مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1390 | دوره:22 | شماره:6 |تعداد مقالات:13

سابقه و هدف: قابلیت بالای سلول های دندریتیک در عرضه آنتی ژن و عملکرد حرفه ای این سلول ها در انجام این وظیفه، محققان را بر آن داشت که این سلول ها را در درمان برخی بیماری ها نظیر سرطان و بیماری های عفونی و همچنین بیماری های خودایمنی و جلوگیری از رد پیوند، بکار گیرند. هدف از این مطالعه بلوغ سلول های دندریتیک برای ایمنوتراپی تومور می باشد.مواد و روش ها: تولید سلول های دندریتیک در دو مرحله صورت گرفت که در مرحله اول سلول های مونوسیت تحت تاثیر سیتوکاین های GM-CSF و IL-4 به سلول های دندریتیک نابالغ تبدیل شدند و در مرحله دوم سلول های دندریتیک نابالغ در حضور مایع رویی سلول های فیبروبلاست پوست (HSFPI3)، سلول های اندوتلیال ورید ناف انسان(HUVECE) ، CM و POLY-IC به عنوان عوامل بلوغ و عصاره سلول های سرطانی (k562) به عنوان آنتی ژن به سلول های دندریتیک بالغ تبدیل شدند.یافته ها: سلول های دندریتیک تولید شده دارای ویژگی های مناسب از لحاظ فنوتیپ، توانایی فاگوسیتوز، میزان تحریک تکثیر لنفوسیت های T بودند و قادر به ترشح مقادیر بالایی از سایتوکین IL-12 بودند.بحث و نتیجه گیری: سلول های دندریتیک که تحت تاثیر مایع رویی سلول های اندوتلیال و فیبروبلاست تولید گردیدند دارای فنوتیپ و عملکرد مطلوب بودند و باعث پلاریزاسیون لنفوسیت های T به سمت Th1 شدند.

پیش زمینه و هدف: پلی نوروپاتی و میوپاتی بیماری بحرانی (CIPNM) عارضه مهمی از بیماری بسیار وخیم و درمان آن است. تاکنون علل خطر بسیاری برای CIPNM مطرح شده که از جمله می توان به سپسیس، نارسایی چند ارگانی، عوامل مسدودکننده عصبی - عضلانی و غیره اشاره نمود. با این وجود، اطلاعات موجود ناهمگون بوده و هنوز در این مورد توافق وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر احتمالی ایجاد CIPNM در بخش مراقبت های ویژه کودکان است.مواد و روش ها: در این مطالعه مشاهده ای، 57 بیمار (از یک ماه تا 14 سال) که در بخش مراقبت های ویژه کودکان بستری و حداقل به مدت یک هفته تحت تهویه مکانیکی بودند، طی مدت 24 ماه در بیمارستان آموزشی کودکان تبریز بررسی شدند. CIPNM در 13 (22.8 درصد) بیمار بر اساس یافته های بالینی و الکترودیاگنوستیک تشخیص داده شد. متغیرهای مختلف نظیر سن، جنس، امتیاز پریسم، مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه، وضعیت های پاتولوژیک همراه، داروها و سرانجام بیمارستانی بین دو گروه با و بدون CIPNM مقایسه گردید.یافته ها: سپسیس و نارسایی چند ارگانی به طور معنی داری در گروه CIPNM بیشتر بود (به ترتیب 6.8 درصد در برابر 38.5 درصد، p=0.01، OR=8.5 با 1.7 %95CI تا 43.1 و 43.2 درصد در برابر 76.9 درصد؛ p=0.03، OR=4.4 با 1.1 %95CI تا 18.2). تجویز میدازولام در گروه CIPNM به طور معنی داری بیشتر صورت گرفته بود (885.6 در برابر 535.8، p=0.01، OR=0.2 با 0.6 %95CI تا 0.0). از نظر سن، جنس، امتیاز پریسم، مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه، سایر وضعیت های پاتولوژیک همراه (سوء تغذیه، بی حرکتی طولانی مدت) و سایر داروها (پانکرونیوم، استروئید، آمینوگلیکوزید) تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. میزان مرگ و میر بین دو گروه تفاوت آماری نداشت (4.5 درصد در گروه غیر CIPNM در برابر 15.4 درصد در گروه CIPNM، p=0.22). در مطالعه چند متغیره تنها پارامترهای مستقل مرتبط با CIPNM سپسیس و تجویز میدازولام بودند.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه فعلی، سپسیس ریسک فاکتور مستقل CIPNM است. از سوی دیگر، تجویز میدازولام احتمالا نقش محافظتی مستقل در برابر این وضعیت دارد.

