زنان مامایی و نازایی ایران
سال:1390 | دوره:14 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

مقدمه: یکی از عوامل اثرگذار در ایجاد سندرم تخمدان پلی کیستیک نوع تغذیه فرد و کمبودهای تغذیه ای است. با این حال دریافت مواد مغذی و مصرف مواد غذایی در این بیماران زیاد مطالعه نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دریافت مواد غذایی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و مقایسه آن با زنان سالم انجام گرفت.روش کار:این مطالعه مورد شاهدی در سال 1388 در بیمارستان الزهرا شهر تبریز روی 60 زن (30 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و 30 زن سالم) که از نظر نمایه توده بدنی با همدیگر یکسان سازی شده بودند و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام گرفت. دریافت رژیمی افراد با استفاده از سه پرسشنامه، 24 ساعت یادآمد غذایی و فرم بسامد دریافت غذایی جمع آوری و با نرم افزارهای Nutritionist ΙΙΙ و SPSS (نسخه 13) به کمک آمار توصیفی و آزمون تی مستقل تحلیل شد.یافته ها: میانگین دریافت انرژی، کربوهیدرات، چربی، پروتئین، منیزیم، کلسیم و ویتامین D در گروه کنترل بالاتر از گروه بیمار بود (p<0.05). دریافت غذایی سدیم، روی، کروم، فولات، B12، قندهای ساده و فیبر در دو گروه تفاوت نداشت. تکرر مصرف شیر و لبنیات، میوه جات و مغزها در زنان بیمار کمتر از زنان سالم بود (p<0.05).نتیجه گیری: دریافت کم کلسیم، منیزیم، ویتامین D، لبنیات، میوه جات و مغزها در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک قابل توجه بوده و با توجه به نقش این مواد مغذی در اختلالات متابولیسمی، انجام مشاوره های تغذیه ای لازم جهت مصرف منابع غنی از منیزیم و کلسیم در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: مول کامل شایع ترین بیماری تروفوبلاستیک حاملگی است که میزان آن در جوامع مختلف متفاوت است و بررسی عوامل خطر بروز آن می تواند دلیل علت این تفاوت باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی برخی از عوامل خطر ایجاد مول کامل بود.روش کار: این مطالعه مورد شاهدی روی 91 مورد مول کامل (گروه مورد) و 295 مورد حاملگی ترم با نوزاد سالم (گروه شاهد) در سال 1379-1389 در بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران صورت گرفت. موارد با روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند. سن مادر، پاریتی و گراویدیتی و گروه خون و Rh مادر، سابقه حاملگی مولار قبلی، ازدواج فامیلی، سابقه سقط خودبخودی، روش جلوگیری از بارداری و نژاد (افغان یا ایرانی) در دو گروه مقایسه و بررسی شد. یافته ها به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 16) با آزمون های کای دو، دقیق فیشر و رگرسیون لوجستیک تحلیل شد.یافته ها: سن مادر بالاتر از 35 سال (1.3-3.9)=2.3 (95% OR (CI و کمتر از 20 سال (1.4-1.9) 1.6=(95% OR (CI، سابقه حاملگی مولار قبلی (1.2-25.6) 5.7=(95%OR (CI ، ازدواج فامیلی (1.1-1.5)1.3 =(95%OR (CI ، سابقه سقط خودبخودی قبلی (1.7-2.6)2.1 =(95%OR (CI  و نژاد ایرانی (1.5-2.4) 1.9=(95% OR (CI به عنوان عوامل مستعدکننده به دست آمدند.نتیجه گیری: سن مادر بالاتر از 35 سال و کمتر از 20 سال، سابقه حاملگی مولار قبلی، ازدواج فامیلی، سابقه سقط خودبخودی قبلی و نژاد ایرانی در مقابل نژاد افغان می توانند از عوامل مستعدکننده حاملگی مولار باشند.

مقدمه: عمل سزارین نسبت به زایمان واژینال برای مادر و نوزاد خطر بیشتری دربر دارد. میزان زردی و سزارین در دهه های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نوع زایمان با شدت زردی بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی طی سال های 1382 تا 1388 تمامی نوزادان مراجعه کننده به بیمارستان قائم مشهد به علت زردی بدون علامت بررسی شدند. پس از معاینه کامل نوزاد تمام آزمایشات درخواستی بررسی علت و شدت زردی انجام شد. سابقه مشکلات حاملگی و زایمان، سن بروز زردی، سن ترخیص از بیمارستان، علامت موقع مراجعه، علایم همراه، طول مدت بستری و نحوه درمان ثبت شد. نوزادان مورد مطالعه مبتلا به زردی ایدیوپاتیک بر اساس نوع زایمان در دو گروه زایمان طبیعی و سزارین قرارگرفتند. داده ها با استفاده از تست کای دو، من ویتنی، کراسکال والیس با نرم افزار SPSS (نسخه 11.5) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: 41.9 درصد نوزادان مبتلا به زردی، با سزارین بدنیا آمده بودند و 58.7 درصد نوزادان پسر بودند. سن و وزن نوزاد در زمان مراجعه، سن بروز زردی و وزن نوزاد در روزهای 10-3 نوزادی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند (p>0.05). سن مادر و وزن هنگام تولد و مشکلات بارداری در دو گروه تفاوت معنی دار داشت (p<0.05). میانگین بیلی روبین در نوزادان متولد شده با روش زایمان طبیعی 21.3±4.2 و در نوزادان متولد شده با روش سزارین 20.7±4.4 بود.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه ارتباطی بین نوع زایمان و شدت زردی وجود ندارد.

