مقاله حاضر به بررسی آسیب ها و جرایم مناطق حاشیه ای در شهر تهران پرداخته است.برای تبیین نظری موضوع باعطف توجه به نظریه فشارهای ساختاری؛سه رویکرد فرصت های ساختاری،یادگیری اجتماعی وبومشناسی اجتماعی که تبیین گری مناسبی از مساله اراه میدهد.مورد بهره برداری قرار گرفته است. بااستفاده از این رویکردها متغیرهای احساس نا برابری،طبقه اقتصادی-اجتماعی،خدمات شهری، امکانات رفاهی و کنترل اجتماعی استخراج ، شاخص سازی و آزمون گردیده اند. روش تحقیق از نوع پیمایش و اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه و با ابزار پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار مخصوص علوم اجتماعی(spss) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.جامعه آماری شامل کلیه افراد بالای 18 سال ساکن در مناطق حاشیه نشیین تهران میباشد که نمونه ای 670 نفری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و مورد سوال قرار گرفته اند.یافته های تحقیق نشان میدهد که رابطه بین طبقه اقتصادی- اجتماعی و میزان آسیب هاو جرایم معنی دار نیست ولی متغیرهای احساس نابرابری، خدمات شهری، امکانات رفاهی، کنترل اجتماعیو شلوغی محل با آسیب ها و جرایم رابطه دارند.