طب داخلی روز (افق دانش)
سال:1392 | دوره:19 | شماره:3 |تعداد مقالات:16

اهداف: بیشتر سزارین های انتخابی و اورژانس در مراکز معتبر درمانی دنیا به روش بی حسی نخاعی انجام می شود. هر روش بیهوشی چه بیهوشی عمومی و چه بی حسی نخاعی، عوارضی به همراه دارد. استفاده از روش بی حسی نخاعی به دلیل تامین ایمنی مادر و نوزاد توصیه می شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز عوارض مربوط به بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی بعد از عمل جراحی سزارین انجام شد.روش ها: این مطالعه تحلیلی - مقطعی در سال 1390 در تمامی زنان کاندید عمل جراحی سزارین مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن شهرستان گناباد انجام شد و 122 نفر با روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه چندقسمتی محقق ساخته ای شامل اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات قبل از سزارین و اطلاعات بعد از سزارین بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS 16 و آزمون های آماری T مستقل و مجذور کای استفاده شد.یافته ها: بین بروز گلودرد (p=0.001)، درد عضلانی (p=0.002)، بازگشت سریع درد بعد از عمل (p=0.001) و سردرد (p=0.047) پس از سزارین با نوع روش بیهوشی ارتباط معنی داری وجود داشت. فقط بین بروز سردرد و رضایت زنان باردار از سزارین ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (p=0.021). سن زن باردار با هیچ کدام از عوارض پس از سزارین رابطه معنی داری نداشت.نتیجه گیری: میزان بروز گلودرد، درد عضلانی و بازگشت سریع درد بعد از عمل در روش بیهوشی عمومی بیشتر از بی حسی نخاعی است.

اهداف: صمغ گیاه آنغوزه دارای اثرات ضدمیکروبی، ضدالتهابی، خواص آنتی اکسیدانی و کاهش دهنده قندخون است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصاره آبی صمغ آنغوزه بر روند ترمیم زخم در موش های صحرایی دیابتی انجام شد.روش ها: در این مطالعه تجربی، 18 سر موش صحرایی به گروه های شاهد سالم (1)، شاهد دیابتی (2) و دیابتی تیمارشده با عصاره آبی صمغ آنغوزه (3) تقسیم شدند. در همه گروه ها در دو طرف پشتی بدن، 4 زخم به قطر 4 میلی متر ایجاد شد. به مدت 2 روز، روزی 3 بار، گروه تیمار تحت درمان موضعی با عصاره و گروه شاهد با نرمال سالین تیمار شد. تراکم سلول های التهابی، تشکیل مجدد اپیتلیوم پوست و عروق خونی جدید در روزهای 4، 8 و 10 مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین ضخامت اپیتلیوم در روزهای چهارم و هشتم در گروه 3 نسبت به گروه های 1 و 2 و در روز دهم در گروه 2 نسبت به گروه 1 و 3 افزایش معنی داری نشان داد. تراکم سلول های التهابی در روز چهارم در گروه های 1 و 3 نسبت به گروه 2 و در روزهای هشتم و دهم در گروه 2 نسبت گروه های 1 و 3 افزایش معنی داری داشت. تراکم عروق خونی در روز چهارم در گروه های 1 و 3 نسبت به گروه 2 و در روزهای هشتم و دهم در گروه 2 نسبت به گروه های 1 و 3 افزایش معنی داری داشت.نتیجه گیری: عصاره آبی صمغ آنغوزه با افزایش تکثیر سلول های اپیتلیومی و تشکیل عروق خونی و سرعت بخشیدن به روند التهابی نقش موثری بر روند ترمیم زخم های دیابتی دارد.

