مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1394 | دوره:33 | شماره:365 |تعداد مقالات:9

مقدمه: هر چند که پوکی استخوان یک بیماری ناشی از کهن سالی است، اما برخی مطالعات نشان داده است که این بیماری، در گروه های سنی مختلف، شیوع متفاوتی دارد که آن را به ویژگی های اپیدمیولوژیک، ژنتیک، شیوه تغذیه، تحرک بدنی، برخی بیماری های مزمن و مصرف کورتیکواستروئید نسبت می دهند، اما در این زمینه، تناقض وجود دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین تراکم استخوان در گروه های سنی مختلف زنان اصفهان در سال 1393 به انجام رسید.روش ها: این مطالعه، یک بررسی توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1393 در مرکز تشخیص پوکی استخوان اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه، 2536 زن مشکوک به پوکی استخوان مراجعه کننده به مرکز تشخیص پوکی استخوان اصفهان، تحت سنجش تراکم استخوان های لگن، ران و ستون فقرات قرار گرفتند و وضعیت تراکم استخوان آن ها بر حسب گروه سنی تعیین و مقایسه شد.یافته ها: از 2536 زن بررسی شده، 1244 نفر (49.1 درصد) دارای تراکم استخوان طبیعی، 1084 نفر (42.7 درصد) مبتلا به Osteopenia و 208 نفر (8.2 درصد) مبتلا به پوکی استخوان بودند. در گروه های سنی زیر 30 و 39-30 سال، هیچ بیماری مبتلا به پوکی استخوان نبود، اما شیوع آن در گروه های سنی 49-40 سال 1.2، 59-50 سال 7.3، 69-60 سال 16.2 و 70 سال و بالاتر، 26.5 درصد بود. شیوع پوکی استخوان در گروه های سنی مختلف، تفاوت معنی دار داشت (P<0.001).نتیجه گیری: پوکی استخوان در گروه های سنی مختلف، شیوع متفاوتی دارد و هر چند که عوامل دیگری همچون ابتلا به بیماری های زمینه ای و فعالیت فیزیکی در آن دخیل می باشند، اما سن، یک عامل اساسی و تعیین کننده در ابتلا به این بیماری است. از این رو، ضمن توصیه به انجام مطالعات بیشتر، پیشنهاد می گردد، صرف نظر از سن، بیماران در معرض خطر پوکی استخوان حداقل یک بار تحت سنجش تراکم استخوان قرار گیرند.

مقدمه: در خود ماندگی یا اوتیسم (Autism)، یک اختلال پیچیده تکاملی، از نوع روابط اجتماعی است که علت اصلی آن ناشناخته می باشد. عدم توانایی کامل شناخت چهره در افراد اوتیسم از جمله مشکلات جدی در این بیماران است. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تاثیر نرم افزار آموزشی (LFI) Let's Face It جهت بهبود مهارت های شناخت چهره در مبتلایان به اوتیسم بود.روش ها: این مطالعه بر روی 33 فرد مبتلا به اوتیسم، شامل 17 نفر در گروه مورد و 16 نفر در گروه شاهد، انجام گرفت. پس از اخذ رضایت از والدین، گروه مورد با استفاده از نرم افزار LFI، 20 ساعت آموزش چهره دریافت کردند و هر دو گروه، تحت برنامه های آموزشی منطبق با مراکز بیماران مبتلا به اوتیسم قرار گرفتند. در آخر، هر دو گروه با استفاده از نرم افزار LFI مورد آزمون قرار گرفتند و نتایج با استفاده از آزمون های t و ANCOVA مقایسه گردید.یافته ها: در رابطه با بازی LFI، تنها بعد حالت های پوشیدگی چهره (لینک کرگدن) در گروه مورد به مراتب بالاتر از گروه شاهد بود. همچنین، در گروه مورد میانگین نمرات بیشتر حوزه های مورد مطالعه به شکل معنی داری افزایش یافت، به گونه ای که بعد حالات عاطفی ابراز شده (لینک شیر) (P=0.003)، بعد هویت کل از قطعات (لینک میمون) (P=0.003)، بعد حافظه فوری برای چهره (لینک گورخر) (0.032=P)، بعد حالت های پوشیدگی چهره (لینک کرگدن) (0.015 =P) و بعد ابعاد چهره (لینک لک لک) (0.043=P) در گروه مورد افزایش معنی داری داشت. این در حالی است که هیچ گونه تغییر معنی داری در گروه شاهد در هیچ یک از شاخص های اندازه گیری شده مشاهده نشد (P>0.050).نتیجه گیری: استفاده از نرم افزار آموزشی LFI می تواند در پیشرفت آموزشی و تشخیص چهره بیماران مبتلا به اوتیسم موثر باشد و این امر، می تواند سبب بهبود درمان بیماران شود.

