مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1394 | دوره:58 | شماره:8 |تعداد مقالات:12

مقدمه: بلع باتریهای دیسکی که یکی از عوارض ورود تکنولوژیهای نوین به اسباب بازی ها است که می تواند با خطرات قابل توجهی همراه باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی علایم بالینی، روشهای درمانی انجام شده و پیامدهای نهایی در این کودکان می باشد. روش کار: در یک مطالعه توصیفی بررسی بیماران کودکانی که به علت بلع باتریهای دیسکی طی سالهای 1386-1391 به بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران ارجاع شده بودند توسط رادیوگرافی و در صورت لزوم انجام آندوسکوپی بررسی شده و طی یکسال از نظر بروز عوارض مورد پیگیری قرار گرفتند. اطلاعات با نرم افزار SPSS و ازمون کای دو بررسی شد. نتایج: در این مطالعه مجموعا 89 کودک (56 پسر) با میانگین سنی 2.93±2.50 سال مورد بررسی قرار گرفتند. 67.4٪ بیماران در بدو پذیرش فاقد علایم بالینی بودند. شایعترین علامت بیماران در هنگام پذیرش استفراغ (25.8٪) بود. در 22 مورد باتری در مری گیر کرده بود که در تمامی موارد تحت بررسی آندوسکوپی قرار گرفتند که در 81.8٪ باتری با انجام آندوسکوپی خارج شده، و 4 بیمار نیاز به جراحی پیدا کردند. 12 مورد (19%) از بیمارانی که باتری دیسکی در معده دیده شد نیز، با انجام آندوسکوپی خارج شد و در سایر موراد تنها با پیگیری، به صورت خودبخودی از دستگاه گوارش دفع گردید. شایعترین عارضه تنگی دیررس مری بود که در 14.6٪ از بیماران دیده شد. نتیجه گیری: هرچند بلع باتریهای دیسکی در اغلب موارد سبب بروز عوارض جدی در بیمار نمی شود، بدلیل خطرات بالقوه بخصوص در مواردی که باتری در مری گیر کرده است مداخله اورژانس به وسیله آندوسکوپی ضروری خواهد بود.

مقدمه: عفونت هلیکوباکتر پیلوری (HP) یک عفونت شایع در سراسر جهان است. از عوارض خارج معده ای مرتبط با این عفونت، نقش آن در دیابت و مقاومت به انسولین (IR) می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر درمان ریشه کنی HP بر مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) است. روش کار: این مطالعه کارازمایی بالینی در بیمارستان امام رضا مشهد در سال 1393 انجام شد. 51 بیمار مبتلا به NAFLD و دیس پپسی و عفونت HP در این مطالعه وارد شدند. بیماران به دو گروه (گروه مداخله و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه کنترل صرفا تحت تغییرات سبک زندگی و گروه مداخله علاوه بر تغییر life style تحت درمان ریشه کنی HP قرار گرفتند. قبل و بعد از درمان ریشه کنی HP در هر دو گروه FBS، Chol، TG، LDL، HDL، insulin، HOMA-IR و BMI بررسی شد. اطلاعات به دست آمده با آزمون های تی، ویلکاکسون، من ویتنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج:در هیچکدام از پارامترهایی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت، از جمله FBS، پروفایل لیپید، insulin، HOMA-IR و BMI تفاوت معنی داری قبل و بعد از درمان ریشه کنی HP در بین دو گروه مشاهده نگردید. همچنین هیچ یک از متغیرها در هر گروه بعد از درمان نسبت به قبل از درمان تفاوت معنی دار نداشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد ریشه کنی HP در بیماران NAFLD به خودی خود هیچ اثری بر FBS، پروفایل لیپید و مقاومت به انسولین ندارد. گرچه مطالعات بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.

