بیماری های پوست
سال:1383 | دوره:8 | شماره:1 (پیاپی 29) |تعداد مقالات:16

 بیمار، پسر شیرخوار 11 ماهه ای است که در سن 20 روزگی دچار ضایعات پوستی پای راست شده است و طی مراجعه به متخصص اطفال و مشاوره پوست در معاینه بالینی، تغییر رنگ رتیکولر (مشبک) در ران و ساق پای راست همراه با کانون هایی از تلانژ کتازی در نواحی فوق و منتشر روی تنه مشاهده شده است. پای مبتلا در معاینه بزرگتر بوده است (تصویر شماره 1). درمعاینه عمومی مشکلی نداشت. در شرح حال نوزاد آمده که وی به موقع به دنیا آمده و مشکلی طی بارداری، زایمان و بعد تولد نداشته است. پدر و مادر شیرخوار نسبت فامیلی دارند (پسر عمه و دختر دایی). شیرخوار فرزند دوم خانواده است. فرزند اول خانواده دختر است و مشکلی ندارد. طی مدت 10 ماه پیگیری، تغییرات پوستی(cutis marmorata و تلانژکتازی) پای شیرخوار به تدریج به میزان 60% بدون ایجاد اولسر و آتروفی بهبود یافت (تصویر شماره 2) ولی حجم اندام فوق زیادتر شد. رشد قدی و وزن شیرخوار طی این مدت طبیعی بود. بیمار طی یک استفراغ ساده و تزریق آمپول متوکلوپرامید توسط پزشک عمومی دچار علایم اکستراپیرامیدال شد و در زمان بستری توسط همکار متخصص اطفال بیمارستان به آنمی همولیتیک کومبس منفی با شمار پلاکتی در حدود 120000 و تعداد طبیعی گلبول سفید خون دچار شد. سونوگرافی احشا طبیعی بود و گرافی از اندام مبتلا به جز افزایش حجم بافت نرم، مشکل دیگری را نشان نداد.

مقدمه: تئوری فتودرمولیز انتخابی منجر به تکامل انواعی از لیزرها برای از بین بردن موهای ناخواسته شامل انتهای کوتاه طیف لیزر 694 نانومتر (دیود)، میانه 755 نانومتر (الکساندریت) و 810 نانومتر (دیود) و انتهای بلند شامل 1064 نانومتر (Nd:YAG) شده است. هدف: مرور سیستماتیک کارآزمایی های بالینی انجام شده با استفاده از منابع نوری لیزر برای از بین بردن موهای ناخواسته روش اجرا : تمامی کارآزمایی های بالینی مربوط به لیزرهای مورد استفاده در تخریب مو طی سال های 2003-1998 میلادی مورد بررسی قرار گرفت. بعد از حذف منابع هتروژنیته در مخزن اطلاعات ، نتایج کارآزمایی ها بر اساس نوع لیزر ترکیب شد. مقایسه نتایج هم به صورت دوتایی با آزمون t و هم به صورت همزمان با آزمون ANOVA صورت گرفت و مقادیر P<0.05 دارای اعتبار آماری در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان کاهش مو حداقل 6 ماه بعد از آخرین درمان و پس از دست کم 3 جلسه درمان در لیزر دیود 14%± 57.5% ، لیزر Nd:YAG 24%± 42.3% ، لیزر آلکساندرایت 17%± 54.7% و لیزر روبی 0.06% ±52.8% بود. مقایسه نتایج مشخص کرد که لیزر دیود از همه قوی تر و لیزر Nd:YAG نسبت به بقیه با نتایج ضعیف تری همراه است. نتیجه گیری: موثرترین لیزر برای از بین بردن موی ناخواسته لیزر دیود است. ولی با توجه به آن که بایستی در پوست های تیره شدت جریان را بالا برد و این نکته مشخصا همراه بالا رفتن میزان عوارض است، بهتر آن که از این لیزر بیش تر در پوست های روشن استفاده شود

