مجله دانشکده پزشکی اصفهان
سال:1389 | دوره:28 | شماره:123 |تعداد مقالات:14

مقدمه: بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیش رونده و برگشت ناپذیر می باشد. این بیماری علت مهم دمانس پیری است که با تخریب نورونی و زوال شناختی، به ویژه در سنین پیری مشخص می شود. با تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغز رت، مدل مناسبی از آلزایمر نوع اسپورادیک ایجاد می شود. ژل رویال ماده لزجی است که توسط زنبورهای عسل کارگر جوان از جنس Apis mellifera تولید می گردد. در مطالعات پیشین نشان داده شده است که ژل رویال دارای خواص نوروژنز بوده، موجب القای تمایز نورونی نیز می شود. مطالعه حاضر قصد داشت تا اثر این ماده را بر یادگیری و حافظه در رت پس از تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغزی (icv) بررسی نماید.روش ها: 48 عدد موش صحرایی نر با وزن 350-300 گرم، به چهار گروه شم، شم- ژل رویال، استرپتوزوتوسین و استرپتوزوتوسین- ژل رویال تقسیم شدند. گروه استرپتوزوتوسین و استرپتوزوتوسین- ژل رویال تحت عمل جراحی، تزریق دوطرفه ای از استرپتوزوتوسین (1.5mg/kg) دریافت نمودند و دو گروه دیگر به همین ترتیب و با همین دوز نرمال سالین دریافت کردند. گروه شم- ژل رویال و استرپتوزوتوسین- ژل رویال به مدت 10 روز غذای حاوی ژل رویال (3 درصد وزنی) دریافت نمودند ولی گروه شم و استرپتوزوتوسین با غذای معمولی فاقد ژل رویال تغذیه شدند. حافظه و یادگیری در این حیوانات، از طریق آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال بررسی شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال نشان داد که شاخص های حافظه و یادگیری در گروه استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه شم به طور قابل ملاحظه ای تخریب شده است؛ اما تفاوت معنی داری بین گروه های شم و استرپتوزوتوسین- ژل رویال وجود نداشت. با این که ژل رویال شاخص های یادگیری و حافظه را در گروه شم- ژل رویال بهبود بخشید ولی این تغییرات در مقایسه با گروه شم معنی دار نبود.نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که تزریق استرپتوزوتوسین به داخل بطن های جانبی مغز موجب اثرات مخربی بر یادگیری و حافظه در رت می شود. با این وجود مصرف غذای حاوی ژل رویال از اثرات تخریبی استرپتوزوتوسین جلوگیری کرد. نتایج مشاهده شده در این تحقیق پیشنهاد می کند که ممکن است ژل رویال دارای اثرات مطلوبی بر جلوگیری و تخفیف بیماری آلزایمر باشد.

مقدمه: اغلب کودکان در سن 5-3 سالگی توانایی کنترل ارادی ادرار کردن و دفع مدفوع را به دست می آورند که این زمان می تواند تحت تاثیر فاکتورهای متعددی قرار گیرد. اختلالات دفع ادرار و مدفوع(Dysfunctional voiding)  در کودکان طیف وسیعی از علایم کلینیکی را شامل می شود که به تازگی تحت عنوان «سندرم های اختلال دفع» DES) یا (Dysfunctional elimination syndrome طبقه بندی می شود.هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط زمان، نوع زایمان و با هم یا بدون هم بودن والدین با وقوع DES در کودکان بوده است؛ چرا که این فاکتورها ممکن است بتوانند پیش بینی کننده شانس وقوع DES در کودکان باشند.روش ها: به منظور دستیابی به هدف فوق 544 نفر (272 دختر و 272 پسر) از کودکان دبستانی 10 مدرسه عادی در شهر تهران انتخاب و با استفاده از پرسش نامه(Pediatric lower urinary tract scoring system) PLUTSS  و یک پرسش نامه دموگرافیک حاوی فاکتورهای مورد بررسی در این مطالعه توسط والدین ارزیابی شدند. سپس بر اساس سیستم نمره دهی PLUTSS، کودکان مبتلا به DES شناسایی شدند و فاکتورهای مورد نظر مطالعه و پرسش نامه دموگرافیک مورد بررسی آماری قرار گرفت.یافته ها: میان ابتلا به DES در کودکان و زمان زایمان (ترم یا پره ترم بودن)، نوع زایمان (سزارین یا طبیعی) و با هم یا جدا از هم بودن والدین ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: وقوع DES در کودکان ارتباطی با زمان، نوع زایمان و با هم یا جدا از هم بودن والدین ندارد.

