مجله طب نظامی
سال:1398 | دوره:21 | شماره: |تعداد مقالات:16

زمینه و هدف مراقبت های روزانه در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی در اورژانس معمولا با مشکلاتی مواجه است، استفاده از یک روش ساده و در دسترس برای پیگیری درمان این افراد میتواند مفید واقع شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی در بخش اورژانس انجام شد. روش ها در مطالعه مقطعی حاضر 57 بیمار بزرگسال بالای 18 سال، تحت ونتیلاسیون مکانیکی در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران در چک لیست ثبت شد. یافته های حاصل از سونوگرافی روزانه در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی با مراقبت های روزانه در بخش مراقبت های ویژه اورژانس مقایسه شد. یافته ها میانگین سنی افراد 5/5± 65/2 سال بود. 32 نفر (56/1 %) مرد و 25 نفر (43/9 %) زن بودند. میانگین تعداد روزهای بستری بیماران 1/1± 3/47 روز بود. استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه در تشخیص محل لوله تراشه، پنوموتوراکس، Consolidation، Pleural Effusion، اکوکاردیوگرافی، ترومبوز وریدهای عمقی، ادم زیرجلدی و بررسی آسیت موثر بود. همچنین سونوگرافی در تشخیص 10/5 % موارد غیرطبیعی موثر بود. نتیجه گیری براساس یافته های حاضر، استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه در اورژانس مفید بوده و همچنین می تواند در تشخیص موارد غیرطبیعی در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه مطالعات بالینی بیشتری در این زمینه نیاز است.

زمینه و هدف با توجه به تغییر الگوی اپیدمیولوژیک بیماریها، بار بیماریهای غیرواگیر مثل سرطان ها و دیابت روبه افزایش است. با توجه به اهمیت این بیماریها هدف از طراحی مطالعه حاضر بررسی اپیدمیولوژیک سرطانهای شایع و ارتباط آن با سایر بیماریهای غیرواگیر همچون دیابت نوع 1، دیابت ملیتوس و مالتیپل اسکلروزیس به منظور شناسایی الگوی این بیماریها در جامعه نظامیان ایران طی سالهای 1380 تا 95 است. روش ها در این مطالعه مقطعی همه موارد سرطان، دیابت ملیتوس، دیابت نوع 1، و ام اس ثبت شده کارکنان آجا و خانواده های آنها طی سال های 95-1380 وارد مطالعه شدند. روش های آماری مورد استفاده نسبت های ساده و ضریب همبستگی اسپیرمن بود. یافته ها تعداد موارد ثبت شده سرطان بین سالهای 1380 تا 1395، در جامعه نظامیان ارتش 31675 مورد بود. 15413 موارد (66/48 %) را خانم ها و 16262 (34/51 %) را آقایان تشکیل داده اند. بیشترین تعداد موارد ثبت شده سرطان در بین نظامیان ارتش و خانواده آنها به ترتیب سرطانهای سینه و پروستات و کولون و معده بود. بروز سرطان کولون و معده در مردان بیشتر از زنان بود. ثبت سرطان ها در جامعه نظامیان ارتش دارای روندی افزایشی بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین بروز سرطان ها با دیابت نوع 1، دیابت ملیتوس و مالتیپل اسکلروزیس دیده شد. نتیجه گیری با توجه به روند رو به افزایش سرطان ها و همبستگی مثبت بین سرطانها با سایر بیماریهای غیرواگیر مثل دیابت و مالتیپل اسکلروزیس، شناسایی عوامل خطر مشترک و کنترل آنها می تواند نقش بسزایی در کاهش روند رو به رشد این بیماریها داشته باشد.

