مجله طب نظامی
سال:1397 | دوره:20 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

با توجه به مسئولیت دولتها در قبال سلامت جامعه، تمامی آنها موظف به ایجاد و تقویت نظام های سلامت اثربخش و پاسخگو در قبال نیازهای گیرندگان خدمات خود می باشند. یکی از مؤثرترین ابزارهای مورد استفاده برای نیل به این هدف، تقویت سیستم ارزشیابی نظام سلامت است که برای این منظور از رویکردهای مختلفی استفاده می شود. اعتباربخشی یکی از سیستم های ارزشیابی نظام سلامت می باشد که بدلیل تأثیرات فراوان بر طیف گسترده ای از شاخص های ارزیابی در خدمات سلامت به طور فزاینده ای در کانون توجه متولیان و ارایه کنندگان خدمات بهداشتی و درمانی در سراسر دنیا قرار گرفته است ) 1(......

ترکیبات افزایش دهنده عملکرد شامل عوامل آنابولیک، پپتیدهای هورمونی، محرک ها و آرامش بخش ها، ترکیباتی دارویی یا غذایی هستند که برای بهبود هرگونه فعالیتی در انسان مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از این ترکیبات در حوزه نظامی از زمان جنگ جهانی دوم در ارتش های جهان بطور گسترده­ ای رواج یافت و تاکنون در جنگ­ های مختلف از انواع آنها استفاده شده است. گزارشات منتشر شده از مراکز تحقیقات نظامی جهان نشان داده­ اند که ترکیبات محرک و ترکیبات آرامش بخش از پرکاربرد ترین گروه هایی هستند که تاکنون برای افزایش عملکرد نیروهای نظامی مورد استفاده قرار گرفته اند. این در صورتی است که سوالاتی در مورد نحوه استفاده، میزان اثر بخشی و محدودیت هایی در استفاده و نگرانی هایی از عوارض جانبی این مداخلات دارویی بر عملکرد طبیعی بدن در شرایط عملیاتی وجود دارد. از اینرو در این پژوهش به بررسی موارد کاربردی منتشر شده از استفاده این ترکیبات در شرایط عملیاتی واقعی یا شبیه سازی شده در سازمان ها یا مراکز تحقیقاتی نظامی پرداخته شد. در این مطالعه مروری طیف گسترده ای از منابع از طریق جستجو در پایگاه های Google Scholar، PubMed، Medline و Scopus بدون درنظر گرفتن محدودیت زمانی استخراج شدند و در نهایت 71 مطالعه از سال 1965 تا 2017 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مرور نشان دهنده موفقیت نسبی مداخلات دارویی در بهبود عملکرد سربازان می باشد. همچنین استفاده از ترکیبات سنتزی یا طبیعی جدید مانند مودافینیل، کافئین، ملاتونین و تیروزین که فاقد عوارض جانبی خاصی هستند منجر به کاهش نگرانی­ ها و محدودیت ها خواهد شد.

زمینه و هدف: خطای پزشکی یکی از چالش های مهم و مورد توجه نظام سلامت است. توسعه سیستم های گزارش­ دهی و برطرف نمودن موانع گزارش دهی خطاها، جهت دستیابی به ارتقای کیفیت خدمات درمانی، ضروری است. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر عدم گزارش دهی خطاهای پزشکی توسط پرستاران بیمارستان های نظامی شهر تهران با روش فرآیند سلسله مراتبی بود. روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی و تحلیلی است که به روش مقطعی در سال 1396 انجام شد. داده ها در دو فاز مرور سیستماتیک و فاز کمی گردآوری شد. جامعه پژوهش شامل پرستاران 3 بیمارستان نظامی بود که نمونه ای به حجم 269 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخته بود. تحلیل داده با استفاده از آمار توصیفی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی توسط نرم افزارهای SPSS21. 0 و Expert Choice 10. 0 انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج مرور سیستماتیک، عوامل تاثیرگذاری بر عدم گزارش دهی خطاهای پزشکی در سه گروه عوامل مدیریتی، فرآیندی و پرستاری قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن است که مهم ترین موانع گزارش دهی خطاهای پزشکی از دیدگاه پرستاران، به ترتیب شامل: عوامل مربوط به مدیریت با ضریب اهمیت 669/0، عوامل مربوط به پرستار با ضریب اهمیت 243/0 و عوامل مربوط به فرآیند گزارش دهی خطا با ضریب اهمیت 088/0 می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه عوامل مدیریتی از وزن بالایی در عدم گزارش دهی خطاهای پزشکی برخودار بودند، مدیران بیمارستان­ ها و به ویژه مدیران پرستاری می بایست با گسترش فرهنگ تشویق به گزارش دهی در سازمان، این موانع را برطرف نمایند.

