زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1390 | دوره:14 | شماره:5 |تعداد مقالات:9

مقدمه: با توجه به این که مکانیسم و علل بیوشیمیایی پره ترم لیبر به خوبی مشخص نشده است و از طرفی برخی داروها که در درمان پره ترم لیبر به کار می روند در درمان دیسمنوره اولیه نیز مفید می باشند، هدف از این مطالعه ارزیابی رابطه بین دیسمنوره اولیه و پره ترم لیبر است که در صورت وجود ارتباط معنی دار، دیسمنوره اولیه در زنان باردار به عنوان عامل خطر پره ترم لیبر در نظر گرفته شود.روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی که در سال 1387 در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد، 160 نفر با ترم لیبر به عنوان گروه شاهد و 160 نفر گروه مورد با پره ترم لیبر ایدیوپاتیک وارد مطالعه شدند که هر دو گروه سالم، تک قلو، بدون بیماری زمینه ای و بدون مشکل مامایی بودند. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات جمعیت شناختی، سابقه دیسمنوره اولیه و سابقه پره ترم لیبر تکمیل و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تی، کای دو، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک و نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: توزیع فراوانی سابقه دیسمنوره اولیه در زنان با پره ترم لیبر نسبت به گروه کنترل، به طور معنی داری بالاتر بود (0.003=p). زنان حامله با سابقه دیسمنوره اولیه 3.5 برابر نسبت به زنان بدون سابقه دیسمنوره اولیه شانس بیشتری برای پره ترم لیبر داشتند (0.005=p). همچنین بررسی زیرگروهها نشان داد که زنان حامله با سابقه دیسمنوره اولیه شدید 5.5 برابر شانس پره ترم لیبر (0.000=p) و زنان حامله با سابقه دیسمنوره متوسط 2.6 برابر شانس پره ترم لیبر دارند. (0.001=p).نتیجه گیری: دیسمنوره اولیه همراه با افزایش خطر زایمان پره ترم است و ممکن است یک مسیر پاتوفیزیولوژیک مشترک بین این دو اختلال وجود داشته باشد.

مقدمه: زایمان پیش از موعد، سلامت جنین تازه متولد شده را از جهات مختلف تحت تاثیر قرار می دهد که شامل افزایش خطر زایمان با وزن کم نوزاد، هیپوکسی حین زایمان و ترومای زایمان عوارض محدودیت رشد داخل رحمی، سندرم دیسترس تنفسی، انتروکولیت نکروزانت، خونریزیهای اینتراکرانیال و سپتی سمی می باشد. بنابراین پیشگیری از زایمان زودرس می تواند در کاهش این مشکلات موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارزش سطح b-HCG در ترشحات سرویکوواژینال به منظور پیش بینی زایمان زودرس است.روش کار:در این مطالعه مورد- شاهدی، غلظت b-HCG در ترشحات سرویکوواژینال روی 87 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن دانشگاه آزاد اسلامی مشهد در فاصله سالهای 1386 تا 1388 انجام شد. که از این میان 55 نفر به عنوان گروه مورد با سابقه زایمان پره ترم و 32 نفر تحت عنوان گروه شاهد بدون این سابقه انتخاب شدند. بعد از توضیح روش و سودمندی این مطالعه برای خانمهای حامله و کسب رضایتنامه کتبی نمونه برداری از ترشحات سرویکوواژن آنها جهت سنجش میزان b-HCG به روش الیزا در هفته های 28-30-32-34 و 36 حاملگی و زمان زایمان انجام شد. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) آنالیز گردید، در تحویل داده ها ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون گلوموگروف و اسمیرنوف بررسی شده است که در موارد نرمال از آزمون تی تست و در موارد غیرنرمال از آزمون های نان پارامتری معادل مانند من ویتنی استفاده شده است، سطح معناداری آزمون ها کمتر از 0.05 در نظر گرفته شده است.یافته ها: در گروه مورد از میان 55 زن باردار با خطر بالای زایمان زودرس، 12 نفر (21.9%) زایمان پره ترم انجام دادند و در گروه شاهد از 32 زن باردار بدون این خطر هیچکدام (0.0%) زایمان پره ترم نداشتند و در زمان ترم زایمان نمودند. متوسط سن مادران تحت مطالعه 24.55±5.57 سال بود. در مجموع بین میانگین غلظت b-HCG ترشحات سرویکوواژینال در خانم هایی که برای زایمان پره ترم در معرض خطر بالا بودند (با سطح متوسط 81.067 mIU/ml) و گروه شاهد که خطر زایمان پره ترم برایشان بالا نبود و 32نفر از زنان باردار را تشکیل می دادند (با سطح متوسط 78.872 mIU/ml) اخلاف آماری معناداری یافت نشد (p>0.05). اما درگروه زنان با خطر بالای زایمان زودرس بین 12 نفری که در این حاملگی زایمان پره ترم با سطح 92.098 mIU/ml داشتند و 43 نفر باقیمانده که علیرغم وجود خطر پره ترم، در زمان ترم با سطح 75.492 mIU/ml زایمان نمودند در هفته های 28-30-32 و 34 حاملگی اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (p>0.05).نتیجه گیری: غلظت b-HCG سرویکوواژینال، معیار پیشگویی کننده خوبی برای زایمان زودرس در بیماران با خطر بالا در این بیماری است.

