زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1390 | دوره:14 | شماره:8 |تعداد مقالات:12

مقدمه: بیماری التهابی لگن یکی از مهم ترین عوارض عفونت های دستگاه تناسلی فوقانی است و از علل شایع نازایی و دردهای مزمن لگن در خانم ها می باشد. یکی از ارگانیسم های اصلی در ایجاد عفونت لگنی، کلامیدیا می باشد. آزیترومایسین نقش مهمی در درمان عفونت کلامیدیایی دستگاه تناسلی دارد و مصرف 2 دوز از این دارو قابل مقایسه با مصرف 14 روزه داکسی سیکلین می باشد. در این مطالعه به مقایسه اثر این 2 دارو می پردازیم.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی از اردیبهشت 1388 تا اردیبهشت 1389 بر روی 144 زن مبتلا به عفونت التهابی خفیف لگن مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام رضا (ع) می باشد که بیماران به طور تصادفی به دو گروه 72 نفره تقسیم شدند. یک گروه تحت درمان با داکسی سیلکین 100 گرم دو بار در روز به مدت 14 روز و گروه دیگر آزیترومایسین خوراکی 1 گرم تک دوز و تکرار یک هفته بعد قرار گرفتند و هر دو گروه سفتریاکسون تک دوز 250 میلی گرم عضلانی دریافت کردند. همچنین همسران هر دو گروه سفتریاکسون و داکسی سیکلین گرفتند. میزان درد و حساسیت طبق سیستم MCPS،VAS  در روزهای 1- 7 و 14 درمان بررسی شد. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، تعداد زایمان، روش جلوگیری، شغل و سابقه PID بود که در پرسشنامه جمع آوری شد. در این مطالعه از روش های مرسوم در آمار توصیفی برای معرفی نمونه های پژوهش و از آزمون آماری تی مستقل و در صورت غیرنرمال بودن از آزمون من ویتنی و برای متغیرهای کیفی از آزمون کی دو برای مقایسه دو گروه و تحلیل نتایج استفاده شد. در این پژوهش از نرم افزار SPSS (نسخه 13) استفاده شد.یافته ها: پاسخ به درمان در 66 نفر (%91.7) از گروه آزیترومایسین و 64 نفر (%88.9) از گروه داکسی سیکلین اتفاق افتاد (p>0.05). قطع درمان در 12 نفر (%14.3) از گروه داکسی سیکلین و صفر نفر (%0) از گروه آزیترومایسین اتفاق افتاد (p<0.05).نتیجه گیری: رژیم آزیترومایسین نسبت به رژیم داکسی سیکلین با توجه به اثر درمانی یکسان و مصرف تنها 2 دوز نسبت به 28 دوز برتری دارد.

مقدمه: دیسمنوره یا قاعدگی دردناک در حدود 50% از زنان در سنین باروری دیده می شود که شایع ترین شکایت ژنیکولوژیک در بین زنان جوان و نیز شایع ترین علت غیبت از مدرسه یا محل کار است. بنابراین یافتن درمانی بدون عارضه که بتواند آن را کنترل کند همیشه مد نظر بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ویتامین E خوراکی در کاهش درد لگن زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 94 زن مبتلا به دیسمنوره اولیه صورت گرفت. زنان به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای گروه مورد (42 نفر) ویتامین E، 400 واحد روزانه از 2 روز قبل تا 3 روز بعد از شروع خونریزی (جمعا 5 روز) و در دو سیکل متوالی تجویز شد و برای گروه شاهد (52 نفر)، دارونما دقیقا به شکل و مزه و بوی ویتامین E گروه مورد ساخته شده بود به صورت مشابه با گروه مورد تجویز شد. شدت درد یک ماه قبل از شروع مطالعه در بیماران با استفاده از خط کش درد VAS سنجش شد و در 2 ماه بعد از مطالعه نیز به همان صورت ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 15) و آزمون های آماری کای اسکوئر، آزمون تی زوجی و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر گروه خون، سن، سابقه خانوادگی دیسمنوره، میزان تحصیلات و شاخص توده بدنی وجود نداشت. میانگین شدت درد قبل از درمان در گروه کنترل 7.15±1.75 و در گروه مورد 7.47±1.82 بود که تفاوت آماری معنی داری نشان نداد (p= 0.3). میزان شدت درد یک ماه پس از مصرف دارونما(p= 0.001)  و 2 ماه پس از مصرف دارونما (p= 0.001) نسبت به قبل از درمان کاهش معنی داری را نشان داد. میزان شدت درد یک ماه و 2 ماه پس از مصرف ویتامین (p= 0.001) E نسبت به قبل از درمان کاهش معنی داری را نشان داد. میزان شدت درد یک ماه پس از مصرف ویتامینE ،5.41±2.4  و پس از مصرف دارونما 5.76±2.08 بود، (p= 0.1) و دو ماه پس از مصرف ویتامین E،4.73±1.89  و پس از مصرف دارونما 5.35±2.05 بود،(p= 0.6)  تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. میزان کاهش درد در گروه دارونما دو ماه پس از درمان، -1.8±2.4 و در گروه ویتامین E،-2.7±2.1  بود که تفاوت معنی داری را نشان داد(p= 0.04) .نتیجه گیری: دارونما و ویتامین E هر دو باعث کاهش درد لگن در دیسمنوره اولیه شدند ولی ویتامین E سبب کاهش درد بیشتری شد و با توجه به بی خطر بودن آن، می تواند به عنوان یک روش درمان ساده برای دیسمنوره استفاده شود.