پیش زمینه و هدف: سیر بالینیDDH ، اغلب به سمت کوتاهی عضو، لنگش، درد و در نهایت زمین گیر شدن بیمار در دهه پنجم زندگی است. عدم تشخیص زودهنگام DDH تغییرات تطبیقی به دنبال خواهد داشت که منجر به مشکل تر شدن روند درمانی و کاهش میزان نتایج خوب درمانی می گردد، لذا، ما در این مطالعه علل مراجعه دیرهنگام بیماران مبتلا به DDH جهت درمان را در بیمارستان امام خمینی تحت بررسی قرار دادیم.مواد و روش کار: 60 بیمار مبتلا به DDH که به صورت تاخیری به درمانگاه بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده و جهت درمان مناسب بستری شده اند مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص قطعی برای این بیماران توسط x-ray و یا سونوگرافی گذارده شد با استفاده از پرسشنامه ای که طبق اهداف پایان نامه توسط مجری طرح طراحی شده بود و با مراجعه به پرونده بیماران و یا مصاحبه حضوری، با والدین نسبت به تکمیل پرسشنامه اقدام و پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات بدست آمده را وارد نرم افزار SPSS نمودیم و نتایج حاصله، به صورت جداول توصیفی و نمودار ارائه گردید.یافته ها: از 60 بیمار با تشخیص دیررس، 45 کودک مراجعه تاخیری داشتند و 15 مورد بلافاصله بعد از تشخیص به ارتوپد مراجعه کرده بودند. 57 زایمان از 60 بیمار مبتلا در بیمارستان انجام شده بود. شایع ترین تظاهر بیماری لنگش و شایع ترین علت برای مراجعه تاخیری، مشکلات اقتصادی ذکر شد. بالاترین درصد در میان افرادی که در درجه اول متوجه وجود مشکل در کودک شدند، به مادران اختصاص یافت.نتیجه گیری: اولا بیماران مبتلا به DDH علی رغم انجام معاینات بالینی در بیمارستان ها تشخیص داده نمی شوند. ثانیا بعد از تشخیص اکثر آنان به علت ترس از مشکلات مادی به موقع مراجعه نمی کنند.

پیش زمینه و هدف: میزان مرگ و میر نوزادان در کشورهای در حال توسعه نسبتا چشم گیر است در حالی که دانش ما در مورد مهمترین علل مرگ نوزادان بسیار محدود است. این مطالعه به منظور بررسی علل مختلف مرگ نوزادان در استان کرمان انجام شد.مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه مقطعی است و جمعیت مورد مطالعه کلیه نوزادان متولد شده با سن بارداری بیشتر از 20 هفته از مادران ساکن استان کرمان بودند که در چهار هفته اول تولد فوت شده اند. اطلاعات مربوط به مرگ و میر نوزادان در سال 1387 شمسی در استان در فرم های مخصوص توسط پرسنل دوره دیده جمع آوری شد. علت مرگ و میر نیز بر اساس مدارک پزشکی و توسط یک متخصص کودکان مشخص شد. یافته ها توسط نرم افزار SPSS15 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: مجموعا 535 مورد مرگ در دوره نوزادی ثبت شد. علل نهایی مرگ شامل علل مربوط به نارسی (36.4 درصد)، آسفیکسی حوالی تولد (20.7 درصد)، سپسیس (13.6 درصد)، و ناهنجاری های تکاملی مادرزادی (13.8 درصد)، علل ناشناخته (15.3 درصد) بود. کم وزنی خصوصیات زایمانی از جمله سطح سواد عامل زایمان، عضو نمایش جنین و وجود عوامل خطر در حین بارداری بیشترین ارتباط را با میزان و علل مختلف مرگ نوزادی نشان دادند.بحث و نتیجه گیری: میزان مرگ نوزادی همچنان رقم قابل توجهی است و این موارد اکثرا مربوط به علل قابل پیشگیری می باشند. برای کاهش مرگ نوزادان ارتقا خدمات اولیه بهداشتی بسیار ضروری است. مراقبت کافی از نوزادان نارس و پیشگیری از تولد زودرس خود به خودی می تواند عامل موثری در کاهش مرگ دوران نوزادی باشد.

