مقدمه: نشانگان روده تحریک پذیر (Irritable bowel syndrome یا IBS) یکی از شایع ترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارش است که با علایم غیر اختصاصی چون درد یا ناراحتی شکمی، تغییر الگوی اجابت مزاج و احساس نفخ بدون هر گونه پاتولوژی خاصی مشخص می شود. شیوع این بیماری در سراسر دنیا متفاوت است. این مطالعه به منظور تعیین شیوع IBS در شهر کرمان انجام گرفت.روش: این مطالعه به صورت مقطعی و با روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای تصادفی انجام گرفت. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه با 2259 نفر در محدوده سنی 75-15 سال که با مراجعه به درب منازل آن ها برای شرکت در مطالعه دعوت شده بودند و با تکمیل پرسشنامه بر اساس معیار رم (Rome III) III انجام شد، اطلاعات با استفاده از آزمون آماری x2 و Logistic regression تحلیل شد. سطح معنی داری کمتر از 0.05 با ارزش تلقی شد. یافته ها: شرکت کنندگان در این مطالعه شامل 1088 نفر (48.2 درصد) مرد و 1171 نفر (51.8 درصد) زن با میانگین سنی 16±43 سال بودند. شیوع کلی 4.38IBS درصد به دست آمد. شیوع استاندارد شده در استان کرمان 6.2 درصد و در ایران 6.1 درصد محاسبه شد. ارتباط IBS با سن معنی دار بود و با افزایش سن احتمال بروز بیماری IBS کاهش داشت (P<0.001). شایع ترین علامت در افراد مبتلا به بیماری، نیاز به زور زدن حین دفع (59.6 درصد) و احساس نفخ شکمی (55.6 درصد) بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع IBS در کرمان در کل نسبت به کشورهای غربی کمتر است. ولی با توجه به این که شیوع در سنین جوانی خیلی بیشتر است و جمعیت کرمان به طور عمده جوان می باشند، انجام اقدامات آموزشی- بهداشتی برای پیشگیری از بروز آن می تواند منافع فردی و اقتصادی مهمی را برای جامعه به دنبال بیاورد.