مقدمه: فشار خون حاملگی PIH) یا (Pregnancy induced hypertension یک عارضه شایع دوران بارداری است که از عوارض آن، اختلال عملکرد اندوتلیال وتون عروقی در مادر می باشد و می تواند باعث علایم مغزی، کلیوی، کبدی، ... و گاهی مرگ مادر گردد. در جنین نیز این موارد می تواند باعث اختلال رشد، سندرم زجر تنفسی جنین، .... و گاهی مرگ داخل رحمی شود. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده است که برخی عوامل مثل چاقی، سابقه خانوادگی، میزان مصرف کالری و ... با بیماری در ارتباط هستند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط بین سابقه خانوادگی، شاخص توده بدنی Body Mass Index) یا (BMI، سطح سرمی منیزم و وضعیت تغذیه با فشار خون حاملگی بود.روش ها: در یک مطالعه مورد- شاهدی، 172 خانم باردار از هفته 28 به بعد در دو گروه مورد و شاهد تحت بررسی قرار گرفتند. گروه مورد، بیماران مبتلا به فشار خون حاملگی و گروه شاهد، بیماران حامله با فشار خون طبیعی بودند. دو گروه از نظر سن، سن حاملگی و نوبت زایمان هماهنگ بودند. الگوی تغذیه با پرسش نامه یادآمد سه روز مشخص و سطح سرمی منیزیم اندازه گیری شد. با توجه به قد و وزن افراد، BMI محاسبه و اطلاعات دموگرافیک نیز تعیین گردید. کلیه اطلاعات با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن افراد مورد مطالعه 5.12±24.25 بود که بین گروه شاهد- مورد اختلالات معنی داری وجود نداشت. همچنین بین سطح سرمی منیزم در گروه شاهد و مورد تفاوت معنی داری دیده نشد. BMI در گروه مورد 4.9± 26.6و در گروه شاهد 3.4±23.4 بود که از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). از نظر سابقه فامیلی مثبت در گروه مورد با شاهد تفاوت معنی دار بود (P=0.0005). همچنین میزان کالری مصرفی روزانه در گروه مورد 311± 1399.45و در گروه شاهد 467±1756 به دست آمد که تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به این که با افزایش شاخص توده بدنی (BMI≥30)، خطر فشار خون حاملگی افزایش می یابد کنترل وزن می تواند کمک موثری به این بیماری مهم کند. افرادی که سابقه فامیلی مثبت دارند باید با مراقبت دقیق تر از نظر فشار خون حاملگی کنترل گردند. همچنین با توجه به میزان کالری مصرفی خانم های حامله و جبران کمبودها می توان بروز این بیماری و عوارض آن را کاهش داد.

مقدمه: کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به بیماری های التهابی روده IBD) یا (Inflammatory bowel disease به طور قابل توجهی کاهش پیدا می کند. با توجه به این که ابزاری که مخصوص سنجش کیفیت زندگی بیماران IBD در ایران باشد وجود نداشت، ما به اعتبارسازی زبان شناختی پرسش نامه بیماری های التهابی روده- فرم کوتاه ( (IBDQ-9در بیماران ایرانی پرداختیم.روش ها: پرسش نامه IBDQ-9 با روش استاندارد ترجمه Forward-backward، به زبان فارسی ترجمه شد. تعداد 100 بیمار مبتلا به IBD (50 نفر کولیت اولسراتیو و 50 نفر بیماری کرون) پرسش نامه های IBDQ-9، Short-Form-36 health survey (SF-36)، اندکس فعالیت بیماری کرون (CDAI)، اندکس فعالیت کولیت اولسراتیو (UCAI) و پرسش نامه اضطراب و افسردگی HADS را تکمیل کردند. ثبات درونی پرسش نامه IBDQ-9 با سنجش آلفای کرونباخ بررسی گردید. جهت بررسی اعتبار ساختار و افتراقی، رابطه نمره IBDQ-9 و ابعاد آن با نمره SF-36 (و ابعاد آن)، اندکس های فعالیت بیماری و نمره اضطراب و افسردگی بررسی شد.یافته ها: آلفای کرونباخ پرسش نامه IBDQ-9 برابر با 0.76 بود. رابطه معنی داری بین نمره IBDQ-9 با نمره کلی SF-36 (r=0.542، P<0.001) و ابعاد آن (0.476 تا r=0.541، P<0.001) وجود داشت. همچنین، بین نمرهIBDQ-9  با نمره CDAI (r=-0.424، P<0.05)، UCAI (r=-0.530، P<0.001)، افسردگی (r=-0.417، P<0.001)، و اضطراب (r=-0.362، P<0.001) رابطه معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسش نامه IBDQ-9 ابزاری مناسب برای سنجش کیفیت زندگی بیماران ایرانی مبتلا به IBD می باشد. تکرار مطالعات اعتباریابی جهت بررسی اعتبار و پایایی نسخه فارسی IBDQ-9 پس از ویرایش بیشتر توصیه می شود.

