زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1398 | دوره:22 | شماره:4 |تعداد مقالات:18

مقدمه: پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی، به عنوان پارگی قبل از شروع انقباض منظم رحم پیش از هفته 37 بارداری تعریف شده است و نشان دهنده یک مشکل جدی پری ناتال می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع کلونیزاسیون دهانه رحم توسط مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس نارس پرده های جنینی انجام شد. روش کار: این مطالعه موردی شاهدی در سال 97-1396 بر روی 160 زن باردار، در هفته 37-25 بارداری و مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی در مرکز آموزشی درمانی علوی اردبیل انجام گرفت. گروه شاهد نیز شامل 160 زن باردار با حاملگی طبیعی بدون پارگی زودرس غشاهای جنینی بودند. ابتدا سواپ سرویکال برای مایکوپلاسما هومینیس به دست آمد و توسط واکنش زنجیره ای پلیمر ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 20) و آزمون های تی تست، کای دو و من ویتنی انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مایکوپلاسما هومینیس در 28 بیمار (5/17%) از گروه مورد تشخیص داده شد. در گروه شاهد مایکوپلاسما هومینیس در 10 زن باردار (6/6%) تشخیص داده شد. بر اساس نتایج آزمون نسبت شانس، نسبت شانس عفونت مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی، 18/3 برابر بیشتر از زنان باردار بدون پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (8/6-4/1: CI 95%، 18/3=OR) و احتمال ایجاد سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان مادران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی، 71/3 برابر بیشتر از زنان باردار فاقد پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (12/7-93/1: CI 95%، 71/3=OR). نتیجه گیری: بین آلودگی دهانه رحم با مایکوپلاسما هومینیس و پارگی زودرس غشاهای جنینی ارتباط معنی داری وجود دارد.

مقدمه: در دوران یائسگی به دلیل اختلالات روانی، کاهش فعالیت اجتماعی، وضعیت تأهل و بیماری های جسمانی؛ شادمانی کاهش می یابد. زعفران به دلیل داشتن ترکیباتی از قبیل کروسین و سافرانال دارای اثر نشاط آوری است، لذامطالعه حاضر با هدف کلی بررسی تأثیر کپسول زعفران بر شادمانی زنان یائسه انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 96-1394 بر روی 67 زن یائسه واجد شرایط مطالعه در کلینیک زنان امام رضا (ع) شهر بجنورد انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (مصرف کپسول 30 میلی گرمی زعفران) و کنترل (مصرف کپسول 30 میلی گرمی دارونما) قرار گرفتند. پرسشنامه های مشخصات فردی، مامایی و پرسشنامه شادمانی آکسفورد قبل از مصرف کپسول و 4 هفته بعد از مصرف آن توسط واحدهای پژوهش تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات شادمانی در گروه زعفران قبل از مصرف 9/12± 5/45 و بعد از مصرف 8/12± 4/51 بود که بر اساس نتایج آزمون تی زوجی، شادمانی افزایش یافته بود (001/0>p)، اما در گروه کنترل تغییری در شادمانی قبل و بعد از مداخله ایجاد نشده بود (347/0=p). نتیجه گیری: زعفران دارای خاصیت شادمانی می باشد. از آنجایی که در دوران یائسگی میزان شادمانی کاهش می یابد، توصیه می شود به عنوان مکمل در دوران یائسگی استفاده شود.

