طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1385 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: با توجه به شیوع سرطان پستان در جهان، کشور و در منطقه بیرجند و تفاوتهای منطقه ای، نژادی و قومی در فراوانی نسبی موتاسیون ژن P53، مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی نسبی تغییرات ژن P53، استروژن و پروژسترون در مبتلایان به سرطان پستان انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی تمام نمونه های پاتولوژی مبتلایان به سرطان پستان، ثبت شده در درمانگاههای آسیب شناسی شهر بیرجند طی سالهای 82-1381 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین نوع سرطان از بلوک های پارافینی، لام تهیه شد. پس از حذف پارافین توسط رنگ آمیزی اختصاصی، آزمایشهای ایمونوهیستوشیمی با استفاده از کیت هایP53، استروژن و پروژسترون (ساخت شرکت داکو دانمارک) انجام شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در مجموع، 51 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند؛ تمام بیماران مونث، بیشتر آنان بالاتر از 48 سال (9/54%)، ساکن شهر (7/62%) و خانه دار (4/82%) بودند. در 12 نفر (5/23%) گیرنده های استروژن، در 11 نفر (6/21%) گیرنده های پروژسترون و در 14 نفر (5/27%) گیرنده های P53 مثبت بود. اختلاف معنی داری از نظر فراوانی نسبی گیرنده های مذکوردر دو رده سنی و نیز ساکنین شهری و روستایی وجود نداشت ولی درصد بیشتری از خانم های شاغل (7/66%) نسبت به خانم های خانه دار (3/14%) دارای گیرنده های استروژن مثبت بودند (p<0.001) فراوانی نسبی گیرنده های پروژسترون و P53 در خانم های شاغل نسبت به خانه دار بیشتر بود ولی از نظر آماری معنی داری نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه و شیوع روزافزون سرطان پستان و اهمیت شناسایی گیرنده های هورمونی و تغییرات ژنتیک در درمان و پیش آگهی بیماران، توصیه می شود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بیشتر برای کمک به امر درمان و پیش آگهی بهتر بیماران انجام شود.

زمینه و هدف: چاقی، تجمع چربی در نواحی بالایی بدن و سابقه خانوادگی دیابت، در زمره عوامل خطر دیابت می باشند. از آنجا که افزایش توده بدنی به عنوان یک عامل خطرزای بیماران دیابتی تلقی و کنترل و کاهش وزن به منزله کنترل بیماری محسوب می گردد، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر کنترل وزن و شاخص توده بدنی در بیماران دیابتی شهر ارومیه انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 74 بیمار دیابتی، در شهر ارومیه انجام شد، نمونه های مورد مطالعه به روش تخصیص تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند و با توجه به جورشدن متغیرهای مداخله گر در دو گروه، مدل مراقبت پیگیرکه دارای چهار قدم اساسی آشناسازی، حساس سازی، اجرا و ارزشیابی می باشد، بر گروه آزمون اجرا و پس از سه ماه، میانگین شاخص توده بدنی و وزن در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس، t مستقل و t زوجی در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میزان شاخص توده بدنی و وزن درگروه شاهد و آزمون در شروع مطالعه و در ماههای اول، دوم و سوم مطالعه، در اندازه گیری های مکرر (p=0.01) و نیز تفاوت میانگین های شاخص توده بدنی و وزن، قبل و بعد از آزمون در هر دو گروه نشان دهنده اختلاف معنی دار آماری بود.(p=0.03)نتیجه گیری: در این تحقیق، به کارگیری الگوی مراقبت پیگیر در کنترل شاخص توده بدنی در گروه آزمون موثر بود و سیر کاهشی داشت؛ این میزان در گروه شاهد تا حدی افزایش یافت. معنی دار بودن کاهش وزن در این بیماران ارزشمند است؛ از آنجا که افزایش وزن و توده چربی در بیماران دیابتی شایع است و اغلب کنترل بیماری را دچار مشکل می نماید و عوارض بیماری نمایان می گردد، ضروری است از مدل های موفق که می توانند در مهار وزن اضافی موثر باشند، استفاده گردد.

