زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1392 | دوره:16 | شماره:60 |تعداد مقالات:3

مقدمه: خونریزی بعد از زایمان، باعث ایجاد کم خونی و کاهش ذخایر آهن می شود. پیشگیری از خونریزی بعد از زایمان، می تواند نقش مهمی در ارتقاء سلامت زنان داشته باشد. برخی مطالعات، نشان دهنده تاثیر مثبت ترانکسامیک اسید در این زمینه می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیینتاثیر ترانکسامیک اسید بر روی سطح هموگلوبین و هماتوکریت بعد از زایمان در زنان کم خطر از نظر خونریزی پس از زایمان انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده سه سوکور در سال 1391 بر روی 120 زن باردار مراجعه کننده جهت زایمان واژینال به مرکز آموزشی- درمانی الزهراء تبریز انجام شد. افراد با روش بلوک بندی تصادفی در دو گروه 60 نفری قرار گرفتند. هر دو گروه بعد از زایمان جفت، 10 واحد اکسی توسین دریافت کردند. به گروه مداخله بعد از خروج شانه قدامی، یک گرم ترانکسامیک اسید وریدی و به گروه کنترل، دارونمای ترانکسامیک اسید در 200 میلی لیتر نرمال سالین در عرض 10 دقیقه انفوزه شد. 12-1 ساعت قبل و 24-12 ساعت بعد از زایمان از بیماران نمونه خون جهت سنجش هموگلوبین و هماتوکریت گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های کای دو، فیشر، مجذور کای روند، تی مستقل و تی زوج انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: قبل از مداخله، میانگین هموگلوبین و هماتوکریت در گروه مداخله به ترتیب 12.9±0.9 گرم بر دسی لیتر و 38.3±2.3 درصد و در گروه کنترل 13.0±0.9 گرم بر دسی لیتر و 38.8±2.0 درصد بود (p>0.05). بعد از مداخله میانگین افت هموگلوبین در گروه مداخله 1.4±0.9 و در گروه کنترل 1.7±1.0 گرم بر دسی لیتر بود (p=0.11). میانگین افت هماتوکریت در گروه مداخله 3.7±2.3 و در گروه کنترل 4.8±3.0 درصد بود (p=0.03).نتیجه گیری: تجویز ترانکسامیک اسید تاثیر معنی داری در کاهش میانگین افت هماتوکریت پس از زایمان دارد. بنابراین، احتمال می رود استفاده از این دارو به ارتقاء سلامت مادران در دوره پس از زایمان کمک کند.

مقدمه: اختلالات خواب در بارداری به علت تغییرات فیزیکی و هورمونی شایع است. خواب ناکافی باعث ایجاد تغییرات متابولیک و نورواندوکرینی می شود که ممکن است در ایجاد اختلال متابولیسم گلوکز و مقاومت به انسولین نقش داشته باشند. اما اطلاعات اندکی در مورد رابطه خواب ناکافی و متابولیسم گلوکز در بارداری موجود می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط طول مدت خواب و نتایج تست چالش گلوکز در بارداری انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1391 بر روی 177 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شماره 3 مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. شرکت کنندگان، پرسشنامه های محقق ساخته، مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی-21 و شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ را بین هفته 26 تا 30 بارداری تکمیل کرده و سپس تست چالش گلوکز انجام دادند. کم خوابی به صورت خواب شبانه کمتر از 7 ساعت تعریف شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل، من ویتنی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: 87 نفر (%49.2) از شرکت کنندگان کم خواب بودند. دو گروه از نظر متغیرهای استرس، اضطراب، رژیم غذایی و فعالیت ورزشی تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05). بین مدت خواب و نتایج تست چالش گلوکز، ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد (p=0.01، r=-0.19) فراوانی تست چالش گلوکز غیر طبیعی در افراد کم خواب به طور معنی داری بیشتر از افرادی بود که خواب طبیعی داشتند (p=0.01).نتیجه گیری: کم خوابی در دوران بارداری با اختلال در متابولیسم گلوکز ارتباط دارد، لذا غربالگری مدت و کیفیت خواب به ارائه دهندگان مراقبت های بارداری توصیه می شود.

مقدمه: بارداری، شیردهی، مراقبت از فرزند و اشتغال از جمله عواملی هستند که روابط جنسی زنان را تحت تاثیر قرار می دهند. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب جنسی زنان در دوران بارداری و شیردهی انجام شد.روش کار: در این مطالعه با رویکرد کیفی، رفتار جنسی مادران در دوران بارداری و شیردهی مورد بررسی قرار گرفت. 30 مادر شیرده دارای کودک 24-4 ماهه بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف در مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختار استفاده شد. مادران در یک گفتمان تعاملی، تجربیات جنسی خود را در بارداری و شیردهی مطرح کردند. مصاحبه ها ضبط، دست نویس، کدگذاری و طبقه بندی شد و بر اساس رویکرد تحلیل محتوای کیفی آنالیز شدند.یافته ها: از تجزیه و تحلیل داده ها، یک مضمون اصلی «تغییر در رفتارهای جنسی» و 4 مضمون فرعی «کم شدن میل جنسی، از دست دادن خلوت، وظایف مادری، رعایت همسر» استخراج شد. زوجین در این دوران، محور توجه خود را به جنین، شیردهی و نوزاد معطوف کردند. تغییر در تعاملات جنسی، خدشه ای بر روابط زوجین به وجود نیاورد.نتیجه گیری: از آنجایی که محوریت توجه مادران در دوران بارداری و شیردهی بر جنین، شیردهی و نوزاد بود، کاهش فعالیت های جنسی، روابط زوجین و کیفیت زندگی را مختل نساخت.