مقدمه: از تجویز معمول مکمل آهن در بارداری بدون در نظر گرفتن نیاز به آن، سال ها می گذرد. با در نظر گرفتن امکان بروز پیامدهای نامطلوب با مصرف غیرضروری این مکمل در بارداری، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف مکمل آهن در زنان باردار با هموگلوبین بالا بر میزان بروز زردی در نوزادان انجام گرفت. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی دوسوکور طی سال های 96-1395 بر روی 140 زن باردار سالم غیرسیگاری، سن بارداری 18-14 هفته، تک قلو با هموگلوبین بالای 2/13 گرم در دسی لیتر و فریتین بالای 15 میکروگرم در لیتر، در شهر اردبیل انجام گرفت. مادران از هفته 20 بارداری، به صورت تصادفی در دو گروه درمان با 50 میلی گرم فروسولفات و دارونما قرار گرفتند. میزان هموگلوبین و فریتین سرم مادران مجدداً در هفته های 40-38 بارداری مورد بررسی قرار گرفت. نوزادان نیز 24 ساعت پس از زایمان از نظر بیلی روبین سرم و ابتلاء به زردی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیلی روبین سرم با استفاده از روش فتومتریک و با استفاده از دستگاه BT3500 اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بعد از مداخله، بین میزان هموگلوبین (03/0=p) و فریتین (04/0=p) مادران دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود داشت؛ در حالی که از نظر ابتلاء به آنمی (هموگلوبین کمتر از 11 گرم بر دسی لیتر) در دو گروه، تفاوتی معنی داری وجود نداشت (001/0>p). میزان بروز زردی در نوزادان گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (005/0=p). میزان بروز زردی نوزادی با فریتین سه ماهه اول بارداری ارتباط آماری معنی داری داشت (01/0=p). نتیجه گیری: مصرف مکمل آهن در زنان با هموگلوبین بالای 2/13 گرم بر دسی لیتر با افزایش خطر ابتلاء به زردی نوزادی همراه است. باید در رابطه با تجویز معمول مکمل آهن در ماردان باردار، احتیاط شود.

مقدمه: زایمان یک رویداد فیزیولوژیک اما استرس زا در زندگی زنان است. اضطراب حین زایمان می تواند پیامدهای بارداری را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به افزایش درد و ترس از زایمان شود، لذا کاهش اضطراب حین زایمان در مطالعات مختلف موکداً پیشنهاد شده است. طب فشاری برخلاف روش های دارویی، روشی ساده و مقرون به صرفه است که در حیطه زایمان به طور محدود مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر طب فشاری نقاطSP6، LI4، H7 و NEIMAبر میزان اضطراب حین زایمان زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی-تصادفی شده در سال 1397 بر روی 130 مادر بستری در بخش زایمان بیمارستان رازی قزوین انجام شد. نمونه ها با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. در گروه مداخله، تحریک نقاط SP6 و NEIMA در دیلاتاسیون 4 سانتی متری شروع و به مدت 5/0 ساعت ادامه داشت و سپس در دیلاتاسیون 8 سانتی متری، تحریک نقاطH7 و LI4 تا انتهای زایمان توسط دستگاه TENS انجام شد. گروه کنترل مراقبت های معمول مامایی را دریافت کردند. پرسشنامه اضطراب اسپیل برگر در بدو ورود به اتاق زایمان و یک ساعت بعد از زایمان در دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های کای دو، تی مستقل و تی زوجی انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: طب فشاری تأثیر معناداری بر میانگین نمره اضطراب آشکار گروه مداخله (5/9± 7/33) نسبت به گروه کنترل (9/9± 1/40) داشت (001/0=p). تفاوت میانگین نمره اضطراب پنهان، در گروه مداخله (2/8± 5/35) نسبت به گروه کنترل (7/7± 08/39) نیز از نظر آماری معنادار بود (048/0=p). نتیجه گیری: تحریک نقاط فشاریSP6، LI4، H7 و NEIMA در کاهش اضطراب پنهان و آشکار زنان نخست زا مؤثر است و به عنوان یکی از روش های درمان اضطراب در بارداری و زایمان پیشنهاد می شود.