زمینه و هدف جنگ علاوه بر پیامدها و مشکلات جسمی و روانی برای جانبازان، اثرات نامطلوبی بر همسران آنها می گذارد و آنان را در معرض مشکلات و استرس هایی قرار می دهد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر سازگاری زناشویی، حس انسجام و انعطاف پذیری روان شناختی همسران جانبازان بود. روش ها این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری مورد بررسی همه همسران جانبازان تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر کرمانشاه در سال 1397 بود که تعداد 28 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه گواه). ابتدا از هر دو گروه آزمایش و گواه، پیش آزمون مربوط به پرسش نامه های سازگاری زناشوییLocke-Wallace (1959)، حس انسجام Antonovsky (1987) و پذیرش و عمل-نسخه دومBond و همکاران (2007)، انجام شد، سپس مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 2 ماه، برای گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه گواه هیچ درمانی دریافت ننمود. پس از اتمام مداخله، از هر دو گروه آزمایش و گواه پس آزمون و مجددا سه ماه بعد، از هر دو گروه، پیگیری مربوط به همین پرسش نامه ها به عمل آمد. یافته ها میانگین سنی گروه آزمایش 37/3± 85/48 و گروه گواه 92/2± 64/49 بود. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش سازگاری زناشویی، انعطاف پذیری روان شناختی (05/0>p) و حس انسجام (001/0>p) تاثیر معنی داری داشته است. این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ گردید. نتیجه گیری درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، یک برنامه درمانی کارآمد برای ارتقاء سازگاری زناشویی، حس انسجام و انعطاف پذیری روان شناختی همسران جانبازان است. لذا به منظور افزایش سطح کیفیت زندگی همسران جانبازان، لازم است زمینه بکارگیری برنامه مداخله ای کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی فراهم شود.

زمینه و هدف اثرات آسیب ها و فشارهای روانی ناشی از جنگ روی خانواده و به ویژه همسران افراد آسیب دیده، پس از جنگ ادامه می یابد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر تاب آوری، بهزیستی ذهنی و رضایت زناشویی همسران جانبازان بود. روش ها مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری مورد بررسی شامل همه همسران جانبازان تحت پوشش بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر خرم آباد در سال 1397 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر بررسی شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (گروه آزمایش 15 نفر و گروه گواه 15 نفر). هر دو گروه پرسشنامه های تاب آوری Connor-Davidson، بهزیستی ذهنی Keiers and Makiramo و رضایت زناشویی Enrique را در مرحله پیش آزمون تکمیل نمودند. درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی به مدت 8 جلسه و هر جلسه 1 ساعت به مدت 2 ماه برای گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه گواه هیچ درمانی دریافت نکرد. در پایان ماه دوم، پس آزمون با تکمیل نمودن مجدد پرسشنامه ها توسط هر دو گروه، انجام شد. یافته ها دو گروه از نظر سن و تحصیلات همسان بودند. درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی، در گروه آزمایش تاثیر معنی داری در افزایش میزان تاب آوری (33/88 =F)، بهزیستی ذهنی (45/109 =F) و رضایت زناشویی (52/22 =F) نسبت به گروه گواه داشت (p<0/001). نتیجه گیری می توان برای افزایش تاب آوری، بهزیستی ذهنی و رضایت زناشویی همسران جانبازان از درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی استفاده نمود. بنابراین، پیشنهاد می شود از این شیوه درمانی در کلینیک های تخصصی و مراکز خدمات روان شناختی به منظور حل مشکلات روان شناختی همسران جانبازان و کمک به آن ها در سازگاری بهتر با مشکلات روزمره استفاده شود.

