مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1392 | دوره:31 | شماره:259 |تعداد مقالات:5

مقدمه: نقش ویتامین E به عنوان یکی از آنتی اکسیدان ها و اثر ترکیبات محتوی آهن بر روی DNA به خوبی شناخته شده نیست. از این رو، مطالعه حاضر جهت تعیین نقش ویتامین E و آهن، به عنوان دو عامل موثر به صورت جداگانه و ترکیبی بر فراگمنتاسیون DNA و کمبود پروتامین اسپرم در خرگوش انجام گرفت.روش ها: تعداد 42 عدد خرگوش نر بالغ به صورت تصادفی به هفت گروه 6 تایی تقسیم شدند و به مدت 6 هفته تحت رژیم غذایی مخصوص قرار گرفتند. برای گروه شاهد از غذای معمولی، گروه دوم از غذای معمولی حاوی ویتامین E (50 mg/kg)، گروه سوم از غذای معمولی حاوی آهن (50 mg/kg)، گروه چهارم از غذای معمولی حاوی آهن (50 mg/kg) و ویتامین E (50 mg/kg)، گروه پنجم از غذای حاوی 1 درصد کلسترول، گروه ششم از غذای حاوی 1 درصد کلسترول و ویتامین E (50 mg/kg) و گروه هفتم از غذای حاوی 1 درصد کلسترول و آهن (50 mg/kg) استفاده شد. پس از طی شدن زمان لازم، خرگوش ها بی هوش و قربانی شدند و مجاری اپیدیدیم و دفران آن ها تشریح شد و اسپرم ها این مجاری به کمک محلول 10 Hams f خارج گردید. میزان آسیب DNA اسپرم توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنج و کمبود پروتامین اسپرم با رنگ آمیزی CMA3 (Chromomycin A3) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: مصرف همزمان غذاهای محتوی کلسترول و آهن، آسیب معنی داری را در DNA اسپرم ایجاد نمود. به علاوه، مصرف ویتامین E به عنوان یک عامل آنتی اکسیدان، اثر قابل توجهی در کاهش این آسیب دارد. بررسی وضعیت کروماتین اسپرم نشان داد که مصرف ترکیبات محتوی آهن و کلسترول به تنهایی و یا به شکل همزمان، باعث افزایش قابل توجهی در میانگین درصد کمبود پروتامین اسپرم می شود. استفاده از ویتامین E، میانگین درصد کمبود پروتامین اسپرم را به صورت متفاوت در گروه ها تغییر دادنتیجه گیری: مصرف ویتامین E به عنوان نوعی آنتی اکسیدان، آسیب DNA اسپرم ناشی از مصرف غذاهای پر کلسترول و آهن را کاهش می دهد.

مقدمه: دوکسوروبیسین در درمان انواع سرطان ها مصرف می گردد. اما سمیت قلبی، مصرف آن را محدود ساخته است. برخی مطالعات نشان داده اند که کورتیکواستروییدها باعث محافظت قلبی می گردند. در این مطالعه با استفاده از کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش اثرات دگزامتازون در کاهش توکسیسیته ناشی از دوکسوروبیسین بررسی شد.روش ها: سلول های قلبی خالص شده مشتق از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش (RB1- aMHC) با غلظت های مختلف دوکسوروبیسین به مدت 24 ساعت تیمار شدند، تا غلظتی که باعث کاهش 50 درصد حیات سلول های قلبی می شود برای استفاده در مراحل بعدی به دست بیاید. سلول ها در 3 گروه قرار گرفتند: گروه شاهد، گروه دوکسوروبیسین 5 میکرومولار به مدت 24 ساعت و گروه دگزامتازون 10 میکرومولار به مدت 24 ساعت قبل از دوکسوروبیسین 5 میکرومولار به مدت 24 ساعت. گروه ها از نظر ضربان با میکروسکوپ فاز کنتراست و درصد حیات با MTS Assay و از نظر بیان ژن با استفاده از تکنیک RT-PCR (Real time-) ارزیابی شدند polymerasechain reaction.یافته ها: غلظت 5 میکرومولار دوکسوروبیسین به عنوان حداقل غلظتی که باعث مرگ 50 درصد از این سلول ها می گردد، به دست آمد. در گروه اول تیمارشده با دوکسوروبیسین و غلظت 10 میکرومولار دگزامتازون اثر محافظت کننده بر حیات سلول های و بیان ژن های قلبی دیده شد. در گروه دوم اثر محافظت کنندگی قابل توجهی مشاهده نشد.نتیجه گیری: تیمار سلول های قلبی حاصل از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش با دگزامتازون 24 ساعت قبل از تیمار با دوکسوروبیسین باعث پیش گیری از مرگ سلول های قلبی ناشی از دوکسوروبیسین می گردد. نتایج این مطالعه مطابق نتایج مطالعه بر روی سلول های قلبی موش بود. بنابراین این سلول ها می توانند به عنوان مدل آزمایشگاهی مناسبی برای بررسی آثار درمانی و یا سمی داروها مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: کاربرد ماسک باینری ایده آل برای پردازش سیگنال گفتاری، بهبود قابل ملاحظه ای در وضوح گفتار هم در افراد با شنوایی طبیعی و هم افراد مبتلا به کم شنوایی نشان داده است. این ماسک به بخش های زمان- فرکانس سیگنال نویزی اعمال می گردد و بخش هایی از سیگنال پایین تر از سطح آستانه SNR (signal-to-noise ratio) حذف می گردد و سایر بخش ها را عبور می دهد.روش ها: در این مطالعه عوامل موثر بر روی الگوریتم ماسک باینری ایده آل مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. تاثیر سطح آستانه SNR، سطح SNR ورودی، نوع ماسک کننده و تخمینگر نویز، بررسی و ارزیابی شد. تخمینگرهای جدیدی شامل وزنی Euclidean و COSH معرفی شدند. این تخمینگرها مبتنی بر درک سیستم شنوایی و ماسک شنیداری می باشند.یافته ها: عملکرد بالای ماسک باینری در ناحیه 15-5 دسی بل مشاهده شد. یافته ها می تواند برای پیشرفت طراحی سمعک و پروتز کاشت حلزون مفید باشد.نتیجه گیری: یافته های ما موید مطالعات پیشین در زمینه وضوح گفتار قابل توجه است، حتی زمانی که SNR، -10 دسی بل باشد. ارزیابی عملکرد این الگوریتم نشان داد که تخمینگرهای جدید در مقایسه با تخمینگر Wiener می توانند حذف نویز بهتری داشته باشند.

