هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش شناخت درمانی تیزدل و بک در کاهش نشانه های افسردگی و اصلاح باورهای فراشناختی در بیماران مبتلا به اختلال افسرده خویی است. نمونه پژوهش شامل 30 بیمار مبتلا به اختلال افسرده خویی بود که از میان مراجعه کنندگان به شش کلینیک در سطح شهر مشهد انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه گمارده شدند و هر گـروه بـا یکـی از دو روش شنـاخت درمانی مبتنی بـر هوشیاری فـراگیر تیزدل و شناخت درمانـی بـک به مدت سه ماه تحـت درمـان قرار گرفتند. آزمودنـی ها در سـه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه فراشناخت را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد که هر دو روش شناخت درمانی بک و تیزدل در کاهش نشانه های اختلال افسرده خویی و اصلاح باورهای فراشناختی موثر بودند. اما در کاهش نشانه های اختلال افسرده خویی و اصلاح باورهای فراشناختی، بین دو روش تفاوت معناداری به دست نیامد.