مقدمه: عفونت های بیمارستانی مشکلی بسیار قدیمی و جدی در علم پزشکی است که باعث صرف هزینه های فراوان و طولانی شدن دوره درمان بیمار می شود. این مطالعه جهت بررسی عوامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی در اصفهان و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این عوامل طراحی شد.روش ها: در این مطالعه مقطعی، 108 بیمار بستری شده در بیمارستان نور اصفهان که حداقل 2 روز از بستری شدن آن ها در بخش های مختلف گذشته بود و به یکی از انواع عفونت های بیمارستان مبتلا شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های خون، ادرار، زخم و بینی این بیماران جهت تشخیص و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی به آزمایشگاه ارسال شد. پس از خالص سازی و تعیین نوع باکتری با روش انتشار دیسک و E. Test، تست حساسیت آنتی بیوتیکی انجام گرفت. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و بررسی فراوانی ها آنالیز گردید.یافته ها: باکتری های گرم مثبت، به مخصوص استافیلوکوک اورئوس، مقاومت صد در صدی نسبت به سفتریاکسون، کوتریموکسازول و سفوتاکسیم و حساسیت بالایی نسبت به وانکومایسین داشتند. همچنین مقاومت بالایی در بین باکتری های گرم منفی نسبت به آنتی بیوتیک های مورد بررسی در این طرح از جمله سفتریاکسون، سفوتاکسیم و کوتویموکسازول وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این طرح و مقاومت بالای باکتری های گرم مثبت و گرم منفی جدا شده به آنتی بیوتیک های متداول پیشنهاد می شود که از اقدامات پیش گیری کننده از ابتلا به عفونت بیمارستانی استفاده شود. به علاوه توصیه می شود، مصرف آنتی بیوتیک های مقاوم محدود شده، در مورد آنتی بیوتیک های موثر بر استافیلوکوک اورئوس مثل وائکومایسین با تجویز صحیح، از ایجاد مقاومت به این آنتی بیوتیک جلوگیری شود.

مقدمه: سندرم آپنه انسدادی خواب اختلال شایعی است که شیوع آن در مردان بیشتر گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی تاثیر جنس بر تظاهرات بالینی و یافته های پاراکلینیکی سندرم آپنه انسدادی خواب پرداختیم.روش ها: این مطالعه مقطعی در اصفهان و در کلینیک بیماری های خواب به انجام رسید. حجم نمونه مورد بررسی 200 نفر مرد و 200 نفر زن برآورد گردید. برای کلیه بیماران پلی سومنوگرافی در طول شب انجام شد. داده های مطالعه پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS و با آزمون های Student-t و c2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه، 200 مرد و 200 زن مورد بررسی قرار گرفتند که از نظر سنی تفاوت معنی داری با هم نداشتند. شاخص توده بدنی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود. میانگین مدت زمان بیدار ماندن در زنان مورد مطالعه بیشتر از مردان بود. فراوانی خرخر، میانگین مدت زمان خواب و نمره کیفیت خواب در زنان به طور معنی داری کمتر از مردان بود اما میانگین زمان خرخر در مردان و زنان تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری: اگرچه مطالعات پیشین شیوع بیشتر آپنه و اختلال خواب در مردان را گزارش کرده اند ولی شدت آن این اختلال می تواند در زنان بیشتر باشد.

