زمین لغزش یکی از مخاطرات طبیعی است که هرساله باعث خسارات جانی و مالی فراوانی در سراسر جهان می گردد. پهنه بندی زمین لغزش می تواند به شناخت مناطق خطر کمک کرده و در برنامه ریزی ها مورداستفاده قرار گیرد. در این مطالعه کارایی دو مدل ارزش اطلاعات و تراکم سطح جهت پهنه بندی خطر زمین لغزش در استان سیستان و بلوچستان مورد آزمایش قرارگرفته است. بدین منظور در ابتدا نقشه زمین لغزش های روی داده تهیه شد سپس نقشه های مربوط به ده عامل های موثر در وقوع لغزش تهیه و طبقه بندی شد. در مرحله بعد با استفاده از مدل های تراکم سطح و ارزش اطلاعات وزن طبقه های هر معیار محاسبه گردید. سپس نقشه های خطر زمین لغزش با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و تلفیق آن ها در محیط نرم افزار Arc GIS تهیه شد. این نقشه ها عمدتا مناطق مرتفع با لیتولوژی فیلیشی و مناطقی که در امتداد گسلهای اصلی قرار دارند را مستعد زمین لغزش و مناطق پست را بدون استعداد نشان می دهند. به منظور مقایسه روش ها نسبت به یکدیگر و تعیین کارآمدی آن ها شاخص های مجموع کیفیت (Qs) و دقت (P) موردبررسی قرار گرفتند. مقدار بالاتر این شاخص ها برای مدل ارزش اطلاعات کارایی بیشتر آن را نسبت به مدل تراکم سطح جهت پهنه بندی زمین لغزش نشان می دهد.