زمینه و هدف یکی از دغدغه های انسان در عصر حاضر مقابله با تجربه استرس است. هدف اصلی پژوهش حاضر در گام اول طراحی و ساخت پرسشنامه هایی برای گزارش دهی استرس بوده که در دو نسخه متفاوت خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی انجام گرفته است؛ در قدم بعدی هدف، تعیین شاخص های ذهنی و عینی در سنجش استرس بوده است. این پرسشنامه ها بر اساس تمرکز بر ویژگی های جسمی، رفتاری و حرکتی صورت گرفته اند. روش ها جامعه پژوهش کارکنان یک دانشگاه نظامی در شهر تهران بودند و نمونه پژوهش در مرحله پایلوت 30 نفر و در مرحله اصلی پژوهش، 300 نفر تعیین شده است. در این پژوهش از پرسشنامه های محقق ساخته خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس در کنار پرسشنامه استرس ادراک شده به عنوان ملاک استفاده شده است. برای بررسی شاخص های روانسنجی این پرسشنامه ها از دو نرم افزار SPSS23 و AMOS23 استفاده شد. برای بررسی ویژگی های روایی این پرسشنامه ها از ضریب همبستگی، تحلیل عاملی و شاخص اعتبار محتوا استفاده شد. یافته ها گویه های این دو پرسشنامه بر اساس نظر متخصصین دارای روایی محتوای بالای 7/0 بودند. پرسشنامه های خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس بعد از انجام تحلیل عاملی اکتشافی دارای سه عامل نشانه های جسمی، حرکتی و رفتاری بودند. تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مناسب مدل سه عاملی همبسته را نشان داد. ضریب روایی ملاکی برای پرسشنامه های خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس با ملاک قرار دادن پرسشنامه استرس ادراک شده به ترتیب برابر با 44/0 و 28/0 بود (01/0>p). ضریب همسانی درونی برای پرسشنامه های خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس به ترتیب برابر با 70/0 و 69/0 به دست آمده است. دو نیمه کردن آزمون نیز پایایی پرسشنامه های خودگزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس را در سطح (01/0>p) نشان داده است. نقطه برش برای نمره کل پرسشنامه های خودگزارش دهی و دیگر گزارش دهی استرس به ترتیب برابر با 90 و 114 به دست آمده است. نتیجه گیری طبق نتایج به دست آمده، دو پرسشنامه خود گزارش دهی و دیگر گزارش دهی طراحی شده دارای روایی و پایایی مناسبی هستند و می توان از آنها در فرآیند سنجش میزان استرس و غربال افراد دارای استرس آسیب زا و استرس عادی استفاده کرد و به عنوان یک شاخص عینی و ذهنی مناسب در سنجش میزان استرس مطح می گردند.

زمینه و هدف نشانگان روده تحریک پذیر ازجمله شایع ترین و پرهزینه ترین اختلالات بالینی به شمار می آید، و بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شدت علائم و کیفیت زندگی سربازان مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر بود. روش ها پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. نمونه آماری پژوهش، 30 سرباز مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر بوده که در سال 96 به پزشکان پایگاه نظامی شهید بابایی اصفهان مراجعه کرده بودند و ملاک های تشخیصی Rome-III را داشتند انتخاب و پس از رضایت گرفتن از آنها، وارد پژوهش شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره ازمایش و کنترل گمارده شده و پرسشنامه های دموگرافیک، فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک پذیر و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک پذیر (IBS-QOL-34) را تکمیل نمودند. سپس گروه آزمایش درمان 8 جلسه ای مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه کنترل هیچ درمان روان شناختی دریافت نکردند. در آخر پرسشنامه های مذکور مجددا به عنوان پس آزمون بین هر دو گروه توزیع شد و داده های به دست آمده با برنامه SPSS نسخه 18 و آزمون تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها سربازان در دو گروه از نظر فلان همسان بودند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بطور معنی داری باعث کاهش فراوانی و شدت علائم نشانگان روده تحریک پذیر و افزایش کیفیت زندگی سربازان شده است (001/0=P). نتیجه گیری به نظر می رسد با توجه به ارتباط بین نشانگان روده تحریک پذیر و عوامل روان شناختی و همچنین استرس زا بودن دوره سربازی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بتواند نقش موثری در کاهش علائم نشانگان روده تحریک پذیر و متعاقبا افزایش کیفیت زندگی سربازان داشته باشد.