مقدمه: بیماری تخمدان پلی کیستیک حدود 10 درصد زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. کمبود ویتامین D در کل جوامع شایع است. با توجه به نقش ویتامین D در افزایش ترشح انسولین و کاهش مقاومت به انسولین و اثرات هیپرانسولینمی بر افزایش آندروژن ها، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات ویتامین D در بیماران مبتلا به PCOS انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1389 در بیمارستان قائم (عج) بر روی 51 زن که معیارهای تشخیصی PCOS را داشتند انجام شد. افراد به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شده و تحت درمان با کلسیتریول (0.5 میکروگرم در روز)، متفورمین (1000 میلی گرم روزانه) و پلاسبو قرار گرفتند. پس از سه ماه بیماران از لحاظ بهبود تخمک گذاری و متابولیک مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از 51 بیمار مورد مطالعه، 3 بیمار مطالعه را ادامه ندادند. تنها 11 نفر از بیماران (%22.9) دارای سطح 25 هیدروکسی ویتامین D کافی بودند. متفورمین سبب بهبود معنی داری در وزن (p= 0.027)، سطح انسولین (p= 0.043)، شاخص توده بدنی (p=0.019) و مقاومت به انسولین (p=0.048) شد. کلسیتریول سبب بهبود قابل توجهی در فشارخون سیستولی(p=0.029)  و هورمون پاراتورمون (p=0.009) شد. درمان با کلسیتریول به میزان قابل توجهی سبب بهبود اوولاسیون در بیماران شد و 7 نفر از بیمارانی که قبل از درمان، تخمک گذاری نداشتند بعد از سه ماه درمان، شواهد تخمک گذاری را پیدا کردند. گر چه این تغییر در دو گروه دیگر نیز مشاهده شد ولی تفاوت درمانی با کلسیتریول در بهبود اوولاسیون با دو روش دیگر کاملا معنی دار بود (p=0.02).نتیجه گیری: به نظر می رسد درمان با ویتامین D در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با متفورمین در ایجاد تخمک گذاری ارجح می باشد.

