مجله دندانپزشکی (journal of islamic dental association of iran)
سال:1387 | دوره:20 | شماره:4 (مسلسل 69) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: فقدان دندانی و دندان اضافی از ناهنجاریهای تکاملی هستند که در بعضی موارد با مشکلات و عوارضی چون ناقرینگی دندانی، تغییر میدلاین، کراودینگ دندانی، مال اکلوژن، پوسیدگی، دیاستم همراه می باشند. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع ناهنجاری تعداد (دندان اضافی و فقدان دندانی) در دندانهای شیری کودکان 3-5 ساله مهدکودکهای تهران بزرگ می باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی که به روش معاینه و یک مرحله ای با مراجعه مستقیم به تعدادی از مهدکودکهای سازمان بهزیستی استان تهران شامل سه ناحیه تهران، ری و شمیرانات که به طور تصادفی انتخاب شدند، روی هزار کودک دختر و پسر 3-5 ساله انجام شد. کودکان به صورت سرپایی و توسط آبسلانگ و در نور کافی معاینه شدند و تشخیص ناهنجاری به روش شمارش دندانها صورت گرفت. یافته ها: شیوع دندان اضافی و فقدان دندانی در جمعیت مورد مطالعه هر کدام سه مورد (%0.3) بود که تمامی موارد در پسران دیده شد. همچنین تمام موارد دندان اضافی در فک بالا و از سه مورد فقدان دندانی، دو مورد آن در فک بالا و یک مورد در فک پایین مشاهده گردید. در بررسی میزان شیوع این دو ناهنجاری در جامعه آماری موردنظر، بیشترین درگیری مربوط به دندان لترال شیری به میزان تقریبی %67 و به صورت یک سویه بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه دندان اضافی و فقدان دندانی در دندانهای شیری می تواند با مشکلاتی در دندانهای دایمی همراه باشد، تشخیص زودهنگام و الزام کنترل دندانهای دایمی جانشین، ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: یکی از شایعترین مشکلات دندانپزشکی شکستگی تاج می باشد که محققان و دانشمندان به دنبال بهترین و مناسبترین روش می باشند که مقاومت به شکستی نزدیک یا برابر با دندان سالم داشته باشد. در این مطالعه اثر کاربرد پلیت های فلزی، سرامیکی و کامپوزیتی بر مقاومت به شکست دندانهای قدامی  Reattachmentشده بررسی می گردد. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی و در محیط آزمایشگاه انجام شد. چهل دندان اینسایزور مندیبول که به دلیل مشکل پریودنتالی به صورت سالم از دهان خارج شده بودند، به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شده که گروه اول (شاهد) ده دندان سالم را شامل می شد. سی دندان باقیمانده توسط دیسک در چهار میلی متری کرونالی بریده شدند و توسط کامپوزیت Flowable دوباره به هم چسبانده شدند. گروه دوم را برای صفحه کامپوزیتی در لینگوال (CL)، گروه سوم را برای صفحه فلزی در لینگوال (ML) و گروه چهارم را برای صفحه پرسلنی در باکال (PL) تراش داده و قالبگیری شدند، پس از آماده شدن در لابراتوار توسط سمان رزینی برروی دندانهای تراش داده شده قرار گرفتند و چهل دندان در اکریل خود پخت مانت و توسط دستگاه zwick با سرعت 0.5 میلی متر بر دقیقه تحت زاویه 135 درجه، دو میلی متر پایینتر از لبه اینسایزال نیرو وارد شد تا دندانها بشکنند. سپس داده توسط آنالیز آماری ANOVA  یک سویه بررسی گردید. یافته ها: مقاومت به شکست برحسب نیوتن در گروه شاهد، گروه با صفحه کامپوزیتی، گروه با صفحه پرسلنی و صفحه فلزی به ترتیب (438.85±147±14)، (420.05±109.59)، (364.92±230.02) و (345.01±148.87) بود. از نظر آماری هیچ تفاوت معنی داری بین سه گروه مورد مطالعه با گروه شاهد وجود نداشت. نتیجه گیری: مقاومت به شکست در دندان Reattached شده با صفحه کامپوزیتی از مقاومت به شکست دندان شاهد کمتر ولی از مقاومت به شکست گروههای صفحه فلزی و گروههای صفحه پرسلنی بیشتر می باشد. به دلیل عدم وجود تفاوت آماری بین سه روش مورد مطالعه با مقاومت به شکست دندان امکان استفاده از آنها بر حسب شرایط بیمار و وضعیت دندان وجود دارد.

