مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال:1396 | دوره:60 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

مقدمه: آنافیلاکسی وضیعیتی بالقوه تهدیدکننده حیات است که با تشخیص صحیح و درمان مناسب قابل کنترل می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح آگاهی دستیاران کودکان در خصوص تشخیص و درمان آنافیلاکسی بود.روش کار: این مطالعه از مهرماه تا اسفندماه سال 1392 در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. 192 متخصص و رزیدنت تخصص و فوق تخصص کودکان وارد مطالعه شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه ای شامل 19 سوال را پاسخ دهند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS (نسخه 19) مورد آنالیز قرار گرفت. سطح معنی داری p<0.05 در نظرگرفته شد.نتایج تقریبا تمامی پاسخ دهندگان آنافیلاکسی را به عنوان وضعیتی تهدیدکننده حیات می شناختند، با این حال 23.4% به سوالات مربوط به علایم و نشانه های آنافیلاکسی پاسخ صحیح نداده بودند. هیچ یک از شرکت کنندگان مراحل درمانی را به درستی مشخص نکرده بودند، با این حال 94.7% با تجویز اپی نفرین به عنوان داروی انتخابی موافق بودند (p=0.014). تنها 78.1% به درستی روش انتخابی تجویز اپی نفرین را تجویز داخل عضلانی (0.000) و 71.4% دوز مناسب را مشخص کرده بودند. حدود نیمی از شرکت کنندگان در خصوص زمان لازم برای تحت نظر گرفتن در بیمارستان آگاهی داشتند.نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد غالبا متخصصین و رزیدنت های کودکان از دوز مناسب درمانی اپی نفرین، روش تجویز و زمان لازم برای ترخیص بیمار مبتلا به آنافیلاکسی اطلاع درستی ندارند. به نظر می رسد آموزش های تئوری برای ایجاد آمادگی ارایه خدمات بالینی در دستیاران بیماری های کودکان کافی نبوده است.

مقدمه: مالتیپل اسکلروز یکی از شایع ترین اختلالات عصبی مزمن و ناتوان کننده افراد جوان و فعال جامعه است، که با دفعات وغیر قابل پیش بینی از عود و بهبود در طول زمان مشخص می شود، همچنین MRI مودالیته انتخابی در بیماران مشکوک به مالتیپل اسکلروزمی باشد. در این مطالعه به مقایسه وجود دو علامت تخطط ساب کالوزال و انگشتان داوسون در بیماران مبتلا می پردازیم.روش کار این مطالعه از نوع مقطعی است و 61 بیمار مبتلا به MS که جهت انجام MRI مغز به بخش رادیولوژی بیمارستان امام رضا مراجعه نمودند، از نظر وجود دو علامت تخطط ساب کالوزال وانگشتان داوسون بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS (نسخه 21) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج میزان شیوع تخطط ساب کالوزال و انگشتان داوسون در بیماران MS به ترتیب برابر 100% و 91.8% است و به طور معناداری با همدیگر متفاوت هستند (p<0.05). میزان شیوع تخطط ساب کالوزال و انگشتان داوسون در بیماران MS با سن بیشتر از 35 سال به ترتیب برابر 100% و 88% است و به طور معناداری با یکدیگر متفاوت هستند (p<0.05). میزان شیوع تخطط ساب کالوزال و انگشتان داوسون در زنان مبتلا به MS به ترتیب برابر 100% و 89.3% است و به طور معناداری با همدیگر متفاوت هستند (p<0.05).نتیجه گیری تخطط ساب کالوزال به عنوان یک کرایتریای تشخیص رادیولوژیک در بیماری MS می تواند در تشخیص دقیق تر بیماری MS کمک کننده باشد.

