ارمغان دانش
سال:1387 | دوره:13 | شماره:3-4 ( پی در پی 51-52) |تعداد مقالات:13

مقدمه و هدف: التهاب پاسخ دفاعی بدن به محرک های خارجی و داخلی از قبیل؛ مواد شیمیایی، اشعه، آسیب و میکروارگانیسم های مهاجم می باشد که منجر به درد و تخریب بافتی و نهایتا اختلال در کیفیت زندگی بیمار می گردد.  امروزه کنترل و درمان التهاب از اهمیت زیادی برخورداراست و از داروهای صناعی و طبیعی زیادی برای درمان آن استفاده می شود و ترکیبات بسیاری هم در حال مطالعه و بررسی می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضدالتهابی داروی سدیم والپروات با استفاده از مدل التهابی کاراژینان در موش صحرایی نر بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است  که طی سال های 1387ـ 1386 در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر روی 60 سر موش صحرایی نر انجام گرفت.  نیم ساعت پس از تجویز داخل صفاقی مقادیر 200، 400 و 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن حیوان از داروی سدیم والپروات، مقدار 1/0 میلی لیتر کاراژینان 2 درصد، به صورت زیر جلدی به کف پای حیوان تزریق شد. دگزامتازون و سرم نمکی به صورت داخل صفاقی و به ترتیب به عنوان کنترل مثبت و منفی تجویز شد. میزان التهاب به روش اندازه گیری حجم پای حیوان و میزان نشت پلاسمایی به روش تزریق وریدی تریپان بلو ارزیابی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار گراف پد و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه با پس آزمون دانت تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد داروی سدیم والپروات در مقادیر  400 و600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان، در مقایسه با گروه کنترل باعث جلوگیری از التهاب و نشت پلاسمایی می شود، همچنین  مقادیر مورد مطالعه 400 و600 میلی گرم سدیم والپروات به ازای هر کیلوگرم وزن حیوان، دارای اثرات ضدالتهابی است و مقدار  600 میلی گرم سدیم والپروات به ازای هر کیلوگرم وزن حیوان، بهترین اثر ضد التهابی و ضد نشت پلاسمایی را ایجاد کرده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج دیگر مطالعات، احتمالا سدیم والپروات غلظت گاما آمینوبوتیریک اسید را در سیستم اعصاب مرکزی و محیطی افزایش می دهد و سبب کاهش درد و التهاب می گردد.

مقدمه و هدف: عفونت های ویروس هرپس سیمپلکس تیپ یک از شایع ترین عفونت های ویروسی در سراسر جهان است که روش های مختلف تشخیصی، پیشگیری و درمان آن در حال بررسی است. هدف از این مطالعه تولید آنتی بادی پلی کلونال با عیار بالا، علیه این ویروس به منظور استفاده از آن در بهینه سازی تست های تشخیصی و تحقیقاتی در داخل کشور بود. مواد و روش ها این پ‍ژوهش تجربی طی سال های 1381 ـ 1380 در گروه ویروس شناسی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. در این تحقیق، به منظور دستیابی به بذر ویروس خالص، ابتدا خالص سازی ویروس با روش رقت سازی متوالی و روش انتخاب پلاک های ویروسی انجام شد. سپس تک پلاک ویروسی انتخاب، تکثیر و تعیین عیار گردید و به عنوان بذر ویروس نهایی جهت تزریق به حیوان استفاده شد و عیار آنتی بادی پلی کلونال تولید شده با آزمایش خنثی سازی ویروس تعیین گردید.یافته ها: عیار آنتی بادی تولیدی در حیوان ایمن شده که با آزمایش خنثی سازی ویروس سنجیده شد، نشان داد که آنتی بادی پلی کلونال تولید شده دارای عیار بالا و مطلوبی می باشد. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن عیار آنتی بادی تولیدی، می توان از آن به منظور راه اندازی و بهینه سازی روش های مختلف تشخیصی و تحقیقاتی استفاده نمود.