زمینه و هدف: ثبات ابعادی دای در پروتز ثابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است، روشهای مختلف قالبگیری یکی از عوامل مهم در بروز تغیرات ابعادی در دای می باشد. تحقیقها نتایج متناقضی را در این خصوص نشان دادند. این مطالعه با هدف مقایسه سه تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده، دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده و یک مرحله ای با ماده قالبگیری اسپیدکس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، مدل آزمایشگاهی که شامل سه پایه با فاصله 22 میلی متر و قطر شش میلی متر بود تهیه شد. ماده قالبگیری مورد استفاده سیلیکون تراکمی به نام اسپیدکس بود، برای تهیه قالبها از سه تکنیک استفاده گردید: 1- قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده 2- دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده 3- یک مرحله ای از هر یک از روشها پانزده نمونه تهیه و قالبها با گچ Velmix ریخته شد و کست نهایی به وسیله Profile Projector و میکرومتر عمق سنج اندازه گیری گردید. نتایج ابتدا با روش آماری ANOVA و سپس با Paired test مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله بین سه تکنیک در کلیه ابعاد اختلاف معنی دار وجود دارد. تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا نگهدارنده در تمام ابعاد نسبت به دو تکنیک دیگر یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده دقیقتر است. که در روش دو مرحله با فضا نگهدارنده در فاصلهLC  (فاصله بین پایه کناری سمت چپ و پایه میانی) میانگین تغییرات صفر بوده و در دو روش دیگر این تغییرات به 0.22±0.01 رسید. (P<0.05) در مقایسه بین تکنیک یک مرحله ای و دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده در مورد فاصله بین پایه ها اختلاف زیادی بین آنها وجود نداشته و در مورد بلندی پایه ها تکنیک دو مرحله ای بدون فضا نگهدارنده از یک مرحله ای دقیقتر است. نتیجه گیری: تکنیک دو مرحله ای با فضا نگهدارنده در تمامی ابعاد از دو تکنیک دیگر دقیقتر است.

زمینه و هدف: سنت بخشی از فرهنگ مردم است که تاثیری مستقیم بر مراقبتهای بهداشتی- درمانی فردی و اجتماعی داشته و شناسایی آنها برای تغییر در عادات و اصلاح رفتارهای بهداشتی ناصحیح مردم ضروری است. این مطالعه به منظور شناسایی باورها، سنتها و رفتارهای مادران و معلمان در رابطه با سلامت دهان کودکان مناطق روستایی استان قزوین انجام شد. روش بررسی: مطالعه به روش کیفی (قوم نگاری) در سه روستا انجام گرفت. پس از انجام دو یا سه جلسه بحث گروهی با مادران و معلمان داده ها از طریق مشاهده و بحث گـروهی گـردآوری و همزمان فیلمبـرداری و یادداشت بـرداری شد. یافتـه ها پس از کدگـذاری، دسته بندی و مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: اطلاعات به دست آمده در شش گروه طبقه بندی شدند: 1- رویش و ریزش دندانها 2- رژیم غذایی و سلامت دهان 3- بهداشت دهان 4- پوسیدگی دندان 5- بیماریهای دهان و لثه 6- ضربه به دندانها از نظر تاثیر، برخی از این آداب و سنن نظیر مصرف زیاد شیر مفید بوده و برخی دیگر مانند قرار دادن مواد مختلف نظیر گوشت و نمک برای رفع درد دندان مضر تشخیص داده شد و برخی رفتارهای دیگر مانند تهیه آش دندانی بدون تاثیر محسوب می گردید. نتیجه گیری: باورها، سنتها و رفتارها شناخته شده به سه دسته مفید، مضر و بدون تاثیر طبقه بندی شدند تا با برنامه ریزی آموزشی جهت اصلاح رفتارهای نامطلوب و تقویت رفتارهای مناسب در آینده اقدام گردد.