پیش زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی عدم وجود اسکار به دنبال جراحی جنین در موش صحرایی می باشد.مواد و روش کار: در این مطالعه بر روی 14 موش صحرایی ماده آبستن نژاد ویستار با متوسط وزنی 20±420 گرم اقدام به ایجاد برش و زخم در محل لب بالا به روش جراحی باز جنین گردیده و میزان اسکار بعد زایمان به صورت بالینی بررسی شد. زمان جراحی در روز 16 تا 18 بارداری بود. یک مورد از موش ها به علت مرگ قبل از زایمان از مطالعه حذف گردید.یافته ها: در معاینه بالینی در 11 مورد اسکار از نقطه نظر بالینی قابل تشخیص نبود و در دو مورد اسکار مشخصی وجود داشت.بحث و نتیجه گیری: عدم وجود اسکار در محل زخم در جراحی داخل رحمی یکی از مزیت های این روش جراحی است که به همراه سایر مزیت های دیگر می تواند باعث بدست آوردن نتایج بهتر در درمان شکاف لب و کام گردد. اگر چه احتمال سقط به دنبال انجام جراحی داخل رحمی وجود دارد ولی می تواند در آینده به عنوان روش جایگزین در درمان این نوع ناهنجاری ها باشد.

پیش زمینه و هدف: بیماری های غیر واگیردار عامل 60 درصد مرگ و میرها و 47 درصد بار بیماری ها در سطح جهان هستند که 75 درصد این مرگ و میرها مربوط به کشورهای در حال توسعه است. علت اغلب این بیماری ها ریسک فاکتورهای مشترکی نظیر استفاده از تنباکو، هایپرتانسیون، بی تحرکی فیزیکی، دیابت، هایپرکلسترولمی، چاقی و تغذیه ناسالم می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع ریسک فاکتورهای فوق در استان آذربایجان شرقی در سال های 1383 و 1386 و مقایسه آنها است.مواد و روش کار: این بررسی، یک مطالعه توصیفی - مقطعی با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود که در آن بالغین 64-15 ساله استان آذربایجان شرقی در خوشه های 20 نفره شامل چهار نفر (دو نفر مرد و دو نفر زن) از پنج گروه سنی مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه سال 83، 3740 نفر و حجم نمونه سال 86، 995 نفر بود. پس از تحلیل داده ها با نرم افزار spss، نتایج به دست آمده در دو مقطع زمانی با محاسبه حدود اطمینان 95 درصد مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: میزان شیوع ریسک فاکتورهای یاد شده در سال 1383 و 1386 به ترتیب به این شرح بود: هیپرکلسترولمی 12.1 درصد با CI (6-18) و 13 درصد با CI (10-15)، حداقل 10 دقیقه ورزش در اوقات فراغت 29.6 درصد با CI (21-39) و 33.6 درصد با CI (30-36)، هیپرتانسیون 16.3 درصد با CI (23-9) و 24.1 درصد با CI (21-27)، دیابت 5.5 درصد با CI (1-10) و 11.4 درصد با CI (10-14)، استعمال سیگار 10.7 درصد با CI (5-10) و 14.5 درصد با CI (12-17) و چاقی 17 درصد با CI (10-24) و 23.6 درصد با CI (21-26)، مصرف میوه 95 درصد با CI (91-99) و 95.6 درصد با CI (94-97)، مصرف سبزی 83 درصد با CI (76-90) و 97 درصد با CI (96-98)، مصرف ماهی 29.7 درصد با CI (20-38) و 70.7 درصد با CI (68-73)، مصرف روغن نباتی جامد 89.9 درصد با CI (84-96) و 68.1 درصد با CI (60-77) و مصرف روغن نباتی مایع 7.4 درصد با CI (2-12) و 28.5 درصد با CI (20-37).نتیجه گیری: شیوع کلی هیپرکلسترولمی، حداقل 10 دقیقه ورزش در اوقات فراغت، هیپرتانسیون، استعمال سیگار، چاقی و مصرف میوه تفاوت آماری معنی داری در دو مقطع زمانی مورد بررسی نداشته اما شیوع دیابت افزایش و سایر عادات تغذیه ای بهبودی چشمگیر یافته بود.