زمینه و هدف آنزیم کواگولاز یکی از مهمترین فاکتورهای ویرولانس استافیلوکوکوس آرئوس می باشد که برای افتراق این باکتری از سایر سویه های استافیلوکوکوس استفاده شده است. اما رابطه تیپ کواگولازی و سویه انتروتوکسیژنیک در استافیلوکوکوس آرئوس ناشناخته است. هدف از این مطالعه، تعیین تیپ ژن کواگولاز (coa gene)در سویه های انتروتوکسیژنیک استافیلوکوکوس آرئوس بوده است. روش ها در مجموع 21 سویه انتروتوکسیژنیک استافیلوکوکوس آرئوس مورد بررسی قرار گرفتند. جفت پرایمر اختصاصی برای تقویت ژن coa انتخاب شد. استخراج ژنوم از باکتری ها به صورت جداگانه انجام شد. سپس، تکثیر ژن coa توسط PCR انجام گردید. با استفاده از روش های بیوانفورماتیک in Silico و مقایسه محصولات PCR با نمونه های رفرانس موجود در in silico جستجوی سایت های برش آنزیم محدودالاثرAluI تعیین شد. یافته ها نتایج تکثیر ژن coa نشان داد که تنها 20 سویه استافیلوکوکوس آرئوس دارای این عنصر ژنتیکی هستند که شامل 8 گروه کواگولازی بودند. اندازه باند تکثیر شده ژن کواگولاز در سویه های مختلف قطعاتی از 352 تا 1200 جفت باز را شامل گردید. همه قطعات تکثیر شده به جزء قطعه 352 جفت بازی دارای سایت برش آنزیم AluI بودند. فراوانی ژنوتیپ غالب کواگولازی حاصل از این تحقیق عبارت بودند از: به ترتیب، تیپ I (85/42 درصد)، تیپ IV (19 درصد)، تیپ II (5/9 درصد) و سایر تیپ ها هر یک (76/4 درصد). نتیجه همسان سازی ژنوتیپ کواگولازی با توکسین زایی سویه ها حاکی از آن بود که تیپ های II و VI کواگولازی قوی ترین تولید کننده های انتروتوکسین هستند. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد، تکثیر ژن کواگولاز با یک جفت پرایمر قادر به تکثیر تیپ های مختلف این ژن با اوزان مولکولی متفاوت می باشد. مقایسه آنها با رفرانس های موجود، روشی ساده و دقیق برای تیپ بندی انتروتوکسیژنیسیتی سویه های استافیلوکوکوس آرئوس بر اساس ژنوتیپ کواگولاز می باشد.

زمینه و هدف مراقبت های از دست رفته پرستاری یک مشکل جدی در بخش های مراقبتی بیمارستان است. کار گروهی نیز عنصر با اهمیتی در ایجاد ایمنی بیمار و کیفیت مراقبت مناسب است. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین مراقبت های از دست رفته پرستاری و کار گروهی می پردازد. روش ها جامعه مورد بررسی شامل 196 پرستار از 11 بخش مراقبتی، از قبیل بخش های مراقبت های ویژه، عمومی، توانبخشی و جراحی در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران است. نمونه گیری به روش سرشماری صورت گرفته است. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد مراقبت های پرستاری از دست رفته و کار گروهی جمع آوری گردید. یافته ها میانگین کار گروهی بین پرستاران و میانگین مراقبت های از دست رفته پرستاری در بخش های مراقبت های ویژه، عمومی، توانبخشی و جراحی از نظر پرستاران به طور معنی دار متفاوت هستند (05/0 >P). نتایج حاصل از آزمون همبستگی بیانگر وجود رابطه معنی دار معکوس (05/0 >P) بین کار گروهی و مولفه های آن شامل اعتماد متقابل، جهت گیری تیم، پشتیبانی از سایر اعضای تیم، اشتراک مدل های ذهنی و رهبری تیم با مراقبت های از دست رفته پرستاری است. برآورد رگرسیون نیز با در نظر گرفتن ویژگی های شخصیتی پرستاران نشان می دهد که کار گروهی به تنهایی برابر با کل ویژگی های جمعیت شناختی مورد نظر در کارکنان با نسبت 6/12 درصد از مراقبت های از دست رفته پرستاری را توضیح می دهد و با افزایش کار گروهی بین پرستاران میزان مراقبت های از دست رفته پرستاری کاهش می یابد. نتیجه گیری بر اساس نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که بخش های مراقبتی نیاز به سرمایه گذاری در روش های افزایش کار گروهی بین پرستاران دارد. به طوری که زمانی که کار گروهی بیشتر است، مراقبت از دست رفته پرستاری کمتری گزارش شده است.

