زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1392 | دوره:16 | شماره:45 |تعداد مقالات:4

مقدمه: سزارین، یکی از شایع ترین اعمال جراحی در مامایی است در نتیجه، توجه به عوارض زخم سزارین و تعیین عوامل موثر در کاهش این عوارض اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو روش بستن پوست به روش بخیه های جدا از هم و روش زیر پوستی (پیوسته) در عمل جراحی سزارین از نظر عوارض زخم انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی در سال 1389 بر روی 1044 بیماری که کاندید عمل جراحی سزارین بودند، انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه برای دوختن پوست از بخیه های مجزا از هم و در گروه دیگر از بخیه های پیوسته زیر جلدی استفاده شد. پوست در کلیه بیماران با نخ نایلون دو صفر ترمیم شد، سپس بیماران دو گروه از نظر عوارض زخم شامل عفونت، بازشدگی، اریتم و شدت درد پس از جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های آماری تی، کای دو و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سن بیماران 27.8±5.8 سال بود. دو گروه از نظر سن، شاخص توده بدنی، سن بارداری، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و اجتماعی، مدت زمان پارگی کیسه آب، علت و مدت سزارین، تعداد معاینات واژینال و بیماری های زمینه ای با یکدیگر تفاوت آماری معنی داری نداشتند. عوارض زخم در 28 نفر (%42.42) از گروه پیوسته و 38 نفر (%57.57) از گروه مجزا مشاهده شد که تفاوت معنی داری نداشت (p=0.152). عفونت زخم در 21 نفر (%4.1) از گروه مجزا و 10 نفر (%1.9) از گروه پیوسته مشاهده شد که اختلاف معنی داری داشت (p=0.034). 2 نفر (%0.4) از گروه بخیه پیوسته و 6 نفر (%1.2) از گروه مجزا دچار بازشدگی زخم شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (p=0.140). دو گروه از نظر اریتم اطراف زخم تفاوت معنی داری نداشتند. درد شدید در گروه پیوسته کمتر از گروه مجزا بود (p<0.001).نتیجه گیری: دوختن پوست با روش پیوسته زیر جلدی، عفونت زخم و درد کمتری در مقایسه با روش مجزا دارد و به عنوان روش ارجح محسوب می شود.

مقدمه: مسمومیت با سموم حشره کش در ایران به خصوص در جوامع روستایی شایع می باشد. آمیتراز، نوعی سم حشره کش از دسته فرمامیدین ها است که شیوع مسمومیت با آن از سموم ارگانوفسفره کمتر است و علائم خفیف تری هم ایجاد می کند. در این مطالعه، بیماری گزارش می شود که متعاقب مسمومیت با این سم، دچار ادم مغزی شد.معرفی بیمار: بیمار خانمی باردار، 15 ساله و در هفته 18 بارداری بود که حدود 5 ساعت قبل از رسیدن به بیمارستان، به قصد خودکشی حدود نصف لیوان از سم آمیتراز را مصرف کرده بود. علائم اولیه بیمار شامل تهوع و استفراغ بود و یک ساعت بعد، دچار اختلال هوشیاری پیشرونده شد. در بدو ورود به بیمارستان، فشار خون بیمار 90.60 میلی متر جیوه، تعداد ضربان قلب او 70 بار در دقیقه و اختلال هوشیاری بر اساس معیار گلاسکو، 3 از 15 بود. مردمک هر دو چشم او متسع و بدون پاسخ به نور بود. نشانه ای از ضربه به سر و یا اختلال عصبی موضعی وجود نداشت. با توجه به شرح حال اولیه بیمار و اختلال هوشیاری عمیق و مرطوب بودن مخاط ها با فرض مسمومیت شدید، آتروپین و پرالیدوکسایم شروع شد. زمانی که مشخص شد سم از نوع آمیتراز است، آتروپین و پرالیدوکسایم قطع و با توجه به وجود علائم ادم مغزی در سی تی اسکن مغز بیمار، درمان ادم مغزی آغاز شد. با شروع درمان ادم مغزی و با گذشت 3 روز از زمان پذیرش، هوشیاری وی به تدریج بهبود یافت. بیمار سه روز بعد، با حال عمومی خوب از بخش مسمومین ترخیص و 5 ماه بعد، در یک زایمان طبیعی، نوزاد وی سالم و بدون هیچ عارضه ای متولد شد.نتیجه گیری: مسمومیت با آمیتراز، آنتی دوت شناخته شده ای ندارد و در اغلب موارد، در صورت درمان عوارض بیماری بهبود می یابد.