پیش زمینه و هدف: جراحات زردپی جز رایج ترین جراحات بدن می باشند. زردپی التیام یافته برای بدست آوردن قدرت کششی کافی به منظور تحمل بارهای فیزیولوژیکی نیاز به تثبیت به مدت چند هفته دارد. مهندسی بافت با سلول درمانی موجب ترمیم بافت های مریض و آسیب دیده می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تزریقی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به صورت داخل زردپی بر سرعت و وسعت ترمیم در مراحل ابتدایی ترمیم جراحات زردپی خم کننده عمقی بندهای انگشت بعد از التیام اولیه در خرگوش می باشد.مواد و روش کار: 27 قطعه خرگوش سفید نیوزلندی بالغ با وزن 1.8 تا 2.5 کیلوگرم مورد استفاده قرار گرفتند. 20 قطعه از خرگوش ها به عنوان حیوانات آزمایشی و هفت قطعه باقیمانده به عنوان منبع تهیه سلول های بنیادی مزانشیمی الوﮊن مشتق از مغز استخوان (bMSCs) مورد استفاده قرار گرفتند. تحت بیهوشی عمومی، عمل تنوتومی تجربی در قسمت میانی زردپی خم کننده عمقی بند انگشتان انجام گرفت. زردپی قطع شده بلافاصله با استفاده از الگوی حلقه بسته شده بخیه شد. در گروه کنترل هیچ گونه درمانی صورت نگرفت در گروه درمان، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان داخل زردپی در محل ضایعه زردپی و اطراف ضایعه تزریق شد. اندام های حرکتی جراحی شده به مدت دو هفته بعد از عمل گچ گرفته شدند. در هفته سوم بعد از جراحی نمونه های زردپی برای ارزیابی های بیومکانیکی و ایمونوهیستوشیمی اخذ گردیدند.یافته ها: یافته های بیومکانیکی نشان داد که فراسنج های بیومکانیکی در گروه درمان شده با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان در هفته سوم نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (P<0.05) یافته های ایمونوهیستوشیمی افزایش میزان تولید رشته های کلاژن نوع 1 متراکم تر و منظم تری را در گروه درمان شده با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از آسپیره مغز استخوان نسبت به گروه کنترل نشان داد.نتیجه گیری: کاربرد داخل زردپی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان باعث بهبود معنی دار مشخصات بیومکانیکی و ایمونوهیستولوژیکی در مراحل اولیه التیام زردپی شد. دوره اولیه التیام زردپی جزء مراحل حیاتی در ترمیم زردپی می باشد.

پیش زمینه و هدف: بر اساس الگوی پردازش شناختی اجتماعی هویت، سبک های هویت اطلاعاتی، هنجاری و سردرگم / اجتنابی انواع سه گانه سبک های هویت را تشکیل می دهند. از آنجایی که مشکلات هویتی یکی از ویژگی های شخصیت های مرزی است، پژوهش حاضر به دنبال بررسی ارتباط آن با سبک های هویت در بین دانشجویان می باشد.مواد و روش کار: این پژوهش در یک بررسی زمینه یابی انجام شد و از نوع توصیفی - مقطعی است. بدین منظور نمونه ای به حجم 288 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. شرکت کننده ها به پرسشنامه سبک های هویت (ISI-6G) و مقیاس شخصیت مرزی (STB) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که افراد با سبک های هویتی سردرگم / اجتنابی در مقایسه با سبک های اطلاعاتی و هنجاری بیشترین نمره را در شخصیت مرزی شخصیت بدست می آورند (F=36.16، p<0.05).بحث و نتیجه گیری: این یافته با تحقیقات قبلی در نمونه های بالینی همسو بوده و در راستای نظریه های مربوط به آشفتگی هویت در شخصیت مرزی قابل بحث می باشد.