مقدمه: کف پای صاف از جمله تغییراتی به شمار می رود که ممکن است باعث تغییر در الگوی فعال شدن عضلات گردد. درک تغییر فعالیت عضلات در موقعیت های مختلف ایستادن افراد دارای کف پای صاف، بینش خوبی برای پیش گیری از بروز آسیب های مختلف اندام تحتانی در این افراد خواهد داد، لذا هدف از تحقیق حاضر، مقایسه الکترومایوگرافی عضلات ساق پا در موقعیت های مختلف ایستادن مردان دارای کف پای صاف و طبیعی است. روش کار: این مطالعه توصیفی در دانشگاه خوارزمی تهران در سال 91-92 انجام شده است. 40 نفر دانشجوی مرد سالم، شامل 20 نفر دارای کف پای صاف و 20 نفر دارای کف پای طبیعی در این تحقیق نیمه تجربی شرکت کردند. ناهنجاری کف پا با استفاده از تست افت ناوی انداز ه گیری شد. هر آزمودنی در پنج موقعیت ایستادن قرار گرفت و فعالیت عضلات با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت گردید. برای تجزیه تحلیل داده ها از نرم افزار Matlab و SPSS و برای مقایسه متغیرهای وابسته مورد نظر از آزمون تحلیل واریانس مختلط (آنوا) در سطح معناداری p£0.05 استفاده شد. نتایج: تفاوت معناداری در فعالیت عضلات نازک نی بلند و درشت نی قدامی بین دو گروه در موقعیت های تک پا چشم بسته و تک پا سربالا مشاهده گردید (P£0.05) و در فعالیت بقیه عضلات تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد وضعیت غیرطبیعی پا می تواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی زمان ایستادن موثر باشد که متعاقبا می تواند الگوهای آسیب را تغییر دهد که پیشنهاد می گردد جهت کاهش خطرات بر طراحی تمرینات اصلاحی و برنامه درمانی مناسب تمرکز شود.

مقدمه:دانشجویان پزشکی در معرض بالای مواجهه با بیماری سل قرار دارند. این مساله لزوم بررسی دقیق تر وضعیت عفونت سلی را در این جمعیت مطرح می کند. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی تست مانتو بر 200 نفر از دانشجویان پزشکی در شروع دوره یک ماهه کار آموزی بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) پس از اخذ رضایتشان، طی سال های 89 تا 91 انجام گرفت. پس از 72 ساعت قطر اندوراسیون اندازه گیری و تفسیر شد. سپس وضعیت تست پوستی با سن، جنس، سابقه تماس نزدیک با فرد مسلول و وجود بیماری زمینه ای در دانشجویان، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون های تی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. نتایج: افراد مونث 58% جمعیت مورد بررسی را تشکیل می دادند. 93.5٪ تست پوستی منفی و 6.5٪ تست پوستی مثبت داشتند. بین دو گروه با تست پوستی مثبت و منفی، از نظر میانگین سنی، اختلاف معنی داری گزارش نشد (p=0.78). نتیجه تست مانتو با توجه به جنسیت در دو گروه اختلاف معناداری نداشت (p=0.057). هیچ یک از افراد سابقه ای از تماس نزدیک با فرد مسلول را نداشتند. تنها یک نفر سابقه ای از پیوند کلیه داشت که نتیجه تست وی منفی بود. نتیجه گیری: در این مطالعه 6.5٪ دانشجویان تست مانتو مثبت داشتند که ارتباط معناداری با جنسیت، سابقه تماس نزدیک با فرد مسلول و بیماری زمینه ای نداشت.از آنجا که 93.5٪ از دانشجویان تست مانتو منفی داشتند، ضرورت انجام دوره ای تست مانتو در این گروه پر خطر مطرح می شود تا در صورت مثبت شدن، درمان پروفیلاکسی شوند.