مقدمه: دیابت بارداری، شایع ترین اختلال متابولیک در بارداری است. با توجه به عوارض مادری-جنینی دیابت بارداری، شناخت عوامل مرتبط با آن بسیار اهمیت دارد. شواهدی مبنی بر ارتباط برخی از سنجه های گلبول قرمز مانند هموگلوبین و دیابت بارداری وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سطوح سنجه های گلبول قرمز با خطر وقوع دیابت بارداری انجام گرفت. روش کار: این مطالعه موردی-شاهدی از آبان تا اسفند 1396 با مشارکت 190 نفر از زنان باردار مبتلا و غیرمبتلا به دیابت بارداری مراجعه کننده به درمانگاه مراقبت های بارداری بیمارستان شهدای تجریش انجام گرفت. آزمایشات غربالگری دیابت بارداری با تست تحمل گلوکز (OGTT) به کمک 75 گرم گلوکز و سنجش شمارش کامل سلول های خونی در هفته های 28-24 بارداری صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و Medcalc (نسخه 1. 8. 18) و آزمون های تی با نمونه های مستقل، من ویتنی، همبستگی و رگرسیون لجستیک انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: به غیر از سنجه میانگین وزن سلولی (06/0=p)، سایر سنجه های گلبول قرمز (شامل: میزان گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، متوسط حجم گلبولی و متوسط هموگلوبین گلبول قرمز) با افزایش خطر بروز دیابت بارداری ارتباط داشتند (05/0>p). بر اساس بررسی منحنی مشخصه عملکرد سیستم (ROC) برای متغیرهای معنادار و تعیین حساسیت و ویژگی نقاط برش، مساحت زیر نمودار برای هماتوکریت از سایر متغیرها بیشتر بود. نتیجه گیری: از بین سنجه های گلبول قرمز، افزایش سطح هماتوکریت در سه ماهه دوم بارداری، قوی ترین ارتباط را با افزایش خطر وقوع دیابت بارداری دارد که این مهم توجه ویژه به سطوح هماتوکریت را در حین تجویز مکمل آهن در بارداری می طلبد.

مقدمه: برخی مطالعات نشان دهنده رابطه بین کمبود ویتامین D3 با بروز دیسمنوره اولیه و علائم سیستمیک همراه آن است، اما رابطه شدت درد با سطح سرمی ویتامین D مشخص نیست، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه شدت دیسمنوره اولیه و علائم سیستمیک همراه با سطح سرمی ویتامین D انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1397 بر روی 143 نفر از دانشجویان مبتلا به دیسمنوره اولیه ساکن خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. داده های مربوط به سیکل قاعدگی و شدت دیسمنوره اولیه با استفاده از پرسشنامه اطلاعات فردی و وضعیت قاعدگی و خط کش درد جمع آوری شد. سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D3 با دستگاه LIASON به روش Chemiluiminescence و در کیت DiaSorin آنالیز شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 24) و آزمون های آماری من ویتنی و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین میانگین درد دیسمنوره اولیه با سطوح سرمی ویتامین D ارتباط معنا داری مشاهده نشد (05/0

مقدمه: خودکارآمدی شیردهی می تواند قوی ترین پیشگویی کننده کیفیت و طول مدت تغذیه با شیر مادر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر درمان احتقان پستان با کمپرس گرم زنجبیل بر خودکارآمدی شیردهی انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 76 زن شیرده مبتلا به احتقان پستان در مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه کمپرس گرم زنجبیل و مراقبت های مرسوم تخصیص یافتند. مادران گروه مداخله، تحت درمان با کمپرس گرم زنجبیل، 3 بار در روز به مدت 2 روز قرار گرفتند. ابزار پژوهش، شاخص استاندارد شدت احتقان پستان، پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی شیردهی دنیس و فرم مشخصات دموگرافیک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های من ویتنی، تی مستقل، کای دو و تحلیل واریانس انجام گرفت. میزان pکمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله بین دو گروه از نظر متوسط نمرات خودکارآمدی اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (320/0=p). بعد از انجام مداخله، متوسط نمره خودکارآمدی در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0p<). نتیجه گیری: استفاده از کمپرس گرم زنجبیل سبب بهبود سریع تر علائم احتقان پستان و به دنبال آن افزایش معنی دار نمره خودکارآمدی شیردهی نسبت به مراقبت های مرسوم می گردد.