پیش زمینه و هدف: آمپول های تزریقی از روش های بسیار موثر کنترل باروری می باشند. سیکلوفم که حاوی استروژن و پروژسترون می باشد، برای اولین بار از سال 1387 در نظام ارائه خدمات تنظیم خانواده کشور مورد استفاده قرار گرفت. در این بررسی جنبه های مختلف شامل مقبولیت، اثربخشی، عوارض جانبی و عوامل موثر بر قطع استفاده از روش تزریقی سیکلوفم مورد پژوهش قرار گرفت.مواد و روش ها: در یک طراحی مقطعی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 644 زن واجد شرایط دریافت کننده سیکلوفم در طول دوره زمانی یک ساله در شهرستان ارومیه مورد بررسی قرار گرفتند. میزان شکست و تداوم روش در پایان 12 ماه پیگیری، به صورت برآورد نقطه ای و با استفاده از تحلیل بقا با روش احتمالات تجمعی جدول طول عمر محاسبه شد.یافته ها: در طول پژوهش در مجموع 4144 زن - ماه از سیکلوفم استفاده کردند. میزان تداوم استفاده از سیکلوفم در پایان 12 ماه، 36.2 به ازای 100 زن - سال بود. شایع ترین دلیل قطع استفاده از روش سیکلوفم، مشکلات مربوط به بی نظمی های خون ریزی قاعدگی بود. میزان شکست روش در این بررسی صفر بود.بحث و نتیجه گیری: میزان شکست صفر یا بسیار پایین برای سیکلوفم قبلا گزارش شده بود که در این بررسی تائید شد. میزان تداوم روش بعد از یک سال استفاده از سیکلوفم 36.2 به ازای هر یک صد - زن سال محاسبه گردید که در مطالعات قبلی بیشتر از این مقدار گزارش شده بود. مهمترین و شایع ترین دلیل قطع استفاده از روش، مشکلات مربوط به بی نظمی های خون ریزی قاعدگی و آمنوره تعیین شد که قابل مقایسه با سایر پژوهش ها نمی باشد. افزودن سیکلوفم به روش های پیشگیری از بارداری در دسترس متقاضیان استفاده از تنظیم خانواده در نظام ارائه خدمات کشور می تواند مورد استقبال بیشتری قرار گیرد.

پیش زمینه و هدف: اختلال رشد یکی از مشکلات مهم سلامت کودکان در جهان و کشورهای در حال توسعه می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی عوامل خطر مربوط بروز اختلال رشد در کودکان زیر یک سال شهرستان سلماس صورت می پذیرد.مواد و روش کار: روش مطالعه از نوع هم گروهی تاریخی بود که طی آن 473 کودک متولد شده در شهرستان سلماس به مدت یک سال مورد پیگیری قرار گرفت. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه، در دو مقطع زمانی قبل از شش ماهگی و پایان یک سالگی صورت گرفت. برای بررسی وجود رابطه بین متغیرهای تحت مطالعه از روش های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک استفاده گردید.یافته ها: از میان 473 نفر کودک 219 نفر (46.3 درصد) در طول یک سال حداقل یکبار دچار اختلال رشد وزنی گردیدند. بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیره اختلال رشد کودکان با شروع زودرس تغذیه کمکی، وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین، ابتلا کودک به بیماری بعد از شش ماهگی، وزن زمان تولد، ابتلا مادر به بیماری ارتباط آماری معنی دار داشت ولی با سن و سواد والدین، رتبه تولد، فاصله از تولد قبلی، دور سر و قد زمان تولد، سیگاری بودن والدین رابطه معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد، میزان بروز اختلال رشد در کودکان شهرستان سلماس بالا بوده و آموزش کارکنان و مادران در زمینه تغذیه صحیح و مبارزه با بیماری های عفونی شایع کودکان، به خصوص در اقشار محروم جامعه می تواند در کاهش این مشکل موثر باشد.