مقدمه: آکنه ولگاریس بیماری التهابی مزمن واحد پیلوسباسه است. نقش Pityrosporum ovale در ایجاد التهاب و تشدید آکنه همچنان مورد بحث است. هدف: تعیین اثر بخشی کرم کتو کونازول موضعی 2% در مقایسه با دارونما در درمان آکنه ولگاریس در بیماران با اسمیر مثبت از نظرPityrosporum ovale .روش اجرا: از ضایعات 84 بیمار دارای آکنه ولگاریس مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان رازی تهران اسمیر از نظر P.ovale گرفته شد. موارد مثبت بعد از تعیین clinical & mycological grading به طور تصادفی تحت درمان با کتو کونازول موضعی 2% یا دارونما قرار گرفتند. پس از 4 هفته بیماران مجددا از لحاظ دو معیار فوق ارزیابی و سپس با داروهای رایج آکنه درمان شدند. یافته ها: از 84 بیمار، 56 نفر از نظر P.ovale اسمیر مثبت داشتند. 29 نفر تحت درمان با کتو کونازول موضعی و 27 نفر تحت درمان با دارونما قرار گرفتند. clinical grading در گروه کتو کونازول قبل از درمان 2.6 و بعد از درمان 2.16 و در گروه دارونما قبل از درمان 2.21 و پس از درمان 2.05 بود. mycological grading  در گروه کتو کونازول قبل از درمان 1.4 و بعد از درمان 0.44 و در گروه دارونما قبل از درمان 1.42 و پس از درمان هم 1.42 بود. نتیجه گیری: بهبودی mycological grading در گروه تحت درمان با کتو کنازول 2%، بیش از گروه دارونما بوده است. اما کتوکونازول روی clinical grading آکنه تاٌثیری ندارد.

مقدمه: خال اپیدرمال، هامارتوم پوستی شایعی است که درمان قطعی آن دشوار است و اغلب عود می کند. هدف: بررسی میزان موفقیت درمان موضعی خال اپیدرمال با ترتینویین %0.05 و 5 فلوئورواوراسیل 5% (5FU)روش اجرا: 15 بیمار مبتلا به خال اپیدرمال از مراجعه کنندگان به درمانگاه پوست بیمارستان رازی تهران که تشخیص بیمای آنها با آسیب شناسی تایید شده بود، تحت درمان موضعی با ترتینویین 0.05% و 5FU؛ 5% قرار گرفتند. 5 بیمار به دلیل خودداری از مراجعات بعدی از مطالعه خارج شدند و 10 بیمار باقی مانده در فواصل مشخص مورد معاینه قرار گرفتند. یافته ها: از 10 بیمار، 4 نفر مرد و 6 بیمار زن بودند. سن آنها از 40-12 سال بود. بعد از مدت متوسط 10 هفته ضایعات بیماران در حد قابل قبولی مسطح شد به طوری که بیمار از نتیجه درمان راضی بود. در هیج یک از آنها عارضه ای که مجبور به قطع کامل درمان شویم، رخ نداد. پس از مسطح شدن ضایعات، به استفاده از این دارو به عنوان درمان نگهدارنده توصیه شد که تا آخرین پیگیری بیماران، عودی مشاهده نشد. نتیجه گیری: درمان خال اپیدرمال با استفاده از ترتینویین0.05% و 5FU؛ 5%درمانی ساده و کم هزینه است که پاسخی مطلوب دارد و در صورت استفاده طولانی مدت به عنوان درمان نگهدارنده، عود نیز نخواهد داشت.

مقدمه: میزان بروز سرطان های دهان در سرتاسر جهان متفاوت است. هدف: آگاهی از طیف سرطان های دهان در استان خوزستان روش اجرا: مواد این مطالعه شامل اطلاعات آماری تومورهای بدخیم دهان است که توسط متخصصان آسیت شناسی استان خوزستان در طی سالهای 1381-1371 تشخیص داده شده بودند. یافته ها: از بین کل نمونه های ارسالی به آزمایشگاه های استان، 305 مورد سرطان دهان شناسایی شد. از این تعداد 193 نفر (63.2%) مرد و 112 نفر (36.8% ) زن بودند، نسبت مردان به زنان 1.7 به 1 و میانگین سن بیماران 16.06± 55.04 سال بود. از نظر آسیب شناسی، اسکواموس سل کارسینوما شایع ترین (75% از کل بدخیمی ها) بود و به دنبال آن کارسینوم نازوفارنژیال (10.8%) و لنفوم (7.5%) قرار داشتند. شایع ترین محل بدخیمی، لب پایین (29.2%) سپس زبان (19%) و نازوفارنکس (15.7%) بود. نتیجه گیری:اگر چه تفاوت جزیی در برخی از یافته های این مطالعه با سایر گزارش ها دیده شد ولی اکثر یافته ها مشابه سایر مطالعات انجام شده بود. برای شناخت عوامل خطر سرطان دهان مطالعات دقیق تری را در آینده پیشنهاد می کنیم.

