زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1387 | دوره:11 | شماره:4 |تعداد مقالات:11

مقدمه: حدود 10 الی 15 درصد زوجها دارای مشکل ناباروری اند و برای آنهایی که به درمان دارویی پاسخ نمی دهند استفاده از روشهای کمک باروری، اجتناب ناپذیر است. swim up  یکی از روشهایی است که باعث بهبود کیفیت اسپرم می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر swim up بر حرکت، غلظت و مورفولوژی اسپرم انجام پذیرفت.روش کار: این مطالعه تحلیلی-آزمایشگاهی، بر روی نمونه های طبیعی مایع منی 30 مرد مراجعه کننده به مرکز ناباروری فاطمه الزهرا (س) دانشگاه علوم پزشکی بابل کاندید لقاح خارج رحمی انجام شد. قبل و بعد از swim up اطلاعات لازم شامل تعداد، حرکت و مورفولوژی اسپرم ها ثبت گردید. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 10 و آزمون تی تست زوج آنالیز شد.نتایج: میانگین تعداد اسپرم ها بعد از (64.1×106) swim up  بطور معنی داری کمتر از قبل از (87.3×106) swim up بود (001/p<0) میانگین حرکت اسپرم 3/60% قبل از swim up و 8/85% بعد از swim up بود (001/p<0).swim up به ترتیب سبب بهبود  p=0.083) 2.5)؛ 12.6 (p>0.001) و 6/21 درصد (003/p=0) در گرید I،II ،III  اسپرم شده بود. میانگین درصد مورفولوژی طبیعی قبل و بعد از swim up به ترتیب 2/11% و 3/16% بود (001/p<0).نتیجه گیری: بعد از آماده سازی به روش swim up، میزان مورفولوژی طبیعی، حرکت و گریدینگ اسپرم به نحو مطلوبی افزایش می یابد.

مقدمه: تخمین دقیق سن حاملگی یکی از مهمترین بررسی های دوران حاملگی می باشد و تمام استراتژی های کنترل بارداری بر دانستن هر چه دقیقتر سن حاملگی بستگی دارد. علاوه بر متدهای کلینیکی، بررسی سونوگرافی از طریق اندازه گیری پارامترهای مختلف جنینی، برای تعیین سن حاملگی اهمیت دارد. هدف این مطالعه مقایسه ارزش تشخیصی اندازه گیری طول کف پای جنین بوسیله سونوگرافی به عنوان یک پارامتر جدیدتر با بزرگترین دیامتر عرضی سر جنین و طول استخوان ران در تعیین سن حاملگی در تریمستر دوم و سوم است.روش کار: جامعه آماری 150 نفر خانم باردار درتریمستر دوم و سوم مراجعه کننده به بخش سونوگرافی بیمارستان 22 بهمن (وابسته به دانشگاه ازاد اسلامی) مشهد در سال 1386-1385 هستند که تاریخچه قاعدگی منظم دارند. روش نمونه گیری به صورت غیر تصادفی و پشت سر هم تا رسیدن به حجم نمونه مورد نظر با رعایت موارد حذف و شمول است. پس از انجام سونوگرافی سن حاملگی بر اساس دیامتر عرضی سرجنین، طول استخوان ران و طول کف پا به طور جداگانه برآورد شد و همراه با تاریخ آخرین قاعدگی بیمار ثبت شد. پس از تکمیل پرسشنامه، اطلاعات مورد نظر جمع آوری و با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون فیشر و تحلیل واریانس آنالیز شد.نتایج: در این مطالعه درتریمستر دوم حاملگی طول کف پای جنین کمی دقیقتر از طول استخوان ران و دیامتر عرضی سرجنین بود ولی تفاوت آنها بسیار کم است. درتریمستر سوم حاملگی اندازه گیری طول کف پای جنین و طول استخوان ران مختصری دقیقتر از اندازه گیری دیامتر عرضی سرجنین است ولی به طور کلی تفاوت معنی داری ندارند.نتیجه گیری: اندازه گیری طول کف پای جنین در تخمین سن حاملگی در تریمستر دوم و سوم دقت تشخیصی تقریبا معادل با اندازه گیری دیامتر عرضی سر جنین و طول استخوان ران دارد.

