مکانیسمهای دفاعی که مسولیت محافظت از «من» را در مواجهه با شکلهای مختلف اضطراب بر عهده دارند، تحت تأثیر سازههای مختلف شخصیتی ممکن است کنشوری بهنجار یا نابهنجار داشته باشند. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه کمالگرایی مثبت و منفی و مکانیسمهای دفاعی بود. دویست و چهل دانشجوی دانشگاه تهران (120 دختر، 120 پسر) با تکمیل مقیاس کمالگرایی مثبت و منفی و پرسشنامه سبکهای دفاعی در این پژوهش شرکت کردند. نتایج نشان داد که کمالگرایی مثبت با مکانیسمهای دفاعی رشد یافته همبستگی مثبت و با مکانیسمهای دفاعی نوروتیک و رشد نایافته همبستگی منفی دارد. برعکس، کمالگرایی منفی با مکانیسمهای دفاعی رشد یافته همبستگی منفی و با مکانیسمهای دفاعی نوروتیک و رشد نایافته همبستگی مثبت دارد. کمالگرایی مثبت از طریق تقویت توانمندی فرد برای واقعبینی، پذیرش محدودیتهای شخصی، کاهش شکست و ناکامی، مثبتنگری و شاخصهای سلامت روانی، استفاده از مکانیسمهای دفاعی رشد یافته را افزایش میدهد. کمالگرایی منفی از طریق تشدید معیارهای آرمانی انعطاف ناپذیر و تقویت انتظارات غیر واقعبینانه، توانمندی فرد برای واقعبینی، پذیرش محدودیتهای شخصی و مثبتنگری را کاهش میدهد و با افزایش شکستها و ناکامیها ، منفینگری و شاخص های بیماری روانی، استفاده از مکانیسم های دفاعی نوروتیک و رشد نایافته را تقویت می کند.