زمینه و هدف: هندپیس های دندانپزشکی جزء وسایلی هستند که در درمانهای دندانپزشکی مورد استفاده زیادی دارند و احتمال انتقال عفونتهای خطرناکی مانند ویروس هپاتیتB  وHIV  از طریق این وسایل به دلیل تماس مستقیم با محیط دهان و بزاق بیماران بسیار بالاست و به همین دلیل توصیه می شود که حتما استریل شوند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد ویروسی روشهای مختلف استریلیزاسیون در لوله های داخلی هندپیس ها می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی اثر ویروس زدایی دو گروه از مواد و روشهای استریلیزاسیون بر روی دو گروه از ویروس های شاخص عملکرد مواد ضدعفونی کننده یعنی ویروس پولیومیلیت نوع یک و هرپس سیمپلکس نوع یک بررسی شد. از نظر مقاومت به مواد گندزدا ویروس پولیومیلیت نوع یک مشابه ویروس هپاتیت B و ویروس ایدز مشابه ویروس هرپس می باشد. نه عدد توربین انتخاب شدند و به وسیله اتوکلاو استریل شدند. سپس قطعات سازنده آنها از هم باز شده و اتاقک و لوله های داخلی را با دو نوع ویروس بدون پوشش پولیومیلیت یک و هرپس سیمپلکس نوع یک آلوده گردید. توربین ها دوباره سرهم بندی شد و یک بار با لوبریکنت و یک بار بدون لوبریکنت با اتوکلاو تخلیه دار و بدون تخلیه و ده عدد و بیست عدد قرص فرمالین طبق توصیه کارخانجات سازنده ویروس زدایی شدند. پس از ویروس زدایی توسط آب مقطر شستشو داده شد و پس از آن با محیط کشت سلولیMEM  نیز شستشو داده شدند و از هر توربین دو نمونه کشت سلولی تهیه شد. یک توربین نیز به عنوان کنترل مثبت انتخاب شد بعد از یک هفته نتایج خوانده شدند. یافته ها: در گروه پولیومیلیت اتوکلاو تخلیه دار و بدون تخلیه در هر دو شکل با لوبریکنت و بدون لوبریکنت صد در صد موثر بود. در این گروه قرص فرمالین فقط در گروه بیست عدد قرص و توربین های بدون لوبریکنت صد در صد موثر بود. در گروه هرپس سیمپلکس همه روشهای ویروس زدایی صد در صد موفقیت آمیز بود. نتیجه گیری: بهترین روش ویروس زدایی توربین ها اتوکلاو می باشد. قرصهای فرمالین کفایت کافی برای از بین بردن ویروس پولیو ندارد ولی ویروس هرپس را در هر شرایطی از بین می برد.