زمینه و هدف: از آنجا که سبک زندگی هر فرد و جامعه برآمده از آموزه­ های اعتقادی و ارزشی حاکم بر جامعه است، کسب آگاهی­ های لازم در خصوص مفهوم سبک زندگی و باورهای دینی و تعامل این دو مقوله با سلامت معنوی امری ضروری می­ نماید. لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزه های دینی سبک زندگی اسلامی بر ارتقای شاخصه های سلامت معنوی در سربازان وظیفه پادگان نظامی انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی انجام شد. جامعه آماری شامل همه سربازان وظیفه تحت پوشش یک دانشگاه نظامی و پادگان منتخب شهر تهران در سال 1394 بودند. تعداد 160 نفر (80 نفر در گروه مداخله و 80 نفر در گروه شاهد) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از آزمون بهزیستی معنوی Palutzian و Ellison (1982)، آزمون سبک زندگی اسلامی کاویانی (1388) و آزمون سلامت معنوی تهیه شده در مرکز طب و دین دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله در قبل و بعد از مداخله استفاده شد. گروه مورد مداخله توسط مربی روحانی تحت 8 ساعت آموزش سبک زندگی اسلامی مستقیم در طی 2 روز همراه با چند رسانه آموزشی قرار گرفتند. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه تکمیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر مثبت مداخله آموزشی سبک زندگی اسلامی در سربازان روی متغیر بهزیستی معنوی معنی دار بوده است (001/0P<). اثر آموزش روی مؤلفه های رابطه انسان و خدا، رابطه انسان و آخرت، اخلاق فردی و اجتماعی، رابطه انسان و هستی، رابطه انسان و دیگران و نمره کل آزمون سلامت معنوی دانشگاه معنادار بوده است (05/0P<). اثر مداخله روی سبک زندگی اسلامی معنی دار بود (001/0>P) اما در مقیاس اجتماعی، باورها، عبادی، خانواده و امنیتی-دفاعی معنی دار نبود. نتیجه گیری: اثر آموزش سبک زندگی اسلامی روی مولفه های سلامت معنوی و بهزیستی معنوی معنی دار بود و لذا مداخلات آموزشی مستقیم با همراهی نرم افزار آموزشی می تواند موجب ارتقای شاخص های سلامت معنوی در سربازان گردد.

زمینه و هدف: خدمات دندانپزشکی، خدماتی پرهزینه و حساس هستند که در کشورهای در حال توسعه بخش قابل توجهی از هزینه های بهداشت و درمان را به خود اختصاص می دهد. نکته نگران کننده این است که متاسفانه صرف هزینه کردن نمی تواند تضمینی برای دریافت خدمات با کیفیت فنی باشد. هدف از این مطالعه شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر کیفیت فنی خدمات دندانپزشکی بود. روش ها: این مطالعه از نوع ترکیبی اکتشافی بود و در فاصله زمانی بهمن تا شهریور 95-96 در مرکز دندانپزشکی 600 ارتش انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه 20 نفر از دندانپزشکان مرکز تخصصی دندانپزشکی600 ارتش بودند. روش گردآوری داده ها در فاز کیفی، مصاحبه نیمه ساختار یافته و سپس در فاز کمی از پرسشنامه FAHP بود. برای تحلیل داده های کیفی از نرم افزار Atlas. ti 5. 2 و برای تحلیل سلسله مراتب فازی از نرم افزار FAHP solver2015 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل موثر بر کیفیت فنی خدمات دندانپزشکی بر اساس اولویت شامل عوامل درمانی، عوامل انسانی، عوامل ساختاری، آموزش و پژوهش و عوامل مبتنی بر بیمار می باشند. مهمترین شاخصه های عوامل درمانی، درمان با کیفیت، تخصص گرایی، مواد و تجهیزات درمان و بهداشت و کنترل عفونت و نظارت و ارزیابی بود. مهم ترین شاخصه های عوامل انسانی شامل ویژگی های فردی دندانپزشک، شایستگی های تیم دندانپزشکی، تعاملات دندانپزشک، انگیزش و رضایت شغلی تیم دندانپزشکی و اخلاق حرفه ای بود. مهم ترین شاخصه های عوامل ساختاری شامل تعرفه و توان پرداخت هزینه ها، عوامل تولیتی، مدیریت مناسب، شاخص های عملکردی و مدیریت تسهیلات دندانپزشکی و پیشگیری بود. مهم ترین شاخصه های آموزش و پژوهش شامل آموزش بیمار، آموزش تیم دندانپزشکی و تحقیق و پژوهش بود و در نهایت شاخصه های عوامل مبتنی بر بیمار شامل رضایت بیمار، همکاری و مشارکت بیمار و توجه به بیمار بود. نتیجه گیری: کیفیت فنی خدمات دندانپزشکی تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد. بهبود کیفیت فنی خدمات دندانپزشکی از طریق راهکارهای ارئه شده می تواند در افزایش سطح سلامت دهان و دندان در جامعه تاثیر بسزایی داشته باشد.