زمینه و هدف: درد زایمان از جمله شدیدترین دردهایی است که بشر تجربه می نماید و عوارض بسیار نامطلوب آن بر روند زایمان باعث شده است که تسکین دردهای زایمانی یکی از اولویتهای علم مامایی شود. تاثیر وضعیت مادر بر شدت درد زایمان عاملی است که برخی از محققان به آن اشاره نموده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر دو وضعیت خوابیده و قائم بر شدت درد زایمان انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 56 خانم باردار مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن شهر گناباد، به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند؛ سپس هر دو گروه ابتدا مقیاس اضطراب اشپیل برگر را تکمیل و پس از تعیین شدت درد با مقیاس دیداری درد (VAS) گروه الف در وضعیت نشسته و گروه ب در وضعیت خوابیده قرار گرفتند. در طی 2 ساعت و در فواصل 30 دقیقه ای این وضعیتها به طور متناوب جابه جا و در پایان هر 30 دقیقه شدت درد بر اساس VAS سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری Chi-Square، Mann-Whitney، Wilcoxon و آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در انتهای ساعت اول و دوم و در هر دو گروه شدت درد در دو وضعیت نشسته و خوابیده اختلاف آماری معنی داری نشان نداد؛ همچنین میانگین شدت درد در کل وضعیتهای نشسته و کل وضعیتهای خوابیده در کل افراد مورد مطالعه نیز اختلاف آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر آن است که وضعیت مادر تاثیری بر شدت درد زایمان ندارد؛ بنابراین وضعیت خاصی را نمی توان برای کاهش شدت درد تعیین نمود؛ در این خصوص پیشنهاد می شود در صورت عدم ممنوعیت پزشکی، مادر در وضعیتی قرار گیرد که در آن احساس راحتی بیشتری کند.

زمینه و هدف: اخیرا به دلیل نتایج غیر قابل قبول و افزایش لاپاراتومی منفی، معیارهایی برای عمل جراحی تعیین و به دنبال آن لاپاراتومی انتخابی، جایگزین لاپاراتومی اجباری شده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی علل مختلف لاپاراتومی منفی در ترومای نافذ و غیر نافذ شکمی انجام شد.روش تحقیق: مطالعه به صورت توصیفی گذشته نگر بر روی بیمارانی که به دنبال ترومای شکمی تحت لاپاراتومی اورژانسی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه  از پرونده های موجود در بایگانی بیمارستان استخراج و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در مجموع برای 138 بیمار ترومایی، لاپاراتومی انجام شده بود؛ 96 بیمار (5/69%) دچار ترومای غیرنافذ و 42 بیمار (5/30%) دچار ترومای نافذ شده بودند. بیشتر بیماران در دهه سوم زندگی لاپاراتومی شده بودند. شایعترین علت تروما، تصادف اتومبیل و چاقوخوردگی بود. برای هیچ بیماری جهت تشخیص، از لاواژ شکمی و سی تی اسکن استفاده نشده بود. درترومای غیرنافذ با استفاده از معاینات و علایم بالینی و در ترومای نافذ به علت نافذبودن، لاپاراتومی انجام شده بود. در ترومای نافذ و غیرنافذ به ترتیب 20 مورد (50%) و 8 مورد (5/8%) لاپاراتومی منفی وجود داشت. نتیجه گیری: در این مطالعه، آمار قابل توجهی از موارد تروما مربوط به تصادف و چاقوخوردگی بود که ضرورت توجه بیشتر مسوولین را به رفع مشکلات اجتماعی- فرهنگی نشان می دهد. از طرفی شیوع بالای لاپاراتومی های منفی در ترومای نافذ دلیل روشنی بر تغییر لاپاراتومی اجباری به لاپاراتومی انتخابی است و فقط نافذ بودن تروما، دلیل بر انجام لاپاراتومی نمی باشد.

زمینه و هدف: افزایش میزان سزارین فراتر از حد قابل قبول آن، اثرات منفی بر سلامت مادر و کودک و توان اقتصادی جامعه دارد و  از آنجا که علت یک سوم کل سزارین ها، سزارین  تکراری است، ترویج زایمان طبیعی پس از سزارین، راهی ارزشمند در کاهش میزان سزارین می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش متخصصین زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش توصیفی بر روی 124 نفر از متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماها انجام شد. انتخاب متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماهای زایشگاه به شیوه تصادفی و از بیمارستانهای آموزشی شهر مشهد و انتخاب ماما های بهداشت به شیوه خوشه ای و از مراکز بهداشتی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات فردی و فرم سنجش نگرش مشتمل بر 21 عبارت با حداقل نمره صفر و حداکثر 42 بوده است. واحدهای پژوهش بر اساس نمره کسب شده در سه سطح نگرش موافق، بی نظر و مخالف قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمونهای  آماری Chi-Square، t، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نگرش بیشتر متخصصین زنان (80%)، دانشجویان تخصصی (1/61%)، ماماهای زایشگاه (4/81%) و ماماهای مراکز بهداشتی (5/60%)، نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین مثبت بود؛ همچنین بین نگرش واحدهای پژوهش بر حسب شغل (p=0.027) و سال فارغ التحصیلی (p=0.049) تفاوت معنی داری وجود داشت. از دیدگاه متخصصین زنان و دانشجویان تخصصی، عدم حمایتهای قانونی مهمترین مانع در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین بود.نتیجه گیری: با توجه به نگرش مثبت افراد مورد مطالعه نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین، به نظر می رسد جهت ترویج زایمان واژینال پس از سزارین، باید بیشتر به دنبال شناسایی موانع و رفع مشکلات اثر گذار بر عملکرد مناسب در این زمینه بود.