مقدمه: افزایش غیر معمول تولدهای چندقلویی یک مشکل بهداشتی عمومی است زیرا که شیوع عوارض بارداری، مرگ و میر مادری، جنینی و نوزادی، زایمان زودرس و پیامدهای جنینی و نوزادی ناشی از آن در حاملگی دوقلویی نسبت به تک قلویی از تریمستر اول تا زمان زایمان بالاتر است. یکی از عوارض مهم در حاملگی های دوقلویی ناهماهنگی وزن قل ها است که خود می تواند به عنوان عامل موثری در افزایش خطر پیامدهای نامطلوب دوقلویی، مرگ و میر و عدم توانایی در مراحل بعدی زندگی نوزاد مطرح شود.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی که در طی آن پرونده 667 زایمان دوقلویی که بین سالهای 1384 - 1376 در بیمارستانهای الزهرا و رسول اکرم رشت انجام شده بود مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به تفاوت وزن تولد بین قل ها، نمونه ها در دو گروه < 20% و ≤ 20% دسته بندی شدند. سپس فراوانی فاکتورهای موثر بر عدم تطابق وزن هنگام تولد نظیر سن، مرتبه زایمانی مادر، پره اکلامپسی-اکلامپسی و پیامدهایی همچون زایمان زودرس، پرزانتاسیونهای غیرسفالیک-سفالیک و سزارین در این دو گروه مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS12 و آزمونهای آماری کای دو و تی تست مورد تجزیه و تحلیل و پردازش قرار گرفتند.نتایج: از کل 667 زایمان دوقلویی در این سالها 4/78% دارای تطابق وزن و 6/21% فاقد تطابق وزن بودند. بین عدم تطابق وزن حین تولد با زایمان زودرس و پرزانتاسیونهای غیر سفالیک – سفالیک ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.05). اما میان سن، مرتبه زایمانی مادر، پره اکلامپسی- اکلامپسی و سزارین با عدم تطابق وزن حین تولد ارتباطی آماری معنی داری بدست نیامد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از همراهی عدم تطابق وزن دوقلویی با زایمان زودرس و پرزانتاسیونهای غیر سفالیک می باشد. از این رو حاملگی چند قلویی بخصوص در شرایط عدم تطابق وزن هنگام تولد به عنوان حاملگی پر خطر نیازمند بررسی و توجه ویژه جهت تشخیص، پایش و مراقبت دقیق دوران بارداری و زایمان و نوزادی می باشد.

مقدمه: ایجاد درد در اغلب زخم های جراحی قابل انتظار است. درد یک تجربه انسانی همگانی است که از ابتدای خلقت بشر یا انسان همراه بوده است. سزارین شایعترین عمل جراحی زنان می باشد و اغلب بیماران سزارین شده، درد بعد از عمل را به علل مختلف، مخصوصا نفخ تجربه می کنند. داروهای مختلفی به عنوان ضد درد بعد از عمل مورد استفاده قرار می گیرند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر افشره زیره بر شدت درد پس از سزارین انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی، دو سوکور و دو متغیره است که با هدف تعیین تاثیر افشره زیره بر شدت درد پس از سزارین در بیمارستان شهیدان مبینی شهر سبزوار انجام گرفت. دراین تحقیق 124 زن سزارین شده (58 نفر گروه دارونما 66 نفر گروه دارو) مورد مطالعه قرار گرفتند. خانم های دارای BMI بالا، حاملگی دوقلو و داشتن عمل جراحی دیگر به جز سزارین از پژوهش حذف شدند. دارو و دارونما (محلول یک دهم درصد دارو تهیه شده توسط شرکت باریج اسانس ایران-کاشان) بعد از قطع سرم، به میزان 3 دوز 40 قطره هر 20 دقیقه به زنانی که دچار درد ناشی از نفخ بعد از عمل شده بودند خورانده شد و با استفاده از مقیاس دیداری درد میزان تاثیر افشره زیره بر شدت درد ارزیابی شد.نتایج: بر اساس نتایج پژوهش، آزمون آماری من-ویتنی نشان داد که میزان شدت درد در گروه دارو نسبت به گروه دارونما در20 دقیقه دوم (007/p<0) و20 دقیقه سوم (001/p<0) و120 دقیقه بعد از مداخله (001/p<0) به طور معنی داری کاهش داشت.نتیجه گیری: افشره زیره در کاهش شدت درد ناشی از نفخ پس از سزارین موثر است. 