مقدمه: ناباروری یک بحران در زندگی است که می تواند موجب ایجاد استرس روانی شدید در زوجین شود. راه های گوناگونی برای اداره استرس این زوجین پیشنهاد شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره مشارکتی ناباروری بر استرس درک شده زنان نابارور تحت درمان با IVF در شهر مشهد انجام شد.روش کار: در این کارآزمایی بالینی 60 زن با ناباروری اولیه از مرکز تحقیقات ناباروری منتصریه مشهد در سال 1388 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (31 نفر) و مداخله (29 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله در پنج جلسه انفرادی و با مشارکت ماما، متخصص زنان و روانشناس بالینی مشاوره شدند و گروه کنترل تنها مشاوره مرسوم بخش را دریافت کرد. استرس درک شده ناباروری زنان با استفاده از پرسشنامه روا و پایای استرس ناباروری نیوتن، در ابتدای مطالعه و روز انتقال رویان مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با آزمون t مستقل و من ویتنی به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 14) تحلیل شد.یافته ها: از نظر استرس کلی درک شده ناباروری تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت (0.048=p) و میانگین کاهش استرس در گروه مداخله 3.6 برابر گروه کنترل بود. میانگین تغییرات استرس در دو خرده آزمون پرسشنامه شامل موضوعات اجتماعی (0.031=p) و نیاز به والدینی (0.002=p) تفاوت آماری معنی داری را در دو گروه نشان داد.نتیجه گیری: مشاوره مشارکتی موجب کاهش استرس درک شده ناباروری می شود و می توان از این روش به عنوان یکی از روش های مدیریت استرس در زنان نابارور تحت درمان با IVF در مراکز درمان ناباروری استفاده نمود.

مقدمه: حاملگی ناخواسته یک مشکل عمومی و جهانی است که بر زنان، خانواده ها و جامعه تاثیر می گذارد. عدم توجه به علل حاملگی ناخواسته و اثرات منفی آن می تواند سلامت جامعه را تهدید نماید. مطالعه حاضر به منظور بررسی علل حاملگی ناخواسته در شهر ایرانشهر درسال 1386 انجام شد.روش کار: این مطالعه تحلیلی مورد شاهدی در سال 1386 روی 960 زن باردار ایرانی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی ایرانشهر که با نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود و داده ها شامل مشخصات فردی، رفتار باروری و عملکرد پیشگیری از بارداری با مصاحبه حضوری جمع آوری و با نرم افزار SPSS (نسخه 11) و آزمون های کای دو و آزمون تی مسقل تحلیل شد.یافته ها: بیشترین حاملگی ناخواسته در زنان با سن بالاتر از 35 سال، بی سواد و با تحصیلات ابتدایی رخ داده بود و بین متغیرهای فوق و نوع حاملگی ارتباط معنی دار وجود داشت (p=0.001). 81 درصد زنان با حاملگی ناخواسته قبل از حاملگی اخیر از یک روش پیشگیری استفاده می کردند که 39.3% آنان قبل از بارداری روش مورد استفاده را قطع و 60.7% در حین استفاده از آن حامله شده بودند. بیشرین بارداری ناخواسته در مصرف کنندگان قرص (61.1%)، کاندوم (25.8%) و روش منقطع (10.6%) اتفاق افتاده بود.نتیجه گیری: جهت ارتقا کیفیت ارائه خدمات تنظیم خانواده لازم است برنامه های گسترده ای در خصوص آموزش روشهای پیشگیری از بارداری و مضرات بارداری ناخواسته، به ویژه در بین خانم های با سنین بالاتر و تحصیلات پایین تر اجرا شود.