زمینه و هدف: جنگ به عنوان یک عامل استرس زا دارای پیامد های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روان شناختی است که در طول نسل های متمادی تأثیر چشمگیری بر روابط اعضای جامعه باقی می گذارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه رشد پس از سانحه و راهبردهای مقابله با استرس در جانبازان شیمیایی و غیر شیمیایی شهرستان سردشت در سال 1395 بود. روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه علی-مقایسه ای بود. نمونه های این پژوهش 100 جانباز (50 جانباز شیمیایی و 50 جانباز غیرشیمیایی) بودند که به شیوه نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. رشد پس از سانحه با پرسشنامه رشد پس از سانحه و سبک های مقابله با استرس با پرسشنامه مقابله با موقعیت های استرس زا، سنجیده و مقایسه شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمونt مستقل در سطح معناداری 05/0 نشان داد که بین جانبازان شیمیایی و غیرشیمیایی در رشد پس از سانحه، سبک های مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار، تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: باتوجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد سلامت روانی در افراد جانباز که در معرض عوامل شیمیایی قرار داشته اند به دلیل آثار مضر طولانی مدت، تحت تاثیر قرار گرفته است.

زمینه و هدف: درد یا نقص در هر کدام از اجزای سیستم جونده باعث کاهش کارایی و یا ناتوانی در جویدن غذا و بالطبع کاهش سلامت عمومی و کیفیت زندگی فرد می شود. هدف از این مطالعه، تعیین سطح استرس روانی و بررسی رابطه آن با سلامت سیستم جونده و مقایسه آنها بین خلبانان نظامی و افسران غیرخلبان می باشد. روش ها: این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی 86 خلبان نظامی و 86 افسر غیرخلبان در سال 1393 انجام شد. پس از تکمیل پرسشنامه جهت تعیین سطح استرس (General Health Questionnaire-12 Item) و سوالات مربوط به وضعیت سلامت سیستم جونده، معاینه کامل دندان ها، عضلات و مفصل گیجگاهی فکی توسط یک دندان پزشک برای تمامی جمعیت مورد مطالعه انجام شد. داده های حاصل توسط نرم افزار SPSS (نسخه 16) تحلیل شد. یافته ها: فراوانی افراد با استرس بالا 47 نفر برای خلبانان (55 درصد) و 56 نفر برای گروه نظامیان غیرخلبان (65 درصد) بود. از نظر سطح استرس بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (16/0=p). رابطه معنی دار مثبت بین سطح استرس کل جمعیت مورد مطالعه با متغیرهای احساس درد ناحیه فک و صورت، درد عضلات گردن، دندان قروچه، فشار دادن دندان ها روی هم، کاهش حداکثر بازشدگی دهان و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی مشاهده شد. همچنین رابطه معنی دار مثبتی بین مشکلات دندانی حین پرواز و سطح استرس در خلبانان وجود داشت. نتیجه گیری: سطح استرس بالا به ویژه در خلبانان به دلیل حساسیت شغلی آنها می تواند باعث ایجاد آسیب های جدی به سلامت سیستم جونده و در نتیجه، کاهش کارایی سیستم جونده شود.

