مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1394 | دوره:27 | شماره:1 (مسلسل 94) |تعداد مقالات:12

اسلام گرایی، فرصت و تهدیدانقلاب اسلامی ایران، یک انقلاب مکتبی بود، انقلابی متکی به اسلامی، با انگیزه ها و شعارهای اسلامی. پس از آنکه نظام طاغوتی سرنگون شد و انقلاب به پیروزی رسید، نظامی متکی به اسلام و شعارهای اسلامی، مطرح گردید. پسوند «اسلامی» برای نظام جدید زمینه های موفقیت و پیشرفت را در مقابل این نظام قرار می داد و بر سرعت گردش امور می افزود، اینک «اطاعت» جنبه دینی داشت و چون تخلف، معصیت تلقی می شد، مومنان از آن پرهیز می کردند.

زمینه و هدف: یکی از مشکلات روکش های تمام سرامیکی، امکان شکستن آنها در برابر نیروهای اکلوزالی است. هدف از این مطالعه مقایسه مقاومت به شکست روکش های تمام سرامیکی IPS-emax در دو ختم تراش چمفر و شولدر می باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی یک دندان پرمولار اول فک بالا مارژین چمفر 50 (0.8 میلی متر) تراشیده شده و بیست بار توسط پلی وینیل سایلوکسان قالبگیری شد، سپس مارژین چمفر به شولدر ‘90 با عمق یک میلی متر تبدیل گردید. پس از قالبگیری، دای های رزینی تهیه شد. از دای های رزینی به منظور تهیه دای استون قالبگیری گردید. بیست روکش Press و بیست روکش ZirCAD بر روی دای استون ها تهیه و روی دای های رزینی سمان شد. پس از آن نمونه ها در دستگاه Universal testing machine تحت فشار قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون آماری One-way ANOVA بررسی شدند.یافته ها: میانگین مقاومت به شکست در گروه چمفر ZirCAD، N1426 در گروه شولدر ZirCAD، N1361.3 در گروه چمفر Press، N 1059.9 و در گروه شولدر Press، N 1295.8 بود. از آزمون آماری One-way ANOVA استفاده شد و در هیچ یک از گروههاتفاوت معنادار نبود (p=0.095).نتیجه گیری: در صورت پرسلن گذاری، طرح ختم تراش بر استحکام فشاری روکشهای تک واحدی خلفی IPS-emax تاثیری نمی گذارد. مقاومت به شکست در دو گروه Press و ZirCAD تقریبا مشابه بود، علت را می توان به دلیل پرسلن گذاری نمونه ها دانست، زیرا در گروه ZirCAD شکست پیش از آنکه در کور رخ دهد در پرسلن رخ می دهد.

زمینه و هدف: استفاده از مواد آزادکننده فلوراید جهت باندینگ براکت های ارتودنسی که می تواند سبب کاهش ریسک پوسیدگی در اطراف این براکت ها شود، زمانی قابل توجیه است که استحکام باند برشی قابل قبولی داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر افزودن ذرات نانوزینک اکساید (NZnO) و نانوهیدروکسی آپاتیت (NHA)بر استحکام باند برشی سمان گلاس آینومر رزین مدیفاید (RMGI) و مقایسه آن با کامپوزیت نوری ارتودنتیک می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی از هشتاد دندان پره مولر انسان استفاده شد. نمونه ها به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: گروه1: کامپوزیت Transbond XT (گروه کنترل)، گروه2: سمان RMGI (Fuji II LC) و در گروه 3 و4 به ترتیب مقادیر 5% و 2%، NHA وNZnO به سمان RMGI افزوده شد. پس از باندینگ براکت ها به سطح مینای اچ شده، استحکام باند برشی محاسبه گردید. میزان ادهزیو باقیمانده بر سطح مینا بر اساس مقیاس Adhesive Remnant Index (ARI) تعیین شد. از آزمون های آماریOne-way ANOVA و Kruskal-Wallis جهت آنالیز داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز One-way ANOVA نشان داد که تفاوت آماری معناداری از لحاظ میزان استحکام باند بین چهار گروه وجود ندارد. (p=0.075)، میانگین استحکام باند در گروه 1-4 به ترتیب 15.43±4.61، 14.95±4.34، 17.97±3.65 و 17.08±3.59 بود. بر اساس آنالیز Kruskal-Wallis تفاوت آماری معناداری در مقیاس ARI بین چهار گروه وجود نداشت (p=0.413).نتیجه گیری: تمامی گروهها استحکام باند برشی مشابهی داشتند و افزودن ذرات NZnO وNHA هیچ گونه تاثیر منفی بر استحکام باند برشی سمان RMGI نداشت. در تمامی گروهها پس از شکست باند کمتر از نیمی از ادهزیو روی مینا باقی ماند.