مقدمه: درمان استاندارد رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو، لیزر فتوکواگولاسیون رتین می باشد این درمان به صورت تک نقطه ای و Pattern scan انجام می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی تغییرات ایسکمی رتین و پسرفت نئوواسکولاریزاسیون رتین با استفاده از روش Pattern scan در مقایسه با تک نقطه ای در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو بود.روش ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی آینده نگر بود که در 146 چشم از 73 بیمار مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو انجام شد. یک چشم بیماران به صورت تصادفی با لیزر Pattern scan و چشم دیگر، با لیزر تک نقطه ای تحت درمان قرار گرفت. بعد از مدت 6 ماه، میزان پسرفت نئوواسکولاریزاسیون رتین در ناحیه دیسک عصب اپتیک و رتین و نیز تغییرات ایسکمی رتین بر اساس میزان ناحیه خون رسانی نشده که در فلورسئین آنژیوگرافی مشخص گردید، مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: تفاوت معنی داری در میزان پسرفت نئوواسکولاریزاسیون رتین در ناحیه دیسک و رتین خارج از Pole خلفی بر اساس میزان لیک در آنژیوگرافی در دو روش لیزر شامل تک نقطه ای (P=0.31) و P=0.26) Pattern scan) وجود نداشت. پیشرفت ایسکمی در 9 چشم درمان شده با روش Pattern scan مشاهده شد، در حالی که این میزان پیشرفت در گروه دیگر تنها 2 مورد بود (P=0.02).نتیجه گیری: نواحی پیشرفت ایسکمی رتین در گروه درمان شده با لیزر Pattern scan در مقایسه با لیزر تک نقطه ای بالاتر بود. این یافته نشان داد که مطالعات بیشتری لازم است تا روشی بهتر از Pattern scan پیدا شود که اثرات مشابه پسرفت ایسکمی رتین در روش تک نقطه ای داشته باشد.

مقدمه: ریزش موی سکه ای یا منطقه ای (AA یا Alopecia areata)، به بیماری مزمن التهابی اطلاق می شود که می تواند منجر به از دست دادن ناگهانی مو در ناحیه سر، ریش، ابرو، مژه و یا هر جای دیگری از بدن شود. اتیولوژی ریزش موی سکه ای شناخته شده نیست، اما به نظر می رسد که یک بیماری خود ایمنی که تحت تاثیر عوامل ژنتیک و استرس روانی بروز می کند، عامل شروع این بیماری باشد. محرومیت از خواب و کیفیت پایین آن، به عنوان عاملی که با نتایج بسیار متنوعی از اختلالات فیزیکی و روانی همراه است، شناخته می شود. یکی از عواقب این اختلال، اثرات منفی بر روی سیستم ایمنی و همچنین اثرات استرس زای آن بر روی بدن است.روش ها: در این مطالعه مورد - شاهدی، جمعیت مورد مطالعه 92 نفر شامل 2 گروه 46 نفره از بیماران مبتلا به ریزش موی سکه ای و افراد سالم بود. علاوه بر پرسش نامه اطلاعات دموگرافیگ و تاریخچه بیماری مبتلایان، پرسش نامه کیفیت خوابPittsburgh   Pittsburgh Sleep Quality Index)یا PSQI) که کیفیت خواب را در 7 قلمرو مختلف می سنجد، توسط هر دو گروه تکمیل و امتیازبندی شد. در انتها، داده ها جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معنی داری تلقی شد.یافته ها: میزان ابتلا به اختلال خواب به طور معنی داری در گروه مبتلا به ریزش موی سکه ای (45.7 درصد) در مقایسه با افراد سالم (21.7 درصد) بالاتر بود. اختلافی در نمره آزمون و در نتیجه شدت اختلال خواب در بین بیماران مبتلا به ریزش موی سکه ای (Score=5.37) و افراد سالم Score=4.04)) وجود نداشت (P>0.05). میزان ساعت خواب افراد مبتلا به ریزش موی سکه ای (با میانگین 6.73 ساعت) نسبت به افراد سالم (با میانگین 7.76 ساعت) به طور قابل توجهی از لحاظ آماری کمتر بود (P<0.05).نتیجه گیری: در مجموع، در این مطالعه ارتباط معنی داری بین میزان ابتلا به اختلال در کیفیت خواب و ابتلا به ریزش موی سکه ای وجود داشت که نشان دهنده بالاتر بودن میزان اختلال خواب در بیماران مبتلا به ریزش موی سکه ای در مقایسه با گروه شاهد بود، اما اختلافی در شدت اختلال خواب در بین بیماران مبتلا به ریزش موی سکه ای و افراد سالم وجود نداشت. با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که اختلال خواب، می تواند علت یا معلول ریزش موی سکه ای باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: آکنه ولگاریس، یک بیماری مزمن التهابی پوستی است که با ایجاد عوارض جانبی همچون اسکارهای هایپرتروفیک و آتروفیک و پیگمانتاسیون طولانی مدت، اثرات روان شناختی نامطلوبی بر روی فرد دارد. این مطالعه با هدف مقایسه اختلالات روان شناختی و کیفیت زندگی در یک گروه از بیماران مبتلا به آکنه و یک گروه از افراد غیر مبتلا به این عارضه، به انجام رسید.روش ها: طی یک مطالعه مورد- شاهدی، 100 بیمار مبتلا (گروه مورد) و 100 فرد غیر مبتلا به آکنه (گروه شاهد) انتخاب شدند. شیوع و شدت اختلالات روان شناختی شامل افسردگی، اضطراب و استرس در آنان با استفاده از پرسش نامه (Depression Anxiety Stress Scales (DASS و کیفیت زندگی آنان با استفاده از پرسش نامه (World Health Organization Quality of Life-BREF (WHOQOL-BREF در دو گروه، بررسی و مقایسه شد.یافته ها: از دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 7 و 8 درصد دارای افسردگی خفیف، 5 درصد از گروه مورد دچار افسردگی متوسط و 2 درصد از گروه شاهد دچار افسردگی شدید بودند و توزیع فراوانی شدت افسردگی در دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (P=0.070). در دو گروه مورد و شاهد، به ترتیب 7 و 5 درصد دارای اضطراب خفیف، 4 و 2 درصد دارای اضطراب متوسط و 2 و 1 درصد دارای اضطراب شدید بودند، شدت اضطراب، در دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (P=0.660). 8 درصد در گروه مورد و 1 درصد در گروه شاهد دچار استرس خفیف بودند و شدت استرس، در دو گروه اختلاف معنی دار داشت (P=0.017). میانگین نمره کیفیت زندگی در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 80.00±11.19 و  79.30±10.73بود و اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (P=0.940).نتیجه گیری: شیوع اختلالات روان شناختی در بیماران مبتلا به آکنه، نسبت به گروه شاهد بالاتر است. از طرف دیگر، بیماران مبتلا به آکنه (اغلب خفیف و متوسط) نیز به درجات کمتری از حمایت های دیگران، کیفیت زندگی و رضایتمندی از وضعیت سلامتی برخوردار می باشند و به نظر می رسد، این بیماران در معرض کاهش سطح کیفیت زندگی قرار داشته باشند. از این رو، لازم است بیماران مبتلا به آکنه خفیف و متوسط نیز از نظر وجود این اختلالات، مورد بررسی قرار گیرند و اقدامات پیش گیرانه در مورد آنان لحاظ گردد.