مقدمه: بی شک چاقی خطری برای مادر باردار و جنین وی محسوب می شود. چاقی مادر یکی از مهم ترین خطرات مرتبط با مرگ و میر مادر و جنین می باشد که با طیف وسیعی از مشکلات طبی همراه است. هدف از این تحقیق، تعیین شیوع عوارض مادری، جنینی و نوزادی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی منتخب شیراز است.روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 890 زن زایمان کرده که در بیمارستان های زینبیه و حافظ شیراز بستری بودند، انجام شد. افراد بر اساس شاخص توده بدنی قبل از بارداری به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول با وزن طبیعی (شاخص توده بدنی 25- 19.8) و گروه دوم دارای وزن غیرطبیعی بودند (شاخص توده بدنی بیش از 25). افراد از جهت متغیرهایی نظیر سن، تعداد بارداری ها، مشکلات دوران بارداری، زایمان و عوارض نوزادی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سن افراد 26.9±5.39 سال بود. 608 نفر (%68.3) دارای شاخص توده بدنی طبیعی و 282 نفر (%31.7) دارای شاخص توده بدنی غیرطبیعی بودند. بیشترین مشکل دوران بارداری کمر درد بود (%25.4). شیوع کمر درد، قندخون بالا، فشارخون بالا، القای زایمان، خونریزی بعد از زایمان و عفونت بعد از زایمان، مدت بستری در بیمارستان، آپنه نوزادی و سزارین در گروه دارای وزن غیرطبیعی بیشتر از گروه دارای وزن طبیعی بود که اختلاف این متغیرها بین دو گروه معنی دار بود (p<0.05). بیشترین نسبت شانس مربوط به عفونت بعد از زایمان بود که احتمال ایجاد عفونت بعد از زایمان در افراد دارای وزن غیرطبیعی (378- 85.5) 179.8 برابر افراد دارای وزن طبیعی بود.نتیجه گیری: چاقی ریسک فاکتور مهمی در زنان باردار است که با نتایج نامطلوب مادری، جنینی و نوزادی همراه است.

مقدمه: درد زایمان یکی از سخت ترین دردها و علت اصلی نگرانی زنان باردار از زایمان است. استفاده از روش های کمکی و غیرتهاجمی کاهنده درد زایمان در کاهش موارد سزارین های انتخابی موثر است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ماساژ به شیوه رفلکسولوژی در تسکین درد زایمان انجام شد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی جهت تعیین اثر ماساژ پا در تسکین درد زایمان در زنان نخست زای مراجعه کننده به بیمارستان تامین اجتماعی همدان انجام شد. تعداد افراد در گروه مداخله و کنترل هر کدام 35 نفر بود. در گروه مداخله ماساژ نقطه درد رحمی در پا (بین قوزک داخلی و پاشنه پا) به مدت 30 دقیقه انجام شد و در گروه کنترل ماساژ به مدت 30 دقیقه در جای دیگر انجام گرفت. پرسشنامه ها قبل و بعد از ماساژ در دو گروه تکمیل شدند. جهت تعیین درد از مقیاس تطابق دیداری درد استفاده شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) انجام شد و به منظور مقایسه تاثیر ماساژ به شیوه رفلکسولوژی در تسکین درد زایمان در دو گروه از آزمون آماری ویلکاکسون و آزمون کای دو استفاده شد.یافته ها: ماساژ نقطه درد رحمی (مداخله) با کاهش شدت درد ارتباط معنی داری داشت (p=0.001) اما بین ماساژ نقطه درد رحمی و طول مدت زایمان ارتباط معنی داری وجود نداشت (p= 0.59).نتیجه گیری: ماساژ نقطه درد رحمی در کاهش شدت درد زایمان موثر است اما تاثیری در کاهش مدت زایمان ندارد.

مقدمه: بارداری از نظر فیزیولوژیکی و روانشناختی بر خواب زنان اثر می گذارد. به نظر می رسد کیفیت نامطلوب خواب در اواخر بارداری پیشگویی کننده علایم افسردگی در چند هفته اول پس از زایمان می باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کیفیت خواب در اواخر بارداری با علائم افسردگی پس از زایمان صورت گرفت.روش کار: این مطالعه طولی آینده نگر بر روی 156 زن حامله نخست زا با سن حاملگی 30- 28 هفته بارداری از 10 مرکز بهداشتی درمانی قم انجام شد. افراد مورد مطالعه پرسشنامه ای شامل شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ، سنجش اضطراب اسپیل برگر و نگرش زایمان هارتمن را در هفته 28 و مجددا در هفته 38 بارداری تکمیل کردند. 3 ماه پس از زایمان، علائم افسردگی آنان با استفاده از پرسشنامه ادینبورگ بررسی شد. داده ها از طریق آزمون کای دو و منتل هنزل، تحلیل رگرسیون لوجستیک و آنالیز واریانس دو طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: ارتباط آماری معنی داری بین نمرات کیفیت خواب هفته 28 و 38 بارداری با علائم افسردگی پس از زایمان یافت شد (p<0.05). کیفیت نامطلوب خواب در هفته 28 بارداری (OR= 3.9) و هفته 38 بارداری (OR= 3.4) تقریبا چهار برابر شانس خطر علائم افسردگی پس از زایمان را افزایش می دهد (p= 0.03).نتیجه گیری: کیفیت خواب عامل مستعد کننده افسردگی پس از زایمان می باشد. از این رو ارزیابی کیفیت خواب در زنان باردار و ارائه مداخلات مناسب در طول بارداری برای کاهش افسردگی پس از زایمان پیشنهاد می شود.