پیش زمینه و هدف: دشواری در شناسایی و توصیف احساسات، فقدان ظرفیت عاطفی در تشخیص و توصیف هیجانات و به کلام در آوردن آنها (آلکسی تیمیا) و سنخ شخصیتی D می تواند با سلامت عمومی در ارتباط باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رابطه و پیش بینی سلامت عمومی از طریق آلکسی تیمیا و تیپ شخصیتی D انجام شده است.مواد و روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه ایی به حجم 431 دانشجو (193 پسر و 238 دختر) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان دانشجویان دانشگاه ارومیه انتخاب و با پرسشنامه های سلامت عمومی 28 سوالی (GHQ-28) نسخه فارسی مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو (FTAS-20) و مقیاس تیپ شخصیتی D ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگر سیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که آلکسی تیمیا با تمام زیرمقیاس های تیپ شخصیتیD  یعنی عاطفه منفی (p<0.01، r=0.39) و بازداری اجتماعی (p<0.01، r=0.44) رابطه مثبت معنی داری دارد. همچنین آلکسی تیمیا با تمام زیرمقیاس های سلامت عمومی یعنی علائم جسمانی (p<0.01، r=0.27) اضطراب (p<0.01، r=0.31)، اختلال در کارکرد اجتماعی (p<0.01، r=0.34)، افسردگی (p<0.01، r=0.33) رابطه مثبت معنی داری دارد. از بین متغیرهای پژوهش عاطفه منفی و دشواری در شناسایی احساسات 36 درصد از واریانس سلامت عمومی را تبیین نمودند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آلکسی تیمیا با دو بعد تیپ شخصیتی D یعنی عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با سلامت عمومی پایین رابطه دارد.

پیش زمینه و هدف: گزارش های بهداشتی، همراهی اعتیاد را با تعداد زیادی از بیماری های ارگانیکی، سایکوسوماتیک و بیماری های عفونی از جمله هپاتیت و ایدز نشان می دهند. از آنجایی که رفتارهای پرخطر در سوء مصرف کنندگان مواد مخدر بیشتر مشاهده می شود، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی فاکتورهای رفتاری پرخطر در معتادان تحت درمان با متادون در مراجعه کنندگان به مرکز ترک اعتیاد بیمارستان روانپزشکی رازی ارومیه انجام شده است.مواد و روش کار: در یک مطالعه توصیفی - مقطعی، تعداد 384 نفر معتاد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد بیمارستان روانپزشکی ارومیه در بهار 89 به روش تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافی (سن، جنس) و رفتارهای پرخطر (اعتیاد تزریقی و غیر تزریقی، خالکوبی، سابقه زندان و غیره) از طریق پرسشنامه، توسط پرسشگر به دست آمد.یافته ها: روش مصرف مواد در 58 نفر (15.1 درصد) تزریق؛ 235 نفر (61.4 درصد) انفیه و در 91 نفر (23.6 درصد) خوراکی بود. سابقه مصرف الکل بیش از 5 سال در 102 نفر (26.6 درصد)؛ خالکوبی در 88 نفر (22.91 درصد)؛ استفاده مشترک از سرنگ در 6 نفر (1.6 درصد)؛ استفاده مشترک از تیغ در 19 نفر (5 درصد) و سابقه روابط نامشروع جنسی در 62 نفر (16.14 درصد) از آنان وجود داشت. 127 نفر (33.1 درصد) هروئین؛ 194 نفر (50.5 درصد) تریاک؛ 2 نفر (0.5 درصد) کریستال؛ 26 نفر (6.8 درصد) کراک و 2 نفر (0.5 درصد) حشیش مصرف می کردند.بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهند که در میان معتادان، رفتارهای پرخطر مانند تزریق مواد مخدر، استفاده از سرنگ مشترک و روابط جنسی مشکوک بیشتر مشاهده می شود. این رفتارهای ناسالم باعث می شوند که معتادان به خصوص معتادان تزریقی در معرض خطر ابتلا به عفونت های منتقله از طریق خون قرار گیرند. با عنایت به افزایش تعداد معتادان، برای پیشگیری از احتمال افزایش بیماری های عفونی در این قشر آسیب پذیر، دادن آگاهی های لازم به آنان امری بدیهی و ضروری خواهد بود.