طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1397 | دوره:24 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اهداف: جایگذاری کاتترهای وریدی به عنوان شایع ترین اقدام تهاجمی می باشد و عوارض مرتبط به آن ازجمله فلبیت، برای سیستم مراقبت بهداشتی و بیماران بسیار هزینه بر است. فلبیت یکی از دلایل مهم خرابی کاتتر محسوب می شود. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر یکسان سازی دمای تجویز وریدی با دمای بدن بر بروز فلبیت انجام شد. مواد و روش ها: در این کار آزمایی بالینی تعداد 106 بیمار پذیرش شده در بخش داخلی بیمارستان امام علی (ع) سرایان، که تجویز وریدی داشتند، به طور تصادفی در دو گروه 53 نفری قرار گرفتند. در گروه مداخله محلول ها و داروهای دریافتی از طریق کاتتر، توسط پمپ انفوزیون SN-1500 Serial با دمای 37 درجه سانتی گراد و در گروه کنترل با میانگین دمای 24درجه سانتی گراد تزریق شد و محل جایگذاری کاتتر، تا زمان خرابی کاتتر هر 2 ساعت بر اساس معیار فلبیت انجمن پرستاری تزریق ازنظر بروز فلبیت بررسی شد. داده ها در فرم ثبت اطلاعات، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار آماری 22 SPSS و آزمون های تی، کای اسکوئر، اسپرمن و رگرسیون در سطح معنی داری کمتر از 5 درصد، آنالیز شدند. یافته ها: دو گروه ازنظر سن، جنس، تحصیلات، وضعیت تاهل، بیماری زمینه ای، اعتیاد، شاخص توده بدنی و میانگین حجم دریافتی تفاوت معنی دار آماری نداشتند همچنین تفاوت معنی داری ازنظر بروز فلبیت بین گروه کنترل و مداخله وجود نداشت (28/0 =P). هرچند در گروه مداخله میزان بروز فلبیت در 24 ساعت اول و دوم کاهش یافته بود. نتیجه گیری: اگرچه یکسان سازی دمای محلول تزریقی با دمای طبیعی بدن در روز اول و دوم مداخله کمی تاثیر داشت ولی انجام این کاربر بروز فلبیت تاثیر معنی داری نداشت. مطالعه بیشتر با دمای بالاتر و پایین تر از دمای بدن پیشنهاد می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اهداف: اسکلرودرمی سیستمیک یک بیماری اتوایمیون چندگانه مزمن است که پیامدهای بالینی و روانی مهم، ازجمله اختلال در عملکرد جنسی را به دنبال دارد. هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی گروه درمانی یکپارچه نگر بر عملکرد جنسی و حوزه های آن در زنان مبتلابه اسکلرودرمی بود. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلابه اسکلرودرمی مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران و مرکز رماتیسم ایران در نیمه دوم سال 1395 بودند. تعداد 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش طی 9 جلسه 99 دقیقه ای تحت مداخله رویکرد یکپارچه نگر قرار گرفتند و گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکردند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار 24-SPSS و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر ارزیابی شدند. یافته ها: مداخله روان درمانی یکپارچه نگر موجب افزایش معناداری در میانگین نمرات پس آزمون عملکرد جنسی و شش زیرمولفه آن در دو گروه کنترل و آزمایش گردید (p<0/01، F=19/59). مداخله در زیر مولفه رضایتمندی با 82/0 (F= 125/35، p<0/01) و تحریک روانی با 74/0 (F= 77/90، p<0/01) بیشترین تاثیر و برای ارگاسم با 33/0 (F= 13/54، p<0/01)کمترین تاثیر را در بین مولفه ها داشته اند. پس از سه ماه نیز ازنظر آماری اختلاف معناداری بین پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش مشاهده نشد که بیانگر ماندگاری اثر مداخله می باشد. نتیجه گیری: روان درمانی یکپارچه نگر برافزایش عملکرد جنسی زنان مبتلابه اسکلرودمی موثر بوده و می تواند در افزایش کیفیت زندگی این افراد نقش زیادی داشته باشد.