مقدمه: بیوپسی کلیه همواره نقش مهمی در بررسی بیماری های کلیه داشته است. وجود مقدار کافی از بافت کلیه در نمونه بیوپسی جهت تشخیص پاتولوژیک لازم است. روش متداول بیوپسی کلیه (روش (Blind سال هاست که مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه روش های جدیدی جهت بیوپسی کلیه مورد توجه قرار گرفته است که از مهم ترین آن ها می توان روش بیوپسی تحت هدایت سی تی اسکن و بیوپسی تحت هدایت سونوگرافی هم زمان را نام برد. هدف از این مطالعه، بررسی کفایت در نمونه های بیوپسی کلیه بالغین با روش های موجود بود.روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی اطلاعات مربوط به نمونه بیوپسی 788 بیمار، که در یک محدوده 3 ساله در مراکز درمانی الزهرا (س) و نور اصفهان تحت بیوپسی کلیه قرار گرفته بودند، جمع آوری و تحلیل شد.یافته ها: کفایت بیوپسی در 74 درصد نمونه ها وجود داشت. کفایت بیوپسی به طور معنی داری در کلیه های غیرپیوندی بالاتر بود. میزان اقبال متخصصان به روش های جدید بیوپسی کلیه طی سال های مطالعه افزایش یافته بود. کفایت بیوپسی در روش 75.2 Blind درصد و در روش تحت هدایت سی تی اسکن 66.4 درصد و در روش تحت سونوگرافی هم زمان 77.6 درصد بود (P>0.05).نتیجه گیری: از منظر این تحقیق، روش های نوین بیوپسی کلیه هنوز نتوانسته است برتری خود را نسبت به روش متداول قبلی (روش (Blind نشان دهد؛ با این وجود، رشد تجربیات در این زمینه قابل توجه بود. از طرفی، تجارب کافی در زمینه بیوپسی کلیه به روش Blind به دست آمد.

مقدمه: هیپرتروفی شاخک تحتانی یکی از علل انسداد راه هوایی و بینی است و درمان دارویی اغلب مفید واقع نمی شود؛ به همین دلیل، در این بیماران کاهش اندازه شاخک تحتانی توصیه می گردد. تکنیک های مختلفی در این زمینه قابل دستیابی است. هدف این مطالعه، مقایسه دو روش کوتریزاسیون مخاطی و برداشتن زیر مخاطی شاخک تحتانی (SMR) بود.روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی انجام شد. 66 بیمار با هیپرتروفی شاخک تحتانی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و تحت عمل SMR یا کوتریزاسیون قرار گرفتند. بررسی میزان انسداد بینی به عنوان پیامد، به وسیله معاینه فیزیکی و رینومانومتری 8 هفته بعد از عمل جراحی صورت گرفت.یافته ها: بیماران 44 مرد (66.7 درصد) و 22 زن (33.3 درصد) بودند؛ بین دو روش جراحی مورد بررسی از نظر سن و جنس و نتایج رینومانومتری و معاینه بینی 8 هفته پس از عمل جهت بررسی انسداد بینی تفاوتی وجود نداشت. میزان رضایت بیماران از درمان و بهبودی علایم در دو روش اختلاف آماری معنی داری با هم نداشت اما میزان خون ریزی بعد از عمل در روش SMR برابر 21.7±38.3 سی سی و در روش کوتریزاسیون مخاطی برابر 17.8±26.7 سی سی بود (P=0.02).بحث: در این مطالعه نشان داده شد که بین دو روش سنتی SMR و کوتریزاسیون در پیامد بعد از عمل و میزان بهبودی تفاوتی وجود ندارد. در حمایت از روش کوتریزاسیون مخاطی باید گفت که میزان خون ریزی در این روش کمتر از SMR می باشد و شاید با توجه به پیامدهای بعد از عمل و بهبودی مشابه با SMR، روش کوتریزاسیون ارجح باشد.