مقدمه: یکی از روش های کاهش درد زایمان، حمایت مداوم از مادر باردار در طول لیبر و زایمان است. رضایت زنان از تجربیات زایمان از نظر ارائه دهندگان مراقبت، سیاست گذاران سیستم بهداشتی-درمانی به عنوان یکی از شاخص های مهم کیفیت مراقبت از مادر تلقی می گردد. با توجه به نتایج متناقص مطالعات و کمبود شواهدی که تأثیر حضور همراه حرفه ای و غیر حرفه ای را بر زایمان مقایسه کند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر حضور همراه ماما و غیرماما بر میزان درد زایمان، طول مدت زایمان و میزان استفاده از اکسی توسین در زنان نخست زا انجام گرفت. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 97-1396 بر روی 120 زن نخست زا شامل سه گروه همراه ماما، همراه غیرماما و گروه کنترل انجام گردید. پیامدهای مطالعه مقیاس عددی درد، طول مدت مراحل زایمان و میزان استفاده از اکسی توسین بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه20) و آزمون های کای اسکوئر، آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس اندازه های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در ابتدای فاز فعال، نمره درد در گروه همراه ماما 83/1± 56/2، در گروه همراه غیرماما 46/2± 03/4 و در گروه کنترل 89/2± 06/4 بود که از نظر آماری تفاوت معناداری را نشان داد (014/0=p). بر اساس نتایج، اثر زمان (001/0p<) معنی دار بود، ولی اثر گروه (386/0=p) و اثر متقابل زمان و گروه (538/0=p) از نظر آماری معنادار نبود. بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، کمترین طول مدت زایمان در هر دو مرحله مربوط به گروه همراه ماما بود (05/0>p). همچنین بر اساس نتایج، گروه همراه ماما در مقایسه با سایر گروه ها از اکسی توسین کمتری استفاده کرده بودند (004/0=p). نتیجه گیری: وجود مامای همراه در کنار مادران زائو، یک مداخله غیر تهاجمی و تأثیرگذار در ایجاد آرامش جسمی و روانی در طول لیبر و زایمان است.

مقدمه: یکی از تکنیک های جدید کمک باروری، رحم جایگزین است که میزان استفاده از آن در حال افزایش است. با این وجود، پیامدهای روانی و اجتماعی این تکنیک، به صورت جامع مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا مطالعه مروری حاضر با-هدف بررسی این پیامدها متعاقب رحم جایگزین در مادر جایگزین و کودک صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه مروری جهت یافتن مطالعات مرتبط، در بازه زمانی 2018-1990 از پایگاه های فارسی SID و Magiran و پایگاه های انگلیسیPubmed، Scopus، Elsevier، Weily online library، SID، Sciences Web Of و موتور جستجوی Google Scholar استفاده شد. برای دستیابی به تمام مقالات فارسی و انگلیسی مورد نظر از کلید واژه های فارسی مادر جایگزین، ارتباط مادر-کودک، ارتباط مادر-جنین، ارتباط، پیامد روانی، پیامد اجتماعی و کلید واژه های انگلیسی Surrogate mother، surrogacy، Maternal– fetal relations، mother-child relationships، surrogates’ family، bonding، attachment، outcome psychology، social outcome با همه ترکیبات احتمالی این کلمات استفاده شد. از بین 500 مقاله، 18 مقاله واجد شرایط پژوهش بود و برای این مطالعه انتخاب شدند. یافته ها: نتایج مطالعات مختلف بیانگر این مسأله بود که تولد کودک برای مادران جایگزین و خانواده متقاضی پدیده ای استرس آور است که می تواند سبب افسردگی در مادر جایگزین شود. تفاوت عمده ای در تکامل، ابعاد روانی و اجتماعی کودکان متولد شده به روش رحم جایگزین با کودکانی طبیعی وجود نداشت. نتایج تست های شخصیتی و متغیرهای روا ن شناختی در بیشتر مادران جایگزین طبیعی بوده و آسیب های روان شناختی جدی در آنان مشاهده نشده بود. نتیجه گیری: به طور کلی جایگزینی در اکثر مادران جایگزین تجربه ای مثبت تلقی شده است. کودکان متولد شده نیز احساس خوبی نسبت به مادر جایگزین خود داشته و به لحاظ روان شناختی، تفاوتی با کودکان طبیعی نداشته اند. البته توجه به این نکته ضروری است که تفاوت در فرهنگ کشورها، تجربیات و سیستم های حمایتی آنها، ممکن است بر پیامدهای روانی و اجتماعی در رحم جایگزین تأثیر گذار باشند.

