زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1393 | دوره:17 | شماره:114 |تعداد مقالات:3

مقدمه: آسفیکسی، یک مشکل جدی در مراقبت های پری ناتال می باشد. شناخت عوامل خطر و زمینه ساز آسفیکسی می تواند گام مهمی در پیشگیری، تشخیص و درمان سریع تر آن داشته باشد، با این وجود مطالعات اندکی در این زمینه وجود دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عوارض مادری با آسفیکسی نوزادی انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی- تحلیلی در سال 92-1386 بر روی 346 زن تازه زایمان کرده واجد شرایط ورود به مطالعه بستری در بیمارستان آموزشی درمانی قائم (عج) مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، فرم مصاحبه و فرم ثبت اطلاعات جهت بررسی مشخصات بارداری و زایمانی بود. سپس نوزادان در دو گروه با و بدون آسفیکسی قرار گرفتند، جهت مقایسه دقیق تر تعداد نوزادان در دو گروه یکسان در نظر گرفته شد و ارتباط آسفیکسی با مشکلات حین بارداری و زایمان مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS)نسخه 11.5) و آزمون های تی مستقل، کای دو و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: از 346 زن بررسی شده در این مطالعه، 168 (48.55 درصد) نفر از زنان دارای نوزاد تازه متولدشده مبتلا به آسفیکسی و 178 (51.44 درصد) نفر دارای نوزاد تازه متولد شده عدم مبتلا به آسفیکسی بودند و دو گروه از نظر عوارض دوران بارداری تفاوت آماری معنی داری داشتند (p<0.001). 40 نفر (16.46 درصد) از زنان دارای نوزاد آسفیکسی و 85 نفر (34.97 درصد) از زنان دارای نوزاد سالم به روش واژینال زایمان کردند (p<0.001). همچنین 43 نفر (27.21 درصد) از مادران دارای نوزاد آسفیکسی و 3 نفر (1.89 درصد) از زنان دارای نوزاد سالم، لیبر عارضه داری را تجربه کرده بودند (p<0.001). همچنین 10 نفر (6.45 درصد) از زنان دارای نوزاد آسفیکسی عوارض حین زایمانی داشتند در حالی که هیچ کدام از مادران دارای نوزاد سالم چنین عارضه ای نداشتند (p<0.001).نتیجه گیری: بین عوارض مادری با پیامد آسفیکسی نوزادی ارتباط مستقیمی وجود دارد که بیانگر نیاز و توجه بیشتر به مراقبت های دوران بارداری و مراحل زایمانی می باشد.

مقدمه: انسان فاعل و تصمیم گیرنده است. در پس هر عملی ارادی انگیزه دخیل است. باروری، عملی ارادی است پس انگیزه در آن دخالت مستقیم دارد. با توجه به فقدان اطلاعات در خصوص انگیزه و ترجیحات زوجین جوان در کشور، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط انگیزه های باروری و ترجیحات باروری در زوجین در آستانه ازدواج انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 450 زوج مراجعه کننده به مراکز بهداشت پیش از ازدواج در شهر مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه، پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه ترجیحات باروری میلر (1995) و پرسشنامه انگیزه های باروری میلر (1995) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، من ویتنی، رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: انگیزه های مثبت باروری مانند دیدگاه سنتی با میل به فرزندآوری (p=0.001) و تعداد دلخواه فرزند (p=0.001) همبستگی مثبت و معنی دار و با زمان دلخواه فرزندآوری (p=0.001) همبستگی معکوس و معناداری داشت. انگیزه های منفی باروری مثل ترس از والد شدن با میل به فرزندآوری، تعداد دلخواه فرزند و زمان دلخواه فرزندآوری ارتباط معنی داری نداشت (p>0.001).نتیجه گیری: بین انگیزه های مثبت باروری در زوجین با میل به فرزندآوری و تعداد ایده آل فرزند ارتباط مستقیمی وجود دارد. بر این اساس با برنامه ریزی جهت ایجاد و تقویت انگیزه های مثبت در سنین پایین تر و قبل از ازدواج ممکن است بتوان باروری را در جامعه به حد مطلوب رساند.

مقدمه: یائسگی یک رویداد فیزیولوژیک است که منجر به پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی در زندگی زنان شده و درنتیجه کیفیت زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش هوازی بر کیفیت زندگی زنان پری منوپوز و منوپوز انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی در سال 1392 بر روی 54 زن متاهل سالم منوپوز و پری منوپوز 60-45 ساله شهرستان کلیبر انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه مداخله (انجام ورزشی هوازی به صورت پیاده روی با شدت متوسط، 3 روز در هفته به مدت 12 هفته) و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت زندگی زنان یائسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تکمیل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس با کنترل نمرات پایه مورد مقایسه قرار گرفتند. نمرات پایین تر نشان دهنده کیفیت بهتر زندگی و شدت کمتر نشانه های یائسگی است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، کای دو، کای دو روند، تی مستقل، آزمون تحلیل کواریانس و اندازه های تکراری انجام شد.p<0.05  معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: با کنترل نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله، میانگین نمره کلی کیفیت زندگی در پایان هفته8 1.9- تا 13.7- (فاصله اطمینان 95%، تفاوت میانگین تعدیل یافته: 7.8-) و هفته 12 پس از مداخله (7.9- تا 17.8-، 12.9-) در گروه مداخله به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. همچنین نمره زیر دامنه های جسمانی و روانی- اجتماعی در هفته 8 و 12 و زیر دامنه وازوموتور در هفته 12 در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p<0.05). بین دو گروه از نظر نمره بعد علائم جنسی تفاوت معنی داری وجود نداشت (p=0.46).نتیجه گیری: انجام ورزش هوازی با شدت متوسط در بهبود کیفیت زندگی زنان منوپوز و پری منوپوز موثر است.