بعد از درمان به میزان 0.19 وجود داشت، اما از لحاظ آماری معنی دار نبود (P=0.070).نتیجه گیری: با توجه به این که کمبود ویتامین D یکی از بیماری های شایع در ایران است و صرف نظر از بیماری لوپوس، تعداد قابل توجهی از این بیماران ممکن است مبتلا به کمبود ویتامین D باشند، بررسی سطح ویتامین D در تمامی بیماران لوپوسی و جبران کمبود این ویتامین با مکمل های مربوط پیشنهاد می گردد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، تعیین توزیع فراوانی آلودگی به انگل Cryptosporidium در بیماران مبتلا به (MS) Multiple sclerosis و مقایسه ی آن با افراد سالم بود.روش ها: طی یک مطالعه ی مورد- شاهدی که در سال 1394 در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام گرفت، 50 بیمار مبتلا به MS (گروه مورد) و 50 فرد سالم (گروه شاهد) انتخاب شدند و شیوع انگل Cryptosporidium در آن ها با استفاده از روش های مستقیم و تغلیظ، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: از 100 نمونه ی تحت آزمایش، تنها 3 نمونه (3 درصد) از نظر وجود Cryptosporidium مثبت بودند که 1 نمونه (2 درصد) از گروه شاهد و 2 نمونه (4 درصد)، از گروه مورد بودند، اما شیوع Cryptosporidium در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی داری نداشت (P=0.560). شیوع Cryptosporidium، همچنین بر حسب سن و جنس و شغل، اختلاف معنی داری نداشت، اما بر حسب محل سکونت و نگهداری دام در منزل اختلاف معنی داری داشت؛ به طوری که هر 3 مورد مثبت انگل Cryptosporidium، در بیمارانی مشاهده شد که در روستا سکونت داشتند و در منزل، حیوان نگهداری می کردند (P<0.001).نتیجه گیری: در این مطالعه، شیوع انگل Cryptosporidium بر حسب محل سکونت و تماس با دام اختلاف معنی داری داشت.

مقدمه: این مطالعه، با هدف تعیین فراوانی بروز عوارض زودرس و تاخیری اعمال جراحی وسیله گذاری ستون فقرات کمری طی سال های 1389-94 در بیمارستان های الزهرا (س) و آیت اله کاشانی اصفهان انجام شد.روش ها: طی یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی، کلیه ی بیمارانی که طی سال های 1389-94 تحت عمل جراحی فیوژن ستون فقرات کمری قرار گرفته بودند، از نظر عوارض زودرس و دیررس ناشی از فیوژن ستون فقرات بررسی شدند.یافته ها: در این مطالعه 326 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 51 نفر (15.6 درصد) دچار عوارض پس از عمل شده بودند. نوع عوارض ایجاد شده، شامل 4 مورد (7.8 درصد) هماتوم علامت دار، 9 مورد (17.6 درصد) آسیب نخاعی، 6 مورد (11.8 درصد) کاهش قدرت عضلانی، 7 مورد (13.7 درصد) شکستگی یا جابه جایی وسیله، 15 مورد (29.4درصد) عفونت سطحی و عمقی، 2 مورد (3.9 درصد) ترومبوز وریدهای عمقی و 2 مورد (3.9 درصد) اشکال در محل پیچ، 1 مورد (2 درصد) آسیب ریشه ای و 5 مورد عوارض دیگر بود.نتیجه گیری: بروز عوارض بعد از عمل در بیماران تحت عمل وسیله گذاری ستون فقرات بالا می باشد و عفونت، شایع ترین عارضه ی زودرس و کاهش قدرت، بالاترین عارضه ی تاخیری می باشد. از این رو، لازم است مراقبت های بعد از عمل در این بیماران و اصلاح شیوه ی زندگی و کنترل بیماری های زمینه ای از جمله دیابت در اولویت قرار گیرد.