زمینه و هدف: پزشکی مبتنی بر شواهد، روند نظامند ارزیابی معتبرترین شواهد حاصل از تحقیقات بالینی جهت تصمیم گیری در مراقبت های بالینی است. تعدد معیارهای ارزیابی و سردرگمی جهت انتخاب منابع معتبر علمی کاربران را با چالش هایی مواجه کرده است، لذا این مطالعه با هدف رتبه بندی پایگاههای اطلاعاتی پزشکی مبتنی بر شواهد با استفاده از معیار ارزیابی Ovid به روش تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفت. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-پیمایشی و کاربردی بود که به صورت میدانی و مقطعی در شش ماه اول سال 1396 در کتابخانه های دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران (تهران، شهید بهشتی، ایران، بقیه الله) انجام شده است. داده ها در ابتدا با مرور سیستماتیک و بر اساس معیار ارزیابی Ovid تهیه و پس از آن با نظرات 20 نفر از خبرگان در قالب پرسشنامه مقایسات زوجی جمع آوری شد. سپس با تکنیک تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزار Expert Choice 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این معیار شامل 6 شاخص اصلی و در قالب 48 زیر معیار بود. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر، معیار جستجو با وزن 247/0 در اولویت اول، معیار راهنما با وزن 172/0 در الویت دوم، معیار خدمات با وزن 166/0 در الویت سوم، معیار نمایش با وزن 156/0 الویت چهارم، معیار ارتباط با وزن 151/0 در الویت پنجم، معیار عملکرد با وزن 109/0 در الویت آخر (ششم) با نرخ ناسازگاری 10/0 قرار دارند. همچنین پایگاه Cochrane با ضریب 491/0 بیشترین الویت و پایگاه up to date کمترین الویت با ضریب 224/0 را در بین پایگاه ها داشته است. نتیجه گیری: می توان اظهار نمود که جهت توسعه و بهبود فعالیت های پایگاه های مبتنی بر شواهد پزشکی باید معیارهای مورد نظر کاربران مورد توجه مسئولان قرار گرفته و پیشنهادات آنان اعمال گردد، همچنین نحوه استفاده از پایگاه ها به کاربران اموزش داده شود.

زمینه و هدف: امواج الکترومغناطیس از ترکیب دو میدان مغناطیسی و الکتریکی عمود بر هم تشکیل شده که برای انتشار خود نیاز به محیط مادی ندارند. مواجهه با پرتوهای الکترومغناطیسی در مشاغل مختلف می­ تواند باعث افزایش حرارت بافتی و آسیب به سلامتی افراد گردد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان توانایی کاهش توان تشعشعی امواج الکترومغناطیسی با استفاده از بکارگیری لایه حفاظتی ساخته شده از فلز آلومینیوم در دو حالت ورقه و شبکه بود. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-مداخله ای به روش آزمایشگاهی بود که در سال 1395 انجام گرفت و در طی آن با استفاده از دستگاه مولد اشعه غیر یونیزان، امواج الکترومغناطیس در فرکانس 900 مگاهرتز بر روی لایه های فلزی آلومینیوم به صورت ورقه و شبکه در شرایط آزمایشگاهی یکسان قرار گرفته و میزان عبور امواج از آنها با کمک دستگاه ویژه سنجش تشعشعات الکترومغناطیسی اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 تحلیل شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد در این فرآیند، میزان عبور امواج الکترومغناطیس در شرایط آزمایشگاهی فلز آلومینیوم به صورت ورقه کمتر از حالت شبکه ای می باشد. همچنین شبکه آلومینیوم با منافذ 1 میلیمتر توان بیشتری نسبت به شبکه با منافذ 5 میلیمتری در کاهش عبور امواج با فرکانس 900 مگاهرتز را دارد. نتیجه گیری: رفتار امواج رادیویی در فرکانسهای مختلف متفاوت بوده و در مجموع با افزایش ضخامت میزان توانایی حفاظ در مقابله با عبور امواج به صورت بسیار جزئی افزایش می یابد. شبکه آلومینیوم توان کمتری در مقایسه با حالت ورقه­ ای آن به عنوان حفاظ امواج الکترومغناطیسی در طول موج 900 مگاهرتز دارد.