زمینه و هدف: مطالعات متعددی به منظور ارایه یک روش درمانی مناسب برای درمان تومورهای سیستم عصبی مرکزی که در ضمن حاملگی تشخیص داده می شوند، انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع تومورهای سیستم عصبی مرکزی در طی دوره حاملگی، روشهای درمانی و زمان مناسب جراحی در این بیماران انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت گذشته نگر از مهرماه 1378 تا اسفند 1384 در بخشهای جراحی مغز و اعصاب بیمارستانهای قائم و شهید کامیاب مشهد انجام شد، در مجموع 415 بیمار مونث مورد بررسی قرار گرفتند که 308 مورد تومور اینتراکرانیال و 107 مورد تومور اینترااسپینال داشتند. پس از تعیین تعداد بیمارانی که در سن باروری بودند (15 تا 45 سال)، بررسی و مقایسه آماری در افرادی که دارای تومور مغزی یا نخاعی بودند، انجام گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از روشهای آماری توصیفی (شاخصهای مرکزی و پراکندگی و توزیع فراوانی) و تحلیلی و آزمون Chi-Square در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از مجموع بیمارانی که دچار تومور اینتراکرانیال و اینترااسپینال شده بودند، 23 نفر حامله بودند (17 مورد تومور اینتراکرانیال و 6 مورد تومور اینترااسپینال). 9/52% تومورهای مغزی در ضمن حاملگی، مننژیوما بود. این میزان در تومورهای نخاعی به 50% رسید. در مطالعه انجام شده، عمل جراحی در بیشتر موارد پس از زایمان صورت گرفته و نتایج جراحی نیز در تمام موارد خوب بود. نتیجه گیری: تصمیم گیری برای اتخاذ روش درمانی مناسب در بیمارانی که در ضمن حاملگی، مبتلا به تومورهای مغزی یا نخاعی می شوند و یا علایم و نشانه های ناشی از این تومورها بروز می نماید، متفاوت است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان ایجاد و یا افزایش رشد برخی از تومورهای مغزی و نخاعی بویژه مننژیوما در ضمن حاملگی بیشتر است. در مواردی که وضعیت نورولوژیک بیمار خوب باشد و بویژه در مواردی که تشخیص تومور در نیمه دوم حاملگی انجام شده است، بهتر است عمل جراحی پس از زایمان صورت پذیرد. در موارد اورژانس باید عمل جراحی در هر سنی از حاملگی انجام شود.