مقدمه: عفونت ولوواژینال کاندیدایی شایع ترین واژینیت در بین زنان است. هدف این مطالعه مقایسه اثر عسل و کلوتریمازول 100 میلی گرمی به تنهایی و مخلوط با هم بر واژینیت کاندیدایی می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 77 زن غیرحامله مبتلا به واژینیت کاندیدایی با سن 18 تا 49 سال انجام شد. از 75 بیمار، 15 نفر در گروه عسل (گروه 1)، 30 نفر در گروه عسل و کلوتریمازول (گروه 2) و 32 نفر در گروه کلوتریمازول (گروه 3) قرار گرفتند. شرکت کننده ها کلوتریمازول و عسل یا هر دو را برای مدت هفت روز استفاده کردند. اساس تشخیص عفونت، با کشت همراه با تشخیص کلینیکی و ابراز علائم بر اساس احساس بیمار بود. تست های میکروبیولوژی و ژنیکولوژی، تشخیص را تایید کردند. بیماران دچار عفونت کاندیدایی برای مدت 7 و 21 روز بعد از شروع درمان برای بهبودی یا عدم آن پیگیری می شدند. از تست های آماری تی دانشجویی و کای دو برای آنالیز آماری استفاده شد.یافته ها: بعد از درمان با عسل و کلوتریمازول، علائم و نشانه های بیمار کاهش معنی داری داشت (p<0.001). موفقیت %100 درمان در گروه 1 و 2 حتی 30 روز بعد از مداخله مشاهده شد (p<0.001) که در مقایسه با گروه 3 تفاوت معنی دار داشت. دارو (عسل) به خوبی تحمل شد.نتیجه گیری: استفاده از عسل به تنهایی درمان موثری برای واژینیت کاندیدیایی می باشد. همچنین ترکیب 5 میلی لیتر عسل و 100 میلی گرم کلوتریمازول در درمان شایع ترین واژینیت موثر است.

یکی از مسائلی که فراروی اخلاق و پزشکی است، مساله سقط جنین می باشد. با توجه به این که جنین از زمان پیدایش تا تکامل نهایی خود دو مرحله را طی می کند که در مرحله اول فاقد روح است و در مرحله دوم دارای روح می شود، گروهی از فقها با استناد به دلایلی معتقدند سقط نمودن جنینی که دارای روح است از نظر اخلاقی به هیچ وجه جایز نیست. اما از نظر عقلی و از دیدگاه علم پزشکی، سقط کردن جنینی که تولدش منجر به مرگ مادر و پدید آمدن عوارض شدید جسمانی برای او شود به طوری که ادامه زندگی سخت و مشکل شود و همچنین جنینی که به انواع و اقسام ناهنجاری ها مبتلا است و اگر به دنیا بیاید فقط زندگی حیوانی خواهد داشت و فاقد هر گونه شعور و ادراک خواهد بود و صرف هزینه های گزاف برای او نیز بی فایده باشد، جایز است. در کشاکش بین اخلاق و ضرر و زیان های حاصله متعدد، تکلیف چیست؟ آیا سقط جنین در هر شرایطی خلاف اخلاق است و مشمول حکم حرمت است؟ اصولا چه نوع سقطی خلاف اخلاق است؟ در تعارض میان زندگی مادر و زندگی جنین، تکلیف چیست؟ آیا سقط جنینی که با تجویز پزشک انجام گرفته قتل محسوب می شود؟در این مقاله علاوه بر پاسخ مستدل به این سوالات، به اثبات رسانده ایم که سقط جنین در هر مرحله از حیات جنین بطور مطلق حرام نیست، بلکه در شرایطی ضروری و حتی واجب می شود.