مجله ایرانی علوم و تکنولوژی-ب
سال:1385 | دوره:30 | شماره:ب-5 |تعداد مقالات:6

در این تحقیق هیدروژناسیون نیتروزو دی متیل آمین (NDMA) به دی متیل هیدرازین (UDMH) روی کاتالیست 5%Pd/C در محلول آبی NDMA به صورت آزمایشگاهی بررسی می شود. آزمایشات در راکتور سه فازی نیمه پیوسته STR تحت دما و فشار ثابت در محدوده دمایی 40 تا 70 درجه سانتیگراد و غلظت NDMA بین 40 تا 70 درصد وزنی و فشار تا مقدار 15bar انجام شد. محصولات توسط دستگاه GC آنالیز شدند. اثر دما، فشار و غلظت NDMA در محلول آبی روی درصد تبدیل NDMA و بازده تولید محصول UDMH در حضور محصول نامطلوب دی متیل آمین (DMA) مطالعه شد و شرایط بهینه برای تولید انتخاب پذیر UDMH بدست آمد. مدل سینتیکی بر اساس فرم متداول مدل لانگمیر - هینشلوود (Langmuir- Hinshelwood) استخراج شد و فرض شد که جذب هیدروژن dissociative و غیر رقابتی می باشد. مقایسه مدل با داده های آزمایشگاهی نشان داد که مدل الی - ریدل (Eley- Rideal) نسبت به مدل LH قابلیت پیش بینی خیلی خوبی با داده های آزمایشگاهی دارد و بنابراین مدل RE برای مطالعات بعدی انتخاب شد. بر اساس این مدل پارامترهای رابطه سرعت تولید UDMH و DMA توسط روش رگراسیون غیر خطی تخمین زده شد و انرژی فعال سازی واکنش تولید UDMH و DMH ترتیب 15.97 و 64.98 kJ/mol محاسبه شد.

در این مقاله تعیین معادله سرعت واکنش و تعادل شیمیایی واکنش برگشت پذیر هیدرولیز متیل استات در حضور رزین تبادل یونی اسیدی امبرلیست 15 به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به رفتار متفاوت امبرلیست 15 در جذب واکنشگرها و محصولات، تعادل موجود بین مخلوطهای دو جزیی متشکل از یک واکنشگر و یک محصول به صورت تجربی بررسی و از مدل لانگمیر برای بیان کمی این تعادل استفاده شده است. تاثیر عوامل دما، جرم کاتالیست و نسبت مولی خوراک بر نحوه پیشرفت واکنش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که سرعت واکنش حساسیت بسیار زیادی به دما دارد. همچنین تعادل شیمیایی در محدوده وسیعی از دما و نسبت خوراک مطالعه شد. در نهایت دو مدل شبه همگن و LHHW برای سرعت واکنش ارایه گردید. محاسبات نشان داده است که استفاده از اکتیویته به جای کسر مولی در معادلات سرعت و همچنین استفاده از مدل LHHW به جای مدل شبه همگن، خطای باقی مانده در بهینه سازی پارامترها را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد. نتایج نهایی نشان می دهد که ترکیب تعادلی محاسبه شده از طریق معادله سرعت واکنش با ترکیب تعادلی اندازه گیری شده در آزمایشات تعیین ثابت تعادل کاملا همخوانی دارد.

امروزه فن آوری های جدیدی برای استخراج مواد آلاینده از کنده های حفاری آلوده شده به مواد نفتی ارایه می شود. استفاده از سیال فوق بحرانی برای استخراج این ماده امید تازه ای در ین گونه فن آوری ها می باشد. در این تحقیق، به بررسی بازدهی استخراج یک مرحله ای مواد آلاینده نفتی از کنده های حفاری در منطقه گازی پارس جنوبی ایران با استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی در محدوده دمایی 55 تا 79.5 درجه سانتی گراد و محدوده فشاری 160 تا 220 بار پرداخته شده است. بازدهی استخراج بر اساس وزن کاسته شده از کنده های حفاری بدست آمده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که 28.45% از وزن کنده های حفاری استخراج یک مرحله ای با استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی در فشار 200 بار و دمای 60 درجه سانتی گراد کاهش می یابد.

