زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1393 | دوره:17 | شماره:95 |تعداد مقالات:3

مقدمه: حاملگی نابجا، 1.2 تا 1.4 درصد کل بارداری ها را شامل می شود و یکی از علل مرگ مادران در سه ماهه اول بارداری می باشد که میزان ابتلاء به آن رو به افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییر در روند درمانی و تظاهرات بالینی حاملگی نابجای لوله ای انجام شد.روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال های 90-1386 بر روی زنان با حاملگی نابجای لوله ای در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) شهرکرمانشاه انجام شد. اطلاعات فردی و متغیرهای لازم از قبیل سن مادر، سن بارداری، گراویدیتی و پاریتی، در فرم های جمع آوری داده ها ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، کولموگروف-اسمیرنوف، آنالیز واریانس و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بیشترین فراوانی حاملگی نابجا در گروه سنی 30-26 سال و در سال 1390 (29%) و کمترین میزان آن در سال 1386 (15.5%) بود. تعداد 228 نفر (57%) از بیماران مولتی پار و میانگین سن بارداری 2.27±6.52 هفته بود. شایع ترین تظاهرات بالینی به ترتیب درد شکم (74.0%)، خونریزی، آمنوره و شوک بود. متغیرهای نوع درمان (p=0.001) و خونریزی (p=0.003) طی 5 سال از نظر آماری معنی دار بود. شایع ترین محل حاملگی نابجا در آمپول لوله (50.0%) بود و 227 نفر (56.8%) به روش جراحی درمان شدند که شایع ترین تکنیک جراحی، سالپنژکتومی (75.8%) بود. درمان دارویی در 49.1% بیماران با پروتکل تک دوز متوتروکسات انجام شد.نتیجه گیری: تعداد موارد حاملگی نابجا در طول سال های مطالعه روندی صعودی داشت و شایع ترین تظاهر بالینی درد شکم و سپس خونریزی واژینال بود. روند درمان به سمت افزایش استفاده از دارو و کاهش درمان جراحی پیش رفته است.

مقدمه: میزان بروز سرطان دهانه رحم در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان کمتر است، با این حال میزان خطر مرگ و میر مبتلایان به این بیماری در این منطقه بیشتر است، به همین دلیل به نظر می رسد که یک برنامه منظم غربالگری سرطان دهانه رحم مورد نیاز است. مطالعه حاضر با هدف ارائه یک رویکرد سازمان یافته برای پیشگیری و کنترل سرطان دهانه رحم و ارائه پیشنهاداتی کاربردی برای یک برنامه غربالگری که استفاده از آن در سایر جوامع مسلمان نیز امکان پذیر باشد، انجام شد. روش کار: برای استخراج و تدوین راهنمای بالینی غربالگری سرطان رحم، از مرور ساختار یافته مطالعات انجام شده مربوط به سرطان دهانه رحم در ایران و بررسی دستورالعمل های کشورهای خارجی استفاده شد. حدود 190 مقاله کامل در مورد سرطان دهانه رحم در ایران از سال 2013-1971 استخراج شد که 13 مقاله مرتبط با داده های مورد نیاز گروه تدوین برنامه غربالگری بود. همچنین راهنمای سازمان بهداشت جهانی، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، گزارش گلوباکون، نتایج برنامه ثبت سرطان منتشر شده توسط وزارت بهداشت و دستورالعمل های مربوط به برنامه غربالگری 8 کشور پیشرفته جهان مورد بررسی قرار گرفت. مستندات و مقالات با کیفیت بالا منطبق با اهداف تدوین گایدلاین انتخاب و روش تدوین راهنمای بالینی با استفاده از چرخه توسعه رهنمودهای عملی استاندارد انجام شد. واژه های کلیدی برای جستجوی در متون داخلی و خارجی بر اساس اهداف مطالعه انتخاب شد. پس از تهیه پیش نویس، پرسشنامه ای شامل سوالاتی که باید در راهنمای مورد نظر بدان پاسخ داده می شد طراحی شد و پس از اخذ نظرات خبرگان و متخصصین نسخه نهایی جهت طرح در شورای سیاستگذاری وزارت بهداشت تهیه گردید و پیشنهادات نهایی در اختیار وزارت متبوع قرار گرفت.یافته ها: برنامه پیشنهادی ما برای غربالگری زنان کم خطر ایرانی به روش بررسی سیتولوژیک (پاپ اسمیر) است که از سن 30 سالگی شروع شده و هر 5 سال تکرار می شود. سن پایان دادن به غربالگری 69 سال است. نیازی به انجام غربالگری برای زنان باردار و زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته اند وجود ندارد.نتیجه گیری: به دلیل آنکه سرطان دهانه رحم از معدود سرطان هایی است که قابل پیشگیری و تشخیص زودرس می باشد و نمی توان ابتلا سالانه 500-400 نفر با این سرطان و مرگ بیش از 240 نفر در سال را نادیده گرفت، بنابراین اجرای برنامه سازمان یافته غربالگری برای زنان کم خطر ایرانی بعنوان یک ضرورت مطرح است.

مقدمه: اپی زیاتومی یکی از متداول ترین اعمال جراحی زنان است و درد ناشی از اپی زیاتومی بالای 60 درصد گزارش شده است.عدم کنترل موثر درد ناحیه لگن و پرینه، باعث بروز اثرات روحی و فیزیولوژیکی نا مطلوبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات کگل بر کاهش درد پس از عمل اپی زیاتومی در مادران نخست زا انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور در سال91 بر روی 64 زن نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد یاسوج جهت انجام زایمان طبیعی که اپی زیاتومی شده بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی ساده و متوالی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش، تحت مداخله و مراقبت های معمول و تمرینات ورزشی کگل قرار گرفته و افراد گروه شاهد تحت مراقبت های معمول بخش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و مقیاس دیداری درد بود. شدت درد، میزان مسکن مصرفی و تعداد دفعات مصرف مسکن (مفنامیک اسید) طی 48 ساعت اول در دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین شدت درد بعد از اپی زیاتومی بر اساس مقیاس دیداری درد در گروه مورد و شاهد به ترتیب 0.8±5.9 و 0.5±7.9، میانگین میزان مصرف مسکن خوراکی در گروه مورد و شاهد بعد از انجام اپی زیاتومی به ترتیب 0.80±0.29 و 1.39±1.16 میلی گرم در هر بار و میانگین تعداد دفعات مصرف مسکن مخدر درگروه مورد و شاهد به ترتیب 0.92±0.94 و 1.03±4.09 بود. شدت درد، میانگین میزان مصرف مسکن خوراکی و میانگین تعداد دفعات مصرف دارو در گروه آزمایش به طور معنی داری کمتر بود (0.05>p).نتیجه گیری: استفاده از تمرینات کگل پس از اپی زیاتومی باعث کاهش درد شده و همچنین میزان مسکن خوراکی مصرفی و دفعات مصرف مسکن کاهش می یابد.