مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1390 | دوره:29 | شماره:155 |تعداد مقالات:7

مقدمه: مطالعات متعدد در جوامع مختلف ارتباط بین سطح سرمی بعضی مارکرهای بیوشیمیایی مانند CA125، CA15-3، a.Fetoprotein و CA19-9 را با شدت فیبروز کبدی نشان داده اند. مطالعه حاضر جهت بررسی این ارتباط در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی در مجموع 30 بیمار در شهرستان اصفهان بررسی شدند. ابتدا اطلاعات دموگرافیک، قد و وزن کلیه بیماران ثبت و سپس میزان پلاکت، AST، ALT، CA19-9، CA15-3، 125- CA و آلفا فیتوپروتئین سرم آن ها اندازه گیری شد. آن گاه، بیوپسی کبد انجام و شدت فیبروز با استفاده از روش طبقه بندی شاخص فعالیت بافتی (Histological activity index یا HAI) تعیین شد. داده ها توسط آزمون های Multivariant logistic regression، ضریب همبستگی Spearman و Generalized linear regression تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: سطح سرمی CA15-3، CA19-9 و آلفا فیتوپروتئین با شدت فیبروز کبد ارتباط معنی دار داشت. این ارتباط بین سطح سرمی CA125 و فیبروز کبد یافت نشد (0.079=P).نتیجه گیری: یافته های ما ارتباط بین CA15-3، CA19-9 و آلفا فیتوپروتئین را با فیبروز کبدی نشان داد. به علت حجم نمونه کم نمی توان استفاده از تومور مارکرهای فوق را به عنوان راهی برای تشخیص مرحله فیبروز کبدی معرفی کرد اما می توان بیان کرد که بالا بودن سطح سرمی تومور مارکرها به طور قطع نشانه بیماری بدخیم در این گروه بیماران نیست.

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی مدل BASNEF (باورها، نگرش ها، هنجارهای انتزاعی و عوامل قادر کننده) در آموزش تغذیه به سالمندان (≥ 60 سال) مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.روش ها: در این مطالعه 100 نفر سالمند دیابتی به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. اطلاعات هر دو گروه به صورت مشابه و در دو زمان قبل و 3 ماه پس از مداخله آموزشی جمع آوری گردید. مداخله آموزش تغذیه در گروه مداخله بر اساس نیازسنجی اولیه و سازه های مدل BASNEF انجام شد و نتایج به وسیله آزمون های Student-t ،X2 و Paired-t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره آگاهی و متغیرهای اجزای مدل BASNEF در گروه مداخله بهبود معنی داری نشان داد (0.001>P). علاوه بر آن، مقایسه رفتارهای تغذیه ای 3 ماه پس از مداخله آموزشی نیز حاکی از بهبود معنی دار در گروه مداخله بود. میانگین سهم روزانه دریافت گروه غذایی میوه و سبزیجات در گروه مداخله افزایش یافت (0.001>P). مقایسه میزان قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه مداخله کاهش معنی داری را (به ترتیب 19.5 میلی گرم در دسی لیتر و 0.36 درصد) نشان داد.نتیجه گیری: مداخله آموزش تغذیه بر اساس مدل BASNEF علاوه بر بهبود آگاهی و نگرش سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2، سبب بهبود رفتارهای تغذیه ای آنان نیز شد که این امر در مدت 3 ماهه مداخله آموزشی موجب بهبود در شاخص های کنترل قند خون نیز گردید.

مقدمه: تمپانوپلاستی روش اصلاح مکانیسم شنوایی در آسیب های گوش است. برای انجام این عمل از فاسیای تمپورالیس استفاده می شود که اغلب منجر به عود بیماری می گردد. غضروف از جمله موادی است که می تواند در تقویت گرافت به کار رود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج شنوایی استفاده از غضروف هوموگرافت در جراحی تمپانوپلاستی با غضروف بود.روش ها: این کارآزمایی بالینی از سال 1387 تا 1389 بر روی 40 بیمار مبتلا به عفونت مزمن گوش میانی، که در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان بستری و تحت جراحی تمپانوپلاستی با غضروف هوموگرافت قرار گرفته بودند، انجام گرفت. بعد از گذشت حداقل 6 ماه از زمان انجام جراحی، معاینه اتوسکوپی با میکروسکوپ و بررسی های ادیومتری برای همه بیماران انجام شد و داده ها به وسیله نرم افزار SPSS آنالیز گردید.یافته ها: میانگین آستانه شنوایی قبل و بعد از عمل در فرکانس های مختلف در انتقال از طریق هوا و انتقال از طریق استخوان بررسی شد که قبل و بعد از جراحی تفاوت معنی دار نداشت (0.05>P).نتیجه گیری: با وجود احتمال جذب غضروف هوموگرافت با گذشت زمان به دلیل واکنش های ایمنی میزبان و در نتیجه عود پارگی و کشیدگی پرده تمپان و بدتر شدن نتایج شنوایی، که از عوارض استفاده از غضروف هموگرافت است، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که استفاده از غضروف هوموگرافت در پیش گیری از عود عوارضی همچون کشیدگی پاکت و پارگی مجدد موفقیت آمیز می باشد، نتایج شنوایی بعد از گذشت حداقل 6 ماه از جراحی همچنان خوب بود.