این تحقیق در مورد امکان کاربرد ترکیبات معدنی اصلاح شده بنام ارگانو کلی در تصفیه مواد پلی فنلی در پساب روغن زیتون می باشد. برای این منظور خاک رس طبیعی و اصلاح شده بعنوان جاذب در حذف مواد آلاینده آلی پساب استفاده شد. پارامترهای قابل بررسی مانند میزان کاتیون مصرفی غلظت آلاینده، PH و اندازه ذرات در حذف آلاینده ها موثر واقع گردید. ذرات بنتونیت توسط کاتیون آمین نوع چهارم زنجیر بلند اصلاح شدند. میزان کاتیون مصرفی از صفر تا 1.5 برابر ظرفیت کاتیوهن کلی تغییر یافت. نتایج آزمایشها حاکی از مصرف 40 گرم بر لیتر مواد معدنی طبیعی با 90= ظرفیت جابجایی میلی اکی والان بازای 100 گرم خاک رس نرم با ذرات 0.2 میلی متر در محیط محلول و PH3، حاکی از حذف پلی فنل و ارتو دی فنل از پساب به میزان 22 و 30 درصد گردید. با استفاده از میزان 40 گرم بر لیتر ارگانو بنتونیت اصلاح شده توسط بنزیل دی متیل هگزا دسیل آمونیوم برمید و میزان کاتیون تا میزان 50 درصد ظرفیت جابجایی برای حذف کل پلی فنل ها و ارتو دی فنل ها در پساب صنعتی و سنتزی استفاده شد. اندازه ذرات کمتر از 0.2 میلی متر بود و همزدن در شرایط دمای عادی و برای مدت 24 ساعت در PH3، توسط دستگاه روتازی صورت گرفت. نتایج حاکی از کاهش 80 و 88 درصدی آلاینده ها از پساب صنعتی و سنتزی گردید.

سراب های یکی از منابع مهم آب شیرین طبیعی برای متعارف شرب، کشاورزی و تفرج در ایران می باشند. بررسی 17 سراب در استان کرمانشاه برای بدست آوردن اطلاعاتی در خصوص کیفیت آب و بیولوژی آنها به منظور کمک به مدیریت آینده این منابع چند منظوره در این مقاله انجام شده است. این سراب ها در مساحت بسیار متفاوت بوده (50 الی 30000 مترمربع) و در ارتفاع بین 622 الی 1697 متر از سطح دریا واقع شده اند. متوسط میزان اکسیژن محلول سراب ها بین 4.5 الی 10 میلی گرم در لیتر و pH بین 6.96 الی 7.6 متفاوت می باشد. خصوصا میزان هدایت الکتریکی از 100 الی 600 میکرو زیمس بر سانتی متر در سراب ها مختلف می باشند. چهار سراب توسط مواد آلی تجزیه پذیر آلوده بودند. از دستگاه Ekman در سال 2003 برای نمونه برداری از درشت بی مهرگان کف زی استفاده شد. میانگین های جمعیت بر اساس تعداد موجودات باقی مانده از الک به اندازه 600 میکرون بین 2068 الی 21531 در مترمربع بدست آمد. 58 موجود مختلف (به طور عمده در حد جنس) شناسایی گردید. از این تعداد موجود 65% متعلق به شکم پایان، کرم های حلقوی و شیرونومیده یودند. نسبتا تشابه کمی بین موجودات سراب ها بوده، لیکن 7 موجود Gammarus pulex, Tanytarsus, Eukiefferiella, Tubifex, Dugesia, Viviparus, Erpobdella در بیشتر از نیمی از سراب ها بدست آمد. توزیع مشاهده شده موجودات در بررسی چندان با متغیرهای اندازه گیری شده کیفیت آب قابل توجیه نبودند. غنای گونه برای هر یک از سراب ها بین 5 تا 21 متفاوت بوده و سراب های بزرگتر از تنوع بیشتری نسبت به کوچکترها برخوردار بودند.