اهداف: نوع مواد انرژی زایی که حین انجام فعالیت های بدنی در اختیار عضلات فعال قرار می گیرد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر 3 نوع فعالیت هوازی تناوبی، تداومی و موازی بر میزان اوره، اسیداوریک و کراتینین ادرار 24 ساعته و میزان کاتابولیسم پروتئین نوجوانان انجام شد.روش ها: این پژوهش نیمه تجربی در دانش آموزان پسر 12 تا 15 سال مدارس راهنمایی شبانه روزی پسرانه شهرستان گناباد در سال تحصیلی 91-1390 انجام شد و 15 نفر به طور تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. 24 ساعت قبل از شروع فعالیت ورزشی و نیز بلافاصله پس از اتمام هر روش تمرینی به مدت 24 ساعت نمونه های ادرار جمع آوری و مقادیر اوره، اسیداوریک و کراتینین با روش فتومتریک تعیین شد. میزان کاتابولیسم پروتئین بعد از هر تمرین با محاسبه به دست آمد. داده ها به نرم افزار آماری SPSS 19 وارد و از آمار توصیفی و آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر برای تجزیه و تحلیل استفاده شد.یافته ها: وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی ها در شروع 3 نوع تمرین اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05). بین تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی تناوبی، تداومی و موازی بر سطح اوره (p=0.33)، اسیداوریک (p=0.21) و کراتینین ادرار 24 ساعته (p=0.41) و میزان کاتابولیسم پروتئین (p=0.33) دانش آموزان نوجوان، تفاوت معنی دار وجود نداشت.نتیجه گیری: تمرینات هوازی تناوبی، تداومی و موازی انجام شده تاثیری بر سطح اوره، اسیداوریک، کراتینین ادرار 24 ساعته و نیز میزان کاتابولیسم پروتئین نوجوانان 12 تا 15 ساله ندارد.

اهداف: اسیدهای چرب طولانی زنجیر امگا-3 مصرف شده از طریق رژیم غذایی می توانند سبب کاهش تولید IL-1، IL-6، IL-4 و TNF-a توسط سلول های مختلف شوند. استئوپروز مخصوصا در زنان یائسه خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهد. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثرات مصرف روغن کلزا با مصرف روغن آفتابگردان بر شاخص های التهابی سرم در بیماران مبتلا به استئوپروز صورت گرفت.روش ها: 40 بیمار مبتلا به استئوپروز در یک کارآزمایی بالینی از مراجعه کنندگان به مراکز بیماری های استخوان و مفاصل تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از بهمن ماه 1389 تا اردیبهشت ماه 1390 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران در دو گروه روغن کانولا و روغن آفتابگردان مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها در قالب نرم افزار آماری SPSS 16 با آزمون های T زوجی و T مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: کاهش معنی داری در فشارخون سیستولی در گروه آفتابگردان مشاهده شد (p=0.001). همچنین افزایش میزان 25 هیدروکسی کول کلسیفرول در گروه کانولا (p=0.03) و آفتابگردان (p=0.042) بعد از مداخله نسبت به قبل از آن معنی دار بود. تفاوت شاخص های اینترلوکین -1، -4، -6 و TNF-a در هر دو گروه بعد از مداخله نسبت به قبل از آن معنی دار نبود.نتیجه گیری: مصرف روغن کانولا در مقایسه با روغن آفتابگردان تاثیری بر کاهش نشانگرهای التهابی در بیماران مبتلا به استئوپروز ندارد.

اهداف: رایج ترین کاربرد هندوانه ابوجهل در طب سنتی ایران، درمان دیابت و کاهش میزان قندخون است. با توجه به تاثیر فروکتوز در افزایش گلوکز و ایجاد مدل مقاوم به انسولین، این مطالعه با هدف مقایسه اثر عصاره قسمت های مختلف هندوانه ابوجهل بر موش های صحرایی نر مقاوم به انسولین انجام شد.روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، 63 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار استفاده شد. پس از ایجاد مدل مقاوم به انسولین به وسیله فروکتوز 10% در آب آشامیدنی به مدت 8 هفته، حیوانات به 7 گروه کنترل، شاهد، عصاره های آبی و آبی الکلی پوست و دانه و عصاره آبی الکلی پولپ تقسیم شدند. پس از جداسازی سرم ها مقادیر گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون پشتیبان LSD ارزیابی شدند.یافته ها: عصاره آبی الکلی پوست منجر به افزایش گلوکز در مقایسه با گروه کنترل شد (p<0.05). میزان گلوکز گروه عصاره آبی دانه در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت (p<0.05). وزن در گروه عصاره آبی دانه در مقایسه با گروه های کنترل (p<0.01) و شاهد (p<0.05) افزایش پیدا کرد. عصاره آبی الکلی پوست منجر به کاهش میزان انسولین در مقایسه با گروه شاهد شد (p<0.05). در گروه عصاره آبی الکلی دانه، افزایش میزان انسولین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (p<0.01). میزان انسولین گروه عصاره آبی دانه در مقایسه با گروه کنترل (p<0.001) و شاهد (p<0.05) افزایش یافت.نتیجه گیری: موثرترین بخش هندوانه ابوجهل در درمان دیابت نوع II دانه و مضرترین بخش آن پوست است.