مقدمه و هدف: به طور معمول رزکسیون ترانس یورترال پروستات تحت بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می شود. یک روش جایگزین استفاده از تزریق داروهای بی حسی موضعی همراه تزریق داروهای آرام بخش جهت این عمل می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی کارایی و عوارض بی حسی موضعی همراه با تزریق داروهای آرام بخش جهت انجام این عمل می باشد.مواد و روش ها :در این کارآزمایی بالینی آینده نگر که طی سال های1385 ـ 1384 در بیمارستان شهید لبافی نژاد تهران انجام شد، 60 بیمار با بزرگی خوش خیم پروستات که کاندید عمل جراحی رزکسیون ترانس یورترال پروستات بودند، به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. در گروه اول بی حسی نخاعی به روش استاندارد انجام شد. در گروه دوم 5 دقیقه قبل از شروع عمل 25 میلی گرم دیازپام همراه با 50 ـ 25 میلی گرم پتیدین داخل وریدی تزریق می شد. سپس 10 میلی لیتر ژل لیدوکائین 2 درصد در پیشابراهه تزریق و پوست ناحیه سوپراپوبیک با 2 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد بی حس و با استفاده از یک نیدل نفرستومی شماره 22 از محل بی حس شده وارد و با هدایت انگشت20ـ10 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد در سطح سروزی جلوی رکتوم و اطراف رأس پروستات تزریق شد. برای بـــی حسی عصب پشتی آلت 10 ـ 5 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد در قاعده آلت و زیر استخوان پوبیس تزریق و سپس در کلیه بیماران عمل به روش استاندارد انجام شد. در صورت عدم ایجاد بی حسی مناسب یا عدم تحمل بیمار روش بیهوشی مناسب انجام می شد. شدت درد حین و بعد از عمل با معیار سنجش بصری درد اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای، فیشر و مان ویتنی تحلیل گردید.یافته ها: متوسط اندازه پروستات در گروه با بی حسی موضعی 25 گرم (دامنه 50 ـ10) و در گروه با بی حسی نخاعی 5/27 گرم (دامنه 50 ـ10) بود. در گروه با بی حسی موضعی 25 بیمار(3/83 درصد) فاقد درد یا درد خفیف داشتند و 5 بیمار( 7/16 درصد) درد متوسط تا شدید را گزارش کردند. در گروه با بی حسی نخاعی دو نوع شدت درد بالا به ترتیب در 26 و 4 بیمار (7/86  و 3/13 درصد) گزارش شد. درد غیر قابل تحمل در گروه 1 و2 به ترتیب در 7 و4 بیمار (3/23 و 3/13 درصد) مشاهده شد. 3 بیمار در گروه با بی حسی نخاعی (وجود درد و نارضایتی) و 5 بیمار در گروه با بی حسی موضعی(3 نفر درد شدید و 2 نفر عدم رضایت) نیاز به بیهوشی عمومی یا استفاده از سایر داروها مانند کتامین داشتند. دو بیمار در گروه نخاعی بعد از عمل سردرد متوسط داشتند و از نظر سایر یافته ها تفاوت قابل ملاحظه ای با هم نداشتند. نتیجه گیری: بی حسی موضعی همراه با تزریق داروهای آرام بخش و مسکن یک روش مناسب، کارا و ایمن جهت انجام رزکسیون ترانس یورترال پروستات در بیماران دارای پروستات با وزن کمتر از 50 گرم میباشد.

مقدمه و هدف: پنج انگشت یا ویتکس یک گیاه فیتواستروژن بومی خاورمیانه و جنوب اروپا است و در بسیاری از کشورها مصرف پزشکی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات عصاره میوه گیاه ویتکس بر اسپرماتوژنز موش نر می باشد. مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی می باشد که طی سال های1387-1386 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان انجام شد. در مجموع تعداد 56 موش نر بالغ به 3 گروه، کنترل، شم، تجربی(65، 165، 265، 365 و 465 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره دانه گیاه) تقسیم شدند. در حیوانات روزانه به مدت 10 روز متوالی به صورت درون صفاقی ترزیق انجام شد و دو هفته پس از آخرین تزریق به وسیله قطع نخاع کشته شدند و بیضه و اپیدیدیم چپ آنها برداشته شد. بخش دمی اپیدیدیم راست برای شمارش اسپرم به کار رفت. پس از بررسی ماکروسکوپی (وزن، قطر بزرگ، کوچک و حجم بیضه) بافت ها در فیکساتیوبوئن فیکس شدند. مقاطع 5 میکرومتری تهیه و با هماتوکسیلین ـ ائوزین رنگ شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی  تجزیه و تحلیل شد . یافته ها: در این بررسی تفاوت معنی داری در وزن بدن، حجم، وزن و قطر بیضه مشاهده نشد. مطالعات میکروسکوپ نوری کاهش معنی داری در اپیتلیوم زاینده در دوزهای  265 و  365میلی گرم بر کیلو گرم(05/0> p) و همچنین افزایش بافت بینابینی در دوزهای 265،365 و  465میلی گرم بر کیلو گرم را نشان داد(001/0 > p). تفاوت معنی داری در ضخامت اپی تلیوم و قطر اپیدیدیم نبود. سلول های زاینده هسته پیکنوتیک و لوله های سمینیفر حفره های فراوانی داشتند که در لوله ها پخش شده بود. همچنین در بیضه یک بی نظمی عمومی در قسمت های مختلف بافت زاینده و لوله های سمینیفر مشاهده شد. نتایج شمارش اسپرمی کاهش معنی دار اسپرم را در دوز 265 و 365 میلی گرم بر کیلو گرم نشان داد(01/0> p). نتیجه گیری: ویتکس دارای روغن های ضروری، گلیکوزیدهای ایریدوئید، فلاونوئیدهای دی ترپن و اسیدهای چرب ضروری است. به نظر می آید اثرات ضد باروری آن وابسته به فلاونوئید و اسیدهای چرب ضروری باشد، اما مطالعات بیشتری باید روی فارماکوکنیتیک این گیاه انجام شود.