زمینه و هدف: مواد سفید کننده بر رنگ ترمیمهای کامپوزیتی اثرات متفاوت دارند. هدف از این مطالعه اثر درمان با دو نوع بلیچینگ ایرانی بر تغییرات رنگ کامپوزیت با پایه سایلوران در مقایسه با دو نوع کامپوزیت با پایه متاکریلات می باشد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، تعداد 18 عدد نمونه دیسکی شکل (2×10 میلی متر) از هر کدام از انواع کامپوزیت های Z250، Z350 و P90 (shade=A3) ساخته شد و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. (n=6) و تحت درمان با عوامل سفید کننده کاربامید پراکسید 16% و کاربامایدپراکساید 35% (کیمیا، شیمی دنت، ایران) قرار گرفتند و یک گروه هم به عنوان کنترل در آب مقطر نگهداری شد. پارامترهای رنگی نمونه ها طبق معیارهای CIE-L*a*b و توسط اسپکتروفتومتر در قبل و بعد از سفید کردن اندازه گیری شدند. متغیرها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوسویه (Repeated measure ANOVA) و آزمون مقایسه های متعدد HSD Tukey- تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در کامپوزیت Z250، میانگین ± انحراف معیار تغییرات کلی پارامترهای رنگی (DE) در محیطهای کنترل، کارباماید پراکساید 16% و کارباماید پراکساید 35% به ترتیب برابر 3.48±1.43، 4.55±1.7، 4.17±1.9 برآورد گردید. این مقادیر در کامپوزیت Z350 به ترتیب برابر 4.33±2.41، 4.94±2.23، 4.25±1.65 و در کامپوزیت P90 معادل 4.97±2.47، 5.28±1.67، 3.41±2.26 به دست آمد.نتیجه گیری: در مجموع، تغییر رنگ کامپوزیت های با بیس میکروهیبرید، نانوفیلر و با پایه سایلوران به دنبال بلیچینگ با عوامل مختلف سفید کننده از لحاظ بالینی در محدوده قابل رویت قرار داشت.

زمینه و هدف: ویروس هپاتیت B، از عوامل مهم عفونی در دندانپزشکی می باشد و برای جلوگیری از انتقال آن، مواد ضدعفونی کننده مختلفی استفاده می شود. محصولات مختلفی برای از بین بردن آلودگی ناشی از این ویروس از سطوح دندانپزشکی ابداع شده اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات ضد ویروسی مواد ضدعفونی کننده مختلف (هیپوکلریت های سدیم 2.100 از محلول 5% مارک های اشی مشی، پاکناز، اکتیو و وایتکس) بر روی سطوح کار دندانپزشکی آلوده به ویروس هپاتیت B انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، سرم ده بیمار مبتلا به HBV در درون میکروتیوب ها ریخته شده و مواد ضد عفونی کننده هیپوکلریت سدیم 2.100 محلول 5% مارک های اشی مشی، پاکناز، اکتیو و وایتکس با نسبت یک به یک به آنها اضافه شدند. برای تشخیص ژنوم ویروس از کیت های تشخیصی ویروسی با روش PCR استفاده گردید. ابتدا میزان تیتر ویروس سرم با کیت تجاریReal time PCR محاسبه و بعد از انکوباسیون با مواد مذکور، این میزان مجددا محاسبه گردید. میزان کاهش غلظت ویروس هپاتیت B با آزمون های Kruskal-wallis وMann-Whitney U مقایسه گردید.یافته ها: ماده ضدعفونی کننده هیپوکلریت سدیم 2.100 اشی مشی، اثرات ضدویروسی مشخصی نشان نداد و در بررسی مارک های هیپوکلریت سدیم پاکناز، اکتیو و وایتکس، محصول پاکناز بیشترین اثرات و وایتکس و اکتیو در رتبه های بعدی قرار داشته و تفاوتهای آماری معنی داری بین آنها مشاهده گردید (p<0.0001).نتیجه گیری: محلول هیپوکلریت سدیم 2.100 پاکناز بیشترین کارآیی را داشت و محلول هیپوکلریت سدیم 2.100 اشی مشی کارآیی آشکار و مطلوبی بر نمونه های آلوده به ویروس هپاتیت B نداشت.