مقدمه بیماری لیشمانیوز یکی از شش بیماری با اهمیت نواحی گرمسیری است که سازمان جهانی بهداشت پژوهش درباره آن را توصیه نموده است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت لیشمانیوز جلدی شهرستان لامرد صورت گرفته است.روش کار مطالعه حاضر به صورت مقطعی- توصیفی انجام شد که اطلاعات بیمارن شامل سن، جنس، تعداد زخم، محل ضایعه، محل سکونت و نوع ساختمان از مرکز بهداشت شهرستان اخذ شد. و با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 22) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج از تعداد 907 نفر افراد مورد مطالعه 437 نفر مرد (48.1%) و 470 نفر زن (51.8%) بودند. بیش ترین تعداد بیماری در گروه سنی 9-0 سال و کمترین در افراد بالای 60 سال دیده شد. 60.9% از بیماران را افراد روستایی و مابقی شهرنشین بودند. 51.8% از بیماران در منازل نوساز و بقیه در خانه های قدیمی زندگی می کردند. 62.6% از بیماران بیش از یک زخم داشتند و بیش ترین عضو درگیر دست ها بودند.نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان داد که گروه سنی زیر ده سال بیشتر در معرض خطر هستند و اینکه الگوی جنسی با مناطق دیگر کشور تفاوت دارد. همچنین بیماری در مناطق روستایی بیشتر بود. لذا جهت پیشگیری از بیماری، آموزش به گروه های در معرض خطر لازم است.

مقدمه: باتوجه به اینکه مشکل اصلی کودکان با آسیب شنوایی، کاستی های زبانی و ارتباط است اما در مطالعات مختلف، به نقص تعادلی معلولین شنوایی در مقایسه با افراد طبیعی اشاره شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب بر تعادل کودکان مبتلا به اختلال شنوایی می باشد.روش کار تعداد 20 پسر ناشنوای 8 تا 14 ساله در این مطالعه وارد شدند و پس از گرفتن آزمون تعادل ایستا و پویا به عنوان پیش آزمون، به صورتی تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله در یک دوره تمرین منتخب که شامل 10 تا 12 جلسه تمرینی بود شرکت کردند. گروه کنترل در این مدت به فعالیت روزمره خود پرداختند. در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جهت ارزیابی تعادل ایستا از آزمون تعادل لک لک و جهت ارزیابی تعادل پویا و عملکرد تعادلی افراد از آزمون برونینکز اوزرتسکی استفاده شد و در پایان نتایج در دو گروه مقایسه شد. به منظور بررسی توزیع طبیعی داده های تحقیق از آزمون شاپیرو ویلک و برای آزمون فرضیه تحقیق از آزمون تی مستقل و تی همبسته با استفاده از نرم افزار Spss (نسخه 21) استفاده شد.نتایج میانگین سن بیماران در گروه شاهد 10.9±1.66 سال و در گروه مداخله 10.2±1.54 سال بود. نمره آزمون لک لک در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه شاهد 9.03±21.03 و در گروه مداخله 26.66±29 واحد افزایش یافت (p=0.137). نمره آزمون عملکرد تعادلی تبحر حرکتی برونینکز اوزرتسکی نیز در گروه شاهد 8.65±20.11 کاهش و در گروه مداخله 13.99±23.94 واحد افزایش یافت (p=0.034).نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که یک دوره برنامه تمرین منتخب تعادلی می تواند موجب ارتقاء عملکرد تعادلی پویا و ایستا در کودکان ناشنوا شود. بنابراین پیشنهاد می شود این برنامه های تمرینی در برنامه توانبخشی این کودکان گنجانده شود.