اهداف: تمرینات ورزشی یکی از روش های مورداستفاده در بازتوانی قلبی می باشد. هدف این پژوهش تعیین اثر شش هفته تمرین تداومی همراه با مصرف مکمل عناب بر سطوح لیپوکالین-2 و آدیپونکتین در پلاسما و بافت قلب موش های صحرایی دچار انفارکتوس قلبی بود. مواد و روش ها: 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 180 تا 320 گرم، دامنهٔ سن 3-2 ماه، به پنج گروه 6 تایی شامل 1-کنترل سالم، 2-کنترل انفارکتوس، 3-انفارکتوس + مصرف عصاره عناب، 4-انفارکتوس + تمرین تداومی هوازی و 5-انفارکتوس + تمرین تداومی هوازی + مصرف عصاره عناب، تقسیم شدند. برنامهٔ تمرینی 5 جلسه در هفته، 6 هفته با سرعت 16 متر بر دقیقه و 40 دقیقه در روز بود. عصاره عناب، طی 6 هفته با دوز مصرفی 400 میلی گرم بر کیلوگرم گاواژ شد. درپایان موش های صحرایی بی هوش شدند و نمونه های خون از بافت قلب گرفته شد. سطوح لیپوکالین-2 و آدیپونکتین با استفاده از کیت های مربوطه و به روش الایزا اندازه گیری شد و تحلیل آماری با آزمون واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0>p انجام شد. یافته ها: مقادیر آدیپونکتین بافت قلب موش ها متعاقب شش هفته تمرین تداومی و مصرف مکمل عناب به طور معنی داری افزایش یافت (p<05)، درحالی که سطوح لیپوکالین-2 پلاسما و بافت قلب و آدیپونکتین پلاسما تغییر معنی داری نداشت (p>05). نتیجه گیری: شش هفته تمرین تداومی و مصرف مکمل عناب، می تواند از طریق افزایش مقادیر آدیپونکتین بافت قلب باعث بهبود آسیب های قلبی ناشی از انفارکتوس شود.

اهداف: ازجمله مسئولیت های اصلی یک اینترن و پزشک عمومی مدیریت راه هوایی در بیماران است. لذا مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آگاهی لوله گذاری داخل تراشه توسط اینترن ها و پزشک عمومی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی شامل پزشکان و دانشجویان اینترن مسئول و دخیل در لوله گذاری هستند. جمع آوری اطلاعات با تنظیم و تهیه پرسش نامه صورت می گیرد که در این پرسشنامه به میزان آگاهی و استفاده افراد بر اساس نظر افراد متخصص در هر مورد از 0 تا 10 نمره داده می شود. یافته ها: ازآنجاکه 78. 65% اینترن ها و 55% پزشکان عمومی در سطح آگاهی متوسط، 17. 98%اینترن ها و 18% پزشکان عمومی در سطح آگاهی خوب، 3. 37% اینترن ها و 27% پزشکان عمومی در سطح آگاهی ضعیف بودند. نتیجه گیری: اینتوبه کردن در اورژانس توسط اینترن ها و پزشکان عمومی می تواند مفید باشد و توسط هر دو آن ها امکان پذیر است و برای بهبود عملکرد آن ها می توان شرکت در کارگاه ها و دوره های آموزشی احیا برای به روزرسانی اطلاعات را پیشنهاد داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اهداف: در این مطالعه، جایگزنی ترکیبات طبیعی مانند چای سبز بجای استفاده از داروهای شیمیایی ایتراکونازول و وریکونازول بررسی شد. مواد و روش ها: در این پژوهش میزان اثرات ضد قارچی عصاره های آبی و متانولی چای سبز و همچنین اثرات هم افزایی این دو عصاره با دو داروی ایتراکونازول و وریکونازول بر روی چهار سویه آسپرژیلوس مطابق روش رقت در پلیت الایزا با تعیین حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت قارچ کشی موردبررسی قرار گرفت. یافته ها: دوسویه آسپرژیلوس فلاووس 39 ATCC و آسپرژیلوس ترئوس 274 ATCC نسبت به داروی ایتراکونازول حساس و دوسویه دیگر مقاوم بودند. تمامی 4 سویه موردبررسی نسبت به وریکونازول مقاوم بودند. دو عصاره آبی و متانولی چای سبز، اثر ضد قارچی از خود نشان ندادند اما اثرات هم افزایی در ترکیب عصاره آبی چای سبز و ایتراکونازول در دو سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس ATCC278 و آسپرژیلوس نایجرATCC9142 ارزشمند بود و همچنین دو ترکیب عصاره متانولی چای سبز و ایتراکونازول در آسپرژیلوس نایجر ATCC9142 و دو ترکیب عصاره آبی چای سبز و وریکونازول بر روی آسپرژیلوس فلاووس 39 ATCC و آسپرژیلوس فومیگاتوس ATCC278 ارزشمند گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر وجود اثرات هم افزایی ارزشمندی بین ترکیبات داروها و عصاره های مورد آزمایش بود.

