در این مطالعه اثر شکستگی ها بر تاقدیس ها که از مهم ترین عوامل ناپایداری چاه های مخازن هیدروکربوری در سازند آسماری واقع در فروبار دزفول زاگرس چین خورده، بررسی گردیده است. به این منظور شکستگی های همراه با تاقدیس های کوه آسماری بدون شاهدی از گسل خوردگی (نوع اول)، کوه سولک متاثر از راندگی در یال پیشانی (نوع دوم) و کوه کمرآب در مجاورت با گسل عرضی ایذه (نوع سوم) مطالعه شده اند. پارامترهای موقعیت، فراوانی، فاصله داری، شدت، تراکم و طول شکستگی ها، طی مطالعات میدانی و با استفاده از تصاویر ماهواره ای بررسی شدند. مقایسه پارامترها در نواحی مختلف تاقدیس ها نشان داد که تمرکز شکستگی ها در نقاط مختلف آنها متفاوت است. همچنین نتایج مطالعه نشان داد، نواحی لولایی در تاقدیس نوع اول، پهلوی پیشانی بریده شده توسط گسل طولی در تاقدیس نوع دوم و دماغه جنوب شرقی متاثر از گسل عرضی در تاقدیس نوع سوم، دارای بیشترین شدت تراکم شکستگی هستند. بنابراین با توجه به رابطه مستقیم بین تمرکز شکستگی ها با میزان هرزروی سیال حفاری و دیگر مشکلات حفاری مانند ریزش دیواره چاه، احتمال ناپایداری چاه های حفاری در این مناطق بیشتر می باشد.