شاخص های رقومی متعددی برای مطالعه زیست هواشناسی و زیست اقلیم شناسی از طرف دانشمندان پیشنهاد شده است که امروزه به طور گسترده در مطالعات آب و هواشناسی توریسم نیز مورد استفاده قرار می گیرند. شاخص های مبتنی بر بیلان انرژی بدن انسان که جزو شاخص های ترکیبی دما - فیزیولوژیک می باشند در این میان، اهمیت ویژه ای دارند. با توجه به اعتبار بیشتر این مدل ها در این مطالعه نیز که به بررسی شرایط مناسب اقلیمی از نظر توریستی در سواحل خلیج فارس و دریای عمان پرداخته شده است از شاخص های دما فیزیولوژیک دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و نظر متوسط پیش بینی شده (PMV) استفاده شده است. در همین رابطه داده های روزانه برای هفت عنصر دمای حداقل، حداکثر و میانگین، رطوبت نسبی، سرعت باد، ابرناکی آسمان و فشار بخار جزئی که در آسایش اقلیمی انسان نقش موثری ایفا می کنند برای 6 ایستگاه ساحلی طی یک دوره 19 ساله از سال 1987 تا 2005، از سازمان هواشناسی کشوری دریافت شد. مدل RayMan که برای محاسبه این شاخص ها از طرف دکتر ماتزاراکیس در سال 1999 پیشنهاد شده است به کار گرفته شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که در صورت استفاده از دمای حداکثر روزانه در محاسبات، به طور پراکنده شرایط آسایش حرارتی در تمام سال در سواحل جنوبی کشور وجود دارد ولی اگر دمای حداقل روزانه که نشانگر شرایط صبحگاهی و اوایل روز می باشد لحاظ گردد در برخی از ماه های دوره سرد به ویژه بهمن ماه، شرایط تنش سرما در تمام مناطق ساحلی خلیج فارس حکمفرماست. این در حالی است که در سواحل دریای عمان از اواسط دی ماه تا اواسط فروردین ماه شرایط آسایش بدون تنش حرارتی وجود دارد. همچنین معلوم شد که بر اساس نتایج شاخص های مورد مطالعه، میزان روزهای آسایش حرارتی در سواحل دریای عمان بیش از سواحل خلیج فارس است چرا که پدیده شرجی در سواحل دریای عمان نسبت به سواحل خلیج فارس کمتر بوده و در نتیجه باعث افزایش تعداد روزهای آسایش حرارتی در این قسمت از سواحل جنوبی کشور می گردد.