مقدمه: آی یو دی، یکی از ایمن ترین روش های جلوگیری از بارداری است که در ایران در مقایسه با سایر جوامع، مورد استقبال قرار نگرفته است. در تحلیل عوامل موثر بر رفتار آی یو دی گذاری می توان به عوامل فردی، اجتماعی و محیطی اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده رفتار آی یو دی گذاری در زنان سنین باروری شهر مشهد با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده انجام شد.روش کار: این مطالعه همبستگی در سال 91-1390 بر روی 400 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی دولتی شهر مشهد انجام شد. افراد به صورت طبقه ای خوشه ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه سنجش آگاهی در مورد آی یو دی و پرسشنامه پژوهشگر ساخته مورد بررسی قرار گرفتند. روایی پرسشنامه ها با روایی محتوا و پایایی آنها با ضریب آلفا کرونباخ تعیین شد (0.75-0.94). رفتار آی یو دی گذاری سه ماه پس از تکمیل پرسشنامه ها بررسی شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 11.5) و روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی و لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سن واحدهای پژوهش 27.8±5.01 سال بود. سازه های تئوری رفتاری برنامه ریزی شده در مجموع 36% قصد و 14% رفتار آی یو دی گذاری را پیش بینی کردند. هنجارهای انتزاعی (b=0.179) و قصد (b=0.179) پیش بینی کننده های قوی رفتار آی یو دی گذاری بودند.نتیجه گیری: تئوری رفتار برنامه ریزی شده، پیش بینی کننده قوی برای قصد آی یو دی گذاری بوده، اما برای رفتار آی یو دی گذاری، پیش بینی کننده نسبتا ضعیفی می باشد.

مقدمه: روان شناسانی که با افراد نابارور سر و کار دارند، برای کسب نتایج بهتر درمانی و تامین سلامت روانی آنها سعی در تدوین و اجرای مداخلاتی به منظور کاهش استرس و افزایش سازگاری این افراد دارند. جهت دستیابی به این هدف، ابتدا باید مسائلی که در افزایش استرس این افراد و کاهش سلامت روانی آنها تاثیر دارد را شناخت و برای برنامه ریزی های آینده جهت کاهش آسیب پذیری این افراد، اقدامات لازم را انجام داد. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عوامل موثر بر افسردگی زنان نابارور، به بررسی روابط علی متغیر های راهبردهای مقابله ای، حمایت اجتماعی، برچسب اجتماعی (استیگما)، و افسردگی، در جمعیت زنان نابارور پرداخت.روش کار: این مطالعه مقطعی از آبان تا دی ماه سال 1389 بر روی 400 زن نابارور مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی زنان، زایمان و نازایی صارم انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های حمایت اجتماعی وکس و همکاران، نسخه کوتاه فهرست مقابله با موقعیت های استرس زای اندلر و پارکر، پرسشنامه افسردگی بک-2 و مقیاس استیگمای ادراک شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل (نسخه 8.5) انجام شد. جهت تعیین چگونگی ارتباط سازه ها، از همبستگی اسپیرمن و جهت تعیین سهم هر یک از مولفه ها، از روش تحلیل مسیر استفاده شد.یافته ها: استیگما یا برچسب اجتماعی که زنان نابارور دریافت می کنند، در صورتی که با راهبرد مقابله ای هیجان مدار همراه شود و همچنین در شرایط کاهش حمایت خانواده، باعث ایجاد افسردگی در زنان نابارور می شود، به عبارت دیگر، راهبرد مقابله هیجان مدار و حمایت خانواده، نقش میانجی در رابطه استیگما و افسردگی بر عهده داشتند.نتیجه گیری: تمرکز بر نوع راهبرد مقابله ای و همچنین تاکید بر حمایت خانواده برای زنان نابارور، می تواند تاثیر مهمی در کاهش میزان افسردگی آنان و نیز کاهش آسیب پذیری این قشر از جامعه نسبت به برچسب اجتماعی مربوط به ناباروری داشته باشد.