اهداف: بازماندگان سوختگی با فرآیندهای دردناک و بدشکلی های ناشی از اثر زخم مواجه می شوند و اغلب مشکلات عمده ای را تجربه می کنند. هدف این پژوهش شناسایی روابط بین PTSD و سبک های دفاعی - روانی در بیماران سوختگی بود.روش ها: این پژوهش همبستگی مقطعی پس رویدادی در 90 بیمار بستری در مرکز سوانح سوختگی و جراحی ترمیمی ولایت رشت در سال 1390 انجام شد و 63 بیمار به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و وارد ﭘژوهش شدند. از فرم مشخصات جمعیت شناختی، مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی و پرسش نامه سبک های دفاعی برای جمع آوری داده استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار آماری SPSS 16 و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد.یافته ها: شدت سوختگی با بخش های سوخته بدن، PTSD، سبک دفاعی روان آزرده و رشدنایافته، همبستگی مثبت و با سبک دفاعی رشدیافته همبستگی منفی داشت. همچنین بخش های سوخته بدن با PTSD ارتباط مستقیم و PTSD با سبک رشدیافته ارتباط معکوس و با سبک های روان آزرده و رشدنایافته ارتباط مستقیم داشت. %17.7 واریانس PTSD از طریق متغیر سبک دفاعی رشدیافته، %44.3 از طریق متغیر سبک دفاعی روان آزرده و 73% از طریق متغیر سبک دفاعی رشدنایافته قابل پیش بینی بود.نتیجه گیری: بین شدت سوختگی، PTSD و سبک های دفاعی - روانی ارتباط وجود دارد.

اهداف: دیابت نوع II یکی از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز در سراسر جهان محسوب می شود. اخیرا فرضیه نقش افزایش فریتین خون در ابتلا به دیابت نوع II مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح فریتین خون افراد دیابتی و غیردیابتی در بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه تحلیلی - مقطعی که در سال 1389 در بیماران بخش سی سی یو بیمارستان امام رضا (ع) شهر آمل انجام شد، از میان بیماران سکته حاد قلبی، 50 بیمار دیابتی نوع II و 50 بیمار غیردیابتی به طور هدفمند وارد مطالعه شدند. میزان CBC، تری گلیسیرید، کلسترول، LDL، HDL، فریتین، آهن و TIBC خون اندازه گیری شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 20 با آزمون های مجذور کای،T  تک نمونه، T مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: شانس ابتلا به دیابت در 5.56 برابر مردان بود. اختلاف میانگین میزان فریتین گروه دیابتی (mg/dl 170.60±126.36) و گروه غیر دیابتی (mg/dl 164.40±113.42) از لحاظ آماری معنی دار نبود (p=0.7). اختلاف میانگین میزان آهن گروه بیماران دیابتی (mg/dl 87.58±35.72) و گروه غیردیابتی (mg/dl 60.44±20.38) اختلاف معنی داری داشت (p<0.0001).نتیجه گیری: ارتباطی بین میزان فریتین خون افراد مبتلا به دیابت نوع II و بروز سکته حاد قلبی وجود ندارد.

اهداف: درد احساس پیچیده ای است که روح و روان را متاثر می سازد و در بسیاری موارد نیاز به استفاده از داروهای مختلف برای کاهش درد وجود دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر عصاره الکلی ریشه شلغم بر کاهش درد حاد و مزمن ناشی از تزریق فرمالین در موش های صحرایی نر بالغ انجام شد.روش ها: در این مطالعه تجربی از 40 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد که به 5 گروه 8 تایی کنترل، شاهد، آزمایش 1، آزمایش 2 و آزمایش 3 تقسیم شدند. برای ایجاد درد 0.5 میلی لیتر فرمالین %2.5 به صورت زیرجلدی به کف پای حیوانات تزریق شد. گروه کنترل تنها تحت آزمون فرمالین قرار گرفت. گروه شاهد نیم ساعت قبل از تزریق فرمالین یک میلی لیتر سرم فیزیولوژیک و گروه های آزمایش 1، 2 و 3 به ترتیب دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره الکی ریشه شلغم را دریافت کردند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 18 و آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: عصاره الکلی ریشه شلغم در دوزهای 100 (1.762±0.133) و 200 میلی گرم بر کیلوگرم (1.550±0.132) وزن بدن، باعث کاهش معنی دار میزان درد در مرحله حاد نسبت به گروه کنترل (2.343±0.097) و دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم (1.225±0.054) وزن بدن باعث کاهش معنی دار درد در مرحله مزمن نسبت به گروه کنترل (1.822±0.114) شد.نتیجه گیری: عصاره الکلی ریشه گیاه شلغم به صورت وابسته به دوز و وابسته به زمان در کاهش شدت درد مفید است.