مقدمه: آکنه ولگاریس شایع ترین بیماری التهابی فولیکول های پیلوسباسه است که حدود 90 درصد نوجوانان به آن مبتلا می شوند. فتوتراپی به عنوان یک درمان جایگزین برای آکنه مطرح شده است. فتوتراپی با نور آبی (طول موج (405-420 nm یکی از این روش ها است که تاثیر درمانی مطلوبی بر روی ضایعات التهابی آکنه داشته است. در این مطالعه، تاثیر درمان آکنه توسط فتوتراپی با نور آبی با درمان های رایج تتراسایکلین مقایسه شد.روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی آینده نگر بر روی بیماران با آکنه خفیف و متوسط بود. بیماران به طور تصادفی در دو گروه 44 نفری (فتوتراپی یا درمان استاندارد) قرار گرفتند و هر 4 هفته تا 12 هفته پی گیری شدند. نوع و تعداد ضایعات و شاخص شدت آکنه Acne severity index) یا (ASI قبل از شروع مطالعه، در طول درمان و در هر بار مراجعه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون های Student-t و c2 آنالیز شد.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. فراوانی بروز کومدون ها، پاپول ها، پوسچول ها و ASI در مراجعات مختلف در گروهی که درمان استاندارد دریافت کرده بودند به طور معنی داری کمتر از گروه فتوتراپی بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد فتوتراپی بر روی ضایعات کومدونی اثر کمتری نسبت به ضایعات التهابی داشت که شاید به دلیل خاصیت ضدباکتریایی نور آبی نسبت به Propionibacterium acnes باشد. بر پایه این نتایج، لامپ فتوتراپی نوزادان توانایی لازم در ایجاد شدت نور مورد نیاز جهت به دست آوردن اثرات درمانی مناسب را ندارد.

مقدمه: تظاهرات بالینی و عوارض پیش و پس از عمل در کیست های هیداتید ریه بستگی به پارگی و یا عدم پارگی کیست دارد. هدف از این مطالعه، تعیین برخی ویژگی های بالینی و درمانی کیست های هیداتید ریه دچار پارگی و بدون پارگی بود.روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 102 بیمار بالای 15 سال که طی 5 سال در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به علت کیست هیداتید ریه تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات از چک لیست استفاده شد. اطلاعات به دست آمده در نرم افزار SPSS با آزمون های Fishers exact، c2 و t آنالیز شد و P<0.05 معنی دار تلقی گردید.یافته ها: 54.9 درصد افراد هنگام مراجعه دچار پارگی کیست بودند. میانگین سن در گروه پارگی کیست 15.01±32.62 سال و در گروه غیر پارگی 15.13±39.11 سال بود. 53.9 درصد بیماران مرد و بقیه زن بودند. میانگین مدت بستری در گروه پارگی کیست 3.38±7.0 و در گروه بدون پارگی 2.32±5.28 روز بود. بیشترین علایمی که بیماران با آن مراجعه کردند، به ترتیب سرفه ( 74.5درصد)، تنگی نفس (48.1 درصد) و درد قفسه صدری ( 42.2درصد) بود و 3.9 درصد بیماران هم به صورت اتفاقی تشخیص داده شده بودند. عوارض شامل پنومونی، آمپیم و پنوموتوراکس در بیماران دچار پارگی کیست به طور معنی داری بیشتر از گروه دیگر بود. از نظر نوع اعمال جراحی، بیشتر موارد تحت عمل جراحی سگمنتکتومی (44.5 درصد)، لوبکتومی ( 21.9درصد) و کاپیتونج ( 23.5درصد) قرار گرفتند که از این نظر بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه در واقع تاکیدی بر لزوم تشخیص به موقع و انجام درمان جراحی به عنوان درمان انتخابی در مورد کیست های هیداتید ریه و خودداری از به تاخیر انداختن درمان جراحی با انجام درمان های دارویی می باشد.