مقدمه: لیزر های متعددی برای از بین بردن موهای ناخواسته به کار می روند. هدف: تعیین اثر لیزر دیود بر موهای ناخواسته. روش اجرا: در این کار آزمایی بالینی نیمه تجربی, 39 بیمار مراجعه کننده به کلینیک نوین دیدگان تهران، پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک و شمارش تعداد موهای انتهایی ناحیه چانه، تحت درمان با لیزر دیود (طول موج 810 نانومتر، ساخت کارخانه palomar) با طیف انرژی 40 الی 64 ژول بر سانتی متر مربع (میانگین 48.3) قرار گرفتند. تعداد دفعات درمان بین 3 تا 7 جلسه بود که به فواصل 4 الی 6 هفته انجام می شد. همه بیماران 6 ماه پس از آخرین نوبت درمان شان، پیگیری شدند. سپس یافته ها با استفاده از آزمون paired t test تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 6 ماه پس از آخرین جلسه درمان، در 23 فرد تحت درمان کاهش موهای ناخواسته بیش از 75% بود. همچنین متوسط میزان کاهش موها در آن زمان 20.5± 74.7 در صد بود. هیپرپیگمانتاسیون در 9 بیمار (23%) دیده شد که خفیف و گذرا بود. نتیجه گیری: لیزر دیود (طول موج 810 نانومتر) را می توان یک روش موثر و بی خطر برای از بین بردن طولانی مدت موهای زاید در افراد با انواع پوست های مختلف در نظر گرفت.

مقدمه: کهیر از بیماری های شایع پوست است که با تورم خارش دارو گذاری پوست مشخص می شود. علل ایجاد کننده کهیر طیف وسیعی دارد و عوامل خارجی مثل غذا و دارو و بیماری های داخلی مثل انواع عفونت، لوپوس اریتماتو، عوامل هورمونی و حتی لنفوم را شامل می شود. هدف: تعیین انواع مختلف کهیر و عوامل ایجاد کننده و نیز تشدید کننده آن روش اجرا: این مطالعه به روش توصیفی بر روی 120 بیمار مبتلا به کهیر انجام شد که طی سال 1376 به بیمارستان رازی مراجعه کرده اند. این بیماران در دو گروه حاد و مزمن (کوتاه تر و طولانی تر از 6 هفته) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: حدود 30% بیماران را مبتلایان به انواع کهیر حاد تشکیل می دادند. علت ایجاد کهیر حاد در 58% موارد مشخص شد که عمدتا شامل انواع عفونت های حاد دستگاه تنفسی فوقانی، دارو و غذا بود. در کهیر مزمن فقط در 22% موارد علت مشخص شد که شامل انواع عفونت ها (مثل سینوزیت، هپاتیتB  و عفونت های انگلی روده)، داروها (عمدتا NSAIDs و کدئین) و غذا بود. در کهیر مزمن، حدود نیمی از بیماران، کهیر معمولی، 22% فقط یکی از انواع کهیر فیزیکی و بقیه عمدتا مخلوطی از 2 یا چند نوع کهیر داشتند. نتیجه گیری: مهم ترین مساله در تعیین علت ایجاد و عوامل تشدید کننده کهیر شرح حال دقیق و معاینه بالینی است و بررسی های پاراکلینیکی سهم کمی را در تعیین علت کهیر دارا هستند.

مقدمه: عفونت قارچی درماتوفیتی پا شایع ترین نوع عفونت قارچی در افراد بالغ است. مواردی از این بیماری در مکان های عمومی از قبیل استخرها، رختکن ورزشگاه ها و هتل ها مشاهده می شود. هدف: تعیین فراوانی عفونت قارچی پا در افرادی که برای اقامه نماز به مسجد می آیند و مقایسه آن با افرادی که به مسجد نمی آیند. روش اجرا: در یک بررسی مورد- شاهدی در 4 مسجد شهر کرمان که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، 99 نمازگزاری که حداقل یک نوبت از نمازهای یومیه خود را برای 5 روز در هفته در مسجد اقامه می کرند و 101 نفر از افرادی که کم تر از یک بار در ماه به مسجد می آمدند مورد معاینه بالینی و انجام اسنیر قارچ شناسی و در موارد مثبت و کشت قارچ برای تعیین نوع آن قرار گرفتند. همچنین در 12 ناحیه از فرش های این مساجد آزمایش مستقیم و کشت برای جدا ساختن درماتوفیت صورت گرفت. یافته ها: در معاینه بالینی، ضایعه مشکوک در 3 نفر از هر دو گروه مشاهده شد. بررسی آزمایشگاهی وجود درماتیت را در 1 نفر از هر گروه تایید کرد. آزمایش ستقیم 12 نمونه گرفته شده منفی بود. از فرش مساجد