مشاهده متن مقدمه: گیاه آلوئه ورا، یکی از گیاهان شناخته شده ای است که ژل آن کاربرد وسیعی در طب سنتی دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و اندازه گیری ترکیبات فلاونوئیدی و فنولی عصاره آلوئه ورا و تاثیر درمانی آن بر اثرات نفروتوکسیک ناشی از مصرف جنتامایسین بود.روش ها: این مطالعه، بر روی 60 سر رت نر نژاد ویستار انجام شد که به طور تصادفی به 6 گروه 10 تایی تقسیم شدند. موش های گروه 1 (گروه شاهد) آب مقطر، گروه 2 روزانه 300 میلی گرم/کیلوگرم عصاره آلوئه ورا به مدت 3 روز به صورت خوراکی و سپس، 80 میلی گرم/کیلوگرم جنتامایسین به مدت 7 روز به صورت تزریق وریدی، گروه 3 روزانه همان میزان عصاره آلوئه ورای خوراکی به مدت 10 روز، گروه 4 روزانه همان میزان جنتامایسین وریدی به مدت 7 روز، گروه 5 روزانه همان میزان جنتامایسین وریدی به مدت 7 روز و سپس محلول سالین، به مدت 10 روز و گروه 6 روزانه همان میزان جنتامایسین وریدی به مدت 7 روز و سپس همان میزان عصاره آلوئه ورای خوراکی به مدت 10 روز دریافت کردند. در پایان، تمامی حیوانات با رعایت اصول اخلاقی کشته شدند.یافته ها: میزان فلاونوئید و ترکیبات فنولیک در عصاره آلوئه ورا به ترتیب برابر با 43.0±3.8 میلی گرم/گرم معادل Rutin و 80.1±3.8 میلی گرم/گرم معادل اسید گالیک و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره، 38 درصد بود. شدت نفروتوکسیسیتی در گروه 2، تفاوت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد و گروه 3 نداشت. همچنین، شدت نفروتوکسیسیتی در گروه های 4، 5 و 6 به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد و گروه های 2 و 3 بود.نتیجه گیری: آلوئه ورا با وجود ترکیبات فنولی و آنتی اکسیدانی، نتوانست سبب پیش گیری یا کاهش تخریب توبول های کلیوی در اثر مصرف جنتامایسین شود.