مقدمه: یکی از مداخلات پزشکی در زایمان، اپی زیاتومی می باشد که برای وسیع تر کردن میاندوراه به­ کار میرود. زردچوبه یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که بدلیل دارا بودن کورکومینوئیدها، دارای خاصیت بهبود زخم می باشد. این مطالعه با هدف تعیین اثر پماد زردچوبه بر بهبود زخم ناشی از اپی زیاتومی در خانم های نخست زا انجام گردید.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور که بر 84 زن نخست زای 17 تا 35 ساله واجد شرایط پژوهش که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان زنان ام البنین (س) مشهد مراجعه کرده بودند، انجام گردید. پس از زایمان، مادران گروه کنترل پماد زردچوبه و گروه شاهد پماد دارونما را روزی دو بار (2 ± 12 ساعت) به مدت ده روز استفاده کرده و ارزیابی میزان بهبود اپی زیاتومی در روزهای هفتم، دهم و چهاردهم پس از زایمان با استفاده از ابزار ریدا (قرمزی، ادم، کبودی، ترشح از زخم، فاصله دو لبه زخم) انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون تی، کای دو و من ویتنی تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: از 63 نفر، 32 نفر در گروه مطالعه و 31 نفر در گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سایر متغیر های مداخله گر اختلاف آماری معنی داری نداشتند. مقایسه نمره ریدا در روز هفتم پس از زایمان نشان داد که میانگین نمره در گروه مطالعه (68/1 ± 84/2) و در گروه کنترل (45/1 ± 35/4) می باشد و تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه وجود دارد (001/0>p) بطور مشابه در بررسی روز دهم پس از زایمان میانگین نمره ریدا در گروه مطالعه (59/1 ± 09/2) تقریبا نصف نمره میانگین بهبود زخم در گروه کنترل (4.10 ± 1.77) بود و دو گروه اختلاف آماری معنی داری با یکدیگر داشتند (0.001>p) بررسی زخم اپی زیاتومی در روز 14 پس از زایمان نیز نشان داد که هم چنان نمره ریدا در گروه مطالعه کمتر از یک دوم نمره گروه کنترل است و دو گروه از نظر بهبود زخم تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهند (012/0=p).نتیجه گیری: استفاده از پماد زردچوبه سرعت بهبود زخم اپی زیاتومی را افزایش می دهد به عبارت دیگر بهبود برش اپی زیاتومی در گروه مطالعه را تا روز 14 به میزان 4 روز ارتقا می دهد و می تواند به عنوان ارتقا دهنده بهبود اپی زیاتومی در خانمهای نخست زا پیشنهاد گردد.