مقدمه و هدف: کلسترول یک ترکیب مهم در اکثر واکنش های بیولوژیکی بدن می باشد که مازاد آن با الگوهای اتصال مختلف به ترکیبات لیپوپروتئینی به عنوان یک ترکیب مضر در راستای ایجاد بیماری های قلبی شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی قدرت لاکتوباسیل های موجود در محصولات لبنی و بررسی نحوه عملکرد آنها در جذب و حذف کلسترول تحت شرایط حضور نمک های مختلف صفراوی در محیط کشت آزمایشگاهی انجام گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی یک بررسی تصادفی بر روی گونه های لاکتوباسیل موجود در محصولات لبنی است که در سال 1387 بر روی 150 نمونه از محصولات لبنی دو شهرستان فسا و جهرم  در استان فارس و در دانشکده پزشکی شیراز انجام شد. سویه ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی مورد شناسایی در حد گونه قرار گرفته و سپس قدرت رشد آنها تحت شرایط حضور کلسترول و نمک های صفراوی و نحوه عملکرد آنها در کاهش میزان کلسترول با روش رنگ سنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردید. یافته ها: بررسی محیط های کشت نشان داد که همه سویه های به دست آمده علاوه بر رشد بالا تحت شرایط آزمایش، قدرت کاهش کلسترول را نیز به میزان قابل توجهی (69/34 ـ 82/7 میکروگرم بر میلی لیتر) داشته اند. مقایسه میزان کاهش کلسترول در محیط کشت سویه های مختلف نشان داد لاکتوباسیلوس کازئی از قدرت حذف کلسترول بیشتری برخوردار بوده و پس از بررسی احتمال اتصال کلسترول به سلول های باکتریایی نیز مشخص شد که باکتری توانسته است میزان بالایی از کلسترول حذف شده از محیط را به ترکیبات دیگر تبدیل کند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد که حذف کلسترول ارتباط مستقیمی با رشد باکتری ها دارد، چرا که در محیط کشت لاکتوباسیلوس کازئی که از رشد بیشتری برخوردار بود، کاهش میزان کلسترول نیز بیشتر مشهود می باشد. از آنجایی که باکتری های لاکتوباسیل قادر به حذف کلسترول با روش های مختلف می باشند نتایج این تحقیق تا حدی می تواند مبین تاثیر به سزای فرآورده های لبنی به ویژه ماست در جهت حذف ترکیبات مضری مثل کلسترول به روش غیرشیمیایی باشد که با بررسی های بیشتر در شرایط طبیعی فیزیولوژیکی می توان این نتایج را به انسان نیز تعمیم داد.

