مساله مورد تبیین در این مقاله تفاوت پذیری میزان تغییرات دموکراتیزاسیون در ایران است. بر اساس این مسئله، سوال تحقیق تحت عنوان «میزان تغییرات دموکراتیزاسیون در ایران چه گونه قابل تبیین است؟» بیان شده است. در پاسخ به این سوال و در مقام حل مسئله، چارچوب نظری تحقیق با ساختار مفهومی زیر بیان گردیده است: اگر مدرنیزاسیون رخ دهد، آن گاه با شرط وجود جامعه مدنی توسعه یافته دموکراتیزاسیون رخ می دهد. در گام بعدی راه حل تئوریک مساله از این چهارچوب نظری استنتاج گردیده، در ادامه فرضیات از طریق تجربه مورد داوری قرار گرفته اند. روش گردآوری داده های تجربی روش تاریخی (رجوع به اسناد دست اول) بوده، برای داوری تجربی در باب فرضیات، از روش تحلیل رگرسیون استفاده کرده ایم. یافته های تجربی بیانگر این واقعیت است که ضریب همبستگی دموکرانیزاسیون با مدرنیزاسیون برابر با 0.72و با توسعه جامعه مدنی 0.52 است. از سوی دیگر همبستگی دموکرانیزاسیون با ترکیب خطی متغیرهای مدرنیزاسیون و توسعه جامعه مدنی به اندازه 0.71 می باشد.