فعل «شدن» یکی از مهم ترین افعال در زبان فارسی می باشد که به عنوان یک فعل حایل در ساخت گروه عظیمی ازافعال شرکت کرده و می تواند ارزش های نمودین مختلفی داشته باشد. از بین نمودهایی که ترکیبات فعل «شدن» می توانند بیانگر آن باشند می توان به نمود لحظه ای- تداومی اشاره کرد. ویژگی های نمود لحظه ای- تداومی و نحوه تشخیص آن در زبان فارسی، از جمله مسایلی است که تا کنون چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. در این تحقیق ابتدا ترکیبات مختلف فعل «شدن» در زمان های ماضی نقلی و ماضی بعید را از لحاظ وقوع فعل مورد بررسی قرار خواهیم داد. سپس به بررسی نحوه تشخیص نمود لحظه ای- تداومی پرداخته و خواهیم دید کدام گروه از ترکیبات فعل «شدن» می توانند بیانگر این نمود باشند و در پایان نقش گفته پردازی در تعیین ارزش نمودین افعال را مورد بررسی قرار خواهیم داد.