مقدمه و هدف: بررسی های جهانی نشان می دهد که جمعیت سالمندان به علت ارتقاء سطح بهداشت در حال افزایش است، این در حالی است که این گروه همچنان مشکلات بهداشتی ـ درمانی زیادی را تجربه می کنند به طوری که یکی از مشکلات اساسی سالمندان مساله افسردگی است . این مطالعه با هدف تعیین تاثیر خاطره گویی گروهی بر میزان افسردگی سالمندان ساکن شهرکرد انجام شده است . مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی است که تعداد 64 نفراز سالمندان مراجعه کننده به کانون بازنشستگان کشوری شهرکرد در سال 1385 به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. در گروه آزمون خاطره گویی گروهی و در گروه شاهد جلسات گروهی به طول 8 جلسه و هر جلسه به مدت یک و نیم ساعت انجام شد. میزان افسردگی واحدهای پژوهش قبل و بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه افسردگی سالمندان ارزیابی گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مجذور کای و تی زوجی تحلیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین امتیاز افسردگی سالمندان گروه آزمون از 95/17 قبل از مداخله به 92/12 بعد از مداخله رسید و نتایج اختلاف معنی داری را در این گروه نشان داد(04/0=p)، این در حالی است که در گروه شاهد قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری مشاهده نشد .نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که خاطره گویی گروهی بر کاهش میزان افسردگی سالمندان موثر است، لذا می توان این تکنیک را که مورد بی توجهی قرار گرفته است، به طور آسان، و قابل اجرا در تمام مراکز نگهداری سالمندان و یا در منزل به کار برد. 

مقدمه و هدف: بعد از عمل جراحی قلب باز در بخش مراقبت های ویژه، قرار دادن بیماران در وضعیت نیمه نشسته و خوابیده به پشت، از مدت ها پیش به عنوان یک مانور درمانی جهت بهبود اکسیژناسیون، برای جلوگیری از هیپوکسی و پیامدهای خطرناک آن مطرح بوده است، ولی تا کنون برای مقایسه تاثیر دو وضعیت فوق بر میزان تبادلات گازی و بهبود اکسیژناسیون و جلوگیری از هیپوکسی در ایران مطالعات زیادی صورت نگرفته است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مقــایسه ای تــاثیر وضعیت نیمه نشسته و خوابیده به پشت و مدت زمان آن بر نتایج گازهای خون شریانی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب باز مرکز مازندران انجام شده است. مواد و روش ها : این یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1387 در مرکز جراحی قلب دانشگاه علوم پزشکی مازندران بر روی 30 نفر از گروه سنی60 ـ 18 ساله که به روش نمونه گیری آسان و در دسترس از بیماران بخش مراقبت های ویژه که واجد شرایط ورود به تحقیق بوده اند، انتخاب گردید. تاثیر تغییر وضعیت و مدت زمان آن از حالت نیمه نشسته به وضعیت خوابیده به پشت در زمان های 15، 30، 45 و 60 دقیقه بر میزان گازهای خون شریانی با استفاده از دستگاه آنالیزر اندازه گیری شد، سایر اطلاعات لازم با استفاده از چک لیست، پرونده بیمار و نتایج آزمایشگاهی به دست آمده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس برای داده های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین درصد اشباع اکسیژن خون شریانی قبل از تغییر وضعیت( نیمه نشسته) 18/0 ±77/98 درصد، بعد از تغییر وضعیت(خوابیده به پشت) در زمان های15، 30 و 45  دقیقه مقادیر یکسان و برابر با 16/0± 79/98 درصد بود و در دقیقه 60 به 44/0±43/98 درصد رسید که اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین فشار سهمی دی اکسیدکربن خون شریانی قبل از تغییر وضعیت 77/0± 92/37 درصد و بعد از تغییر وضعیت به ترتیب در زمان های مذکور دارای اندازه های 03/1±67/38 درصد، 03/1 ±52/37 درصد،96/ 0±95/37 درصد و در دقیقه 60 به 84/0± 50/37 درصد رسید که اختلاف معنی داری نداشتند. میانگین فشار سهمی اکسیژن خون شریانی قبل از تغییر وضعیت برابر 17/6±72/145 درصد و 30 دقیقه بعد از تغییر وضعیت به 78/5±49/143 درصد کاهش یافته و 60 دقیقه بعد مجددا به 03/6±31/146 درصد افزایش یافت، که اختلاف معنی داری ملاحظه نشد.نتیجه گیری: در این تحقیق ملاحظه شد که تغییر وضعیت و مدت زمان آن تغییر چندانی در نتایج آزمایشگاهی گازهای خون شریانی ایجاد نمی نماید و این بیماران نبایستی به منظور بهتر شدن تبادلات گازی در وضعیت نیمه نشسته قرار بگیرند، زیرا که این وضعیت نمی تواند تاثیر مثبتی در تبادلات گازهای خون شریانی ایجاد نماید و از مشکلات خطرناک و جدی ناشی از هیپوکسی جلوگیری نماید و ممکن است ما را از انجام اقدامات دیگر برای رفع هیپوکسمی باز دارد، لذا بهتر است بیمار را برای راحتی بیشتر وجلوگیری از زخم های فشاری در نواحی مستعد و سُر خوردن بیمار به پایین تخت در وضعیت خوابیده به پشت قرار داد.