زمینه و هدف: استفاده از شبکه های اجتماعی در اجرای مداخلات روانشناختی امری جدید، اما به سرعت رشد کننده است. افرادی که سطح نیاز بالایی به چنین مداخلاتی دارند، می­ توانند با ابزارهای مدرن از آن بهره ­ مند شوند. در پژوهش حاضر تلاش شد تا اثربخشی روان­ درمانی مثبت ­ نگر بر کیفیت زندگی جانبازان پاراپلژی از طریق شبکه­ های اجتماعی مورد مطالعه قرار گیرد. روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش ­ آزمون-پس ­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه جانبازان پاراپلژی در استان خوزستان در سال 1396بودند که 36 نفر از آن­ ها به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. ابزار گرد­ آوری داده­ ها شامل آزمون­ های کیفیت زندگی (HRQOL)، اضطراب Beck و افسردگی Beck بودند که آزمودنی­ های هر دو گروه قبل از مداخله آزمایشی، آنها را تکمیل کردند. سپس مداخله روان­ درمانی مثبت­ نگر طی 14 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد در حالی که گروه کنترل مداخل ه­ ای دریافت نکردند. سپس هر دو گروه مجددا پرسشنامه­ ها را تکمیل نمودند. داده­ ها با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: روان­ درمانی مثبت­ نگر از طریق شبکه­ های مجازی تاثیر معنی­ داری بر کاهش افزایش کیفیت زندگی (در سه حیطه سلامت جسمانی، روانی، و محیطی)، در سطح P<0. 05 و اختلالات خواب و افسردگی جانبازان پاراپلژی در سطح P<0. 001 داشت و توانست اختلاف معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون در گروه مداخله ایجاد کند، اما در مورد سلامت اجتماعی، این مداخله تاثیر معناداری ایجاد نکرد، این تاثیرگذاری در سطح متوسط (بین 23 تا 71 درصد) به دست آمد. نتیجه گیری: روان­ درمانی مثبت­ نگر از طریق شبکه­ های مجازی می­ تواند کیفیت زندگی جانبازان پاراپلژی را بهبود بخشد. این بهبود از طریق مکانیسم های مختلف مانند تغییر باورها، افزایش تعاملات اجتماعی، افزایش فعالیت های فکری و جسمی به خاطر انجام تکالیف ایجاد می گردد. قابل توجه این که در مسیر اجرایی شدن این تکنیک در حال حاضر چالش هایی وجود دارد که در این مطالعه به آن اشاره شده است.

زمینه و هدف: انعقاد درون رگی منتشر (DIC)، فعال شدن پاتولوژیک سیستم انعقاد خون به صورت منتشر در رگ های مختلف بدن است، که از شایع ترین اختلالات پاراکلینیکی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) می باشد. در مطالعه حاضر، میزان بروز سندرم شبه DIC و تاثیر آن بر میزان مورتالیتی و روزهای بستری در بیماران بخش مراقبت های ویژه ارزیابی شد. روش ها: مطالعه حاضر به روش کوهورت تاریخی بین سالهای 92 تا 96 از طریق رجوع به بانک اطلاعاتی بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام حسین (ع) و ثبت اطلاعات دموگرافیک و بالینی موردنیاز انجام شد. میزان بروز سندرم شبه DIC بعد از 48 ساعت از ورود بیمار به ICU محاسبه و گزارش شد. میزان مورتالیتی یا ترخیص بعنوان پیامد اولیه و طول مدت بستری در ICU بعنوان پیامد ثانویه در همه بیماران ثبت گردید. یافته ها: در مجموع 1257 بیمار بستری در ICU ارزیابی شد که میزان بروز DIC-like syndrome در این بیماران برابر 7/5 % (72 نفر) بود. از 72 بیمار با DIC-like syndrome تعداد 43 نفر مرد بودند، تعداد 58 نفر سن بالاتر از 40 سال را داشتند. بیشتر بیماران مورد ارزیابی نمره آپاچی 20-15 داشتند. میانگین روزهای بستری، برای بیماران با سندرم DIC (72 بیمار) برابر 8/22 روز و برای دیگر بیماران (1185 بیمار) برابر 18 روز بود (P=0. 06) و همچنین بیشتر بیماران با سندرم DIC بیش از 28 روز در ICU بستری بودند. مورتالیتی، در بیماران مبتلا به DIC-like syndrome به صورت معناداری از دیگر بیماران بستری در ICU بالاتر بود. بین ابتلا بهDIC-Like Syndrome و متغیرهای سن و جنس و نمرهAPACHE ارتباط معناداری به دست نیامد. همچنین در همه داده های گزارش شده اختلاف معنی داری بین بیماران DIC-like syndrome با دیگر بیماران بستری در ICU مشاهده نشد. نتیجه گیری: بروز DIC-like syndrome منجر به افزایش میزان مرگ و میر در بیماران بستری در ICU می گردد. بنابراین هرگونه اختلال انعقادی حتی منحصر به نتایج آزمایشگاهی باید بلافاصله پیگیری و درمان گردد.

