بیماری های پوست
سال:1380 | دوره:5 | شماره:1 (پیاپی 17) |تعداد مقالات:4

مقدمه: پسوریازیس یکی از شایع ترین بیماری های پوستی و یکی از عوامل مطرح شده در اتیولوژی بیماریهای اختلالات متابولیک می باشد. هدف: چون در بعضی از گزارشات از هیپوکلسمی به عنوان عامل تحریک کننده ایجاد ضایعات یاد شده است در این مطالعه به بررسی سطح کلسیم سرم در این بیماران پرداختیم. روش اجرا: این بررسی مورد- شاهد در مدت یکسال در مرکز پزشکی قائم مشهد صورت گرفته است. در مجموع 120 بیمار سرپایی و بستری مبتلا به پسوریازیس و 120 فرد سالم که از نظر جنسی و سنی مشابه گروه بیماران بودند به عنوان گروه شاهد انتخاب و کلسیم خون در آنها اندازه گیری شد و نتایج آن مقایسه گردید. یافته ها: با توجه به این که میزان نرمال کلیسم سرم 10.5 - 8.5 میلی گرم در دسی لیتر در نظر گرفته می شود، در 17 بیمار از 120 بیمار پسوریازیس 14%، سطح کلسیم خون پائین تر از نرمال بود ولی از 120 نفرد گروه شاهد، در 6 بیمار 5% سطح کلسیم خون پائین تر از حد نرمال بود (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به اینکه هیپوکلسمی در گروه بیماران قابل توجه بوده است، لذا اندازه گیری وضعیت کلسیم بیماران پسوریازیس توصیه می شود.

مقدمه: طی جنگ تحمیلی، عراق بارها از گازهای شیمیایی بخصوص گاز خردل علیه نیروهای ایرانی استفاده نمود. تظاهرات پوستی حتی سالها پس از مصدومیت در بیش از 90% مصدومین شیمیایی مشاهده می شود. هدف: هدف از مطالعه مورد- شاهدی حاضر، بررسی عوارض پوستی ناشی از مواجهه با گاز خردل 10 تا 19 سال پس از تماس است. روش اجرا: 101 رزمنده مصدوم شیمیایی و 121 رزمنده غیر مصدوم به عنوان شاهد به طور تصادفی با کمک بنیاد جانبازان استان خوزستان انتخاب شده از نظر بالینی (پوستی و عمومی) توسط متخصص پوست معاینه شدند. در حدود 30 نفر از هر گروه از جنبه های پاراکلینیکی نیز بررسی شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از رایانه سازگار با IBM و برنامه آماری (SPSS/PCT (version 5 تجزیه و تحلیل شده و برای برقراری معنی داری آماری از آزمون های t-student و chi-square باتصحیح Yates استفاده شد. یافته ها: احساس خارش شدید، سوزش پوست، کشش پوست، خشکی پوست، تغییرات رنگ پوست، تلانژکتازی، خالهای ملانوسیتیک، آنژیوم گیلاسی، لیکنیفیکاسیون، آلوپسی آرئاتا، آفت راجعه، تیناور سیکالر و اکزمای حاد اندام تحتانی در مصدومین با رابطه معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشت. در بررسی های آزمایشگاهی در گروه مصدومین شیمیایی لنفوپنی، افزایش IgG، کاهش IgM مشاهده شد. نتیجه گیری: بسیاری از ضایعات پوستی در مجروحین شیمیایی، حتی سالها پس از مصدومیت، شیوع بالایی دارد. این امر بر لزوم انجام تحقیقات بیشتر در زمینه های مختلف مانند مطالعه تغییرات سیستم ایمنی، کیفیت وسایل حفاظتی و آموزش کافی و صحیح، بررسی پاتوفیزیولوژی خارش و مطالعه مولکولی اثرات گاز برای درمان بهتر و تهیه واکسن موثر تاکید می نماید.

مقدمه: ناخن های دست و پا در جریان بسیاری از بیماریهای پوستی و برخی از بیماری های سیستمیک در گیر می شوند، در گیری ناخن ها یکی از علائم کمک کننده به تشخیص بیماری های پوستی بوده ودر برخی موارد نیز ارزش از پیش آگهی دارند. هدف: هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ضایعات ناخنی در بیماران سرپایی و بستری در بخش پوست بیمارستان سینای همدان در طول سال 1378 بوده است. روش اجرا: روش کار به صورت تهیه اطلاعات براساس یک چک لیست با معاینه بالینی کلیه بیمارانی که در طول سال 1378 به درمانگاه پوست بیمارستان سینا در همدان مراجعه نموده و یا در بخش پوست بستری شده بودند وثبت تغییرات ناخن ها و سپس تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار EP16 بود. یافته ها: از بین 2269 بیمار پوستی، تعداد 630 نفر (27.7%) ضایعه ناخنی داشتند. شایعترین بیماری پوستی همراه با ضایعات ناخنی اگزما (23.5%) و سپس پسوریازیس 12% بود. تعداد 55 نفر 8.7% فقط با بیماری ناخن مراجعه کرده بودند. تشدید خطوط طولی (Ridging) با میزان 35% در دستها و 42% در پاها شایعترین ضایعه ناخنی بود. نتیجه گیری: تقریبا یک سوم بیماران مراجعه کننده به کلینیک پوست بیمارستان سینا در همدان دارای ضایعات ناخنی بودند.

مقدمه: بیماری بهجت یک بیماری مزمن عودکننده و مولتی سیستمیک است که با تظاهرات جلدی و مخاطی مشخص می گردد. این بیماری در تمام دنیا وجود دارد و شایعترین محل های شیوع آن خاورمیانه، مدیترانه و خاور دور می باشد. هدف: این مطالعه با هدف تعیین فراوانی تظاهرات مختلف بالینی بیماران مبتلا به سندرم بهجت بستری در بخش پوست بیمارستان سینا همدان طی سالهای 78-1370 صورت گرفت. روش اجرا: این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر می باشد که اطلاعات لازم شامل سن، جنس، علایم بالینی، تست پاتررژی از پرونده بیماران فوق جمع آوری و ثبت گردید و توسط نرم افزار EPI Info 6 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 28 بیمار مبتلا به سندرم بهجت شناسایی گردیدند که از این تعداد 13 نفر 46.4% زن و 15 نفر 53.6% مرد بودند. شایع ترین سن بروز بیماری در دهه سوم زندگی بوده و میانگین سن بیماران در هنگام شروع بیماری 12.95 ±  31.89سال بود. اولین علامت بیماری در افراد مورد مطالعه گرفتاری دهانی 92.9% بود. گرفتاری پوستی در 11 نفر 39.3% وجود داشت که 9 نفر 32.1 % از افراد مورد مطالعه مبتلا به فولیکولیت، 2 نفر 7.1% مبتلا به ضایعات شبیه اریتماندوزوم و 5 نفر 17.9% مبتلا به ضایعات پاپولوپوسچولر بوده اند. نتیجه گیری: گرفتاری پوستی (به خصوص ضایعات شبیه اریتماندوزوم، ضایعات پاپولوپوسچولر و تست پاترژی مثبت) و نیز علایم مفصلی در این مطالعه کمتر از سایر گزارشات بوده ولی سایر علائم بیماری در جمعیت مورد مطالعه با یافته های دیگر تحقیقات تقریبا مطابقت دارد.