این پژوهش توصیفی روی دانشجویان سالهای مختلف دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام گرفت که تعداد 193 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای از میان جامعه فوق انتخاب شدند. از این تعداد، 81 نفر پسر و 112 نفر دختر با میانگین سنی حدود 22 سال بودند. همچنین 84% آنها مجرد و 16% آنها متاهل بودند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه 22 سوالی برای شناخت مشکلات و پرسشنامه 17 سوالی برای نقش مشاور بود.100% دانشجویان پسر، ابزار وجود مشکل کردند. مهمترین مشکلات دانشجویان پسر به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: عدم امکانات تفریحی و ورزشی 72%، عدم توجه مسئولین دانشگاه 62%، مشکلات اقتصادی مالی 51% و آینده نامطمئن 50%. از مجموع دانشجویان دختر 87.5% ابراز وجود مشکل نمودند. همچنین مهمترین مشکلات دانشجویان دختر به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: عدم امکانات تفریحی و ورزشی 42%، آینده نامطمئن 35.%، عدم توجه مسوولین33%، عدم اعتماد به نفس 32%، و عدم توجه به آزادی دخترها 24%. رتبه مشاور به عنوان منبع حل مشکل به طور کلی در تمام زمینه ها در مقام چهارم قرار داشت و والدین مقام اول را دارا بودند.با توجه به این که این مطالعه نشان داد مهمترین مشکل دانشجویان عدم امکانات تفریحی و ورزشی است، پیشنهاد می شود که مسئولین دانشگاه در جهت رفع این مشکل کوشا باشند علت این که مشاوران نقش قابل توجهی در رفع مشکلات ندارد، از یک سو مربوط به این می باشد که والدین جانشین مشاور هستند و از سوی دیگر شاید به علت عدم معرفی برنامه ها و اهداف دفتر مشاوره دانشجویی برای دانشجویان می باشد.