زمینه و هدف: ادنتوژنیک کراتوسیست کیست ادننوژنیک تکاملی است ولی التهاب در دیواره بافت همبندی آن گزارش شده است.  Ki67نشانگر پرولیفراسیون بوده و BCL-2 پروتئین ضد آپوپتوز است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر التهاب بر بیان نشانگرهای Ki67 و BCL-2 در ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شد. روش بررسی: این مطالعه گذشته نگر و توصیفی– تحلیلی بر روی بیست نمونه ادنتوژنیک کراتوسیست که به دو گروه ده تایی، ملتهب و غیرملتهب تقسیم شدند، صورت گرفت. از هر نمونه برشهای پنج میکرون و سه میکرون جهت رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و ایمونوهیستوشیمی تهیه و سپس رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با آنتی بادی های Ki67 و BCL-2 انجام شد. تعداد هسته و سیتوپلاسم سلول های اپی تلیالی رنگ گرفته شده با نشانگرهای Ki67 و BCL-2 در هزار سلول اپی تلیالی پشت سر هم به عنوان Labeling Index (L.I) بیان شد. دانسیته سلول های التهابی در عمق یک فیلد مجاور به غشای پایه ثبت گردید. سپس برای هر نمونه متوسط دانسیته سلول های التهابی و L.I پوشش اپی تلیالی ارزیابی و با هم مقایسه شدند. داده های به دست آمده توسط آنالیزRoc Curve وT test تحلیل شد. یافته ها: (L.I) Ki67 در کل پوشش اپی تلیالی در ادنتوژنیک کراتوسیست ملتهب (%19.8±%0.88) و در غیر ملتهب ( %17.9±%1.03) بود. (L.I) BCL-2 در کل پوشش اپی تلیالی ادنتوژنیک کراتوسیست ملتهب (%36.06±%1.09) غیرملتهب (%37.2±%0.75) بود. اختلاف بیان BCL-2 و L.I Ki67 بین کیست های ملتهب و غیرملتهب معنی دار بود (P<0.05). در مقایسه هر فیلد، افزایش موضعی در بیان Ki67 و کاهش موضعی در بیان BCL-2 در کیست ملتهب نسبت به غیرملتهب مشاهده شد (P<0.001). نتیجه گیری: التهاب متوسط تا شدید بر فعالیت تکثیر کلی اپی تلیوم کراتوسیست موثر است و باعث افزایش بیانKi67  و کاهش بیان BCL-2 به ویژه در مجاورت غشای پایه می گردد.

زمینه و هدف: سایش خمیردندانها یکی از موارد مهم جهت انتخاب آنها توسط دندانپزشکان می باشد و تولیدکنندگان سعی دارند با ارایه هر چه بهتر محصولات استاندارد این مهم را فراهم آورند. این مطالعه با هدف مقایسه میزان سایندگی چهار نوع خمیردندان مخصوص کودکان: کام، پونه، داروگر و Oral-B طراحی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی و آزمایشگاهی، 24 نمونه (به عنوان ماده زمینه ای) با جایگذاری کامپوزیت بر روی آکریل در داخل قالب مخصوص ساخته شد و به طور تصادفی به چهار گروه شش تایی تقسیم گردید که هر گروه توسط یک نوع خمیر دندان مورد سایش قرار گرفت. پس از آن وزن نمونه ها به وسیله ترازویی با دقت 0.0001 گرم اندازه گیری گردید. نمونه ها تحت نیروی دویست گرم در محیط حاوی محلول هر یک از خمیردندانها و به وسیله v & cross brushing machine مسواک زده شدند. پس از آن وزن هر نمونه بعد از پنج هزار، ده هزار، پانزده هزار و بیست هزار بار سایش با ترازوی فوق اندازه گیری شد. متغیر مورد بررسی میزان سایش حاصل از هر نوع خمیردندان می باشد و تشخیص آن مشاهده نتایج حاصل از آزمایشهای سایش است که توسط آزمونهای آماری ANOVA و Tukey مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: تفاوت معنی دار آماری بین چهار نوع خمیردندان پس از پنج هزار و ده هزار بار سایش وجود نداشت اما تفاوت سایش خمیردندان داروگر با کام، پونه و Oral-B پس از پانزده هزار و بیست هزار بار سایش از لحاظ آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: خمیردندان داروگر در مقایسه با سایر خمیردندانها بیشترین میزان سایش را دارد اما میزان سایندگی خمیردندانهای کام و پونه مشابه خمیر دندان Oral-B است.

