حسابداری سلامت
سال:1393 | دوره:3 | شماره:3 (پیاپی 9) |تعداد مقالات:5

مقدمه: با توجه به این که توانایی مدیریت می تواند باعث افزایش کارایی منابع مورد استفاده شرکت شود، هدف پژوهش حاضر اندازه گیری توانایی مدیریت و بررسی تاثیر آن بر ساختار سرمایه شرکت های صنعت مواد و محصولات دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است.روش پژوهش: در این پژوهش، ابتدا، کارایی بنگاه اقتصادی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها اندازه گیری می شود. سپس، توانایی مدیریت با استفاده از الگوی ارائه شده به وسیله دمرجیان و همکاران برای 26 شرکت در بازه زمانی 1392-1383 محاسبه می شود. به منظور محاسبه توانایی مدیریت و بررسی تاثیر آن بر ساختار سرمایه از رگرسیون داده های ترکیبی و نرم افزارهای DEA Frontier و EViews نسخه 7 استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که شرکت های با مدیران تواناتر از اهرم مالی بیشتری استفاده می کنند. هم چنین، متغیرهای اندازه، دارایی های ثابت مشهود و دارایی های نامشهود تاثیر معناداری بر اهرم مالی ندارد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر فرضیه خطر-کارایی را مورد تایید قرار می دهد. به این معنی که کارایی بیشتر بنگاه اقتصادی که دستاورد مدیران تواناست، این امکان را برای بنگاه اقتصادی فراهم می کند تا دسترسی بهتر به منابع استقراضی داشته و هم چنین ثبات و پایداری بیشتری در مقابل خطر ناشی از افزایش بدهی ایجاد شود.

مقدمه: پژوهش حاضر به تحلیل مقایسه ای هزینه-اثربخشی درمان نگهدارنده با داروهای متادون و بوپرنورفین به منظور احتمال پیش گیری از انتقال موارد جدید بیماری ایدز در معتادان پرداخته است.روش پژوهش: پژوهش حاضر مقطعی است و در آن 315 معتاد مراجعه کننده به یک مرکز دولتی و یک مرکز خصوصی ارائه کننده خدمات درمان نگهدارنده با داروهای متادون و بوپرنورفین تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز به صورت ارزیابی قبل و بعد از مداخله بدون گروه کنترل در طول یک سال بدون نرخ تنزیل مورد بررسی قرار گرفته است. احتمال پیش گیری از انتقال بیماری ایدز به عنوان واحد اثربخشی با استفاده از درخت تصمیم گیری و نرم افزار tree age نسخه 2010 برای رفتارهای پرخطر تزریقی و جنسی در قبل و بعد از مراجعه به مرکز محاسبه شده و سپس با استفاده از روش تحلیل حساسیت یک طرفه مورد بررسی قرار گرفته است.یافته ها: داروی بوپرنورفین هزینه کم تر و اثربخشی بیشتری نسبت به داروی متادون دارد. نسبت هزینه-اثربخشی داروی بوپرنورفین نسبت به داروی متادون معادل 861.60ر 307ر 705ر -17 ریال بدست آمد. هم چنین، داروی بوپرنورفین و متادون، به ترتیب، موجب اجتناب از 14 و 47 مورد جدید ابتلا به بیماری ایدز شده است.نتیجه گیری: با توجه به متفاوت بودن نتایج پژوهش باید در مورد استفاده از این دارو ها در بعد منطقه ای و ملی احتیاط شده و تصمیم گیری در ارتباط با این موضوع نیاز به مطالعه و بحث بیشتری دارد.