مقدمه و هدف: باکتری پسودوموناس آئروژینوزا باسیل گرم منفی بوده که در طبقه بندی عضو خانواده پسودوموناسیه می باشد. این باکتری به بسیاری از آنتی بیوتیک ها و مواد ضدعفونی کننده شیمیایی مقاوم است وشایع ترین عامل ایجاد عفونت بیمارستانی در بیمارانی است که مدت 10 روز یا بیشتر در بیمارستان بستری شده اند. این باکتری در بیماران سوختگی به صورت حاد سبب عفونت شده و موجب یکی از خطرناکترین و کشنده ترین عفونت های خونی به وسیله باکتری های گرم منفی می شود. این باکتری دارای اگزوتوکسین  Aبوده که با تاثیر بر فاکتور طویل سازی پروتئین II موجب توقف پروتئین سازی شده وباعث مرگ سلول ها می شود، همچنین با تاثیر روی گلبول های سفید و تغییر در عملکرد و تعداد آنها موجب نقص در سیستم ایمنی بیماران به خصوص بیماران سوختگی عفونی شده می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اگزوتوکسین A باکتری پسودوموناس آئروژینوزا بر شمارش گلبول های سفید درموش و مقایسه آن با بیماران سوختگی بود.مواد وروش ها: پژوهش حاضر یک تحقیق تجربی می باشد که درسال 1384 در بیماران سوختگی بستری در بیمارستان قطب الدین شیراز انجام شد. از بیماران سوختگی عفونی  نمونه زخم گرفته شد و مواردی که دارای عفونت با باکتری پسودوموناس آئروژینوزا بودند وارد مطالعه شدند. از بیماران ذکر شده نمونه خون جهت شمارش گلبول های سفید و تفکیک آنها گرفته شد. در این مطالعه از 100 فرد دارای سوختگی بدون عفونت شامل 50 مرد و50 زن نیز خون گیری و گلبول های سفید آنها شمارش شد. باکتری سوش توکسژنیک در محیط مایع کشت شده و بعد از 48 ساعت انکوباسیون سانتریفوژ ومایع رویی آن جهت تخلیص اگزوتوکسینA  مورد استفاده قرارگرفت، پس از تخلیص میزان پروتئین آن، معادل1/0میکروگرم برمیلی لیتر جهت تزریق به موش تنظیم گردید. به 50 سر موش سوری اگزوتوکسین فوق به روش درون رگی و به میزان 1/0میلی لیتر تزریق و پس از انکوباسیون های متفاوت از آنها خون گیری وشمارش گلبول های سفید انجام گرفت. شمارش گلبول های سفید جهت 10 سر موش سوری نرمال به عنوان شاهد نیز انجام گرفت. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS وآزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل تجزیه وتحلیل گردید.  یافته ها: شمارش گلبول های سفید در موش چالش شده با اگزوتوکسین A کاهش معنی داری نسبت به شمارش در موش های نرمال نشان داد(05/p<). شمارش گلبول های سفید در مجموع بیماران عفونی نیز نسبت به شمارش در 100 نمونه افراد طبیعی کاهش معنی داری نشان داد(029/0p<). در تفکیک گلبول های سفید بیشترین کاهش مربوط به گلبول های سفید چند هسته ای بود.نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که عفونت با باکتری پسودوموناس آئروژینوزا مولد اگزوتوکسین A موجب کاهش گلبول های سفید بیماران سوختگی وهمچنین در موش های چالش شده با اگزوتوکسین A  می شود، که تاثیر کاهنده این سم بر تعداد گلبول های سفید در شرایط بدن را نشان می دهد، همچنین می توان نتیجه گرفت که باکتری عامل عفونت در بیماران مورد تحقیق سوش توکسیژنیک مولد اگزوتوکسین A می باشد.