زمینه و هدف ارتقا عوامل مرتبط با آمادگی جسمانی و بهبود آن ها از طریق روش های تمرینی نوین برای سربازان اهمیت خاصی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش تمرین مقاومتی (RE) همراه با محدودیت جریان خون (BFR) بر میزان آمادگی جسمانی سربازان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. روش ها هجده سرباز با محدوده سنی 2/2± 4/22 سال، شاخص توده بدنی 1/1± 3/22 کیلوگرم برمترمربع و سابقه خدمت 3/3± 4/10 ماه در سه گروه ورزش مقاومتی با جریان خون متغیر R BFR V)) (6 نفر)، گروه ورزش مقاومتی با شدت متغیر و میزان انسداد جریان خون ثابت RV BFR)) (6 نفر) و گروه دارای محدودیت جریان خون متغیر و شدت ورزش مقاومتی متغیر (C) (6 نفر)، تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 4 هفته، 3 بار در هفته به تمرین مقاومتی همراه با BFR در سه روش با بار تمرینی یکسان پرداختند. یافته ها فقط در استقامت عضلانی بالاتنه تغییرات معنی دار بین گروه ها مشاهده شد (01/0=P)، و سایر شاخص ها تغییرات معنی داری نشان نداد (05/0

زمینه و هدف یکی از درمان های روان شناختی که برای زنان متقاضی طلاق طراحی شده است، طرحواره درمانی است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر طرح واره درمانی بر کیفیت رابطه زناشویی، تمایزیافتگی و سخت رویی در زنان متقاضی طلاق در خانواده های رزمندگان دفاع مقدس می باشد. روش ها روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه زنان متقاضی طلاق است که فرزندان رزمندگان دفاع مقدس بوده اند و به مرکز مشاوره وابسته به بیناد شهید شهر نیشابور در زمستان 96 مراجعه کرده اند. 30 نفر با نمونه گیری در دسترس بررسی و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) کنترل (15نفر) گمارش شدند. مداخله مشاوره ای به مدت 11 جلسه برای گروه آزمایش (هر هفته به مدت 2 ساعت) اجرا شد و گروه کنترل مداخله ای دربافت نکرد. آزمودنیها به پرسشنامه های کیفیت زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (1995)، تمایزیافتگی خود اسکورون و فریدلندر (1999) و سخت رویی (1377) پاسخ دادند. یافته ها زنان متقاضی طلاق در دو گروه از لحاظ برخی از متغیرهای جمعیت شناختی مانند سن و طول مدت ازدواج همسان بودند. مشاوره گروهی با رویکرد طرحواره درمانی بر تمایزیافتگی و سخت رویی در زنان متقاضی طلاق تاثیر معنی داری دارد (05/0› p). ولیکن، مشاوره گروهی با رویکرد طرحواره درمانی بر کیفیت رابطه زناشویی در زنان متقاضی طلاق اثربخش نبود (05/0‹ p). لازم به ذکر است، ماندگاری اثر درمان بعد از یک ماه حفظ شده است (05/0› p). نتیجه گیری مشاوره گروهی با رویکرد طرحواره درمانی باعث بهبود تمایزیافتگی و سخت رویی در زنان متقاضی طلاق می شود، لذا به عنوان یک برنامه درمانی در بهبود وضعیت روانشاختی زنان متقاضی طلاق در متغیرهای مربوطه می تواند مفید واقع شود.

زمینه و هدف مراقبت های روزانه در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی در اورژانس معمولا با مشکلاتی مواجه است، استفاده از یک روش ساده و در دسترس برای پیگیری درمان این افراد میتواند مفید واقع شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی در بخش اورژانس انجام شد. روش ها در مطالعه مقطعی حاضر 57 بیمار بزرگسال بالای 18 سال، تحت ونتیلاسیون مکانیکی در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران در چک لیست ثبت شد. یافته های حاصل از سونوگرافی روزانه در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی با مراقبت های روزانه در بخش مراقبت های ویژه اورژانس مقایسه شد. یافته ها میانگین سنی افراد 5/5± 65/2 سال بود. 32 نفر (56/1 %) مرد و 25 نفر (43/9 %) زن بودند. میانگین تعداد روزهای بستری بیماران 1/1± 3/47 روز بود. استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه در تشخیص محل لوله تراشه، پنوموتوراکس، Consolidation، Pleural Effusion، اکوکاردیوگرافی، ترومبوز وریدهای عمقی، ادم زیرجلدی و بررسی آسیت موثر بود. همچنین سونوگرافی در تشخیص 10/5 % موارد غیرطبیعی موثر بود. نتیجه گیری براساس یافته های حاضر، استفاده از سونوگرافی در مراقبت روزانه در اورژانس مفید بوده و همچنین می تواند در تشخیص موارد غیرطبیعی در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه مطالعات بالینی بیشتری در این زمینه نیاز است.