زمینه و هدف: با توجه به استفاده از تری آنتی بیوتیک در درمان ریشه و دندانهای با آپکس باز و اثر احتمالی این داروها بر استحکام اتصال ترمیم های کامپوزیتی، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تری آنتی بیوتیک بر استحکام اتصال سه نوع کامپوزیت به عاج انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، مینای سطح باکال شصت دندان پرمولر موازی با محور طولی دندان حذف و سطوح عاجی به مساحت پنج میلی مترمربع تهیه شد. نمونه ها به شش گروه ده تایی تقسیم و در سه گروه اول به مدت ده روز، در مجاورت سرم فیزیولوژی و در سه گروه دوم، در مجاورت خمیر تری آنتی بیوتیک قرار گرفتند. پس از شستن و خشک کردن عاج نمونه ها، برای کامپوزیت های 100Z و Z 350 از سینگل باند و برای کامپوزیت P90 از رزین چسبنده استفاده شد. پس از آن کامپوزیت های P90،Z 100 و Z 350 در شش گروه روی سطوح عاجی قرار داده و کیور شدند. استحکام اتصال برشی با استفاده از دستگاه اینسترون و بر اساس مگاپاسکال محاسبه گردید. در نهایت به منظور بررسی داده ها از آزمون t، One way ANOVA و آزمون Tukey استفاده گردید.یافته ها: بیشترین میانگین استحکام اتصال برشی مربوط به گـروه کامپـوزیت Z350 (38.75 مگاپاسکال) و کمتـرین در گـروه کامپوزیت Z100 (14.64 مگاپاسکال) هنگام استفاده از خمیر تری آنتی بیوتیک بود. میانگین استحکام اتصال برشی کامپوزیت P90و Z100، برخلاف کامپوزیت Z350، در گروه سرم بیشتر از گروه خمیر تری آنتی بیوتیک بود، این تفاوتها بین گروه های سرم و خمیر تری آنتی بیوتیک معنی دار نبود (p=0.1).نتیجه گیری: استفاده از خمیر تری آنتی بیوتیک تاثیری بر استحکام اتصال برشی کامپوزیت های P90، Z100 و Z350 به عاج دندانی نداشت.

زمینه و هدف: ممکن است بتوان با کاربرد CPP-ACP (Casein Phosphopeptide-Amor Phous Calcium Phosphate) به عنوان عامل رمینرالیزیشن تراش حفرات را محدود به عاج پوسیده کرد تا ساختار بیشتری حفظ شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر این ماده روی استحکام باند کامپوزیت به مینای سالم (S) و دمینرالیزه (D) شیری با سیستم سلف اچ (SE) و توتال اچ (TE) می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 96 دندان شیری به هشت گروه 12 تایی تقسیم شد. چهار گروه تحت دمینرالیزیشن قرار گرفته و بقیه دست نخورده باقی ماندند. همه نمونه ها تحت pH cycling قرار گرفتند، سپس نمونه ها تحت درمان با GC (Tooth Mousse Tokyo, japan) واقع شدند. کامپوزیت با سیستم SE (Clearfil SE Bond) و TE (SingleBond) به مینا باند شد. استحکام باند توسط دستگاه اینسترون و الگوی شکست توسط استریومیکروسکوپ بررسی گردید. آنالیز واریانس دو سویه، پس آزمون Tukey و Chi-Sqvare انجام شد.یافته ها: در سیستم TE، استحکام باند گروههای S و D اختلاف معنی داری وجود دارد (p=0.009) که در D افزایش یافته است. در سیستم SE اثر معنی دار نبود. (p=0.928)، در گروه TE عامل درمانی باعث کاهش و در SE باعث افزایش استحکام باند گردید. (p=0.032)، در سیستم TE و p=0.018 در سیستم SE بین عامل دمینرالیزه و درمانی اثر متقابلی وجود ندارد (p=0.473). در هر دو سیستم اختلاف معنی داری بین چهار گروه در رابطه با الگوهای شکست مشاهده نشد.نتیجه گیری: مصرفGC Tooth Mousse استحکام باند را در TE کاهش و در SE افزایش می دهد و ضایعات سفید استحکام باند بیشتری با سیستمTE ایجاد می کنند.