مقدمه: ندول های تیروییدی از شایع ترین بیماری های تیرویید هستند که در نیمی از جمعیت بالغین یافت می شوند. روش های تشخیصی متعددی برای ارزیابی بیماران به کار می رود. اسکن رادیونوکلیید غده تیرویید توسط 99mTcO4 فعالیت بافت ندول را مشخص می کند. معاینه فیزیکی گردن و علامت گذاری ندول با مارکر سربی پیش از انجام سنتی گرافی می تواند با تعیین مکان ندول در هنگام تفسیر سنتی گرام از اشتباهات در گزارش فعالیت ندول ها بکاهد.روش ها: 117 بیمار مبتلا به ندول تیروییدی که جهت اسکن رادیونوکلیید از غده تیرویید به مرکز پزشکی هسته ای سیدالشهدا (ع) اصفهان ارجاع شده بودند، در فاصله زمانی مهر ماه 1392-1391 مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ شرح حال عدم مصرف داروها و مواد مداخله گر با اسکن، تکنسیوم رادیواکتیو به بیمار تزریق شد و بیمار مورد اسکن قرار گرفت. سپس غده تیرویید بیمار معاینه شد و به طور مجدد اسکن انجام شد. در مرحله سوم بعد از معاینه تیرویید بیمار، ندول لمس شده توسط مارکر سربی علامت گذاری شد و سپس اسکن تکرار شد. در آخر نتایج حاصل از تفسیر هر سه تصویربرداری مقایسه گردید.یافته ها: طبق آزمون 2 χ معاینه فیزیکی گردن و علامت گذاری ندول تیروییدی لمس شده با مارکر سربی، بر تفسیر نتیجه اسکن تیرویید موثر بود و باعث کاهش نتایج مثبت کاذب در ندول های گرم و سرد شد (P<0.05). وطبق آزمون Wald استفاده از روش معاینه فیزیکی و نیز علامت گذاری ندول تیروییدی با مارکر سربی پس از معاینه، باعث کاهش خطای تشخیص در تفسیر نتیجه اسکن تیرویید می شود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با افزودن معاینه فیزیکی که روشی ساده و مقرون به صرفه است، با اسکن رادیونوکلیید، می توان در راستای تشخیص ندول های تیروییدی سود جست.

مقدمه: شکستگی هیپ یکی از جدی ترین مسایل و دومین علت بستری در جمعیت مسن می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی شکستگی لگن در مبتلایان به دیابت و عوارض آن نسبت به افراد غیر مبتلا به این بیماری انجام شد.روش ها: این مطالعه مقطعی روی تمامی بیمارانی که از سال 1387 تا سال 1391 با شکستگی هیپ در بیمارستان شهید بهشتی و یحیی نژاد بابل بستری شدند، انجام گرفت. چک لیست در بر دارنده اطلاعات دموگرافیک، محل شکستگی، نوع درمان، طول مدت بستری، عوارض حین و بعد از عمل جراحی برای همه بیماران تکمیل شد. اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری Student-t و X2 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از 195 بیمار، 116 (59.5 درصد) مرد و 79 نفر (40.5 درصد) زن بودند. 155 نفر (79.4 درصد) غیر مبتلا به دیابت با میانگین سنی 63.25±17.53 سال و 40 بیمار (20.5 درصد) مبتلا به دیابت با میانگین سنی 67.67±25.12 سال بودند. در بین مبتلایان به دیابت 1 نفر (2.5 درصد) به دیابت نوع یک و 39 نفر (97.5 درصد) مبتلا به دیابت نوع دو مبتلا بودند. محل شکستگی در بیماران غیر مبتلا، 56.8 درصد گردن ران، 21.9 درصد اینترتروکانتریک، 18.1 درصد سر ران و در مبتلایان به دیابتی 50 درصد گردن ران، 35 درصد اینترتروکانتریک و 15 درصد سر ران بود. حجم خون تزریقی بعد از عمل در افراد مبتلا و غیر مبتلا به ترتیب 3.30±1.49 و 2.43±1.52 سی سی به صورت Packed Cell بود که به طور معنی داری در مبتلایان به دیابت بیشتر بود (P=0.029).نتیجه گیری: با وجود شیوع بالای شکستگی هیپ و تاثیر دیابت در بروز شکستگی هیپ شاید بتوان با افزایش آگاهی و مراقبت از مبتلایان به دیابت به خصوص سالمندان از ایجاد این صدمات کاست.