مقدمه: سندرم پیش از قاعدگی مجموعه ای از تغییرات پریشان کننده جسمی، روانی یا رفتاری است که طی مرحله لوتئال هر دوره ماهانه عود می کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط میان توان هوازی با شیوع سندرم پیش از قاعدگی در دختران ورزشکار و غیر ورزشکار می باشد.روش کار: آزمودنی های این تحقیق 40 نفر از دانشجویان دختر (20 ورزشکار و 20 غیر ورزشکار)، با میانگین سنی 23 سال و میانگین وزن 56 کیلوگرم بوده که بوسیله پرسشنامه انتخاب شده و در طی روزهای 18-26 روز پس از خونریزی (فاز لوتئال) برای انجام تست بیشینه بروس و تکمیل پرسشنامه سندرم پیش از قاعدگی به آزمایشگاه مراجعه کردند. در این پژوهش از آمار توصیفی برای توصیف متغیرهای مورد مطالعه و از ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی همبستگی بین متغیرها استفاده شد. حداقل سطح معنی داری نیز برای آزمون p>0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که علایم سندرم پیش از قاعدگی در گروه ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار شیوع کمتری دارد و توان هوازی نیز در گروه ورزشکار، بالاتر بوده است. همچنین، نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سندرم پیش از قاعدگی و توان هوازی در دو گروه، همبستگی معکوس معنی داری وجود دارد (0.67=r و 0.01=p).نتیجه گیری: با توجه به آنکه ورزش در مقایسه با درمان دارویی بدون عارضه جانبی و فاقد هرگونه خطری می باشد، بنابراین زنان را باید به تمرینات هوازی جهت کاهش علایم سندرم پیش از قاعدگی تشویق نمود.

مقدمه: حاملگی های ناخواسته از جمله عوامل موثر بر مرگ و میر مادران است که می تواند کیفیت زندگی زنان را متاثر سازد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع حاملگی ناخواسته و ارتباط آن با کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان باردار انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی روی زنان باردار که به منظور انجام مراقبت های معمول دوران بارداری در فاصله بهمن تا اسفند ماه سال 1385 به مرکز بهداشتی درمانی شهر ثلاث باباجانی مراجعه کرده بودند انجام شد. با توجه به هدف مطالعه؛ دو پرسشنامه برای هر مادر باردار تکمیل گردید: پرسشنامه بررسی نوع حاملگی و پرسشنامه SF36 که جهت اندازه گیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامت به کار می رود. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و با استفاده از آزمون آماری T-test، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از زنان مورد مطالعه 40.2% حاملگی ناخواسته داشتند؛ که از این تعداد 15.7% ناخواسته زن، 7.8% ناخواسته شوهر و 16.7% ناخواسته هر دو بود. با استفاده از آزمون تی تست بین میانگین نمره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با نوع حاملگی را ارتباط معناداری مشاهده شد (p<0.0001). میانگین نمره کیفیت زندگی در خرده مقیاس روانی و جسمانی در مادران با حاملگی ناخواسته، کمتر از مادران دارای حاملگی خواسته بود (p<0.0001).نتیجه گیری: کاهش شیوع حاملگی های ناخواسته در شهر ثلاث کیفیت زندگی مادران را ارتقا خواهد بخشید.