زمینه و هدف: گرچه میزان شکایت از مشکلات اسکلتی، عضلانی در دندانپزشکان بسیار بالاست، معذالک مطالعات کمی به این نوع از مشکلات پرداخته است، بنابراین هدف از این مطالعه تعیین تاثیر هشت هفته تمرین درمانی بر میزان درد گردن دندانپزشکان می باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی تصادفی شاهددار 46 نفر از دندانپزشکان عمومی شهر تهران در دو گروه 23 نفری تجربی و کنترل قرار گرفتند. میزان درد در افراد هر دو گروه تجربی و کنترل با استفاده از مقیاس VAS اندازه گیری شد. گروه تجربی به مدت هشت هفته یک برنامه ویژه تمرین درمانی شامل تمرینات در خانه (تمرینات کششی و تقویتی) را هر روز انجام می دادند. پس از هشت هفته مجددا در پس آزمون، میزان درد گردن در دو گروه اندازه گیری گردید. از آزمون t وابسته و t مستقل در سطح آلفای 0.05 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در پس آزمون دو گروه پس از هشت هفته تمرین وجود دارد که نشان دهنده این است که تمرین اثر معنی داری بر روی کاهش درد گردن داشته است (p=0.007).نتیجه گیری: تمرین درمانی به مدت هشت هفته جهت کاهش درد گردن در دندانپزشکان عمومی جهت پیشگیری از درد گردن و سایر مشکلات اسکلتی، عضلانی موثر است.

زمینه و هدف: یکی از چالشهای درمان پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت، تامین گیر مناسب در عین سهولت خارج کردن پروتز برای رفع عوارض احتمالی است. انتخاب سمان موقتی مناسب و بهبود استحکام گیر آن هدف بسیاری از مطالعات می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه نوع سمان موقتی و اثرات سند بلاست کردن اباتمنت بر استحکام گیر پروتزهای ثابت سمان شونده متکی بر ایمپلنت انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی ده عدد آنالوگ ایمپلنتDIO در آکریل مانت شدند. بیست عدد اباتمنت در دو گروه مساوی قرار گرفتند. گروه اول به صورت استاندارد و گروه دوم سندبلاست شده مورد استفاده قرار گرفتند. شصت عدد کوپینگ فلزی ساخته شد و توسط سمان های موقتی Kerr،Provy و GCروی اباتمنت ها در سه مرحله سمان شدند. میزان گیر سمان توسطUniversal testing machine اندازه گیری گردید. داده ها ابتدا توسط آزمون آماری Two way ANOVA و سپس جهت مقایسه دو به دو گروه ها توسط آزمون Tukey بررسی شدند.یافته ها: استحکام گیر سمانkerr روی اباتمنت های سند بلاست شده، از دو سمان دیگر بیشتر بود (p<0.001). در اباتمنت های استاندارد استحکام گیر سمان Provy بیشترین بود ولی از لحاظ آماری معنادار نبود. کمترین مقادیر گیر مربوط به سمان GC بود.نتیجه گیری: سمان Kerr همراه با سند بلاست کردن اباتمنت، استحکام گیر بیشتری از دو سمان دیگر ایجاد می کند.