زمینه و هدف: مرجانها گونه ای از جانداران هستند که اسکلت آهکی آنها به عنوان پیوند مورد توجه قرار گرفته است. برای پیوند کردن هر ماده خارجی در بدن انسان، اولین موضوعی که باید از آن اطمینان حاصل کرد عدم وجود سمیت آن ماده می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سمیت مرجان شاخ گوزنی در محیط کشت سلول های فیبروبلاست است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ابتدا مرجان به صورت پودر به قطر کمتر از صد میکرون در آمده و در اتوکلاو استریل گردید. سلول های فیبـروبلاست از انستیتـو پاستور خریداری شد، سوسپـانسیون مرجان با اضافه کردن پودر مرجان به محیط کشت حاوی RPMI 90%, FBS 10% با غلظت یک، دو، پنج، ده، بیست، پنجاه و 0.5 میلی گرم در صد سی سی تهیه و به محیط کشت سلول های فیبروبلاست اضافه شد. از هر غلظتی سه نمونه تهیه گردید. پلیت های 96 خانه حاوی محیط کشت، سلول ها و مرجان به مدت 24-48 و 72ساعت در انکوباتور در دمای 37 و دی اکسیدکربن 5% قرار داده شد و سپس ماده MTT به محیط اضافه شد. با استفاده از دستگاه Elisa reader میزان جذب نوری نمونه ها تعیین شد میزان جذب نوری به میزان جذب ماده MTT توسط سلول ها بستگی دارد که نمایانگر فعالیت حیاتی سلول ها می باشد. داده ها با آزمون ANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: جذب نوری در گـروه کنترل مشابه جذب نوری در محیط کشت سلول های فیبـروبلاست حاوی غلظتهای مختلف مرجان می باشد. میزان فعالیت حیاتی سلول ها بر اساس میزان جذب نوری محاسبه می شود. پس از 24 ساعت میزان جذب نور در گروه شاهد 0.01 می باشد که به عنوان وضعیت مطلوب در نظر گرفته می شود. میزان جذب نور در مقادیر مختلف مرجان (0.05، یک، دو، پنج، ده و پنجاه) بسیار نزدیک به گروه شاهد می باشد، به استثنای مقدار بیست میلی گرم که متوسط جذب نور 0.004 می باشد. به عبارت دیگر فعالیت حیاتی به 40% کاهش یافته است. پس از 48 ساعت در مقدار ده میلی گرم جذب نور به 50% کاهش یافته و در بقیه مقادیر میزان جذب نور نزدیک به گروه شاهد می باشد. پس از 72 ساعت نیز مقدار بیست میلی گرم نیز جذب نور به 40% و مقدار یک میلی گرم به 50% کاهش یافته است. آزمونANOVA  نشان داد که در زمانهای 24، 48 و 72 ساعت تفاوت معنی داری در میزان جذب نوری گروههای کنترل و گروههای هفتگانه وجود ندارد. نتیجه گیری: مرجان شاخ گوزنی، سمیتی برای سلول های فیبروبلاست ندارد.

زمینه و هدف: پوسیدگی شیشه شیر به دلیل تغذیه طولانی مدت با شیشه شیر یا شیر مادر به هنگام خواب با درگیری گسترده دندانهای شیرخوار همراه است. این مطالعه با هدف بررسی اثر وارنیش فلوراید به عنوان یکی از راههای مناسب برای پیشگیری از این نوع ناهنجاری طراحی گردیده است.روش بررسی: مطالعه حاضر به روش تجربی بر روی 52 کودک یک تا سه ساله از هفت مهد کودک شهر تهران انجام گرفت. دو دندان سانترال و لترال راست فک بالا به عنوان دندان مورد و دندانهای قرینه چپ به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند، به طوری که در مجموع 104 دندان مورد و 104 دندان شاهد در مطالعه قرار گرفتند. برای فلورایدتراپی موضعی از وارنیش فلوراید Bifluoride–12 (شرکت Voco آلمان) استفاده شد. این وارنیش به مدت شش ماه و در فاصله هر سه ماه یک بار بر روی سطوح باکال و پالاتال دندانهای سانترال و لترال راست فک بالا قرار داده شد. در این مطالعه جهت بررسی اثر پیشگیرانه وارنیش فلوراید از آزمون Cochran–Q و به منظور بررسی تاثیر عوامل مداخله گر بر بروز پوسیدگی شیشه شیر از تست Chi–square یا Fisher-exact استفاده شد.