مقدمه: در درمان های رایج زخم های سوختگی عمیق که نیاز به دبریدمان جراحی دارند، استفاده از آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک و ادامه آن اقدامی رایج برای جلوگیری از ایجاد عفونت است. اما در مطالعات جدید کاهش و حذف آن نه تنها مضر نیست بلکه در برخی موارد نیز مفید می باشد. این مطالعه به بررسی اثر حذف این روش تجویز آنتی بیوتیک در درمان سوختگی ها پرداخت.روش ها: 214 بیمار با زخم های سوختگی عمقی که نیاز به دبریدمان داشتند و سوختگی بین 35 تا 50 درصد، برای این مطالعه انتخاب و به دو گروه شاهد (105 نفر) و مورد (109 نفر) تقسیم شدند، در گروه مورد، فقط یک دوز آنتی بیوتیک قبل از عمل تجویز شد ولی در گروه شاهد ترکیبی از دو آنتی بیوتیک برای مدت 7 روز با دوز درمانی تجویز گردید. بیماران از نظر ایجاد عفونت بعد از عمل توسط کشت زخم، علایم بالینی و علایم آزمایشگاهی بررسی شدند.یافته ها: فراوانی بروز عفونت در گروه مورد 28 درصد و در گروه شاهد 26.5 درصد بود که تفاوت آن ها معنی داری نبود. در گروه مورد، هزینه پرداخت شده و مقدار وقت پرسنل پرستاری برای تجویز آنتی بیوتیک کاهش معنی داری با گروه شاهد داشت.نتیجه گیری: در سوختگی های عمیق درجه دو و سه، که سطحی کمتر از 50 درصد دارند، اگر قبل از عفونی شدن زخم و در زمان مناسب دبریدمان جراحی انجام شود، استفاده از دوز منفرد آنتی بیوتیک قبل از عمل نه تنها منجر به افزایش عوارض و مرگ و میر نمی شود بلکه باعث کاهش هزینه ها و کاهش تولید باکتری های مقاوم خواهد شد.

مقدمه: آرتریت روماتویید به عنوان بیماری Th1 غالب تعریف می شود. سلول های Tregs گروه جدیدی از سلول های T هستند که سایر سلول های اجرایی سیستم ایمنی از جمله Th1 و Th2 را تنظیم می کنند. Foxp3 عامل توسعه و همچنین حفظ فعالیت مهاری سلول های Treg است. در این مطالعه فراوانی سلول های CD4+Foxp3+Treg و CD8+Foxp3+Treg را در مبتلایان به آرتریت روماتویید بررسی کردیم.روش ها: نمونه خون محیطی از 31 بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید و 21 فرد سالم گرفته شد. نمونه ها برای رنگ آمیزی با آنتی بادی های ضد CD8 ،CD4 و Foxp3 آماده شد و شمارش سلول ها به روش فلوسیتومتری طبق پروتکل های استاندارد انجام گرفت.یافته ها: میانگین سلول های واجد بروز Foxp3 در جمعیت سلول های +TCD4 در گروه شاهد برابر 0.3±1.25 و در گروه مبتلایان به RA 1.03±0.28 درصد محاسبه گردید (0.01>P). فراوانی سلول های واجد بروز Foxp3 در جمعیت سلول های +TCD8 در گروه شاهد و بیمار به ترتیب 0.16±0.63 و 0.18±0.79 درصد بود (0.002>P). گلوبول های سفید و لنفوسیت ها در گروه بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید به طور معنی داری بیشتر از افراد سالم بود (0.001>P).نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که فراوانی سلول های Treg در روند پاتوژنز بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید نقش قابل سنجشی دارند. این تغییرات ممکن است عامل موثری در زمینه استعداد ابتلا به این بیماری ها باشد و یا در روند بیماری به تغییرات قابل توجهی منجر شود. هدف قرار دادن سلول های Treg می تواند از اهداف روش های نوین درمانی ایمونولوژیک در این بیماران باشد.