سلامت خانواده و روابط مطلوب زوجین، برگرفته از سبک اندیشه آنها نسبت به همسر، خود و جهان پیرامون است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی- ایرانی بر مثبت اندیشی زوجین انجام شده است. در یک طرح شبه آزمایشی چهل زوج دارای فرزند شاغل به تحصیل در یکی از مجتمع های آموزشی شهر تهران، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ده جلسه 150 دقیقه ای (در هفته یک جلسه) تحت آموزش قرار گرفتند. آزمودنی های پژوهش توسط پرسش نامه مثبت نگری خدایاری فرد و همکاران (1393) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس و واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج یافته های آزمون نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در افزایش مثبت اندیشی در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود دارد (p<0.01). بنابر نتایج، برنامه آموزش خانواده محور بر پایه الگوی اسلامی ایرانی در افزایش مثبت اندیشی زوجین موثر است.