یافته ها: قبل از فلورایدتراپی با وارنیش فلوراید (%13.46) 7 از دندانهای سانترال مورد و (%7.69) 4 از لترال های مورد پوسیدگی داشتند در حالی که به دنبال استفاده از وارنیش فلوراید در دندانهای سانترال فلورایدتراپی شده هیچ مورد جدید پوسیدگی پدید نیامده بود، اما در دندانهای لترال گروه فلورایدتراپی سه دندان (%5.77) پوسیدگی جدید ایجاد شده بود. در دندانهای سانترال و لترال گروه شاهد به ترتیب 11 برابر %21.16 و هشت معادل %15.38 پوسیدگی جدید دیده شد. آزمون Cochrane–Q نشان داد که وارنیش فلوراید باعث کاهش بروز پوسیدگی جدید در مقایسه با گروه شاهد در هر دو دندان سانترال و لترال شیری می شود (P<0.001).نتیجه آزمونهای Chi–square و یا Fisher-exact بر روی اثر احتمالی متغیرهای سن، تغذیه کودک و طریقه انجام آن تعداد دفعات شیر خوردن یا مایعات شیرین شده، شاغل بودن مادر، بهداشت دهان و مصرف یا عدم مصرف آنتی بیوتیک نشان داد که این عوامل تاثیری بر نتیجه نهایی مطالعه نداشته و به عبارت دیگر این عوامل از نظر آماری تاثیری بر کاهش بروز پوسیدگی توسط وارنیش فلوراید ندارند (P>0.05).نتیجه گیری: ماده وارنیش فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی ناشی از شیشه شیر در شیرخواران و کودکان زیر سه سال مفید می باشد.

زمینه و هدف: بوی دهان عمدتا به دلیل ایجاد ترکیبات فرار گوگرددار (VSC) نظیر سولفیدهیدروژن و متیل مرکاپتان ایجاد می شود. رایجترین نوع محصولات موثر بر بوی دهان دهان شویه ها هستند. در بازار داخل کشور انواع مختلف دهان شویه وجود دارد که ادعا می شود در درمان بوی دهان موثر هستند. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر چند دهان شویه تجاری موجود در بازار ایران بر کاهش VSC (بوی دهان) در انسان می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه بالینی میزان تاثیر سه دهان شویه موجود در بازار ایران (دهان شویه حاوی اسیدبنزوئیک (IR)، دهان شویه حاوی پراکسیدهیدروژن (NA)، و دهان شویه گیاهی حاوی عصاره هیدروالکلی سه گیاه گل میخک، دارچین و هل(CI)  به روشCysteine Challenge testing  در هفت داوطلب ارزیابی گردید و نتایج حاصله با کنترل مثبت - کلرید روی(ZN)-  و منفی - آب مقطر (DW)- مقایسه شد. در این مطالعه میزان ترکیبات فرار گوگرددار (VSC) به کمک دستگاه آشکارساز ترکیبات گوگرددار (Halimeter) اندازه گیری گردید. داده ها با نرم افزار SPSS  و آزمون One wey ANOVA و Pos hoc LSD مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: برای هر یک از موارد مورد آزمون، درصد کاهش VSC در مدت سه ساعت محاسبه گردید و معلوم شد که بین موارد مورد آزمون فقط در دقـایق بیست، چهل، شصت و هشتـاد اختلاف معنـی داری وجود دارد. تـرتیب قدرت مهـاری آنها در ساعت اول ZN>NS>DW>IR>CI و در دو ساعت بعد  NS>DW>IR>ZN>CIبود. نتیجه گیری: دهان شویه پراکسید هیدروژن نسبت به سایر دهان شویه ها در مدت سه ساعت تاثیر بیشتری بر کاهش VSC دارد اگرچه این تاثیر فقط در هشتاد دقیقه اول ارزش بالینی دارد.