مقدمه: استفاده از انواع پرکننده های طبیعی و مصنوعی، به خصوص انواع اتولوگ، کاربرد زیادی در اعمال جراحی ترمیمی و زیبایی دارد. در این مطالعه، نتایج مایکروسکوپیک و میکروسکوپیک حاصل از کاربرد درموفت گرفت به صورت نواری و دایره ای در مدل حیوانی بررسی و مقایسه شد.روش ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 6 قلاده سگ به صورت آسان انتخاب و بررسی شدند. 24 نمونه (12 نمونه نواری و 12 نمونه دایره ای) تهیه شد. نمونه ها از شکم، اندام و یا ناحیه اینگوئینال گرفته و در صورت پیوند شد. نمونه های برداشته شده آنالیز میکروسکوپی و ماکروسکوپی گردید و پس از 2 ماه از بدن حیوان خارج و بار دیگر بررسی شد.یافته ها: نمونه های ارسالی از نسوج درموفت 60 درصد نسج چربی و 40 درصد نسج درمال داشت. در بررسی بعد از عمل، در نمونه های درموفت نواری 60 درصد نسخ همبند و 40 درصد نسج چربی باقی مانده بود و در نمونه های درموفت دایره ای 90-80 درصد حجم سلولی را بافت همبندی تشکیل می داد. میانگین وزن نمونه های دایره ای قبل از کارگذاری 0.34±1.96 و در موقع برداشت 0.29±1.14 گرم ( (P<0.001و در نمونه های نواری قبل از کارگذاری 0.33±2 و در موقع برداشت 0.26±1.21 گرم بود ( .(P<0.001میانگین تغییرات وزن نمونه های دایره ای و نواری 0.1±0.82 و 0.1±0.79 گرم بود (P=0.59). از لحاظ نتایج ترمیمی و زیبایی، عوارض بعد از عمل و زمان ماندگاری تفاوتی بین دو نمونه وجود نداشت. القای سنتز سلولی نمونه های گرافت دایره ای نتایج بهتری داشت.نتیجه گیری: می توان به نتایج حاصل از گرافت درموفت در بیمارانی که نیازمند اعمال جراحی ترمیمی هستند، امیدوار بود.

مقدمه: تحقیقات اخیر حاکی از اثر بی حس کنندگی موضعی متوکلوپرامید می باشد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر افزودن متوکلوپرامید به لیدوکائین زیر جلدی بر میزان درد پس از عمل جراحی قسمت تحتانی شکم با بیهوشی عمومی در افراد مورد مطالعه بود.روش ها: در این کارآزمایی بالینی آینده نگر دوسوکور، 75 بیمار در 3 گروه 25 نفره ارزیابی شدند. این افراد بیمارستان های الزهرا (س) و کاشانی اصفهان جهت عمل جراحی قسمت تحتانی شکم به صورت غیر اورژانسی بستری شده بودند و بر اساس جدول تصادفی اعداد به سه گروه تقسیم شدند. بیماران پس از بیهوشی و قبل از انجام پانسمان زخم، بر اساس گروه های سه گانه، تزریق زیر جلدی و یا داخل وریدی داروی ضد درد دریافت کردند. به گروه A، 5mg/kg لیدوکائین و 10 mg متوکلوپرامید زیرجلدی با 2cc نرمال سالین وریدی، به گروه B،5mg/kg  لیدوکائین و 2cc نرمال سالین زیرجلدی با 10 mg متوکلوپرامید وریدی و به گروه C، 5mg/kg لیدوکائین و 2cc نرمال سالین زیرجلدی با 2 cc نرمال سالین وریدی تزریق شد. بیمار پس از هوشیاری می توانست وضعیت درد خود را به صورت اعداد از صفر تا ده (VAS) مشخص نماید. اطلاعات به دست آمده با آزمون های آنالیز واریانس (Oneway ANOVA)، c2 و Kruskal-Wallis آنالیز شد.یافته ها: در گروه A،20 نفر مرد و 5 نفر زن، در گروه B، 20 نفر مرد و 5 نفر زن و در گروه C،  17نفر مرد و 8 نفر زن حضور داشتند. به جز میانگین VAS در گروه های سه گانه در زمان صفر دقیقه بعد از عمل، در سایر زمان ها میانگین VAS در 3 گروه با هم تفاوت معنی دار داشت (.(P=0.05 4 درصد بیماران در گروه A، 12 درصد بیماران در گروه B و صفر درصد بیماران در گروه C دچار عوارض دارویی (P=0.08) و 24 درصد بیماران در گروه A، 20 درصد بیماران در گروه B و 68 درصد بیماران در گروه C دچار عوارض جراحی- بیهوشی (P=0.01) شدند. میانگین ماده مخدر مورد نیاز پس از عمل جراحی در گروه C بیشتر از دو گروه دیگر بود ((P<0.01.نتیجه گیری: تزریق متوکلوپرامید توانست که درد بعد از عمل را کاهش دهد، بدون آن که در سیر بیهوشی اختلال ایجاد کند؛ این عمل، در عین حال عوارض جراحی- بیهوشی (مانند تهوع و استفراغ) را کاهش داد و در ضمن نیاز به داروی مسکن اضافی بعد از عمل را کم نمود.