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر تزریق رمی فنتانیل، پروپوفول و ترکیب رمی فنتانیل- پروپوفول بر سطح آرام بخشی بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت به روش فیکو امولسیفیکاسیون با بی حسی موضعی و مقایسه ی آن با گروه شاهد بود.روش ها: در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی که در سال 1394 در بیمارستان فیض اصفهان انجام شد، 140 بیمار کاندیدای عمل جراحی فیکو امولسیفیکاسیون در 4 گروه 35 نفره توزیع شدند. جهت ایجاد آرام بخشی، به ترتیب پروپوفول، رمی فنتانیل، ترکیب پروپوفول- رمی فنتانیل و نرمال سالین تزریق شد و نمره ی آرام بخشی بیمار، در طی مدت عمل در چهار گروه مقایسه شد.یافته ها: گروه رمی فنتانیل از عمق آرام بخشی بالاتری در حین عمل برخوردار بودند. این نمره در قبل از شروع عمل در چهار گروه رمی فنتانیل، پروپوفول، رمی فنتانیل- پروپوفول و نرمال سالین به ترتیب 3.31±0.87، 4.91±0.28، 2.97±0.75 و 4.97±0.30 (P<0.001) و در دقیقه ی 30 به ترتیب 2.00±0.01، 3.40±0.55، 2.10±1.00 و 3.00±0.01 بود (P=0.110). تغییرات عمق آرام بخشی، در طی مدت عمل در چهار گروه، اختلاف معنی داری داشت (P<0.001).نتیجه گیری: استفاده ی هم زمان رمی فنتانیل و پروپوفول در بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت با روش فیکو امولسیفیکاسیون، با عمق مناسب تر آرام بخشی در حین عمل و شدت درد کمتر در بعد از عمل و همچنین، مصرف کمتر مخدر همراه می باشد. از این رو، مصرف هم زمان این دو دارو در عمل جراحی فیکو امولسیفیکاسیون توصیه می گردد.

مقدمه: در دنیای امروز با پیشرفت زندگی ماشینی، ورزش از جایگاه ویژه ای در زندگی مردم برخوردار شده است. ورزشکاران، بخش منحصر به فرد جامعه هستند که محبوبیت زیادی بین اقشار جامعه دارند و گاهی الگو و سرمشق زندگی کودکان و نوجوانان قرار می گیرند. با این حال، برخی از آن ها در معرض خطر مرگ ناگهانی اغلب با علت ناپیدا می باشند. از آن جایی که در ایران اطلاعات اندکی در خصوص علل مرگ های ناگهانی حین فعالیت ورزشی موجود است، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی علل مرگ ناگهانی غیرتروماتیک در حین فعالیت های ورزشی در اجساد ارجاعی به اداره ی کل پزشکی قانونی اصفهان انجام شد.روش ها: این مطالعه، توصیفی و گذشته نگر به روش مقطعی بود. بر اساس اطلاعات موجود در دبیرخانه ی سازمان پزشکی قانونی اصفهان، تعداد 32942 پرونده از بخش متوفیات ارجاعی در سال های 1382-92 از بایگانی استخراج شد و مورد بررسی قرار گرفت و در مواقع لزوم، لام های پاتولوژی نمونه های ارسالی از اجساد منتخب بار دیگر بازبینی شد. اطلاعات بر اساس متغیرها خارج گردید و در مواردی با بستگان متوفی تماس تلفنی گرفته شد. نمونه ی آماری شامل 30 جسد (27 جسد مرد و 3 جسد زن) بود که به 2 گروه زیر 35 سال و بالای 35 سال تقسیم شدند. در تمام اطلاعات جمع آوری شده از مشاهدات و اندازه گیری ها به خاطر تعداد محدود نمونه ها و خصوصیات توصیفی بودن طرح و عدم نیاز به قیاس، از جدول ها و نمودارهای ساده استفاده شد. محاسبات به روش ساده و دستی امکان پذیر بود.یافته ها: کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، شایع ترین عامل مرگ و در مجموع 11 مورد (37 درصد) بود که 9 مورد آن زیر 35 سال (43 درصد) و 2 مورد آن بالای 35 سال (22 درصد) بودند. تشخیص دوم، آترواسکلروز ایسکمیک بود که در مجموع 9 مورد (30 درصد) شامل 3 مورد زیر 35 سال (14 درصد) و 6 مورد بالای 35 سال (67 درصد) بودند. تشخیص پرولاپس دریچه ی میترال 2 مورد (7 درصد) را شامل می شد که تنها در سنین زیر 35 سال دیده شد (9 درصد) و آنومالی شریان کرونری و مغزی هر کدام 1 مورد (3 درصد) بود و در سنین زیر 35 سال مشاهده گردید (هر کدام 5 درصد) و دیسپلازی میوکارد 1 مورد (3 درصد) بالای 35 سال (11 درصد) شناسایی شد و سایر تشخیص ها، 4 مورد (13 درصد) بود که هر 4 مورد، زیر 35 سال (19 درصد) بودند.نتیجه گیری: بر اساس این پژوهش، شایع ترین علت مرگ در بالای 35 سال آترواسکلروز شدید عروق کرونر و در زیر 35 سال کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM یا Hypertrophic cardiomyopathy) است.