مقدمه: اپیزیوتومی متداولترین عمل جراحی در مامایی است. از آنجا که در اپیزیوتومی های میانی احتمال آسیب به اسفنگتر مقعد و ایجاد بی اختیاری مدفوع و گاز بیشتر است، امروزه اپیزیوتومی مدیولترال رایج شده است. با وجود استفاده وسیع از اپیزیوتومی مدیولترال هنوز هم زنان زیادی از آسیبهای مقعدی ناشی از زایمان رنج می برند. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای ابعاد اپیزیوتومی های مدیولترال انجام شده توسط پزشکان و ماماهای زایشگاه های شهر اهواز بود.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که در سال 1389 روی زنان نخست زایی که برای انجام زایمان به زایشگاه های امام خمینی، رازی و سینا در شهر اهواز مراجعه کرده بودند انجام شد. روش کار به این صورت بود که بلافاصله بعد از ترمیم اپیزیوتومی در وضعیت لیتوتومی، با نوار مدرج پارچه ای طول اپیزیوتومی، فاصله ابتدای اپیزیوتومی از خط وسط، فاصله انتهای اپیزیوتومی از نقطه وسط آنوس و زاویه برش نسبت به خط عمود اندازه گیری شدند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آماری تی- تست و کای دو نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) مورد تجزیه، تحلیل و بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از میان 120 مورد اپیزیوتومی مورد بررسی، 76 مورد (63.3%) توسط ماماها و 4 مورد (36.7%) توسط پزشکان انجام شده بود که در مجموع 16.6% از اپیزیوتومی ها با زاویه مناسب اجرا شده بودند. به عبارت دیگر 13.2% از ماماها و 22.7% از پزشکان اپیزیوتومی مدیولترال حقیقی را اجرا کرده بودند که از این نظر بین دو گروه تفاوتی وجود نداشت. (0.12=p-value).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اکثر اپیزیوتومی های مدیولترال به شیوه نادرست اجرا می شوند. بنابراین آموزشهای بیشتر به عاملین زایمان در این زمینه ضروری به نظر میرسد.

مقدمه: گذر از دوران بارداری که با تغییراتی در عملکرد جنسی همراه است یک بحران روانی اجتماعی به شمار می آید. تفاوتهای اجتماعی، فرهنگی و مذهبی ممکن است عامل اختلاف نتایج درمورد شیوع و عوامل موثر بر اختلال عملکرد جنسی پس از زایمان باشند. شناخت این مشکلات و مداخلات به موقع در ارتقای کیفیت زندگی موثر می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اختلال عملکرد جنسی زنان شیرده و عوامل مرتبط با آن در طی یک سال پس از زایمان انجام گرفت.روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 528 زن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی قائمشهر در فاصله سالهای 87-88 با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انجام شد. زنان شیردهی که بین 2 تا 12 ماه از تاریخ آخرین زایمانشان گذشته، متاهل، باسواد و از شرکت در مطالعه رضایت داشتند، انتخاب شدند. معیارهای خروج از مطالعه شامل زنانی بود که به هر علت از همسرشان دور بوده، نوزاد خود را از دست داده یا به بیماری شدید روحی و جسمی دچار بودند. مشخصات فردی و مامایی در فرم اطلاعاتی ثبت و عملکرد جنسی با پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (Female Sexual Function Index) بررسی شد. اطلاعات پس از جمع آوری با استفاده از آمار توصیفی، کای دو و تی تست تجزیه و تحلیل و پردازش گردید.یافته ها: حدود نیمی از زنان (41.4%) درجاتی از اختلال عملکرد جنسی در طی یک سال پس از زایمان داشتند که اغلب در حد خفیف بود (30.4%). اختلال عملکرد شدید در طی سه ماه اول پس از زایمان شایعتر بود (71.4%). شیوع اختلال عملکرد تا ماه 9 کاهش و سپس افزایش مختصری می یافت (0.01=p). سن، مدت ازدواج و فرزند بیشتر، تحصیلات کمتر و خستگی مادر با اختلال عملکرد جنسی ارتباط معنی داری داشتند (p<0.05).نتیجه گیری: شیوع اختلال جنسی پس از زایمان بیشتر از جمعیت عمومی زنان می باشد. اختلال در 3 ماه اول و ماه 9 تا 12 پس از زایمان شایع تر است. با توجه به اینکه اغلب زنان جهت رفع مشکل خود مراجعه نمی کنند، کارکنان بهداشتی درمانی باید از این اپیدمیولوژی خاموش و عوامل موثر بر آن آگاه باشند تا بتوانند اقدامات پیشگیرانه، درمانی و مشاوره ای لازم را انجام دهند.