اهداف: جراحی پیوند عروق کرونر مانند سایر انواع اعمال جراحی برای بیمار استرس زا است و اضطراب و افسردگی ازجمله اختلالات شایع و مهم این بیماران محسوب می شود. هدف از این مطالعه بررسی شیوع اضطراب و افسردگی بر اساس تفاوت های سن و جنس در بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 205 بیمار بین 30 تا 80 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با سه گروه پرسشنامه دموگرافیک، مقیاس اضطراب – افسردگی بیمارستانی و مقیاس اضطراب حالت صفت اشپیلبرگر یک روز قبل از عمل جمع آوری گردید. افراد از بین بیماران کاندید جراحی قلب الکتیو در بیمارستان قلب دکتر حشمت رشت انتخاب شدند. متغیرها با استفاده از کای اسکوئر، آزمون T مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه سنجیده شدند. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. یافته ها: از مجموع 205 نفر، 3/66 % بیماران مرد و مابقی زن بودند. 1/58% مردان و 1/55% زنان درجاتی از افسردگی داشتند که این اختلاف ازنظر آماری معنی دار نبود (8/0=p). میانگین نمره اضطراب و افسردگی بیماران برحسب سن (بالای 50 و زیر 50) نیز تفاوت آماری معنی دار نداشت( 05/0>P value). نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای اضطراب و افسردگی در این بیماران، علائم باید به دقت پایش شده و در صورت لزوم درمان شود. بدین دلیل مشاوره های پیشگیرانه روانشناسی و مصاحبه های بالینی در این گروه از بیماران توصیه می شود.

اهداف: واکنش وازوواگال یکی از شایع ترین عوارض اهداء خون می باشد، این مطالعه به منظور بررسی میزان بروز واکنش های وازوواگال و عوامل موثر بر آن در اهداکنندگان خون در پایگاه های انتقال خون شهر مشهد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی657 اهداءکننده خون در 4 پایگاه انتقال خون مشهد در مدت 6 ماه انجام شد. اهدا کننده گانی که دچار واکنش وازوواگال شدند (218 نمونه) در گروه مورد و 439 اهداکننده که دچار واکنش وازوواگال نشدند در گروه شاهد قرار گرفتند. متغیرهای سن، BMI، فشارخون، نبض، هماتوکریت و میزان بروز واکنش وازوواگال بررسی گردید. برای آنالیز آماری داده ها از نرم افزار SPSS 11. 5 و آزمون های آماری کای اسکوئر و من ویتنی استفاده شد. یافته ها: میزان بروز واکنش وازوواگال در مدت 6 ماه 16/2٪ بود. میانگین سن در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به طور معنی دار کمتر بود (0. 001>p). واکنش وازوواگال در زنان و در اهداکنندگان بار اول و همچنین در افراد مضطرب و در افراد با BMI کمتر، به طور معنی دار بیشتر مشاهده گردید (0. 001>p). میانگین کاهش فشار شریانی بعد از اهداء خون در گروه مورد نسبت به گروه شاهد نیز به طور معنی دار بیشتر بود (0. 001>p). نتیجه گیری: بروز واکنش وازوواگال به عوامل متعددی از جمله سن، جنس، BMI، فشارخون وابسته است و با مراقبت بیشتر از اهداکننده پر خطر، تا حدودی می توان از واکنش وازوواگال پیشگیری نمود و احتمال بازگشت مجدد جهت اهداء خون را افزایش داد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.