مقدمه و هدف: بیماری مزمن ریوی شایع ترین عارضه دیررس تماس با گاز خردل در جانبازان شیمیایی ایرانی می باشد. یکی از روش های شناخته شده کمک درمانی در مراقبت، درمان و پیشگیری از عفونت های تنفسی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریوی، فیزیوتراپی تنفسی می باشد که به شکل های مختلف و به صورت ترکیبی از روش ها استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیرات کوتا ه مدت فیزیوتراپی تنفسی بر شاخص های اسپیرومتری درمصدومین شیمیایی مبتلا به بیماری های ریوی می باشد. مواد و روش ها این یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1386 در کلینیک تخصصی جانبازان شیمیایی شیراز بر روی 27 نفر از جانبازان شیمیایی مبتلا به بیماری ریوی که با روش نمونه گیری آسان و مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام  شد. به منظور بررسی تاثیرات کوتاه مدت فیزیوتراپی تنفسی بر شاخص های اسپیرومتری فیزیوتراپی تنفسی به صورت ترکیبی از روش های تخلیه وضعیتی، دق کردن و لرزانیدن، در چهار وضعیت آناتومیک مختلف بروی آنها انجام شد. شاخص های اسپیرومتری در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و 20 دقیقه بعد از انجام عملیات برای واحدهای مورد پژوهش انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون های آماری آنالیز واریانس اندازه های مکرر و به همراه مقایسه دو به دوی میانگین ها تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که انجام فیزیوتراپی تنفسی بر شاخص های حجم بازدم اجباری در ثانیه اول ؛ میانگین قبل از مداخله (17/44 درصد)، بلافاصله بعد از مداخله (3/47  درصد) و 20 دقیقه بعد از مداخله (34/48 درصد ) و ظرفیت حیاتی اجباری؛  میانگین قبل از مداخله (23/69 درصد)، بلافاصله بعد از مداخله (56/73 درصد)، 20 دقیقه بعد از مداخله (79/75 درصد) در مصدومین مورد مطالعه تاثیر معنی داری داشته است(01/0 p<).  فیزیوتراپی تنفسی در گروه مبتلا به برونشیت آسمی دارای اثرات معنی دار بود(01/0 p<). همچنین فیزیوتراپی تنفسی در هر دو گروه از جانبازان با ضایعات متوسط و شدید نیز معنی دار بود(05/0p< ).نتیجه گیری: فیزیوتراپی تنفسی باعث بهبود شاخص های عملکرد ریوی در جانبازان شیمیایی مبتلا به بیماری ریوی می شود. این اثرات در گروه مبتلا به برونشیت آسمی و همچنین هر دو گروه از جانبازان با ضایعات متوسط و شدید معنی دار بود.

مقدمه و هدف: گندزدایی پساب نهایی تصفیه خانه فاضلاب، یکی از مهمترین مراحل تصفیه فاضلاب بوده که جهت حفاظت منابع آب و یا استفاده مجدد از آن انجام می پذیرد. ترکیبات کلر متداول ترین گندزداهایی هستند که برای این منظور تا کنون به کار گرفته شده اند. امروزه با توجه به تولید فراوردهای جانبی خطرناک ناشی از استفاده ترکیبات کلر درآب کاربرد سایر گندزدا ها از قبیل؛ آب اکسیژنه، پراستیک اسید و پرتو فرابنفش، ازن و یا ترکیبی از دو یا سه مورد از این مواد به عنوان گزینه جایگزین مطرح گردیده است . هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر گندزدایی پساب خروجی تصفیه خانه فاضلاب یاسوج به روش های تلفیقی، اشعه ماورا بنفش، پراستیک اسید و هیپوکلریت سدیم در مقیاس پایلوت  بود. مواد و روش ها: این یک مطالعه تجربی است که در سال 1387 بر روی پساب خروجی تصفیه خانه فاضلاب شهر یاسوج انجام پذیرفت. در طی عملیات نمونه برداری هر 10 روز 2 سری نمونه برداری با دو غلظت مختلف از هر ترکیب گندزدا انجام شد و مورد آزمایش های میکروبی شامل؛ تشخیص کل کلیفرم ها، کلیفرم های مدفوعی و استرپتوکوک مدفوعی مطابق با روش های استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS  و آزمون آماری آنالیز میانگین واریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که روش های تلفیقی پر استیک اسید، آب ژاول با اشعه فرابنفش و پر استیک اسید با اشعه فرابنفش و آب ژاول با اشعه فرابنفش به ترتیب از راست به چپ بیشترین کارایی را در کاهش کلیفرم کل و ترکیب پراستیک اسید، آب ژاول با اشعه فرابنفش بیشترین کارایی و اشعه فرابنفش تنها کمترین کارایی و روش های ترکیبی آب ژاول با اشعه فرابنفش و پراستیک اسید با اشعه فرابنفش کارایی مشابهی در کاهش کلیفرم مدفوعی و کلیه روش های تلفیقی کار شده اکثر مواقع به طور کامل سبب کاهش استرپتوکوک مدفوعی از پساب خروجی تصفیه خانه فاضلاب یاسوج گردیده است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر این است که استفاده ترکیبی از پر استیک اسید، آب ژاول و اشعه فرابنفش در گندزدایی پساب خروجی سبب افزایش کارایی این روش ها در غیر فعال کردن کل کلیفرم ها، کلیفرم های مدفوعی و استرپتوکوک های مدفوعی می گردد.