اهداف: قرن هاست که گیاهان دارویی برای جلوگیری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرند. زخم معده به زخم هر بخشی از معده یا روده اطلاق می شود که در معرض اسید و پپسین فعال شده قرار گرفته باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر عصاره کاکوتی کوهی بر زخم معده ناشی از اسیداستیک در موش های صحرایی بود.روش ها: در این مطالعه تجربی از 60 سر موش صحرایی ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم به صورت تصادفی به 4 گروه شاهد منفی، شاهد مثبت، تجربی 1 و تجربی 2 تقسیم شدند. ابتدا موش ها با عمل جراحی دچار زخم معده ناشی از اسیداستیک شدند. یک روز پس از ایجاد زخم معده، گروه های تجربی برای 14 روز متوالی عصاره آبی کاکوتی و گروه شاهد مثبت نرمال سالین دریافت کردند. حیوانات گروه شاهد منفی هیچ ماده ای دریافت نکردند. میزان بهبود زخم و تعداد فیبروبلاست، نوتروفیل و ماکروفاژ در واحد سطح پس از روز چهاردهم محاسبه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 17 و آنالیز واریانس یک طرفه و LSD تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بهبود زخم در گروه های تجربی نسبت به گروه های شاهد منفی و شاهد مثبت افزایش معنی داری داشت (p<0.05). با گذشت زمان به تعداد نوتروفیل و ماکروفاژ گروه های تجربی افزوده و از تعداد فیبروبلاست آنها کاسته شد (p<0.05).نتیجه گیری: عصاره آبی برگ گیاه کاکوتی در درمان زخم معده ناشی از اسیداستیک موثر است.

اهداف: دیابت یکی از مشکلات سلامتی در جهان و درمان این بیماری در علوم پزشکی بسیار مهم است. هدف این پژوهش تعیین مقدار کربونیل، مالون دی آلدئید و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در اریتروسیت موش های صحرایی دیابتی بود.روش ها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی در محدوده وزنی 180 تا 220 گرم به 2 گروه کنترل و دیابتی تقسیم شد. موش های صحرایی گروه دیابتی با تزریق آلوکسان به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند. مقدار کربونیل، مالون دی آلدئید و میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز با کمک کیت های اختصاصی اندازه گیری شد. میانگین و انحراف معیار داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS 18 محاسبه و با استفاده از آزمون Tاستودنت اختلاف بین گروه کنترل و دیابتی مشخص شد.یافته ها: میانگین مقدار مالون دی آلدئید در اریتروسیت در گروه موش دیابتی (2.27±0.22 میلی مول در میلی گرم پروتئین) نسبت به گروه کنترل (1.16±0.15 میلی مول در میلی گرم پروتئین) افزایش یافت (p<0.05). میانگین مقدار کربونیل در اریتروسیت گروه دیابتی (2.98±0.35 میلی مول در میلی گرم پروتئین) نسبت به گروه کنترل (1.12±0.16 میلی مول در میلی گرم پروتئین) افزایش یافت (p<0.05). میانگین فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز نیز در اریتروسیت گروه دیابتی (5.73±0.45 میکرومولNADPH  در دقیقه در میلی گرم پروتئین) نسبت به گروه کنترل (2.98±0.33 میکرومولNADPH  در دقیقه در میلی گرم پروتئین) افزایش یافت (p<0.05).نتیجه گیری: میانگین مقدار کربونیل، مالون دی آلدئید و فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در موش های صحرایی دیابتی نسبت به موش های غیردیابتی افزایش می یابد.