زمینه و هدف: فنی توئین ابتدا برای درمان بیماران صرعی توصیه شد، ولی با توجه به اثرات مثبت آن در افزایش سرعت ترمیم زخمها، استفاده از آن در درمان بیماریهای پریودنتال نیز مورد توجه قرار گرفت. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تجویز ژل فنی توئین 1% در بهبود پارامترهای پریودنتال در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن انجام شد. روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی، 18 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن با عمق پاکت 4-5 میلی متر که سابقه ابتلا به بیماریهای سیستمیک نداشته و حداقل دارای دو دندان قرینه بودند انتخاب و درمان استاندارد جرم گیری و تسطیح ریشه برای کلیه دندانها انجام شد. به صورت تصادفی، یک ناحیه از دهان جهت تزریق موضعی ژل فنی توئین و ناحیه متقارن به عنوان شاهد انتخاب شده و متغیرهای عمق پاکت و میزان چسبندگی بافت همبند در هفته های پایه، دو، چهار و هشت اندازه گیری و داده ها با آزمون t زوجی و Repeated Measures ANOVA با درنظر گرفتن مقادیر عمق پاکت و میزان چسبندگی بافت همبند در زمان پایه به عنوان Covariate تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بعد از حذف اثر متغیرهای عمق پاکت و میزان چسبندگی بافت همبند در زمان پایه، کاهش معنی دار آماری در میانگین عمق پاکت (با P<0.05) و افزایش معنی دار آماری در میانگین میزان چسبندگی بافت همبند (با P<0.001) در طول مطالعه دیده شد. نواحی مورد و شاهد نیز از نظر میانگین عمق پاکت و میزان چسبندگی بافت همبند اختلاف معنی دار آماری داشتند. (P<0.001 در هر دو حالت).نتیجه گیری: استفاده موضعی از ژل فنی توئین پس از جرم گیری، تسطیح ریشه دندانها و پالیش می تواند در بهبود نسبی چسبندگی بافت همبند و کاهش عمق پاکت نقش موثری داشته باشد.

زمینه و هدف: متغیرهای عمودی صورت بخش عمده ای از آنالیز بافت نرم را تشکیل می دهند که به لحاظ بالینی مهمترین بخش از زیبایی صورت را شامل می شوند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی همبستگی بین متغیرهای اسکلتی و دندانی عمودی نسج سخت با متغیرهای نسج نرم صورت می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی، 46 نمونه (شامل 23 دختر و 23 پسر) شرکت کردند. ابتدا در کلینیک یک سری اندازه گیری روی صورت این افراد شامل نسبتهای صورتی عمودی از نمای فرونتال انجام شد. سپس از این افراد، سفالومتری تهیه و فواصل و زوایای بافت سخت آنها هم اندازه گیری گردید. پس از آن همبستگی بین معیارهای بافت نرم و سخت اندازه گیری و گزارش شد. همبستگی بین متغیرهای رتبه ای با مقیاس Spearman و متغیرهای کمی با مقیاس Pearson بررسی شد. یافته ها: بین برخی از متغیرهای عمودی نسج سخت و نرم همبستگی وجود دارد و در برخی موارد رابطه خطی یافت شد. بین زاویه Nasolabial از بافت نرم با N-Pog، N-B، N-A،N-Me  و  Lower1 to mandibular planeاز نسج سخت همبستگی معنی داری وجود دارد. (P به ترتیب برابر 0.014، 0.013، 0.046، 0.015 و 0.037) بین N-Me نسج نرم و  N-Meو N-Pog نسج سخت، بین Supraorbital ridge to subnasal از نسج نرم با N-A نسج سخت و بین Subnasal to menton  از نسج نرم با A-Me و A-B نسج سخت، همبستگی معنی دار بالایی وجود دارد (در تمام موارد P=0.000). که در این میان بیشترین همبستگی بین Subnasal to menton از نسج نرم با A-Men نسج سخت یافت شد. (R=0.738)نتیجه گیری: در برخی پارامترهای بالینی در بعد عمودی می توان معیارهای بافت نرم را جایگزین معیارهای بافت سخت کرد و تشخیص و طرح درمان را در مورد این معیارها بر طبق اندازه گیریهای بافت نرم طراحی کرد.