مقدمه و هدف: افزایش ناگهانی تعداد موارد بیماری کالاآزار در چند ساله اخیر در شهرستان ممسنی واقع در استان فارس بیانگر شکل گیری کانون آندمیک جدیدی از بیماری بود. از آنجا که تبیین یک استراتژی کنترلی موثر در بیماری های ناقل زاد مستلزم شناخت فون و بیواکولوژی ناقلین آنهاست، مطالعه حاضر با هدف تعیین فون و بیواکولوژی ناقلین لیشمانیوز انجام شد. مواد و روش ها این یک مطالعه توصیفی به صورت مقطعی می باشد که طی سال های 1384 ـ 1383 در شهرستان نورآباد ممسنی استان فارس به منظور تعیین فون و بیواکولوژی ناقلین لیشمانیوز انجام شد. صید پشه های خاکی با استفاده از تله چسبان، آسپیراتور و تله نوری در طی فصل فعالیت آنها انجام شد. نرخ پاریتی با تشریح پشه های خاکی و مشاهده غدد ضمیمه دستگاه تناسلی و نرخ آنتروپوفیلیک با آزمایش الیزای خون موجود در معده آنها انجام پذیرفت. ناقلین هم به دو روش میکروسکپیک و مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز مشخص گردیدند. یافته ها: در این مطالعه 12688 پشه خاکی صید گردید که 7040 عدد (48/55 درصد) آنها نر و 5648 عدد (52/44 درصد) ماده بودند. از میان پشه های صید شده 16/23 درصد از اماکن داخلی و 84/76 درصد از اماکن خارجی صید شدند. تعیین هویت پشه های خاکی مجموعه ای بالغ بر 25 گونه (14 گونه فلبوتوموس 11 گونه سرژانتومیا) را به عنوان فون شهرستان مشخص نمود. 4 گونه فلبوتوموس شامل؛ گونه های صالحی، انصاری، الینوره و برگروتی و دو گونه سرژانتومیا افریکانا و اسکوامیپلیوریس برای اولین بار از استان فارس گزارش می شوند. در اماکن داخلی گونه فلبوتوموس پاپاتاسی با 637 نمونه (2/39 درصد) و در اماکن خارجی گونه سرژانتومیا دنتاتا با 1137 نمونه (1/21 درصد) صید، گونه های غالب بودند. فعالیت ماهیانه پشه های خاکی در نیمه اردیبهشت شروع و در نیمه آبان ماه خاتمه می یابد و اوج فعالیت آنها در نیمه مرداد ماه می باشد. در 2 نمونه از گونه فلبوتوموس پاپاتاسی و 2 مورد الکساندری آلودگی لپتومونادی مشاهده گردید. اندکس آنتروپوفیلیک گونه های پاپاتاسی و الکساندری با استفاده از روش الیزا به ترتیب 3/37 و 8/32 درصد مشخص گردید.نتیجه گیری: فون پشه های خاکی شهرستان ممسنی بسیار غنی است که متاثر از تنوع بالای بیوجغرافیایی آن است. گونه های پاپاتاسی و الکساندری به عنوان ناقلین فرم های جلدی و احشایی لیشمانیوز در این کانون معرفی می شوند. یافته های بیواکولوژیک پشه های خاکی در این مطالعه اساس استراتژی کنترل ناقلین لیشمانیوز در این کانون نوظهور را تشکیل خواهد داد.