مقدمه: یکی از عوامل تهدید کننده سلامت سالمندان ترس از افتادن می باشد که با افزایش سن احتمال وقوعش بیشتر شده و با فعالیت فیزیکی آنان نیز در ارتباط است. هدف از انجام این مطالعه بررسی رابطه ترس از افتادن با میزان فعالیت فیزیکی سالمندان می باشد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی است که در آن 204 نفر از سالمندان شهر بیرجند با روش نمونه گیری خوشه ای در سال 1393 وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات علاوه بر پرسشنامه متغیرهای دموگرافیک، پرسشنامه مقیاس کارآمدی افتادن-فرم بین المللی (FES-I) و پرسشنامه فعالیت های سالم برای سالمندان (CHAMPS) است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 65.78±6.78 سال بود. بر اساس یافته ها 69 نفر (33.8٪) از سالمندان دارای سابقه سقوط می باشند. نتایج مطالعه نشان داد که 58.2٪ از سالمندان دارای فعالیت جسمانی با شدت کم، 34.5٪ دارای فعالیت جسمانی با شدت متوسط و تنها 7.3 دارای فعالیت جسمانی با شدت زیاد بودند. همچنین یافته ها مبین این بود که ترس از افتادن با فعالیت جسمانی دارای رابطه منفی و معنی داری است (r=-0.332، P<0.001). نتیجه گیری: با توجه به اینکه ترس از افتادن می تواند منجر به محدودیت و کاهش فعالیت جسمانی سالمندان شود، مداخلات روانشناختی و مشاوره ای در سالمندان دارای ترس از افتادن باید مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه:سل یک بیماری واگیردار و از جمله مهمترین بیماری های عفونی کشنده در جهان است. حدود یک سوم مردم دنیا آلوده به این باسیل می باشند که در عرض 5 سال، 10 % موارد به بیماری تبدیل می شود. در بیماری سل معمولا ریه ها مورد حمله قرار می گیرند ولی بر سایر قسمت ها نیز می تواند اثر بگذارد. درمان این بیماری به دوره های طولانی استفاده از آنتی بیوتیک ها نیاز داشته که این داروها عوارض زیادی را به دنبال دارد. این مطالعه به منظور بررسی فصلی بودن عفونت سل اولیه اطفال زیر 4 سال در بیماران مراکز بهداشت در مدت 5 سال (1383-1387) در مشهد انجام شده است. روش کار: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 33 نفر از کودکان کمتر از 4 سالی بود که طی سال های 1383-1387 به مراکز بهداشتی در سطح مشهد مراجعه نموده بودند و تشخیص سل با استفاده از اسمیر یا کشت مثبت از نظر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و یا اثبات سل توسط بیوپسی به تازگی در آنها مطرح شده بود. نتایج: از 33 کودک مورد مطالعه در گروه سنی 0-4 سال، میانگین سنی 2.8 با انحراف معیار 1.3 بود. 48.5٪ از افراد مونث بودند. بیشترین میزان بروز سل در فصول زمستان (36.4٪) و پاییز (30.3٪) بود. ابتلای فصلی در افراد مورد مطالعه با سن، جنسیت، ملیت، سابقه واکسیناسیون قبلی بر علیه سل و سابقه تماس با فرد سلی ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری: توزیع فصلی سل در پاییز و زمستان با این تئوری که روند انتقال عفونت سل با افزایش زمان حضور در ازدحام، تهویه ضعیف و افزایش شیوع سرفه ناشی از سایر عفونت های تنفسی در فصول سرد مرتبط می باشد، قابل توجیه است.

مقدمه: بیماری دیابت می تواند بر کارکردهای شناختی در مبتلایان تاثیر بگذارد، بررسی این اثرگذاری و راه های پیشگیری از آن در بهبود سلامت سالمندان جامعه مفید خواهد بود.هدف از این پژوهش بررسی کارکردهای عصب روانشناختی (حافظه، تمرکز) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 است. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و در زمره تحقیقات علی– مقایسه ای (پس رویدادی) است که جامعه آماری شامل کلیه مبتلایان به دیابت دو مراجه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم صدیقه طاهره و کارمندان آزمایشگاه های تشخیص طبیافراد شهرستان اصفهان در تابستان سال 1392 بودند. به شیوه نمونه گیری دردسترس تصادفی گروه بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (n=30) انتخاب و با یک گروه از افراد سالم (n=31) از لحاظ سن و جنس وسایر متغیرهای جمعیت شناختی همتا شدند. ازآزمون حافظه وکسلر و تست استروپ استفاده شد. داده ها با روش مقایسه میانگین های دو گروه (آزمون تی) و ضریب همبستگی پیرسون باکمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج:نشان داد بیماران مبتلا به دیابت نوع دو از لحاظ شاخص های توجه و تمرکز (زمان صرف شده در آزمون استروپ و خطای درجاماندگی) نسبت به گروه گواه ضعیف تر عمل می کنند. (sig=0) همچنین بین این دو گروه از لحاظ حافظه منطقی تفاوت معنادار وجود دارد (sig=0). سایر یافته ها نشان داد بین حافظه با قند خون رابطه معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری:می توان گفت بیماری های جسمی نظیر دیابت می تواند در ایجاد اختلال در عملکردهای عصب روانشناختی این بیماران تاثیر داشته باشد.بیماری دیابت در سیستم حافظه و تمرکز بیماران اختلال ایجاد کرده، عملکرد این دسته از افراد در بلندمدت کاهش می یابد.