مقدمه هیپوفسفاتمی می تواند در بیماران گیرنده پیوند کلیه دیده شود. دی پیریدامول سبب افزایش جذب توبولی فسفات در بعضی از شرایط کلینکی میشود. در حال حاضر اطلاعات اندکی در باره اثرات این دارو در بیماران پیوندی وجود دارد.روش کار در مطالعه حاضر 28 بیمار پیوند کلیوی که کمتر از 9 ماه از پیوند سطح سرمی فسفرکمتر از 2 میلی گرم در دسی لیتر آن ها می گذشت، انتخاب شدند و پس از بررسی اولیه از نظر کلسیم، فسفر، PTH، GFR و renal tubular reabsorption of pi دوز تجمعی استروئید، سطح سرمی iminoral آن ها، این بیماران تحت درمان با دی پیریدامول 75 میلی گرم 4 بار در روز قرار گرفتند و سپس در پایان 3 هفته مجددا بررسی فوق تکرار شد و نتایج به دست آمده مقایسه شدند. نتایج هیچ کدام از بیماران دارویی که متابولیسم فسفات را تغییر دهد دریافت نمی کردند. متوسط سطح سرمی و سطح ادراری فسفات قبل از درمان به ترتیب برابر با 1.68±0.36 و 735.32 میلی گرم در دسی لیتر و پس از درمان متوسط سطح سرمی و ادراری فسفات به ترتیب برابر با 2.47±0.72 و 667.91 بود. در سطح سرمی فسفات و مقدار جذب توبولی آن قبل و پس از درمان با دی پیریدامول اختلاف قابل توجه ای مشاهده شد، اما در سطح ادراری اختلاف قابل توجه ای مشاهده نشد.نتیجه گیری درمان کوتاه مدت با دی پیریدامول می تواند سبب افزایش سطح سرمی و افزایش جذب توبولی فسفات شود. در این مطالعه اثرات منفی بر فانکشن کلیه با این درمان مشاهده نشد.

مقدمه: اختلالات طیف اوتیستیک سندرمی با نقص مداوم در ارتباطات، تعاملات اجتماعی، علایق محدود وسایر علائم رفتاری می باشد که پیش آگهی نامساعدی داشته و عوارض و مشکلات متعددی را به همراه دارد. آنتروپومتری علمی است که ابعاد خطی و زاویه های اندام های بدن را روی افراد زنده مورد سنجش قرارمی دهد. آگاهی از ویژگی های طبیعی کیفی و کمی لب ها ممکن است اطلاعات مفیدی در زمینه های مدیکال انتروپومتری ارائه دهد. لذا برای شناسایی افراد و توسعه تحقیقات مدیکال انتروپومتری می توان ازاختصاصات آنتروپومتری لب ها استفاده نمود. در این پژوهش هدف اصلی بررسی امکان ارتباط موارد فوق است.روش کار شروع کار در یک بازه زمانی 6 ماهه از انتهای سال 1394 تا ابتدای سال 1395، تعداد 37 کودک مذکر 18-3 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیستیک و 43 کودک سالم مذکر 3-16 که دو گروه از اقوام فارس ساکن مشهد بودند مورد بررسی قرارگرفت. این افراد فاقد التهاب، تبخال ویا ناهنجاری هایی مانند شکاف لب بودند. اندازه های آنترپومتریک عرض دهان (ch-ch)، عرض فیلتروم (cph-cph)، طول فیلتروم (sn-ls)، ارتفاع ورمیلیون لب بالا ((ls-sto، ارتفاع ورمیلیون لب پایین (sto-li)، ارتفاع کل ورمیلیون (ls-li) و مساحت کل لب بر روی تصاویر کامپیوتری و توسط نرم افزار MIP اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS، مدل های همبستگی و آزمون های ANOVA از نظر آماری بررسی شدند (p<0.001).نتایج بررسی ابعاد لب در افراد مبتلا مذکر به اوتیسم نژاد فارس در مقایسه بین دو گروه بیمار و سالم متغیرهای عرض دهان، ارتفاع لب بالا، ارتفاع کل لب و مساحت کل لب در گروه بیماران بیشتر از گروه سالم می باشد در حالی که ارتفاع لب تا بینی اافراد گروه سالم از گروه بیمار بیشتر می باشد، متغیرهای ارتفاع لب پایینی و عرض فیلتروم در دو گروه مذکور تقریبا مساوی می باشد.