مقدمه و هدف : صدمات و آسیب های ناشی از عدم رعایت پوسچر بدنی مخصوصا در کارگرانی که بیش از دو سوم سیکل کاری خودشان را در محل کار می نشینند، هزینه زا بوده و درد و ناراحتی زیادی به بار می آورد، درحالی که کنترل های مهندسی و اصول طراحی های ارگونومیکی، موثرترین وسیله و روش برای کاهش این نوع صدمات است، ولی موانع فنی و اقتصادی مانع بهسازی ارگونومیکی شده است و متعاقبا، برخی از کارخانجات و سازمان ها بر آموزش صحیح  نشستن تاکید می کنند. با وجود این مشکل، اجرای این فرایند روند نامناسبی داشته است و مدیران برای تشویق کارگران در استفاده و اجرای همیشگی این رفتار دچار مشکل هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل پیش بینی کننده رفتار کارگران برای رعایت پوسچر صحیح با استفاده از نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی در سال 1387 انجام گرفت که نظریه رفتار برنامه ریزی شده را در نمونه 222 نفری از کارگران بخش های مونتاژ، ماشین کاری و چاپ کارخانجات شهرک صنعتی البرز قزوین جهت پیش بینی رعایت پوسچرصحیح بدن هنگام انجام کار به کار برد. مدل یابی معادلات ساختاری و آنالیز عاملی تاییدی به وسیله نرم افزارAMOS و آنالیز عاملی اکتشافی به وسیله نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها : یافته های مطالعه نشان داد که نگرش (53/0 =β، 05/0p<) و قصد ( 46/0 =β، 05/0p<) قوی ترین پیش بینی کننده های رفتار (رعایت پوسچر بدنی صحیح) بودند. کنترل رفتاری متصور با قدرت کمتری بر قصد(34/0=β، 05/0p<) و رفتار (28/0=β، 05/0p<) تاثیر داشت. نرم های انتزاعی به عنوان یک پیش بینی کننده مستقیم موثر بر رفتار شناخته نشد، اما از طریق سایر سازه ها به صورت واسطه (نگرش، کنترل رفتاری متصور) بر رفتار و قصد تاثیرگذار بود. سرانجام، نتایج مطالعه از نظریه رفتار برنامه ریزی شده به عنوان مدلی موثر برای توضیح رفتار (رعایت پوسچر بدنی صحیح) حمایت کردند. نتایج همچنین می تواند بیانگر کاربرد بالقوه این نظریه برای بسیاری از رفتارهای مربوط به ایمنی باشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر لزوم توجه به عواملی از جمله نگرش و کنترل رفتاری متصور و عدم چشم پوشی از نرم های انتزاعی و خلق شبکه مدیریتی حمایت کننده جهت تشویق و آموزش کارگران برای رعایت پوسچر بدنی صحیح تاکید می کنند. 

در رابطه با ارتباط این عنصر و سرطان مثانه انجام شده است. هدف از این مطالعه تعیین سطح سرمی کروم در افراد مبتلا به سرطان مثانه بود.مواد و روش ها: این یک مطالعه مورد شاهدی است که در سال 1386ـ 1385در بیمارستان های الزهرا و علی اکبر اصفهان  بر روی 51 نفر بیمار مبتلا به سرطان مثانه و 58 نفر گروه شاهد که از نظر؛ سن، جنس و تعداد افرادی که سابقه مصرف سیگار داشتند، با گروه شاهد سازگار بودندانجام شد. از افراد مورد آزمون نمونه های خون گرفته و سطح سرمی کروم با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی بدون شعله اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS  و آزمون های آماری کولموگروف ـ اسمیرنوف و تی دانشجویی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه در گروه کنترل معادل 63/14 ± 74/62 سال و در گروه شاهد معادل 8/9 ± 2/58 سال بود. میانگین غلظت سرمی کروم در افراد مبتلا به سرطان مثانه معادل 99/16 ± 82/128 میکروگرم بر لیتر و در افراد گروه شاهد معادل 67/16 ± 93/121 میکروگرم بر لیتر بود که تفاوت آماری معنی داری بین گروه شاهد و مورد وجود داشت (05/0p <). نتیجه گیری: کروم یک عنصر اکسیدان با نیمه عمر کوتاه است که با مکانیسم های مختلف منجر به ایجاد سرطان می گردد. با در نظر گرفتن نتایج مطالعه حاضر که حاکی از افزایش غلظت سرمی کروم در مبتلایان به سرطان مثانه می باشد، اجرای تدابیری در راستای کاهش آلودگی های محیطی، یافتن منابع آلوده کننده و حذف یا تعدیل آنها به ویژه در افرادی که ریسک بالای ابتلا به سرطان مثانه دارند، می تواند در درمان سرطان مثانه و یا جلوگیری از ابتلا به آن مؤثر باشد.