مقدمه: انقباضات عضله صاف رحم از نظر دردناک بودن در میان سایر انقباضات عضلانی فیزیولوژیک منحصر به فرد است به طوری که درد زایمان یکی از شدیدترین دردهایی است که یک زن در طول زندگی خود تجربه می کند و زنان باردار تمایل دارند به نوعی از این درد رهایی یابند. هدف از این مطالعه مقایسه بین دو روش ماساژ استروکینگ سطحی و ماساژ ویبراسیون بر شدت و تغییرات درد کمر حین زایمان در زنان نخست زا بوده است.روش کار: در این مطالعه مداخله ای که روی 120 زن باردار نخست زای مراجعه کننده به اتاق درد بیماستانهای حافظ و زینبیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد که بطور تصادفی سیستماتیک به سه گروه 40 نفره تقسیم شدند، (گروه اول ماساژ استروکینگ سطحی، گروه دوم ماساژ ویبراسیون و گروه سوم کنترل) و برای گروه های آزمایش در سه مرحله، دیلاتاسیون 4-3، 7-5 و 10-8 سانتی متر در ناحیه T10-L1 به مدت 15 دقیقه در هر مرحله ماساژ داده شد.یافته ها: واحدهای مورد پژوهش از نظر سن و میزان تحصیلات تفاوت آماری معنی داری با هم نداشتند. میانگین شدت درد کمر قبل و بعد از ماساژ در گروه های آزمایش و کنترل بطور معنی داری در سه مرحله متفاوت بود (0.001=p). میانگین شدت درد در هر سه مرحله نیز بعد از انجام ماساژ در گروه های آزمایش بطور معنی داری کمتر از میانگین شدت درد در گروه کنترل بود (0.001=p). همچنین بین تغییرات درد در سه گروه و در سه مرحله نیز بطور معنی داری با یکدیگر متفاوت بوده است (0.001=p).نتیجه گیری: هر دو نوع ماساژ در ناحیه T10-L1 در تسکین درد کمر در مرحله اول زایمان در زنان نخست زا موثر بوده است و شدت درد کمر در گروه های آزمایش سیر نزولی داشته و بیشترین میزان کاهش درد در مرحله سوم دیده شده است ولی در گروه کنترل شدت درد سیر صعودی داشته و بیشترین میزان افزایش درد در مرحله سوم مشاهده شده است.

مقدمه: سطوح بالای استرس در دوران بارداری به طور آشکاری با پیامدهای منفی در زمینه سلامت مادر و نوزاد در ارتباط است. به همین جهت انجام پژوهش هایی که به بررسی عوامل محافظت کننده زنان باردار و فرزند آینده آنها در مقابل پیامدهای زیان بار سطوح بالای استرس می پردازند، ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه ویژگی های شخصیت، شیوه های مقابله با استرس و سطح استرس 80 زن باردار است.روش کار: این مطالعه همبستگی روی 80 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی اصفهان در سه ماهه اول سال 1388 انجام شده است. آزمودنی ها به روش خودسنجی به تکمیل پرسشنامه شخصیت نئو، پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس اندلر و پارکر، پرسشنامه استرس کوپر و مشخصات جمعیت شناختی پرداختند. داده ها پس از جمع آوری از طریق تحلیل همبستگی و رگرسیون و توسط نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16)، مورد تجزیه، تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد استرس در زنان باردار با روان رنجور خویی (0.607=r)، برون گرایی (-0.460=r)، سازگاری (-0.492=r)، وظیفه شناسی (0.429=r)، مقابله مساله مدار (0.403=r) و مقابله هیجان مدار (0.467=r) ارتباط دارد (p<0.01). همچنین روان رنجورخویی، مقابله هیجان مدار، مقابله مساله مدار و سازگاری 55% از سطوح استرس در زنان باردار را پیش بینی می کنند (0.547= R2و p<0.01). علاوه بر این، عوامل شخصیت از نظر آماری با شیوه های مقابله مرتبط اند (p<0.01 و p<0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده، ویژگی های شخصیتی و شیوه های مقابله با استرس، با سطح استرس زنان باردار رابطه دارد. همچنین بیشتر استرس زنان باردار را می توان از طریق ویژگی های شخصیتی و شیوه های مقابله ای آنان پیش بینی نمود. بنابراین آموزش مدیریت استرس و برگزاری جلسات روانی آموزشی و روان درمانی برای مادران می تواند از اهمیت خاصی برخوردار باشد.