امروزه هپاتیت ویروسی یکی از علل مهم و فراگیر اختلالات مزمن کبدی در دنیاست و تظاهرات خارجی کبدی سهم عمده ای از تظاهرات این بیماری هستند. ویروس های مهم ایجاد کننده هپاتیت ویروسی عبارتند از: HAV و HBV و HCV.از آن جایی که هپاتیت مزمن کبدی به طور مستقیم یا غیرمستقیم سبب بروز علایم پوستی می شود، در این مقاله سعی شد تا تظاهرات پوستی شایع در هپاتیت C به طور فراگیر مورد بحث قرار گیرد.ویروس هپاتیت C که ازدسته ویروس های RAN است یکی از مهم ترین علل ایجاد هپاتیت های حاد و مزمن کبدی به شمار می رود. این ویروس عمدتا ازطریق تزریق (تزریق خون و یا انجام تزریق با سرسوزنهای آلوده) وارد بدن می شود. افراد معتاد به تزریق مواد مخدر، کسانی که کوکائین را با حصیرهای اشتراکی انفیه می کنند و نیز بهداشت کاران در اثر تماس تصادفی با سرسوزن های آلوده بیش ترین افرادی هستند که درمعرض آلودگی با این ویروس قرار دارند

اگرچه لیکن پلان یک بیماری نسبتا شایع است، اما شکل خانوادگی آن ناشایع و میزان آن بین 5/1 تا 7/10 درصد در گزارش ها متغیراست. در اکثر گزارش ها فقط دو یا سه عضو خانواده مبتلا هستند، ولی گاهی اعضای بیشتری از خانواده مبتلا می شوند. در اینجا ما لیکن پلان را در یک خانواده به صورت درگیری دختر، پدر، مادر و خاله بیمار شرح می دهیم

بیماری Bowen پیگمانته که بدخیمی سلول های سنگفرشی به صورت in situ است، به ندرت در بیماران سفیدپوست گزارش شده است. ما یک مورد از این بیماری را بر روی نوک انگشت چهارم (حلقه) دست راست یک خانم 20 ساله با پوست نوع III گزارش می کنیم که از نظر بالینی شبیه به ملانومای بدخیم سطحی بود. تشخیص صحیح و تعیین منشا غیر ملا نوسیتیک ضایعه تنها به وسیله امتحان بافت شناسی ممکن است، اگرچه بررسی درموسکوپیک هم می تواند کمک کننده باشد.به رغم نادر بودن، بیماری Bowen پیگمانته را باید در تشخیص افتراقی، ملانومای بدخیم در نظر داشت.

آکنه رزاسه بیماری نسبتا شایعی در دهه های سوم و چهارم زندگی در هر دو جنس است. این بیماری دارای دو تشکیلات التهابی (پاپول و پوستول) و عروقی (اریتروز و تلانژیکتازی) بوده و بعضا در مراحل نهایی منجر به هیپرتروفی بافتی ناهنجار در بینی (رینوفیما) می شود pulsed-dye-laser (PDL) که در درمان ضایعات عروقی به کار می رود ممکن است در درمان آکنه رزاسه نیز استفاده شود. مورد گزارشی ما مرد 64 ساله ای می باشد که به دلیل رزاسه مزمن و مقام به درمان تحت معالجه با لیزر   (Candela- Scleroplus) PDL  با مدت زمان پالس 1500 میکرو ثانیه و طول موج 600 نانومتر و انرژی 14-13 ژول بر سانتی متر مربع طی جلسات متعدد درمان به فواصل 8-6 هفته قرار گرفت. در فواصل بین جلسات و دوره پیگیری علاوه بر کاهش ادم و تلانژ کتازی صورت کاهش محسوسی در تعداد پاپول ها و پوستول ها و پسرفت قابل ملاحظه ای در رینوفیمای بیمار مشاهده شد. بیمار طی این مدت از هیچ گونه روش درمانی دیگری استفاده نمی کرد. استفاده از لیزر PDL با طول موج 585 نانومتر و انرژی بین 5/7-6 ژول بر سانتی متر مربع در درمان اریتروز همراه رزاسه از قبل شناخته شده است، ولی تا آنجا که ما اطلاع داریم این گزارش از اولین موارد استفاده موفقیت آمیز از لیزر فوق در درمان و کنترل موفقیت آمیز آکنه رزاسه عود کننده و مقاوم به درمان دارویی می باشد.