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در دوران بارداری ممکن است به عنوان یک مساله غیرطبیعی قلمداد شود و می تواند باعث افزایش خطرات بارداری در مادر و نوزاد شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات توده بدنی مادر بر مادر و نوزاد صورت گرفت.روش کار: این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی در سال 1387 روی 272 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی لار که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای دو قسمتی بود که به شکل مصاحبه تکمیل شد. قسمت اول پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناسی و قسمت دوم سوالاتی در مورد عوامل خطر مرتبط با اضافه وزن در مادران بود. قد و وزن مادر در دو مرحله اندازه گیری و شاخص توده بدنی مادر در ابتدا و انتهای بارداری تعیین شد. وزن نوزادان پس از تولد در بیمارستان اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه 11) با روش های آمار توصیفی و آزمون آماری تی مستقل تحلیل شد.یافته ها: میانگین اولین توده بدنی 23.4 و آخرین توده بدنی 28.3% بود. 74.3% خانم ها اولین بارداری را تجربه می کردند. با افزایش توده بدنی مادران وزن زمان تولد نوزاد کاهش یافت (p<0.01). 5.6 درصد (26 نفر) مادران از ابتدا دچار اضافه وزن بودند و 35.6 (105 نفر) در دوران بارداری توده بدنی بالای حد طبیعی داشتند.نتیجه گیری: زنان چاق و یا دارای اضافه وزن بیش از حد در طی بارداری نیاز به مشاوره و پیگیری خاصی در دوران بارداری و حین زایمان دارند. مراقبین بهداشتی باید از مشکلات اضافه وزن آگاه باشند و آموزش های لازم را به مددجویان ارائه دهند.

مقدمه: با توجه به عوارض خشونت در بارداری، نامشخص بودن نقش بارداری در ایجاد آن و تفاوت عوامل زمینه ای موثر بر خشونت در جوامع مختلف، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی انواع خشونت و عوامل مرتبط با آن در بارداری و مقایسه آن با قبل از بارداری انجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 190 زن باردار ایرانی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های شهر مشهد در سال 84-1383 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. پرسشنامه بررسی خشونت قبل و حین بارداری بر اساس مطالعه کیفی تجربه خشونت خانگی با استفاده از مصاحبه عمیق با 25 زن باردار تهیه و داده های کمی با روش مصاحبه گردآوری شد. داده ها با روش های آماری توصیفی، آزمون کای دو، تی دانشجویی و من ویتنی با نرم افزار SPSS (نسخه 13) تحلیل شد.یافته ها: میزان کلی انواع خشونت قبل از بارداری 82.9% و در بارداری 64.1% بود. شایع ترین نوع خشونت در دوران بارداری خشونت جنسی (51.6%) و قبل از بارداری خشونت روانی (67.6%) بود. انواع خشونت در بارداری با ناخواسته بودن بارداری و ویژگی های جمعیت شناختی رابطه ای نداشت، ولی با سابقه خشونت در خانواده همسر (0.012=p)، ازدواج بدون رضایت زن (0.004=p)، چندهمسری بودن مرد (0.006=p)، اعتیاد (0.000=p) و سابقه محکومیت کیفری همسر (0.000=p) رابطه معنی دار داشت.نتیجه گیری: انواع خشونت علیه زنان در بارداری و قبل از آن از شیوع بالایی برخوردار است. بنابراین آموزش ماماها در زمینه ارزیابی زنان باردار از نظر خشونت خانگی و عوامل خطر مربوط به آن و ارجاع زنان تحت خشونت جهت مشاوره پیشنهاد می شود.

مقدمه: اپی زیاتومی از شایع ترین اعمال در زنان است، اما بهترین تکنیک اپی زیاتومی و منافع بالینی آن تا حد زیادی ناشناخته مانده است. هدف این مطالعه تعیین فراوانی درد پایدار پرینه بعد از اپی زیاتومی و عوامل مرتبط با آن بود.روش کار: این مطالعه طولی گذشته نگر روی 510 خانم نخست زای به روش واژینال، که به ده مرکز آموزشی شهر تهران مراجعه کرده بودند و به روش نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شده بودند، در سال 1386-1388 انجام شد. درد پرینه در روزهای 1، 10 و 40 بعد از زایمان مورد بررسی قرار گرفت. عوامل مرتبط شامل سن، شاخص توده بدن، وزن نوزاد، جنس نوزاد، تعداد استریا، طول مرحله اول و دوم زایمان و نوع اپی زیاتومی نیز ثبت شد. داده ها به روش مصاحبه جمع آوری و با نرم افزار SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های کای دو، تی مستقل و من ویتنی تحلیل شد.یافته ها: فراوانی درد پرینه در روز اول 96.4%، روز دهم 63% و در روز 40 بعد از زایمان 25% به دست آمد. درد پرینه در روز اول (0.001=p) و روز دهم (0.001=p) با سن مادر ارتباط داشت. تعداد استریا در روز اول بعد از زایمان با درد پرینه ارتباط معنی دار داشت (0.001=p). همچنین درد پرینه بعد از 40 روز با طول مرحله اول زایمان ارتباط معنی دار داشت (0.002=p).نتیجه گیری: فراوانی درد پرینه در سه مقطع زمانی بعد از زایمان با مطالعات مشابه خارجی همخوانی دارد. تعداد استریا و طول مرحله اول زایمان فاکتورهای موثری بر درد پرینه هستند که نیاز به مطالعه بیشتری در مورد آنها است.