مقدمه: درد زایمان یکی از شدیدترین دردها در انسان است که همراه با عوارض جسمی و روانی زیادی برای مادر و جنین می باشد. یکی از قدیمی ترین روشهای غیر دارویی کاهش درد زایمان، ماساژ است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ماساژ پشت بر شدت درد مرحله زایمان زنان نخست زا مراجعه کننده به زایشگاه بنت الهدی بجنورد در سال 1384 انجام گردید.روش کار: در این کار آزمایی بالینی یک سوکور (روش مداخله برای تمام واحدهای پژوهش توسط پژوهشگر انجام شده و در انتهای کار اندازه گیری شدت درد توسط کمک پژوهشگری که نسبت به گروه بی اطلاع بود اندازه گیری می گردید)، 62 زن نخست زا، با سن حاملگی 37-42 هفته کامل، تک قلو، با نمایش قله سر و زایمان طبیعی به روش مبتنی بر هدف انتخاب و سپس به صورت تصادفی (یک روز در میان) در دو گروه ماساژ پشت و مراقبتهای معمول قرار گرفتند. گروه ماساژ (32 نفر) 30 دقیقه ماساژ منظم، محکم و یکنواخت در ناحیه پشت به روش افلوراج (سر خوردن و لغزاندن دست) در هر یک از فازهای زایمانی دریافت نمودند. گروه کنترل (30 نفر) مراقبتهای معمول پرستاری را به مدت 30 دقیقه در هر فاز توسط پژوهشگر دریافت می نمودند. شدت درد قبل و بلافاصله بعد از 30 دقیقه مداخله در سه فاز نهفته (4-3 سانتی متر)، فاز فعال (7-5 سانتی متری) و فاز انتقالی (10-8 سانتی متر) در دو گروه توسط مقیاس تطابق دیداری درد اندازه گیری گردید. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای تی، کای دو و آزمون خطی استفاده گردید.نتایج: مقایسه میانگین شدت درد در دو گروه بلافاصله بعد از انجام مداخله در سه فاز زایمانی اختلاف معنی دار آماری داشت (001/p<0) اختلاف میانگین شدت درد قبل و بعد از انجام ماساژ در گروه ماساژ پشت نیز در هر سه فاز اختلاف معنی دار آماری داشت (001/p<0) بر اساس مدل خطی، طول مدت انقباضات و تعداد دفعات معاینه و متغیر گروه با اختلاف میانگین شدت درد زایمان در فاز نهفته اختلاف آماری معنی دار داشتند (001/p<0).نتیجه گیری: ماساژ پشت شدت درد مرحله اول زایمان را کاهش میدهد و می تواند به عنوان یک مداخله پرستاری آسان و غیر تهاجمی در کاهش درد زایمان مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: در هر لحظه میلیون ها نفر زن در وضعیت حاملگی یا شیردهی می باشند که تعدادی از آنها به علت ابتلا به عفونت لازم است که تحت درمان با آنتی بیوتیک های مختلف قرار گیرند. این آنتی بیوتیک ها علاوه بر عوارضی که برای مادر دارند می توانند برای جنین و نوزاد نیز مشکلاتی ایجاد کنند. در این مقاله در مورد ده آنتی بیوتیک که می توانند عوارض شدید ایجاد کنند بحث خواهد شد.روش کار: با استفاده از کلمات کلیدیantibiotic ،pregnancy ،lactation ، breast-feeding،teratogen ،teratogenic  و نام ده آنتی بیوتیک آموکسی سیلین، پنی سیلین G، پنی سیلین V، کلیندامایسین، سیپروفلوکساسین، داکسی سیلین، کلرامفنیکل، ریفامپین، جنتامیسین و وانکومیسین مقالات قابل دسترسی در مدلاین به زبان انگلیسی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین از مقالات فارسی موجود در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (SID) نیز استفاده شد.نتایج: در مجموع 101 مقاله که در رابطه با آنتی بیوتیک، حاملگی و شیردهی، تراتوژن وتراتوژنیک بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. پنی سیلین G و  Vغیر تراتوژن و آموکسی سیلین، سیپروفلوکساسین، داکسی سیکلین، کلرامفنیکل وریفامپین جزو غیر محتمل ها از نظر تراتوژن بودن تقسیم بندی شده اند. جنتامایسین، کلیندامایسین و وانکومایسین جزو آنتی بیوتیک هایی هستند که تراتوژن بودن آنها نامشخص است. در ضمن حاملگی تغییرات مشخصی در رابطه با جنتامایسین، پنی سیلین ها و فلوروکینولون ها اتفاق می افتد. کلیه آنتی بیوتیک های فوق از شیر عبور می کنند، ولی مقادیر آن ها در شیر (به استثنای کلرامفنیکل) به اندازه ای نیست که برای شیر خوار مشکلی ایجاد کند.نتیجه گیری: آنتی بیوتیک ها مانند سایر داروها علاوه بر فواید زیادی که دارند دارای عوارضی نیز می باشند که در طی حاملگی و شیردهی، هنگام تجویز آنها، علاوه بر در نظر گرفتن فواید و عوارض آن برای مادر باید اثر آن را بر جنین و شیرخوار نیز در نظر گرفت. با در نظر گرفتن این نکته که پس از سال ها هنوز مقالات جدیدی در مورد عوارض این آنتی بیوتیک ها نوشته شده و به صورت گزارش مورد نیز چاپ می گردد، لازم است همکاران نیز هر چه بیشتر با این عوارض آشنا و در صورت مواجه با عوارض جدید آن ها را گزارش کنند.

مقدمه: بیضه زن ساز یکی از انواع دو جنسی بودن مردانه و یک سندرم نادر ارثی وابسته به کروموزوم X می باشد. در این گزارش دو مورد بیمار دارای بیضه زن ساز معرفی شده و ارزش لاپاروسکوپی در تشخیص و درمان این بیماری ارزیابی شده است.معرفی بیمار: دو خانم نابارور با سابقه آمنوره به مرکز ما ارجاع شدند. در ارزیابی آنها با سونوگرافی شکمی و لگنی، فقدان رحم و حضور دو گناد در نزدیک رینگ داخلی اینگوینال دیده شد. موی زهار و رشد دستگاه تناسلی خارجی و پستان مانند زنان طبیعی بود. بررسی هورمونی انجام شد. کاریوتیپ 46XY بود. در سی تی اسکن شکم بیمار دوم دو گناد که بیانگر بیضه بودند، مشاهده شد. به منظور تشخیص به وسیله لاپاروسکوپ تحت بیهوشی عمومی و با تکنیکHasson ، تروکار 10F وارد شد. بیضه ها داخل شکم مشخص شدند و به علت خطر گنادوبلاستوما، با قرار دادن 2 تروکار 5F در هر دو بیمار، گونادکتومی انجام گرفت. هر دو بیمار دو روز بعد از عمل مرخص شدند. یافته های بافت شناسی وجود بیضه را تایید کرد.نتیجه گیری: با توجه به تجارب دیگران و تجربه اندک ما به نظر می رسد که حذف بیضه به روش لاپاروسکوپیک با موربیدیته کمتر و بدون عارضه قابل انجام است.