مقدمه: گیرافتادگی تاندون عضلات فلکسور انگشتان (Flexor tendon entrapment of digits) که با علایمی مثل گیرکردن انگشت مبتلا در حین حرکت و یا قفل شدن و عدم توانایی در انجام و ادامه حرکت (با یا بدون درد) همراه می باشد، به عنوان بیماری انگشت ماشه ای (Trigger digit) و شست ماشه ای (Trigger thumb) شناخته می شود. در کودکان تغییرات پرولیفراتیو در خود تاندون منجر به ایجاد چنین عارضه ای می شود و شایع ترین انگشت درگیر شست می باشد؛ در این حالت درگیری تاندون عضله Flexor pollicis longus بیشتر به صورت Fixed flexion contracture تظاهر می یابد که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع برای زندگی و کسب مهارت های کودک مساله ساز می باشد. امروزه درمان اصلی این اختلال بر پایه جراحی استوار است. میزان بهبودی بعد از عمل جراحی، عود و عوارض ناشی از جراحی در مطالعات مختلف، ارقام متفاوتی را نشان داده است. بر آن شدیم تا با مطالعه کودکان دچار این اختلال که تحت درمان جراحی قرار گرفته اند، به بررسی نتایج جراحی و نقش عوامل تاثیرگذار احتمالی وابسته به فرد بر روی این نتایج بپردازیم.روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 33 بیمار مبتلا به عارضه انگشت شست ماشه ای مادرزادی در طی یک دوره شش ساله تحت عمل جراحی قرار گرفتند، بررسی شدند. شیوه نمونه گیری به صورت سرشماری بود و اطلاعات مربوط به کلیه بیماران از طریق بررسی پرونده های بیمارستانی و معاینات کلینیکی جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون های Student-t و c2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه 33 بیمار بررسی شدند. میانگین سن تشخیص و سن عمل جراحی به ترتیب 3 و 3.5 سال بود. 31 بیمار (93.9 درصد)، بعد از جراحی بهبودی کامل یافته و در 2 بیمار بهبودی کامل ایجاد نشده بود. طبق نتایج به دست آمده، بین سن عمل و سن تشخیص بیماری و بهبودی بعد از عمل ارتباط معنی دار وجود داشت (P<0.05). عود بیماری پس از عمل جراحی تنها در یک بیمار (3 درصد) ایجاد شد. این کودک، دختر و فاقد آنومالی همراه بود و 6 ماه بعد از عمل جراحی دچار عود شده بود.نتیجه گیری: سن تشخیص و عمل جراحی از عوامل مهم و تاثیرگذار در بهبودی کامل بیماری است و بایستی در مورد ارجاع به موقع بیماران، جهت انجام اقدامات مقتضی در سیستم های بهداشتی و درمانی دقت لازم را مبذول داشت.

مقدمه: حدود 10 درصد از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید دارای فاکتور روماتوئید منفی هستند (سرونگاتیو). این بیماران ممکن است نسبت به داروهای ضد روماتیسمی کنترل کننده بیماری روتین (DMARDs) مقاوم باشند. پامیدرونات یک دارو از دسته بیس فسفونات ها می باشد که می تواند باعث مهار باز جذب استخوان از طریق اثر بر استئوکلاست ها شود. این دارو اثرات ضد التهابی خود را از طریق افزایش آپوپتوز منوسیت ها اعمال می کند که باعث کاهش سطح سرمی سیتوکین التهابی انترلوکین -1 شده، می تواند در کنترل آرتریت روماتوئید سرونگاتیو موثر باشد.گزارش مورد: من در این مقاله دو مورد آرتریت روماتوئید سرونگاتیو مقاوم به درمان های معمول ضد روماتیسمی را گزارش کرده ام که پاسخ خیلی خوبی به پامیدرونات داده اند.