زمینه و هدف: با توجه به اجرای طرح کشوری کنترل و پیشگیری از فشار خون بالا، ارزشیابی و پایش مراحل اجرای آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی سنجش کیفیت مراقبت و پایش برنامه در سطح مراکز بهداشتی، درمانی و خانه های بهداشت تحت پوشش شهر بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، 4 مرکز بهداشتی، درمانی روستایی از 4 منطقه شهر انتخاب و سپس تمام خانه های بهداشت تحت پوشش و بیماران مبتلا به فشار خون بالای این مراکز مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه ساختار یافته و نیز با بهره جستن از روشهای مشاهده، معاینه و مصاحبه توسط کارشناسان بهداشتی جمع آوری گردید و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمونهای آماری، t، Chi-Square و One way ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری a=0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: %35 از بیماران مبتلا به فشار ون بالا به طور کامل مراقبت و %45 آنان به پزشک معرفی شده بودن و %40 بیمارانی که بموقع مراقبت نشده بودند، توسط بهورز پیگیری شده و تنها %30 بیماران ارجاعی به پزشک، توسط پزشک مراکز بهداشتی، درمانی مراقبت شده بودند. بین میانگین نمره آگاهی بهورزان و جنس اختلاف معنی داری مشاهده شد (P<0.05)؛ همچنین بین میانگین نمره آگاهی و سطح سواد و شغل بیماران اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش و با توجه به میزان آگاهی بهورزان و بیماران مبتلا به فشار خون از طرح مذکور، برگزاری دوره های آموزشی و کلاسهای ضمن خدمت جهت بهورزان و آموزشهای لازم به بیماران از طریق آموزشهای چهره به چهره، بحث گروهی و استفاده از جزوه های آموزشی به منظور ارتقای سطح آگاهی آنها پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: ازدواج مهمترین تصمیم در زندگی محسوب می شود و حدود 95% از افراد در برهه ای از زمان ازدواج می کنند. در طول زندگی مشترک، متغیرهای گوناگونی بر نحوه ارتباط زوجین با یکدیگر تاثیر می گذارد. این متغیرها، رضایت یا عدم رضایت زن و شوهر را از روابط زناشویی به همراه دارند. این پژوهش با هدف تعیین میزان رضایت از زندگی زناشویی در زنان شاغل و خانه دار و همسران آنها در شهر گناباد انجام شد. روش تحقیق: در این پژوهش مقطعی و توصیفی- تحلیلی، نمونه گیری به صورت دو مرحله ای انجام شد؛ در مرحله اول نمونه گیری خوشه ای متناسب با حجم و مرحله دوم آن نمونه گیری تصادفی ساده بود و در آن 25 زوج دارای همسر خانه دار و 25 زوج دارای همسر شاغل انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه حاوی مشخصات فردی و پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی انریچ جمع آوری شدند؛ سپس با استفاده از روشهای آماری توصیفی و آزمونهای t، ANOVA و رگرسیون خطی در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره رضایتمندی در زنان شاغل و همسران آنها، 0.6±3.6 و در زنان خانه دار و همسران آنها 0.7±3.7  به دست آمد و اختلاف میان آنها معنی دار نبود. بین رضایتمندی و سطوح مختلف تحصیل در دو گروه مردان و زنان نیز اختلاف معنی داری مشاهده نشد؛ اما بین سطوح درآمد و میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی در مردان اختلاف معنی دار بود (p=0.047). در زنان شاغل بین سن ازدواج با رضایتمندی (p=0.023) و بین سالهایی که از ازدواج گذشته بود، با رضایتمندی (p=0.02)، ارتباط معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، به نظر می رسد بین رضایتمندی از زندگی زناشویی و وجوه مختلف آن در زنان شاغل و زنان خانه دار و همسران آنها با متغیرهای خاص ارتباط وجود دارد.

زمینه و هدف: پرفشاری خون، سومین عامل خطر در مثلث مرگ ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی در کنار بالا بودن LDL-c و سیگار عنوان شده است. مطالعات مختلف جمعیت شناختی، ارتباط مشخصی را بین انواع آب آشامیدنی و بروز بیماریهای قلبی- عروقی و فشارخون نشان می دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاثیر نوع و مدت مصرف آب بر روی فشار خون مردان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد، 41 مرد مبتلا به پرفشاری خون با میانگین سنی 8±48 سال به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و بر اساس سن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به دور باسن، نوع و دوز داروهای مصرفی، سیگار و مدت ابتلا به بیماری پرفشاری خون، با هم مشابه سازی شدند. به هر گروه به ترتیب روزانه 2 لیتر آب معدنی چشمه دماوند (گروه آزمون) و آب آشامیدنی شهر تهران (گروه شاهد) به مدت 8 هفته داده شد. در شروع، هفته های چهارم و هشتم مطالعه، فشارخون آنها اندازه گیری شد و یادآمد 24 ساعته خوراک از افراد هر دو گروه نیز گردآوری و ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری t، Wilcoxon و Mann-Whitney در سطح معنی داری p£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین فشار خون سیستولیک در هفته چهارم و هشتم نسبت به شروع مطالعه، در گروه آزمون به ترتیب 5/13% و 5/21% و در گروه شاهد 6/5% و و 15% کاهش نشان داد که در هر دو مقطع زمانی از نظر آماری معنی دار بود(p=0.001) . میانگین فشار خون دیاستولیک نیز در هفته چهارم و هشتم نسبت به شروع مطالعه، در گروه آزمون به ترتیب 3/11% و 61/17% و در گروه شاهد 3% و 47/16% کاهش نشان داد که در هر دو مقطع زمانی از نظر آماری معنی دار بود(p=0.001). تفاوت بین دو گروه اول و دوم در هفته چهارم معنی دار بود (p<0.05) ولی در هفته هشتم معنی دار نبود. این کاهش در هفته چهارم در گروه آزمون بیشتر بود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که آب بر کاهش فشار خون در مبتلایان به پرفشاری خون موثر است و می تواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی- عروقی را کاهش دهد.

اینتوساسپشن  (Intussusception)در بالغین رخدادی نادر است. در این مقاله یک خانم 39 ساله با اینتوساسپشن گاسترو دئودنوژژونال به علت پولیپ التهابی فیبروئید گزارش می شود که سرانجام پس از جراحی حذف تومور و آناستوموز علائم بیمار بهبود یافت.