مقدمه: آپاندیسیت حاد شایعترین علت مراجعه بیماران با درد حاد شکمی به بخش اورژانس می باشد. با وجود روش های تشخیصی پیشرفته، هنوز تشخیص آپاندیسیت حاد از مشکلات جراحی بوده و میزان آپاندکتومی منفی در بین مردان وزنان از 8% تا 45% گزارش شده است. مطالعه حاضر جهت مقایسه دو روش سونوگرافی و سی تی اسکن در تشخیص آپاندیسیت حاد انجام شده است. روش کار:این مطالعه توصیفی مقطعی بر بیماران مشکوک به آپاندیسیت مراجعه کننده به اورژانس بیمارستانهای قائم (عج) و امام رضا (ع) از سال 1392- 1393، انجام گردید. نتایح سونوگرافی و سی تی اسکن این بیماران با نتایج آسیب شناسی مقایسه و دقت تشخیصی این دو روش رادیولوژیک مقایسه گردید. سپس داده ها در SPSS وارد و با استفاده از آزمون تی دانشجویی و کا اسکوئر تجزیه و تحلیل شد. نتایج:در مجموع 46 بیمار مذکر و 35 بیمار مونث با میانگین سنی 24.6±8.9 سال در این مطالعه وارد شدند. حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی با توجه به نتایج آسیب شناسی به ترتیب 73.9٪، 62.5٪، 94.4٪ و 78.2٪ بود. حساسیت، اختصاصیت، ارزش اخباری مثبت و منفی سی تی اسکن به ترتیب 88.8٪، 80.9٪، 94.1٪ و 66.6٪ بود. نتیجه گیری:با توجه به نتایج مطالعه حاضر سی تی اسکن نسبت به سونوگرافی در تشخیص آپاندیسیت حاد دقت بیشتری دارد و این برتری بخصوص در زنان و افراد با علائم بالینی غیراختصاصی بارزتر است.

در سالهای اخیر، اپیدمی جهانی افزایش وزن منجر به افزایش توجه به شناخت بیولوژی بافت چربی سفید شده است. آدیپوسیت ها و ماکروفاژهای موجود در نسج چربی تولیدکننده چندین پروتئین واسطه ای تحت عنوان آدیپوکین ها است. آدیپوکین ها شامل انواع مختلفی از پپتیدها با خواص پیش التهابی از جمله لپتین، رزیستین، لیپوکالین 2، اینترلوکین 18 واثرات ضد التهابی مثل آدیپونکتین می باشند. رزیستین یکی از این پپتیدهای جدید مشتق از آدیپوسیتها است که به طور قوی باعث ایجاد مقاومت به انسولین در نسج کبد می شود و در فرایندهای فیزیولوژیک و روندهای التهابی و خود ایمنی شرکت می کند. غلظت سرمی آن دربرخی بیماریهای التهابی مثل کرون و بیماریهای بافت همبند از جمله آرتریت روماتوئید و لوپوس بالا بوده است. نقش آدیپوکین ها در تنظیم پروسه های التهابی این سوال مهم را مطرح می سازد که آیا مهار تولید غیر طبیعی آدیپوکین ها در بیماریهای اتوایمیون می تواند هدف بیولوژیک برای درمان این اختلالات باشد. این مقاله مروری به بحث در مورد نقش آدیپوکین ها بویوه رزیستین در بیماریهای التهابی و خود ایمنی پرداخته است.