مقدمه: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یکی از شایع ترین ویروس های منتقله از طریق تماس جنسی است. HPV نوع 16 و 18، به عنوان شایع ترین HPVهای پر خطر، باعث بروز تغییرات بدخیم و سرطان دهانه رحم می شوند. از آنجا که روش های تشخیصی رایج معایب زیادی دارند، توسعه روش های تشخیصی نوین می تواند به عنوان یک ابزار مفید با سرعت و کارایی بالا و همچنین ارزان، بسیار نوید بخش باشد. زیست حسگرهای الکتروشیمیایی به عنوان ابزاری جدید مزایایی از جمله طیف تشخیصی وسیع، ارزان بودن و ساده تر بودن تجهیزات آزمایشگاهی را دارند. مطالعه مروری حاضر با هدف ارائه یک خلاصه دقیق از پیشرفت های زیست حسگرهای الکتروشیمیایی جهت تشخیص HPV 16و 18 انجام شد. روش کار: در این پژوهش، به طور سیستماتیک مقالات اصلی زبان انگلیسی و فارسی در پایگاه های PubMed، Cochrane Library، Scopus، Science Direct، Google Scholar و دو پایگاه اطلاعاتی ایران شامل SID و IranMedex از سال 2008-2003 با استفاده از کلید واژه های Mesh جستجو شدند. در این مطالعه، با استفاده از مقالات منتشر شده در پایگاه های علمی، به بررسی نقش زیست حسگرهای الکتروشیمیایی در تشخیص زودهنگام HPV نوع 16 و 18 پرداخته شد. یافته ها: در مجموع 11 مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. با تجزیه و تحلیل جدیدترین زیست حسگرهای الکتروشیمیایی برای شناسایی HPV، مشاهده گردید پلت فرم حسگر ساخته شده توسط وانگ و همکاران با پایین ترین حد تشخیص (Atto molar) 1 بود. نتیجه گیری: استفاده از روش های مبنی بر زیست حسگرهای الکتروشیمیایی با توجه به دارا بودن حساسیت بالا، می توانند به عنوان یک روش مناسب مورد استفاده قرار گیرند.

مقدمه: تومورهای رترورکتال نسبتاً نادر هستند و کیست های درموئید بخشی از خانواده تومورهای رترورکتال است که معمولاً خوش خیم هستند و در زنان جوان یافت می شوند. در این مطالعه، یک مورد کیست درموئید رترورکتال گزارش می-شود. معرفی بیمار: بیمار خانم 25 ساله ای بود که با علائم نفخ، تهوع و استفراغ، تغییر عادات روده ای و درد لگنی به بیمارستان مهر مشهد مراجعه کرده بود. با توجه به معاینه و ارزیابی های انجام شده با لاپاراسکوپی، توده ای به ابعاد 62×74 میلی متر در خلف رحم یافت شد که بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت و کیست به طور کامل خارج شد. بیمار 5 روز پس از عمل ترخیص شد و در پیگیری های انجام شده، عوارضی از جراحی گزارش نشد. در یافته پاتولوژی، کیست درموئید گزارش شد. نتیجه گیری: جراحی، اصلی ترین درمان ضایعات و تومورهای رترورکتال می باشد. استفاده از یافته های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و MRI جهت تشخیص دقیق تر ماهیت و محل ضایعه و انتخاب روش جراحی مناسب متناسب با محل توده توصیه می شود.