زمینه و هدف: همواره تحقیقات نشان می دهد که نظامیان بیشتر از افراد غیرنظامی درمعرض آسیب های روانی قرار می گیرند از این رو پژوهش حاضر بدنبال آن است که رابطه بین تاب آوری و عمل به باورهای دینی با اضطراب و افسردگی درمیان سربازان را مطالعه نماید. روش ها: تحقیق حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن شامل سربازان وظیفه (محدوده سنی 29 تا 18 سال) که حداقل دارای مدرک دیپلم بوده و در ماه های بهار و تابستان سال 1393 مشغول به انجام خدمت وظیفه عمومی در شهر قم می باشند. شیوه انتخاب نمونه­ ها، تصادفی طبقه ای بود. پرسشنامه های اضطراب و افسردگی بک، عمل به باورهای دینی معبد، تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISk) توسط سربازان تکمیل شد. ﺑ ﺮ ای ﺗ ﺤ ﻠ ﻴ ﻞ دادهﻫ ﺎ ، از نرم افزار SPSS16 اﺳ ﺘ ﻔ ﺎ ده ﺷ ﺪ . یافته ها: میانگین سنی 215 سرباز 5/2± 6/21 سال بود. ارتباط معکوس بین تاب آوری و عمل به باورهای دینی با اضطراب و افسردگی وجود داشت (p= <0/05). با کاهش یک واحد در تاب آوری سربازان، میزان اضطراب آنان به میزان 386/0 افزایش پیدا می کند. همچنین افزایش یک واحد در متغیر تاب آوری باعث کاهش افسردگی به میزان 357/0 می شود. از طرفی افزایش یک واحدی در متغیر عمل به باورهای دینی، باعث کاهش افسردگی به میزان 108/0 گردیده است و کاهش یک واحدی در عمل به باورهای دینی به میزان 278/0 اضطراب سربازان افزایش می یابد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که تاب آوری و عمل به باورهای دینی نقش بسزایی در کاهش میزان افسردگی و اضطراب سربازان دارد. لذا می ­ توان اثرگذاری باورهای دینی و تاب آوری بر سلامت روانی سربازان را گوشزد کرد.

زمینه و هدف: طی سالیان گذشته استفاده از فن آوری هسته ای در زمینه های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی گسترش یافته است. از آنجایی که احتمال وقوع حوادث هسته ای و مصدومین ناشی از آن واقعیتی اجتناب ناپذیر است، در این مطالعه میزان آمادگی و سطح آگاهی پرسنل کادر درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به بحران های هسته ای مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در سال 1393 انجام شد، به روش سرشماری و از طریق پرسشنامه میزان آمادگی و آگاهی 700 نفر از پرسنل درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به حوادث هسته ای، تشخیص و درمان مصدومین احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه جداگانه جهت پزشکان و پرستاران بر اساس پروتکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان جهانی بهداشت تدوین و پس از تایید روایی و پایایی در اختیار آنان قرار گرفت. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه تعداد 630 نفر پرستار و تعداد 70 نفر پزشک وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که در ارزیابی کلی از میزان آگاهی سئوال شوندگان نسبت به حوادث هسته ای 8/50 درصد در حد اطلاعات پایه و 6/45 درصد آنها هیچ گونه اطلاعی نداشته اند. بیش از 1/67% از پزشکان و 6/77% از پرستاران معترف بودند که به هیچ وجه با پروتکل های رفع آلودگی و پروتکل های درمانی مصدومین هسته ای آشنایی ندارند. نتیجه گیری: این مطالعه وضعیت آمادگی بیمارستانهای مورد بررسی و همچنین میزان آگاهی پرستاران و پزشکان را ضعیف ارزیابی کرده است و از آنجا که این طرح با مشارکت افراد صاحب نظر انجام شده است نتایج بدست آمده بسیار قابل تأمل است. در نهایت با توجه به گسترش استفاده صلح آمیز از فن آوری هسته ای و سیاست بومی سازی آن در کشور توجه مسئولین به این موضوع و ایجاد راهکارها و تمهیدات جدی و سریع جهت افزایش آگاهی و عملکرد پرسنل امری ضروری می باشد.