مقدمه کیفیت انجام احیاء قلبی ریوی بر میزان موفقیت آن و زنده ماندن بیمار تاثیر می گذارد. بر اساس مطالعات متعدد مشخص شده است که سطح دانش پزشکان در زمینه احیاء بسیار پائین بوده ودر کشور ما اطلاعات دقیقی در این مورد وجود ندارد. بنابراین، مطالعه ای به منظور آگاهی از سطح دانش پایه دستیاران جدیدالورود دانشگاه علوم پزشکی مشهد در زمینه انجام احیاءطراحی گردید.روش کار: در این مطالعه دستیاران جدیدالورود دانشگاه علوم پزشکی مشهد به صورت مقطعی در شهریورماه 1394 جهت گذراندن دوره آموزش احیاء شرکت کردند. آزمونی با 20 سوال استاندارد تایید شده توسط انجمن قلب آمریکابه صورت پره تست به عمل آمد و نمره 0 تا 20 به عنوان سطح دانش پایه در نظر گرفته شد. سپس دوره آموزشی برگزار شد، و آزمون دیگری به عنوان پست تست به عمل آمد.نتایج: 136 نفر در مطالعه شرکت داشتند که میانگین سنی آنها 31.24±4.82 سال بود. از این تعداد 44.1% مرد و 55.9% زن بودند. میانگین نمره پره تست و پست تست به ترتیب 10.24±3.4 و 13.35±2.9 بود که اختلاف آن ها از نظر آماری معنی دار بوده (p=0.000) و آموزش باعث 30% بهبود در دانش شد. جنسیت و نوع رشته تخصصی بر روی نمرات پره تست و پست تست تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که سطح دانش و آگاهی دستیاران در مورد احیاء قلبی ریوی قابل قبول نبوده و لازم است دوره های مناسب آموزشی برای بهبود دانش و مهارت با فواصل زمانی مناسب برگزار شود.

مقدمه: کمردرد از علل اصلی ناتوانی و یکی از پرهزینه ترین مشکلات بهداشت و درمان در ایران و جهان است. یکی از علل کمردرد هرنی دیسک کمری است که گاه با جراحی قابل درمان است. در این مقاله به مطالعه بازگشت به کار بیماران پس از دیسککتومی و عوامل موثر بر آن پرداخته شده است.روش کار مطالعه به صورت همگروهی آینده نگر، با نمونه گیری آسان از بیمارانی که جهت عمل دیسککتومی در چند مرکز بیمارستانی بستری شدند انجام شد. بیماران پیش از عمل مورد مصاحبه و معاینه قرار گرفتند و سه ماه پس از عمل به صورت تلفنی پیگیری شدند.نتایج 56 بیمار وارد مطالعه شدندو بر روی آن ها آنالیز انجام شد. 48 بیمار (حدود 85%) سه ماه پس از عمل جراحی به کار بازگشتند. فاکتورهای موثر بر بازگشت به کار عبارت بودند از رضایت بیمار از سازمان یا مجموعه محل کار، احساس حمایت از سوی کارفرما و همکاران و توصیه پزشک جراح. در مقابل، فاکتورهای دموگرافیک، فاکتورهای شغلی خارج از کنترل بیمار مانند درآمد و بیمه از کارافتادگی و سابقه و حتی نیاز فیزیکی شغلی، فاکتورهای مربوط به درد، هیچ کدام با بازگشت بیماران به کار در ماه سوم پس از عمل ارتباط آماری نشان ندادند.نتیجه گیری ذهنیت بیمار نسبت به بیماری و شغلش اهمیت بسیاری در بازگشت به کار دارد و می توان با مداخلات مناسب در این زمینه، چه پیش از عمل و چه پس از آن، شانس بازگشت به کار را افزایش داد و مانع، از کار افتادگی شد.