مقدمه: به دلیل اهمیت بودجه ریزی و لزوم تغییر شیوه بودجه ریزی فعلی به بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد، پژوهش حاضر با هدف بررسی الزامات اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد در بیمارستان امام خمینی (ره) مهاباد انجام شده است.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان امور مالی، کارشناسان بودجه، کارشناسان حسابداری و مسوولین واحدها و بخش های بیمارستان امام خمینی (ره) مهاباد به تعداد 38 نفر تشکیل می دهد. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شده است و روایی و پایایی آن، به ترتیب، از طریق روایی صوری و آلفای کرونباخ تایید شده است. هم چنین، داده ها با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون t همبسته بررسی شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که بین وضعیت موجود و وضعیت مورد انتظار در هر یک از ابعاد اختیار، توانایی و پذیرش و هم چنین در مجموع برای اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد با استفاده از روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بیمارستان امام خمینی (ره) مهاباد تفاوت معنا داری وجود دارد.نتیجه گیری: کارکنان بیمارستان امام خمینی (ره) مهاباد وضعیت موجود برای اجرای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد با استفاده از روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت را پایین تر از وضعیت مورد انتظار آن ارزیابی کردند؛ به طوری که وضعیت موجود در هر سه بعد اختیار، توانایی و پذیرش نسبت به وضعیت مورد انتظار در سطح پایین تری قرار دارد.

مقدمه: از آن جا که حسابداری تعهدی از طریق گزارشگری مالی، انجام مسوولیت پاسخ گویی را تسهیل کرده و کمک می کند تا عملکرد مالی و اقتصادی دولت به نحو مطلوب گزارش شود در این پژوهش به بررسی تاثیر فاز اول نظام نوین مالی (حسابداری تعهدی) وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر پاسخ گویی مالی و عملیاتی در دانشگاه های علوم پزشکی پنج استان غربی کشور (کرمانشاه، لرستان، همدان، ایلام وکردستان) پرداخته شده است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهشی کاربردی، از نظر روش مطالعه علی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کارکنان بخش مالی دانشگاه های علوم پزشکی منطقه غرب کشور تشکیل می دهد. حجم نمونه شامل 112 نفر از مدیران و معاونان مالی (9%)، روسای حسابداری واحدهای تابعه (74%) و کارشناسان حسابداری تعهدی (17%) است. از پرسش نامه ای شامل 30 پرسش برای پاسخ گویی مالی و پاسخ گویی عملیاتی از نوع مقیاس پنج رتبه ای طیف لیکرت استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی و الگوی تحلیل رگرسیون چندگانه به روش توام و نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شده است.یافته ها: مطابق با یافته های پژوهش حاضر می توان بیان کرد که تغییر مبنای حسابداری در دانشگاه های علوم پزشکی از نقدی تعدیل شده به تعهدی تاثیر زیادی بر ارتقاء پاسخ گویی مالی و عملیاتی داشته است.نتیجه گیری: نظام گزارشگری مالی مبتنی بر حسابداری تعهدی شرایط ارتقاء پاسخ گویی مالی و عملیاتی را میسر ساخته و امکان پاسخ گویی این بخش عمومی را برای مردم فراهم کرده است.

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تاثیر ساختار مالکیت از منظر تمرکز مالکیت و درجه کنترل بر ارزش شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است.روش پژوهش: در این پژوهش برای آزمون فرضیه های مطرح شده از داده های ترکیبی استفاده شده است. تاثیر تمرکز مالکیت بر ارزش شرکت از طریق پنج متغیر به عنوان معیارهای تمرکز مالکیت بررسی شده است. هم چنین، از متغیر کیو توبین برای اندازه گیری ارزش شرکت ها استفاده شده است. نمونه آماری شامل 28 شرکت در بازه زمانی 1391-1387 است که در صنعت دارو فعالیت داشته اند. فن آماری مورد استفاده در این پژوهش از نوع رگرسیون خطی چند متغیره است و برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از نرم افزار SAS نسخه 9.1 استفاده شده است.یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که متغیرهای جمع سهام سهامداران اصلی، لگاریتم طبیعی جمع سهام سهامداران اصلی، درصد سهام سهامداران اصلی، جمع مربعات درصد سهام سهامداران اصلی و لگاریتم طبیعی درصد سهام سهامداران اصلی به عنوان معیارهای تمرکز مالکیت و هم چنین، متغیرهای حقیقی یا حقوقی بودن سهامداران اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تاثیرگذار نیست.نتیجه گیری: به طور کلی، تفسیر یافته های پژوهش بیانگر این است که بین تمرکز مالکیت و ارزش شرکت در صنعت دارو، از نظر آماری رابطه معناداری وجود ندارد. افزون براین، نوع سهامدار اصلی و درجه کنترل بر ارزش شرکت تاثیرگذار نیست.