مقدمه: یکی از شایعترین روش های بیهوشی، استفاده از بلوک های نوروآگزیال می باشد که بی حسی نخاعی از زیر مجموعه های آن است. یکی از شایعترین و ناتوان کننده ترین عوارض بی حسی نخاعی، سردرد است. با توجه به تهاجمی بودن و عدم سهولت در انجام وصله خونی اپیدورال و عدم رضایت اکثر بیماران نسبت به انجام آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر داروهای گاباپنتین، پرگابالین و استامینوفن بر سردردهای پس از بی حسی نخاعی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی آینده نگر یک سوکور در سال 1391 بر روی 90 بیماری که در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه تحت عمل جراحی الکتیو با بی حسی اسپاینال قرار گرفته و بعد از عمل دچار سردرد شده بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. یک پاکت حاوی یکی از داروهای گاباپنتین، پرگابالین و استامینوفن به بیماران هر گروه داده شد. سردرد بیمار حین شروع، 24، 48 و 72 ساعت پس از شروع با استفاده از معیار دیداری درد مورد ارزیابی قرار گرفت و اطلاعات در فرم های مربوطه ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون کای اسکوئر و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین مقادیر معیار دیداری درد در مراحل تجویز دارو در گروه پرگابالین به صورت معنی داری پایین تر از گاباپنتین و در گروه گاباپنتین پایین تر از استامینوفن بود (0.05>p). نتیجه گیری: پرگابالین و گاباپنتین، دارویی سالم و موثر در درمان سردرد پس از بی حسی نخاعی می باشند. البته درمان 72 ساعته با پرگابالین در صورتی که بلافاصله پس از شروع سردرد و به همراه درمان های حمایتی باشد، موثرترین درمان جهت سردردهای پس از بی حسی نخاعی می باشد.