سابقه و هدف: عفونت های بیمارستانی یک معضل بهداشتی در بیماران بستری در بیمارستان ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه هستند. هدف از این مطالعه نقش عوامل ایجاد کننده عفونت های خونی و زخم و بررسی پروفیل مقاومت آنها در بخش های مراقبت های ویژه در شش بیمارستان مختلف بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 37 نمونه خون و 30 نمونه زخم از 6 بخش ICU جمع آوری شد. نمونه بالینی بیماران مبتلا به عفونت بیمارستانی جمع آوری گردید. همه باکتری های جدا شده با توجه به الگوی بیوشیمیایی استاندارد شناسایی شدند و ضوابط CDC برای تشخیص عفونت ها در نظر گرفته شد. الگوی مقاومت باکتری مشخص شده در مقابل آنتی بیوتیک های متعارف بر اساس سیستم NNIS مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: آسینتوباکترها و سودوموناس به عنوان رایج ترین ارگانیسم جدا شده در هر دو نوع از عفونت ها گزارش شد و مقاومت بالایی به ایمی پنم را نشان دادند. تمام جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به اگزاسیلین و سفوکسیتین (MRSA) بودند و مقاومت به ونکومایسین (VRE) در 33 درصد از گونه های انتروکوکوس مشاهده گردید. 84.6 درصد از جدایه ها فنوتایپ مقاومت چند دارویی را داشتند. لینوزولاید و ونکومایسین به عنوان داروهای موثر در میان 15 آنتی بیوتیک تست شده علیه این باکتری ها پیشنهاد شد.نتیجه گیری: در میان VRE, MRSA ICUs انتروباکتریاسه مقاوم به سفالوسپورین نسل سوم، سودوموناس آئروژینوزا و اسنیتوباکتر مقاوم به ایمی پنم و یا سیپروفلوکساسین به صورت غالب وجود داشتند. به این علت، برنامه ای برای کنترل باکتری های مقاوم جدید و ریشه کن کردن ایزوله های با مقاومت بالا لازم و ضروری به نظر می رسد.